In het winkelcentrum lopen wij,
volwassen dochter en ik,
naar de kantoorboekhandel.
Een jongedame komt aangelopen
en gaat aan ons voorbij
in een beige/bruin jurkje.
Vanuit mijn ooghoek zie ik iets
dat ik niet kan geloven, want Lees verder Onder haar jurk / Zomerhitte
De weemoed is zijn duisternis,
het leven de voorbijganger,
een passant die niet groet
en hem vaak niet eens ziet staan.
Het licht komt soms van de enkeling
die hem met verlokkende klanken
uitnodigt bij haar binnen te komen
en daarna de gordijnen sluit.
Buiten het schijnsel van de lamp
staart hij donker naar de overkant,
met de handen in de zakken van zijn jas,
zonder iets te voelen, alleen
de steen waarmee hij dobbelt,
die keren dat hij niet weet wat te doen
en hij het lot laat beslissen wat het wordt.
Ze hadden elkaar lang niet gezien. Ja, op sociale media als Facebook en Messenger hielden ze contact, maar in real life was het erg lang geleden. Toen zij opperde om daar weer een keertje een vervolg aan te geven, was hij er gelijk voor te porren geweest.
In het restaurant van hun keuze waren ze niet eerder geweest. Het interieur was industrieel, maar door het gebruik van warme kleuren voor het meubilair en accessoires oogde de ruimte gezellig en sfeervol. Erg leuk ook de kunst aan de muren, schilderijen van lokale kunstenaars die voor een redelijke prijs gekocht konden worden.
Nadat ze hun drankjes voor zich hadden staan en de keuze voor het menu doorgegeven, keek Marijke op naar een dromerig voor zich uit starende koe op het kunstwerk aan de muur bij hun tafeltje. Hij volgde haar blik.
“Vind je het mooi?”
“Ja,” klonk het afwezig. Lees verder Gemolken
Hij blies de pop op
en klom erop
om eenmaal in haar
al snel samen
tot op het matras te zakken;
ze was lek.
Zijn lippen kussen haar lippen
de tong likt er tussen
en de neus tegen de kont gedrukt
werkt hij al zolang aan haar komen
dat zijn kaken er pijn van doen.
Mijn prikkelende fantasieën 