Anna’s zelfbondage ideeën: een lange wandeling

Weliswaar had ik me na mijn eerste zelfbondage-avontuur voorgenomen me niet meer aan dat soort spelletjes te wagen, omdat het me zwaar was gevallen een etmaal lang geboeid te zijn en op het einde in een vernederende situatie terecht te komen. Dat het na verloop van tijd toch weer was gaan kriebelen, had me verbaasd doen afvragen waar dat vandaan kwam. Was het de kick om me in een hopeloze situatie te bevinden? De kans op ontdekking? De angst om er door een onvoorziene omstandigheid niet uit te kunnen ontsnappen? Hoewel ik aan dat laatste niet moest denken, pfff. En wellicht ook was dat de reden geweest om Joy, een vriendin van me, uit te nodigen en in vertrouwen te nemen, in wat ik had uitgespookt en wat ik voor een tweede avontuur van plan was. Lees verder Anna’s zelfbondage ideeën: een lange wandeling

Anna’s zelfbondage ideeën: verborgen beperkingen

Bij het gemis van een Meesteres om voor haar opdrachtjes uit te voeren en ik toch de drang voelde om invulling te geven aan mijn SM-behoeftes, bracht Anna me op het idee om eens iets uit te proberen in zelfbondage. Hoewel ik in eerste instantie enthousiast was en ja, ook geil werd bij het zien van wat de bedoeling was en wat er moest gebeuren, huiverde ik toch bij dit idee nadat ik het had laten bezinken. Want verdorie, om geboeid en gekleed als een meisje/ vrouw een etmaal te moeten wachten op het pakje met sleutels dat de pakketbezorger van PostNL ging leveren, was wel een erg heftige. En wat als er onvoorzien vertraging was in de bezorging? Lees verder Anna’s zelfbondage ideeën: verborgen beperkingen

Een museum en buttplugs

Weliswaar was de schoolvakantieperiode net voorbij, maar dat het op een 100% regendag zo stil was in het museum  had ik niet verwacht, eerder gedacht dat de mensen die toch nog vrij waren juist de voorkeur gaven aan een bezoek daaraan. Maar voorlopig deelde ik mijn komst met twee jongedames, die steeds in de nabijheid van elkaar de collecties aanschouwden en voor mij daarmee het idee gaven dat ze vriendinnen waren. Ik volgde ze niet, maar kwam ze natuurlijk wel 20230111_112605geregeld tegen omdat we min of meer dezelfde route volgden. In de zaal waar de trans en queer vreugdes centraal stonden en die ik al rond was geweest zag ik, terug aan het begin, de ene bij het werk van drie sculpturen staan. Het waren forse buttplugs, die me hadden doen huiveren vanwege het enorme formaat.  De bijbehorende info had me verteld dat deze kunstenares de anaalplugs als het ware overstroomd had met vloeibaar glas, dat vervolgens bevroren leek te zijn. Ik herinnerde me dat ze die informatie geëindigd was met ‘Mensen willen het aanraken, eraan likken’. Ik nam aan dat ze met dat likken bedoelde vooraf en niet nadat die uit de anus waren gekomen. Lees verder Een museum en buttplugs

Speel goed, vervolg

Johan zag dat zijn vrouw in de deuropening de wijsvinger naar haar lippen bracht en ertegen tikte. Was het omdat zij besefte dat het op het vroege tijdstip, even na vier uur in de ochtend, niet het goede moment was om over een door hem teruggehaald toilet te reppen? Het vervolg was dat ze de wijsvinger kromde en er een wenkende beweging mee maakte naar de man die aan de overkant van het parkje naast hem stond en interesse voor het toilet had getoond?
Hij knikte dat de wenk was begrepen, zette zijn fiets op slot en met een hoofdknik naar haar man, vriend of hoe de relatie van die twee ook was, liep hij om het perkje heen naar de vrouw. Die bij zijn nadering de ceintuur van haar katoenen ochtendjas strakker aantrok. “Je wilt een SM-sessie met toilet erbij?” sprak ze hem op fluistertoon aan. Lees verder Speel goed, vervolg

Speel goed

Hij nam met een groet afscheid van de portier, ging de deur door en liet daarmee de party achter zich. Het was al licht en hij hoorde de eerste zangvogels de start van de nieuwe dag begroeten. Het was bijna windstil, in de lucht dreven slechts enkele witte wolkjes en het tere groen aan struiken en bomen deden hem besluiten om met een kleine omweg naar huis te fietsen en te genieten van de nog prille lente en van de rust op straat. Lees verder Speel goed

Ik wil (ook) onderdanig zijn

Ik rijd de mij ondertussen bekende straat in. Links van me, in het donker, weet ik het parkje. Rechts van me de naoorlogse flat, die met vier woonlagen geen liften heeft. Wat maakt dat ik, iedere keer als ik de stenen trappen naar de bovenste verdieping opga, mijn nervositeit per etage voel groeien. Om uiteindelijk, helemaal boven, gespannen bij mijn Meesteres aan te bellen.
Ik rijd door tot aan het laatste portiek. Natuurlijk is er geen plek vrij voor de deur. Was er verder terug wel plek? Ik heb er niet op gelet. Door de nat beregende achterruit zie ik de lichten van een auto aan gaan. Een moment later zwenken de lichtbundels naar rechts; ik heb een parkeerplek. Gelukkig maar, want ik zie op het dashboardklokje dat ik me haasten moet om nog binnen de tijd bij haar aan te bellen.

Ze had me eerder op de avond gebeld. Zoals altijd onverwachts. Momenten die door haar werden bepaald. Als zij zin had om verder te werken aan mijn opleiding. Lees verder Ik wil (ook) onderdanig zijn

Vrouwenhuis

Het wijkje waarnaar ze op weg is, ligt weliswaar op loopafstand van het hotel waar ze voor vannacht een kamer heeft gereserveerd. Maar toch zal ze opgelucht zijn als ze er is, omdat de kledingkeuze daarnet in de hotelkamer geheid oké is voor dat kinky uitgaanswijkje, maar op straat niet echt. Want ze baart opzien in de strak aansluitende high waist stretchy pvc legging in ook nog eens de kleur zalmroze. Of anders heeft ze wel de aandacht van tegemoetkomende mannen en misschien ook vrouwen op de stof van het crèmekleurige topje, waarin de tepels van haar behaloze borsten overduidelijk afgetekend staan. Toch moet ze bekennen dat die op haar gevestigde en soms ‘hongerige’ blikken haar geilheid extra voeden. Want dat gevoel was er zeker al toen ze haar voorbereidingen trof om zich klaar te maken voor het bezoek aan dat wijkje van erotisch genot. Waar, zoals de site op het internet beloofde, voor iedereen wel wat te vinden is in of de vele winkeltjes met onder meer toys, kleding en lingerie, erotische kunst en sieraden, of liveoptredens van strippers, of in attracties als het erotische doolhof. Mits de leeftijd boven de 18 is natuurlijk. Lees verder Vrouwenhuis

Het zwarte huis

v173- Het zwarte huis1
Natuurlijk is hij te vroeg, zoals altijd het geval is als hij een afspraak heeft. Het is de angst om te laat ergens aan te komen en helemaal als het om een overeengekomen tijdstip gaat. Zoals strakjes. Om half elf precies wordt hij verwacht bij het koppel dat het huis bewoond waaraan hij langzaam en in opperste verbazing aan voorbij loopt. Hoe komen mensen in hemelsnaam erbij om voor een zwart huis te gaan? De wanden en het dak zijn van hout en zwart geverfd of gebeitst. Waar het hout vervangen is door metalen stroken, vermoedt hij ramen. Wat afwijkt van het geheel van deze in zijn ogen zwarte droefgeestigheid is de entree, die als een halletje is ingebouwd en compleet wit is, tot aan de vloer toe. Lees verder Het zwarte huis

A dirty mind is a Joyce forever, toegift.

Het gekke is dat je met een andere blik naar billen gaat kijken als je weet dat je die later op je gezicht gedrukt krijgt. Alsof de vorm anders wordt, aantrekkelijker dan dat ze al waren.
Hij kijkt haar na terwijl zij de woonkamer verlaat om in de wasmand een door haar gedragen en dus nog niet gewassen slipje te halen en hij zich ondertussen uitkleedt. Zal ze dat gelijk bij terugkomst over zijn hoofd trekken? En zal hij dan echt de hele avond met dat slipje over zijn kop moeten rondlopen, zoals ze gedreigd had?
Zullen er in het kruisje vlekken zichtbaar zijn? En zo ja, wat voor? Zal het haar lichaamsgeur vast hebben weten te houden? Nee, zeker niet na dagen of wellicht een week in de wasmand gelegen te hebben. Nou ja, hoe of wat dan ook, de gedachte dadelijk zijn neus in dat kruisje te hebben maakt hem zichtbaar bloedgeil. Lees verder A dirty mind is a Joyce forever, toegift.

A dirty mind is a Joyce forever, 3.

“Zo, en nu ga ik jou misschien verwennen,” kijkt Joyce hem aan en ze laat haar tong even langs haar lippen gaan. “Althans, ik hoop dat ik je ermee verwen. Ik heb gisteren een lekkere eigengemaakte romige kippensoep met paddenstoelen gemaakt en daarbij krijg je knapperig witbrood om in de soep te dopen.”
“Dat klinkt erg aanlokkelijk,” glundert hij en als meteen daarop ook zijn maag knort, schieten ze beiden in de lach.
“Nou, dat is duidelijk,” proest ze. “En wil je er een glas droge witte wijn bij?”
“Heerlijk. Je verwent me echt.” Lees verder A dirty mind is a Joyce forever, 3.