Zijn reis

De reis was al lang geweest, vanaf het punt
dat zijn benen hem konden dragen.
Hij wilde liggen, verlangde naar de slaap.

Aan een vrouw langs de weg vroeg hij:
“Is het nog ver?”

“Ja, het is verder,” gaf zij hem te kennen,
“en nog een flink stuk ook, zelfs
aan de verte daarginds voorbij,”
wees ze hem de richting aan. Lees verder Zijn reis

A dirty mind is a Joyce forever, toegift.

Het gekke is dat je met een andere blik naar billen gaat kijken als je weet dat je die later op je gezicht gedrukt krijgt. Alsof de vorm anders wordt, aantrekkelijker dan dat ze al waren.
Hij kijkt haar na terwijl zij de woonkamer verlaat om in de wasmand een door haar gedragen en dus nog niet gewassen slipje te halen en hij zich ondertussen uitkleedt. Zal ze dat gelijk bij terugkomst over zijn hoofd trekken? En zal hij dan echt de hele avond met dat slipje over zijn kop moeten rondlopen, zoals ze gedreigd had?
Zullen er in het kruisje vlekken zichtbaar zijn? En zo ja, wat voor? Zal het haar lichaamsgeur vast hebben weten te houden? Nee, zeker niet na dagen of wellicht een week in de wasmand gelegen te hebben. Nou ja, hoe of wat dan ook, de gedachte dadelijk zijn neus in dat kruisje te hebben maakt hem zichtbaar bloedgeil. Lees verder A dirty mind is a Joyce forever, toegift.