Mijn gedachten
liggen op jou
te wachten
Jij wist wat je hand deed
In mijn gedachten
zoek in naar regels
die maken dat woorden
een gedicht vormen
Jij wist hoe je hand
de stof van je rok
liet opkruipen,
bewust
naar een lust opwekken
voor de fotograaf
en de kijker naar je foto,
later
in een nog niet weten
dat je ooit dat zou delen
met iemand
die daar iets in woorden
mee zou doen
27-10-2000 / 19-02-2018
ik heb de tijd
om mijn pols
op de laptop
aan de muur in de kamer
en in het toilet, maar
die staat stil
de tijd kan niet stil staan
ik wel eens
bij de tijd die was
verleden tijd
waarin
plezier en verdriet
en pijn en vreugde
de ruimte delen
die we
herinneringen noemen
een tijdsbesef
anders dan de tijd
die is
13-2-2001 / 12-02-2018
op het beddengoed
neergevlijd
lig je
licht gespreid
je armen ook
kant, zie ik
fijnmazig
niet verhullend
dat een streep
van geknipt
en geschoren haar
achter het gaas
niet echt is
verstopt.
uitnodigend
je lippen
rood en vol en
half open
gesloten
zijn je ogen
ik kom
en zoen teder
je lippen
open
18-2-2001 / 28-12-2017
ik zit op de stoel en kijk
door het venster
naar buiten
waar de
buurvrouw voorbij gaat
achter het venster
daarbuiten
waar de
buurvrouw verdwijnt uit
het door de kozijnen
gekaderde beeld
ik sta op uit de stoel en kijk
door het venster
naar buiten
waar de
buurvrouw in haar
retestrakke legging
is verdwenen uit
het door de kozijnen
omlijste beeld
ik ga weer zitten op de stoel
en kijk door het venster
naar buiten
waar de
billen niet zijn verdwenen
uit mijn wellustige
gedachten
13-2-2001 / 28-12-2017
niets…
is het iets?
of is het meer iets
dat niet is,
nooit is geweest
of wel misschien
maar is gemist
omdat je niet wist
dat het iets was
je wist het immers niet
je mist het daardoor niet
want het was niet iets
waarvan je zei: hé!
voor jou was het gewoon
niets
06-12-2000 / 28-12-2017
zovele emoties op een dag
die je raken, beroeren, aangrijpen,
ontroeren, treffen, betasten…
alledaagse, goedkope, gemakkelijke,
heftige, vertederende, verdrietige,
ordinaire, vulgaire…
die je allemaal maar moet plaatsen,
soms verplaatsen, een plek geven,
gewoon beleven, laten gaan,
of er bij blijven staan…
maar met welke je ook naar bed gaat,
elke verdrinkt in het nachtende donker
04 aug. 2008
het strand, leeg
geen mens, geen meeuw
alleen de sporen in het zand
die, naast elkaar, vertellen
dat zij samen gingen,
van ginds naar hier en verder
weg in de verte, alleen
niemand is er die me kan verhalen
wie zij waren, het strand is leeg
en ook ik ga door,
samen met mijn gedachten
13-6-2010
