Mijn prikkelende fantasieën

Weliswaar had ik me na mijn eerste zelfbondage-avontuur voorgenomen me niet meer aan dat soort spelletjes te wagen, omdat het me zwaar was gevallen een etmaal lang geboeid te zijn en op het einde in een vernederende situatie terecht te komen. Dat het na verloop van tijd toch weer was gaan kriebelen, had me verbaasd doen afvragen waar dat vandaan kwam. Was het de kick om me in een hopeloze situatie te bevinden? De kans op ontdekking? De angst om er door een onvoorziene omstandigheid niet uit te kunnen ontsnappen? Hoewel ik aan dat laatste niet moest denken, pfff. En wellicht ook was dat de reden geweest om Joy, een vriendin van me, uit te nodigen en in vertrouwen te nemen, in wat ik had uitgespookt en wat ik voor een tweede avontuur van plan was. Lees verder Anna’s zelfbondage ideeën: een lange wandeling

Bij het gemis van een Meesteres om voor haar opdrachtjes uit te voeren en ik toch de drang voelde om invulling te geven aan mijn SM-behoeftes, bracht Anna me op het idee om eens iets uit te proberen in zelfbondage. Hoewel ik in eerste instantie enthousiast was en ja, ook geil werd bij het zien van wat de bedoeling was en wat er moest gebeuren, huiverde ik toch bij dit idee nadat ik het had laten bezinken. Want verdorie, om geboeid en gekleed als een meisje/ vrouw een etmaal te moeten wachten op het pakje met sleutels dat de pakketbezorger van PostNL ging leveren, was wel een erg heftige. En wat als er onvoorzien vertraging was in de bezorging? Lees verder Anna’s zelfbondage ideeën: verborgen beperkingen

Weliswaar was de schoolvakantieperiode net voorbij, maar dat het op een 100% regendag zo stil was in het museum  had ik niet verwacht, eerder gedacht dat de mensen die toch nog vrij waren juist de voorkeur gaven aan een bezoek daaraan. Maar voorlopig deelde ik mijn komst met twee jongedames, die steeds in de nabijheid van elkaar de collecties aanschouwden en voor mij daarmee het idee gaven dat ze vriendinnen waren. Ik volgde ze niet, maar kwam ze natuurlijk wel geregeld tegen omdat we min of meer dezelfde route volgden. In de zaal waar de trans en queer vreugdes centraal stonden en die ik al rond was geweest zag ik, terug aan het begin, de ene bij het werk van drie sculpturen staan. Het waren forse buttplugs, die me hadden doen huiveren vanwege het enorme formaat.  De bijbehorende info had me verteld dat deze kunstenares de anaalplugs als het ware overstroomd had met vloeibaar glas, dat vervolgens bevroren leek te zijn. Ik herinnerde me dat ze die informatie geëindigd was met ‘Mensen willen het aanraken, eraan likken’. Ik nam aan dat ze met dat likken bedoelde vooraf en niet nadat die uit de anus waren gekomen. Lees verder Een museum en buttplugs