Categorie: Bizarre

Hij heeft ervoor gekozen (en betaald)
om haar toilet te moeten zijn
en ligt zo – vastgebonden –
eronder en hij daardoor
niet anders kan dan
te blijven liggen
tot ze komt

en hij slechts kan wachten
op wat zij daarboven
hem zo geven gaat.

De affiche die hij in het plaatsje tegen was gekomen en waarop te lezen was geweest dat er in het weekend in het park een middeleeuws festival plaatsvond, had hem enthousiast gemaakt om dat te gaan bezoeken. Het zou ongetwijfeld een leuk uitstapje in deze vakantieweek zijn. Weliswaar had hij geen idee wat hij kon verwachten, maar hij nam aan dat het iets van een oude ambachten markt in zich had, alleen een stuk verder terug in de tijd. En zou zo’n markt niet ook nog Keltische invloeden hebben, bijvoorbeeld in muziek? Ineens moest hij denken aan een vakantie in Bretagne, waar op de camping buiten op het terras voor de bar een duo op een bombarde, een blaasinstrument en een Bretonse vorm van een doedelzak speelden. Hij wist zich dat nog te herinneren, omdat het geluid van beide instrumenten bijzonder luid in de oren had geklonken. En omdat hij toch bij de Kelten en de Keltische muziek was, kwam het Wat zullen we drinken, zeven dagen lang, wat zullen we drinken, wat een dorst van de Nederlandse groep Rapalje. Waarop de man met de gitaar met zijn zware stem riep: “Bier.” Lees verder Zondige gedachten bestraft

Onder het voetbed van mijn sneakers knisperen de dorre bladeren die de bomen tijdens deze lange en hete zomer hebben afgestoten. Want via de bladeren verdampt er veel water en juist dat water heeft de boom nodig om te overleven. Door blad af te stoten, blijft er meer vocht in de boom zitten, waardoor ze niet te veel uitdrogen. Kennis die ik uit een artikeltje in de krant van een bioloog heb opgedaan. En nog steeds, begin september, is het warm en niet gek dat ik daarom in T-shirt en korte broek door het aan mij onbekende bos- en heidegebied tegenover het hotel wandel, waar ik voor een korte vakantie van vijf dagen verblijf. Lees verder Behekst

Een ongemakkelijk gevoel in zijn lijf, een onrust die voor hem niet grijpbaar of verklaarbaar was, maakte dat hij er even tussenuit wilde, in alle rust zich misschien hervinden en zeker de tijd nemen om te schrijven. Een tijdje al hield hem de gedachte bezig om iets te doen met dat waar een Facebook- en Instagramvriendin zich bezighield, namelijk een kinky lifestyle waarin leren en rubberen outfits, anaalspelletjes zowel met dildo’s als fisten, maar ook ageplay deel van uitmaakten. En dat was voor hem zo’n vreemde mix, waar hij wellicht in een verhaal een bevredigend antwoord op hoopte te krijgen. Lees verder Niets in het vakantiehuisje

Hij zit ontspannen in een stoel op het balkon in de late middagzon. Op straat is er nauwelijks tot geen verkeer en op dit moment hoort hij slechts mensen over het trottoir naderen. Zij zijn nog niet zichtbaar door de hoge coniferenhaag van de benedenburen. Om hen te zien moet hij daarom even geduld hebben tot ze aan het brede hek naar de tuin zijn. De eerste die zichtbaar wordt, is een jongen. Met een paar meter ertussen volgen, naar hij aanneemt, zijn broertje en de vader. Met een nog grotere tussenruimte komt als laatste de moeder in beeld. Het jongste kind komt terug, opnieuw in beeld. Zij lacht, blij dat hij haar gezelschap houdt. Lees verder Brussels red light anders gezien

Aan de toog luistert Han met maar een half oor naar wat zijn wandelmaatje aan degene naast hem vertelt over de plussen van een hybride auto, simpelweg omdat hem dat geen ene moer interesseert. Zijn belangstelling gaat eerder uit naar de twee vrouwen die aan een tafeltje bij het raam zitten en op wie hij zo nu en dan een steelse blik werpt. Een interesse die toeneemt als ze de serveerster roepen om af te rekenen en ze dus dadelijk zullen opstaan. Wat gebeurt als ze hun stoelen naar achteren schuiven. Degene die met haar rug naar hem toe staat, heeft haar jeans retestrak om een uitnodigende kont zitten. Haar vriendin ziet er nog lekkerder uit in het beige jurkje, waaronder een donkere panty en zwarte enkellaarsjes. Lees verder Ze heeft hem bij de ballen

Het vervolg van dag 1, de middag

We lunchen, de beide meiden aan een tafeltje, ik op de grond. Gelukkig met normaal belegde boterhammen op een bord. En erna gaan we naar boven voor de toegezegde sessie.
De SM-ruimte op de zolder verrast me. Ik ben bij heel wat Meesteressen geweest en heb heel wat ruimtes gezien, van groot tot slaapkamerklein en van een eenvoudige tot uitgebreide inrichting, maar zo royaal en volledig als hier? Het enige wat jammer is, is dat de studentes van die stomme schooluniformen aanhebben. Waarom hebben ze in de lessen niet iets aan van leer of rubber? Nou ja, ik ben al lang blij dat Mylène en haar bi-vriendin Esther niet van die platte schoentjes dragen zoals diverse studentes hier en mijn mentor ook. Nee, dan die van Esther, die kunnen me bekoren. Zalmroze rond enkel en wreef en de neus en de hiel en de hoge naaldhak zijn glanzend zwart. En de donkere panty trekt me ook meer aan dan de vele blote benen die onder de saaie grijze plooirokjes vandaan komen. Lees verder De Academie, 6

Het vervolg van de ochtend van dag 1

Eigenlijk vind ik staartjes leuk, hoewel het met een elastiekje samengebonden pluk haar van Mylenna niet een echte staart is. Toch maken de haren aan beide kanten van haar gezicht in de niet gelijkmatige neerhang samen met de pluk achter op het gehele ‘plaatje’ voor mij tot een bijna woest aantrekkelijk geheel. Wat ik jammer vind, is die schooloutfit van overhemd, stropdas en rok. Iets wat voor alle meiden hier geldt hoor. Het maakt hen zo …, uniform. Wat ongetwijfeld de bedoeling is. Met die overdenkingen ben ik achter haar aan aangekomen bij wat onmiskenbaar een leslokaal is. Stoelen achter tafeltjes, een ouderwets zwart schoolbord met witte krijtjes op de plank eronder. Vier studentes zijn al aanwezig en Mylenna voegt zich als vijfde bij hen. Ook zij gaat aan een tafeltje zitten en ze gebaart mij op mijn knieën ernaast. Drie tafeltjes verderop zie ik een andere slaaf naast zijn Mio zitten. Het is die met het andere leren masker. Lees verder De Academie, 5

Het vervolg van dag 1

Mio Mara verdwijnt door een deur tegenover het schandblok. Het duurt niet lang of ze komt alweer terug, met drie zwepen in de handen waaronder een bullwhip, zie ik. Zoals ik ineens ook vanuit een ooghoek een beweging rechts van me zie en als ik mijn hoofd in die richting draai, heb ik drie studentes in beeld. Die Mara uitbundig begroeten. “Ohh, nieuw speelgoed”, “Gelijk goed bezig, Mara”, en eentje: “Mag ik meedoen, Mara?” Die gelijk reageert: “Ja hoor. En als je er nog een paar zwepen bij pakt, Alice. Dan maken we er een heerlijk feest van voor nummer 3.”
Ze heeft dezelfde donkere kleur haar als van Mara, stel ik vast als m’n ogen haar volgen naar de deur waarachter vandaan mijn mentor de zwepen vandaan haalde. En qua bouw en lengte verschillen ze ook nauwelijks, ze zouden een tweeling kunnen zijn. Als ze weer tevoorschijn komt, heeft ze een zweep met één strook en een zweep met diverse stroken in een hand. Nou, dat belooft wat voor me. Lees verder De Academie, 4

De heenreis

Na een rit van drieënhalf uur stop ik net voor het dorpje Bour bij het Appart-Hotel Gwendy, gelegen aan de Rue de Luxembourg. Uit de door mij eerder gezochte info begreep ik dat het plaatsje zelf slechts 65 inwoners telt. Vertier hoef ik hier niet te zoeken, maar daarvoor ben ik ook niet hier. Ik ben naar hier gekomen om vanaf morgen als slavenlesmateriaal te fungeren voor de studentes van de BDSM Training Academie en van mij wordt verwacht dat ik daarom stipt om acht uur present ben voor een eerste kennismaking. Omdat ze vonden dat het voor mij niet doenlijk was om en op een onmogelijk tijdstip vanuit Nederland af te reizen en fris en fruitig te verschijnen, werd me een hotelovernachting aangeboden en dat op kosten van de Academie. Het adres van het instituut zelf krijg ik pas deze avond onder een etentje met Lady Estelle in een Italiaans restaurant in een plaatsje vijf minuten rijden van Bour vandaan.
Lees verder De Academie, 3