dag
wacht
op de nacht
en wij niet
of ook – misschien
doen we het altijd
overal. Liefde
houdt van ons
en wij mogen
blij zijn
vrij zijn
ons te buiten gaan
aan de dag
en aan de nacht.
Maand: oktober 2017
O, wat een genot
O, wat een genot
De wind blaast
Uit je kont
Zo in mijn mond
En vult
De wangen bol
En de neus
Met geur
Je komt wat omhoog
En zegt: ‘Sorry’
Gemeend? Want vuil
Druk je andermaal
Je goddelijke billen
Op mijn gezicht
En ik geniet opnieuw
Van de klamme warmte
Van het gewicht
Van je geuren
Van jou
En lik
En slik
En proef
Al het bitter,
En zoet
27 mei 2008
Atlantic, kamer 5.12
De zon zakte al langzaam richting horizon, maar de warmte van de zomerse dag zinderde nog na. Hij zat in een loungestoel, die hij zo had neergezet, dat hij zowel het strand als het terras kon overzien. Het strand dat gestaag leegliep en het terras dat zich vulde met mensen, die nog wat gingen drinken of eten voordat ze huiswaarts keerden. Iets wat hij niet hoefde, naar huis gaan. Hij had voor vannacht een ruime kamer geboekt in een hotel vlakbij, met balkon dat uitzicht bood op strand en zee. Lees verder Atlantic, kamer 5.12
Weekje vakantiepark
De bui was hevig geweest. Nu druipen druppels in een rustgevend geluid neer van de takken van de bomen en de heesters. Verder is het stil. Een stilte die hij thuis, in de drukte van de grote stad, zelden ervaart. Hooguit als hij ’s nachts buiten op balkon zit te roken en de stad slaapt, op een paar auto’s na die de wijk verlaten of inrijden. Eenmaal per jaar stilt hij dat verlangen naar rust door in januari een weekje weg te gaan.
De tweepersoons accommodatie die hij deze keer heeft gehuurd, ligt net buiten het eigenlijke park. Het zijn zes dezelfde huisjes, die aan een kronkelend zandpaadje liggen, drie aan elke kant ervan. Zijn verblijf is de laatste aan het paadje, dat iets verderop in het naast het park gelegen bos verdwijnt. Vijf van de zes huisjes zijn verhuurd, het huisje naast hem staat leeg. Lees verder Weekje vakantiepark
Mijn prikkelende fantasieën 