Ze slaat me met de blote hand op mijn prikslipbillen. Ik heb het idee dat de pinnen meer voelbaar zijn dan dat ik er op zit. Ik probeer niet hardop te steunen, laat staan te kermen, wat me met de nodige moeite lukt.
Het wordt een ander verhaal als ze me van haar schoot op laat staan en ik voorover gebogen, steunend met mijn handen op de zitting van de stoel er van langs krijg met het rubberen en flexibele batje. Ik sluit mijn ogen, ik bijt op mijn tanden, maar uiteindelijk ontkom ik er niet aan om te reageren met diverse hardop uit gekreunde ‘Auwws’. Wat haar niet belet om door te gaan. Lees verder Geprikkeld 3
Maand: november 2018
Geprikkeld 2
Anderhalve week later
Het is één van die avonden dat de temperatuur van de dag aangenaam zwoel blijft hangen. Ik lig lekker lui in mijn hangmat te genieten van de heerlijke geuren van de wilde kamperfoelie die zich langs de pergola slingert en van de enkelbloemige gele engelentrompetbloemen langs een deel van het terras.
Het is een bewuste keuze van mij geweest om die twee vlakbij het terras te planten, omdat ze naarmate de avond valt sterker gaan geuren. Lees verder Geprikkeld 2
Geprikkeld 1
Voor de zoveelste keer loop ik naar het raam aan de straatkant, om met een diepe zucht de geparkeerde auto’s van mij en de buren te zien, maar het witte met oranje van de wagen van PostNL nog steeds niet.
Weer kijk ik op mijn horloge en ik zie dat de tijd tien minuten verder is gekropen. Ik draai me om en ga de kamer door naar de tuinkant, waar ik in de deuropening blijf staan. Het liefst ga ik nu met een mok koffie op het terras zitten, maar ik durf niet, veel te bang om de bel niet te horen. Misschien dat ik bij een ander pakketje het risico had genomen en bij het missen van de deurbel dan een briefje op de deurmat vond dat de bezorger ’s avonds of de volgende dag het nogmaals zou proberen te leveren. Maar niet bij deze zending, waar ik dus verdomme al anderhalf uur naar uitkijk. Het is ook niet een bestaand product dat ik gisteren even via Bol of zo heb besteld, het is iets dat naar mijn wensen is gemaakt en waar een productietijd van vier weken overheen is gegaan. Lees verder Geprikkeld 1
Een nieuwe buur, deel 2
Als ze de kamer weer in komt, heeft ze nog steeds het jurkje en de laarzen aan en ze heeft niets verontrustends in de handen.
“Kom eens mee.”
Nieuwsgierig nu kom ik overeind en volg haar de hal in. Naar haar slaapkamer? Wat wil ze me daar in hemelsnaam laten zien?
Nog in de deuropening blijf ik staan en ik kijk verbluft naar het bed. Vanaf de achterwand, aan de kant van het hoofdeinde, hangen twee kettingen naar beneden. Aan het voeteneinde eveneens twee kettingen. En op het midden van het bed liggen leren boeien en een koordje. Lees verder Een nieuwe buur, deel 2
Een nieuwe buur, deel 1
“Verdomme!” Maar hoe ik mijn ogen ook speurend door de voorraadkast laat gaan, het pak met de koffiebonen dat ik zoek staat er niet. Vergeten op de boodschappenlijst te zetten of op de band in de supermarkt laten liggen? Wat de reden ook mag zijn, ik baal hier flink van.
Ik kijk op de keukenklok, kwart over acht. Als ik naar de winkel op en neer ga, ben ik een half uur verder en mis ik het programma dat ik wil zien. Maar ik weet nu al dat ik zonder mijn bak koffie chagrijnig voor de buis zal zitten. Zal ik kijken of één van de buren me uit de brand kan helpen?
Als ik de spiegel in de hal passeer, aarzel ik. Fraai zie ik er niet uit in mijn vale T-shirt, vest en stoffen joggingbroek met een slijtplek op de knie. Nou, schijt hoor. Lees verder Een nieuwe buur, deel 1
Een kijkdoos
Ze leidde hem rond langs de meubels
die hij tot dan alleen van plaatjes kende,
een Andreaskruis aan de wand,
een ouderwets houten schandblok,
een met skai bekleed spanking bankje.
‘Nee, een Meesteres gaat niet intiem,’
was het antwoord op zijn vraag.
‘Daarvoor moet je naar een ander adres.’
Ze keek hem even onderzoekend aan.
‘Maar mocht je toch naar mijn doos willen kijken,
ik heb daar een speciale kijkdoos voor.’
Ze nam hem mee en ze wees hem die aan.
‘Ik vraag er wel een kleine meerprijs voor,
maar och, als je ervoor wilt gaan,
spaar je het geld voor een lunch uit,’
grijnsde ze.
‘Die nuttig je namelijk daarin uit mij vandaan.’
Mijn prikkelende fantasieën 