Niet alleen, maar wel eenzaam
is zijn leed
dat wordt verzacht
door de pijn
die zij hem geeft
in een uur van
prijzig genot Lees verder 150
Niet alleen, maar wel eenzaam
is zijn leed
dat wordt verzacht
door de pijn
die zij hem geeft
in een uur van
prijzig genot Lees verder 150
De huisarts raadde me aan om in beweging te komen. “En dat hoeft niet in de sportschool of door te gaan joggen, u kunt ook denken aan zwemmen of wandelen.” Waarna hij de voor mij geldende plussen benoemde: “U zult merken dat u beter gaat slapen, waardoor u minder moe bent en ’s ochtends makkelijker opstaat en u zal zich lichamelijk en psychisch fitter voelen en meer energie krijgen.” Waarop hij me over zijn bril heen streng aankeek en hij er net niet met ook nog een opgestoken, waarschuwende vinger aan toevoegde: “Als u niet oud wilt worden, moet u vooral doorgaan met uw pogingen om alle ballen in de lucht te willen houden.” Lees verder Alleen de droom blijft
Ik draai mijn auto de toerit naar de snelweg op en heb daarmee nog een half uurtje voor de boeg voordat ik bij Barbara ben.
Hoelang zijn we al bevriend? Een vriendschap waarvan ik dacht dat we daar alles in deelden? Nou ja, behalve het bed. Maar dat zij me nooit heeft verteld over de kinky uitstapjes van haar, samen met Marja? Van wie ik dat dus gisteren voor het eerst hoorde?
De aanleiding van die onthulling was de inhoud van het tasje van the FunHouse geweest, dat naast me op de passagiersstoel staat. Zij had het voor Barbara opgehaald en omdat ik de volgende dag haar kant opging, werd ik de bezorger van het leren spanking jurkje!
Want dat is dus wat er in het tasje zit. Lees verder Barbara
De serveerster in haar superstrakke stretch spijkerbroek, het blonde haar in een staartje, zet met een stralende lach het biertje voor me neer. Ik geef haar mijn glimlach en kijk haar na als ze van het tafeltje wegloopt; haar kont krijgt een 9 van me. Als ze uit zicht is verdwenen vestig ik mijn aandacht op het kelkglas met het speciaalbiertje van de tap. De diepe robijnrode kleur maakt me nieuwsgierig naar de smaak.
Ik heb net het glas aan de lippen als het mobieltje gaat. Met een zucht zet ik het terug op tafel en neem de telefoon op. Het is een onbekend nummer, zie ik op de display. Lees verder Marja
De kust van verleiding
is voor mij
het lege strand
waar de stilte
alleen wordt verbroken Lees verder Gestrand
Inge is naakt. Nou ja, niet helemaal. Een leren oogmasker, met zachte oogkussentjes, maakt dat zij zich aan de hand door haar Meesteres Christa laat leiden.
Ze heeft geen idee hoe de ruimte er uit ziet die ze net naar binnen zijn gegaan. Dat maakt haar nerveus, zoals ze ook spanning voelt wat Zij met haar van plan is te gaan doen. Iets wat ze aanstonds zal weten als Meesteres haar hand los laat?
“Zo, je staat waar ik je hebben wil, maar dat staan is niet voor lang hoor, je mag zo dadelijk gaan zitten. Doe je maskertje maar af.” Lees verder Ongemakkelijk genot
Ze is niet echt gecharmeerd van het openbaar vervoer, want gebonden aan vertrektijden, het soms moeten overstappen en de daaraan gekoppelde wachttijden, helemaal als de aansluiting wordt gemist. Nee, ze stapt liever op de fiets of bij bestemmingen verder weg in haar autootje.
Maar als ze met het OV gaat, zoals nu met de trein, doet ze dat normaal niet in een glanzende zwarte latex broek en een melkwitte transparante jas, die laat zien dat ze er slechts een zwarte kanten beha onderaan heeft.
Ze voelt zich dan ook danig opgelaten en daarom kijkt ze het merendeel van de tijd naar het passerende landschap om zo de openlijke, maar meestal steelse blikken te ontwijken. Lees verder Reizen
Ik sta voor de winkel
die niet voor mij bedoeld is,
want
het is een modezaak
voor vrouwen. Lees verder In Vero Moda