Maand: december 2022

Als ik wakker word, heb ik het gevoel dat ik verder zweef in een droom, een droom die ik niet los wil laten. Nog niet. Of misschien wel helemaal niet. Maar als ik eenmaal opgestaan ben en beneden de kamer door loop en het terras opga, voel ik meteen de leegte om me heen. Het was ook zo’n intense week in beleving met de twee en soms drie domina’s om me heen. Die nee, niet constant met me bezig waren, want dat zou immers ondoenlijk zijn. Wel was de voor mij altijd natuurlijke dominantie van Angela merkbaar, bijna tastbaar in zowel haar uitstraling als in taalgebruik en stem, ook buiten het spel van sm om. Ook bij haar switch Isis was die aanwezig, maar toch kwam dat anders over. Niet gemaakt, dat zeker niet, want de dominantie zat zeker in haar. Alleen was er een verschil, waarschijnlijk omdat ze in haar bdsm-beleving net zo makkelijk van de dominante naar de rol van onderdanige wisselde? Hoewel ik die laatste in de week dat ze bij me waren niet heb mogen ervaren. En mijn Juf? Leergierig, iemand ook die de ‘lesstof’, de tips en de hints als het ware opzoog. Maar pure dominantie? Nee, ik denk niet dat die echt in haar zit. Lees verder Een huis in Spanje, 8.

Ik zit op een kruk aan een in een boog lopende houten bar die aan de buitenkant van Caffé di Fiore gesitueerd is en uitzicht biedt op het zelfbedieningscafé, een soort van La Place, met voor me een kop koffie en een zoete lekkernij. Achter me ligt de aankomsthal T2b van het vliegveld van Barcelona.
     Ik ben aan de vroege kant. Want ondanks dat ik hier diverse keren eerder ben geweest in de tijd dat ik hier een huis zocht en later ook nog met interieurontwerpster Hettie Scheper, die ik in de arm had genomen voor advies over en inrichting van mijn huis, ben ik hier nooit met de auto geweest. En om geen gestress te hebben met het zoeken naar de juiste parking en aankomsthal, was ik dus eerder van huis gegaan. Zodat ik nu dus op mijn gemak op de dames kan wachten. Nou ja, op mijn gemak… Want ik ben knap nerveus. Zitten ze wel in het vliegtuig, zie ik ze straks daadwerkelijk, hoe zullen ze in het echt zijn, hoe zal Meesteres Isis er uitzien en, niet in de laatste plaats: begin ik het avontuur daadwerkelijk met de begroeting zoals die van me verwacht wordt? Dus met het kussen van hun pumps, laarzen of wat ze dan ook aan hebben? Gezien de drukte in de hal heb ik daar zeer mijn twijfels over. Lees verder Een huis in Spanje, 7.

We zitten op de bank, beiden lekker genesteld in een hoek. Ze is de kamer uit geweest om een joggingbroek en shirt aan te trekken. Ik ben nog steeds naakt.
     “Dat van zonet was een dolletje, een plagerijtje, maar ik ben er nu even serieus in. Want het doet me allemaal meer dan ik had kunnen vermoeden. Ik vind het leuk om je te domineren, dingetjes te bedenken die ik met je kan doen. Het windt me op en het maakt me geil.”
     Dat idee had ik al, maar of ik daarin kan en wil meegaan? Want ik heb een vermoeden welke kant het opgaat.
     “En als die gevoelens volgende week worden versterkt en ik, ook van hen uit, de bevestiging krijg dat ik het in echt wel in me heb en dat het meer is dan een bevlieging, wil ik daar dan wel mee door en me er verder in ontwikkelen.” Ze buigt zich iets naar me voorover. “En dan ben jij toch diegene om daar van te leren en op te oefenen Pascal.”
     Mijn pik wordt gehinderd in z’n poging enthousiast te worden, iets waar ik nu het kooitje dankbaar voor ben, omdat mijn eigen enthousiasme toch minder is. Oké, ik heb dan na die week de mogelijkheid om op geregelde basis een invulling te geven aan mijn SM-behoeften. En die te krijgen van iemand die ik vertrouw. En mooi is. En jong. Te jong feitelijk, want dat is iets waar ik toch tegenaan blijf hikken. Maar … Lees verder Een huis in Spanje, 6.

In gedachten zit ik op het terras voor me uit te staren. Het is nog vroeg, de zon moet nog op temperatuur komen. Ik heb een wat saaie anderhalve week achter de rug, omdat ik Christa gemist heb.
Nadat ik de jeep en de tassen bij haar afgeleverd had, vertelde ze me dat ze me voor even nauwelijks tot niet zou zien, omdat ze met haar vader op pad ging. Onder andere naar de leverancier van de keuken om de maten en levering af te stemmen. Overleg met de aannemer wat er moet gebeuren aan het bar- en restaurantgedeelte.  En die werkzaamheden willen ze laten uitvoeren gelijk met de levering van de keukenapparatuur en dan hopen ze de klussen in 3 dagen gedaan te hebben. Wat mij een optimistische gedachte lijkt, want Spanjaarden en afspraken en planning? Daar had ik al genoeg slechte ervaringen mee gehad, toen ik het plan had opgevat om me hier te settelen en met aanpassingen van mijn huis het nodige te stellen heb gehad. Lees verder Een huis in Spanje, 5.

Volgens de uitleg van de eigenaar van de winkel is dit een extra sterke hondenbench, met een dikkere ijzeren bedrading dan de gewone, waardoor de tralies minder buigzaam zijn en beter geschikt voor sterke honden. “Deze extra sterke bench heeft dikkere ijzeren bedrading dan de gewone hondenbench. Hierdoor is het tralies minder buigzaam en beter geschikt voor sterke honden. De bench heeft een zwarte epoxy coating en zal hierdoor ook niet roesten.”
     Ik negeer daarbij de grote grijns van Christa. Ik zak door de knieën om de deur aan de korte kant van de kooi te bekijken en ook zij zakt door de benen, aan de zijkant, waar ze op handen en knieën naast gaat zitten en tot mijn verbijstering ook nog zegt: “Kijk, het past wel zo.” Lees verder Een huis in Spanje, 4.

Hoewel ik daarstraks wel zo stoer zei dit strand prima te vinden, maakt het me, nu we er zijn, toch enigszins nerveus. Is het een verstandige keuze geweest? Want ik zie haar toch zo naakt en kan dat onze verhouding anders maken dan dat die tot nu toe was?
     Zwijgend zet ik de tas en koelbox neer. Zij pakt de badlakens uit de tas en spreidt ze uit op het zand. Trekt dan haar shirt uit, doet haar beha af. Wat een push-up blijkt te zijn, want haar borsten ogen ineens kleiner. Niet dat ze echt klein zijn, nee, een mooie B-cup schat ik zo in. Met kleine tepels in eveneens kleine tepelhoven. En ze heeft een navelpiercing zie ik nu. Twee steentjes in een geelbruine kleur. De onderste, en grootste van de twee, heeft een wit streepje over het midden.
     Ook ik trek nu mijn shirt uit. Zij heeft ondertussen haar rokje al uitgedaan en staat met haar rug naar me toe, over de tas gebogen, waar ze haar kledingstukjes in opbergt. Ik kijk naar het witte stukje stof tussen haar licht gebruinde billen. Dat zo ook in die tas zal verdwijnen, waarna ze  haar voorkant bloot zal geven. Lees verder Een huis in Spanje, 3