Categorie: Gedichten

Gebonden aan haar
is hij niet vrij

om zo nu en dan
echt geboeid te worden

De muziek van Eleftheria Arvanitaki
op de destijds daarginds gekochte cd
brengt hem terug naar een ver verleden,
toen de zon nog scheen en de mensen lachten
Lees verder Griekse dagen en nachten

Hij vindt het weer eens tijd worden
om zijn ontspoorde ziel te voeden
met haar prikkelingen (humor, lach, nagels,
pret, vingers, kont) en prikkeldingen, zoals

vandaag een fopspeen, een het gezicht bedekkend
plastic masker, een plug, een luier, het dikke luierpak
van pvc – ach, zo heeft een ieder wel iets dat zijn of haar
opwinding laat staan, groeien, of doet gloeien –

waarin hij voor haar en voor zichzelf speelt wat hij niet is
maar in dat uurtje zijn ontspoorde ziel wel laat voeden
met haar prikkelingen en haar prikkeldingen, zodat

zijn onrust weer is weggenomen …

In het winkelcentrum lopen wij,
volwassen dochter en ik,
naar de kantoorboekhandel.
Een jongedame komt aangelopen
en gaat aan ons voorbij
in een beige/bruin jurkje.

Vanuit mijn ooghoek zie ik iets
dat ik niet kan geloven, want Lees verder Onder haar jurk / Zomerhitte

De weemoed is zijn duisternis,
het leven de voorbijganger,
een passant die niet groet
en hem vaak niet eens ziet staan.
Het licht komt soms van de enkeling
die hem met verlokkende klanken
uitnodigt bij haar binnen te komen
en daarna de gordijnen sluit.

Buiten het schijnsel van de lamp
staart hij donker naar de overkant,
met de handen in de zakken van zijn jas,
zonder iets te voelen, alleen
de steen waarmee hij dobbelt,
die keren dat hij niet weet wat te doen
en hij het lot laat beslissen wat het wordt.

Hij blies de pop op
en klom erop

om eenmaal in haar
al snel samen
tot op het matras te zakken;

ze was lek.