Het is misschien de combinatie
van het einde van het jaar,
wellicht ook door mijn ouderdom
en daarmee het bewust zijn
van ons aller eindigheid
en Rod Stewart met zijn Forever young
dat voor even mijn gedachten
afdwalen naar diegenen die ik liefhad
en die veel te jong zijn heengegaan.
De Dood nam de één van me weg,
23 was zij jong,
de ander koos er zelf voor
om met hem mee te gaan,
32 was zij pas.
In beide gevallen
kon ik de wreedheid
van jouw ‘werk’
maar moeilijk verkroppen.
Ik voel jouw kilte
als je naast me komt zitten,
een knokige hand op mijn schouder legt
en in mijn oor fluistert:
“Maar ze zijn wel
voor altijd jong gebleven.”
Mijn prikkelende fantasieën 
Af en toe stilstaan is niet slecht. Dan besef je waar je staat in het leven, het laat je beseffen dat je het zo slecht nog niet hebt.
Dat de dierbaren die je ontvallen zijn niet meer fysiek aanwezig zijn is hard.
Je hebt slechts één troost: ze blijven verder leven in jouw gedachten en bezorgen jou waarschijnlijk nog regelmatig een glimlach op je gezicht.
LikeGeliked door 1 persoon