Een vrouw vol verrassingen, 2

De zondag, een andere dag

Hij is eerder wakker, altijd een vroege vogel geweest. Zijn horloge laat hem zien dat het tien voor half tien is. Een tijd die hem verbaasd, want het is hem nog niet eerder gelukt om zo lang door te slapen. Voorzichtig, om haar niet wakker te maken, kruipt hij uit bed en trekt z’n slip en T-shirt aan, waarna hij de trap afgaat.
Hij vindt de koffiepads, het potje suiker en de koffiemelk en maakt voor zichzelf een mok koffie. Met het ontbijt wacht hij wel tot zij beneden is. Hij nestelt zich met de koffie op de bank en steekt een sigaret op.

Hij hoort buiten op de gracht al de nodige lui passeren. Kerkgangers? Hij hoort boven water lopen. Mariska is er dus ook al uit.

Het duurt geruime tijd voordat ze beneden komt en bij binnenkomst weet ze hem voor de zoveelste keer te verrassen. Verbluft, of misschien zelfs in een lichte shock ziet hij haar al min of meer gekleed. Zwarte pumps, glanskousen die deze keer worden opgehouden door een zwart jarretellesgordeltje. Een kort, zwart rokje met daarop een wit shirt. Geen beha, want hij ziet haar tepels er zich in aftekenen. En tussen rokje en kousen steekt fier vooruit een dildo.
“Zo,” lacht ze, “ik wilde ook wel eens een pik voelen.”
“Alsof je die nog niet genoeg gevoeld hebt,” waagt hij op te merken.
“Dat is zo. Daarom is het straks jouw beurt. En niet alleen een pik. Maar nu wil ik eerst ook een koffie,” geeft ze aan als ze naast hem gaat zitten. Haar hint is hem duidelijk.
Het is geen strapon ziet hij, want de rubberen pik blijkt aan de leren slip vast gegoten of gelijmd te zijn en heeft ook maar één bal, die rond en redelijk groot is.
Hij staat op om haar van een bak leut te voorzien.
“Wat heb je er in, Maris?”
“Niets, alleen koffie.”
Hij zet de mok voor haar neer op tafel en hij wil net weer naast haar gaan zitten, als ze opmerkt: “Jij hebt je koffie al op?”
“Ja.”
“Mooi. Ga dan maar eens tussen mijn benen zitten, mag je me pijpen. Zonder condoom,” voegt ze er grinnikend aan toe.
Oké, het spel gaat dus al beginnen? Iets waar hij geen bezwaar tegen heeft, plus dat hij het best een opwindend idee vindt om op haar eh, pik te zuigen.
Hij sabbelt eerst aan de kop, voordat hij de kunstpenis verder zijn mond in laat gaan. Zij maakt voorzichtig stotende bewegingen. Om geen koffie te morsen?
“Neem hem dieper in je mond, ik wil je horen gaggen.”
Ze buigt zich langs hem heen om de mok terug op tafel te zetten, waarna ze feller begint te stoten en hij binnen de kortste keren kokhalzende geluiden maakt.
“Hmmm, dat klinkt goed, zo wil ik het horen.”
Een hand van haar gaat tussen haar benen. Ineens voelt hij een kleverige massa in zijn mond. De pik wordt uit zijn mond vandaan getrokken en klodders spuiten in zijn gezicht. Blijkt die kunstpik te kunnen spuiten?
Met vier vingers smeert ze lachend het ‘sperma’ over zijn gezicht uit.
“Zo, en nu mag jij je boven wassen. Douchen doen we later op de dag samen wel.”
“Oké. Dat zo’n ding kan spuiten! Wat was het eigenlijk voor spul?”
“Dunne pap. Vanmorgen vroeg, toen ik moest plassen, heb ik het voorbereid. En o ja, de inhoud van de door jou gevulde twee condooms zat er ook in.”
Met twinkelende ogen ziet ze zijn geschokte reactie.
“Lekker hè?”
“Hm,” en hij staat op. “Nou, ik poets het er boven maar even af.”
En met nog een gemompeld “Bah” verlaat hij de kamer.

Als hij weer beneden komt, heeft zij de salontafel leeggeruimd en de ontbijtspullen klaar staan op het tafeltje in de keuken.
“Dat ziet er heerlijk uit,” kijkt hij naar de dikke plakken bruin brood, twee croissantjes, kaas, jam, jus d’orange en een eitje.
“Melk erbij ook”
“Hmm, lekker.”
De kunstpik heeft ze nog steeds tussen haar benen vandaan stekend.
“Heb je wel eens iets anaal in gehad?” vraagt ze hem onder het eten.
“Ja. Ik heb wel van een Meesteres op een dildo moeten zitten.”
“Normaal formaat penis?”
“Ja, maar ook groter.”
“Hoe groot?”
“Jeetje. Normale lengte, maar dan een stuk dikker.”
Tussen een gekromde duim en wijsvinger geeft hij haar een indicatie van de omvang.
De vraag naar het waarom wordt verder niet ingevuld door haar, maar hij vermoedt dat die interesse van haar te maken heeft met de pik die ze heeft en dus vermoedelijk straks in zijn kont naar binnen laat gaan? Het idee maakt hem geil.

Na het ontbijt klinkt ze: “Kom, mag je me helpen met het omkeren van de salontafel.”
Hij neemt aan dat ze die dwars wil zetten, hoewel hij de bedoeling daarvan niet begrijpt. Als het bedoeld is om speelruimte te winnen, zet dat niet zoveel zoden aan de dijk.
Tot zijn stomme verwondering moet de tafel echt omgekeerd worden, dus met het tafelblad op de grond en de poten in de lucht.
“Kleed jij je alvast maar uit en dan ga ik je alweer verrassen met iets.”
Zijn slip en shirt zijn zo uit en ja, ze weet hem inderdaad weer te verrassen als hij verbaasd toekijkt hoe ze aan de zijkant van de bank een lade eronder vandaan trekt. En nog groter is zijn verbazing als ze daar een blok met gaten uit haalt. Een blok als van de bovenkant van een schandblok.
“Ik maak ook wel dingen op een groter formaat als die van de SM kelder boven,” lacht ze. “En kijk, dat kan ik dan zo over de poten van de tafel schuiven …”
De twee metalen buizen aan de zijkanten van het blok blijken inderdaad probleemloos over de poten van één van de korte kanten van de tafel te schuiven.
Het geheel wordt vastgezet met twee moeren en schroeven.

Ze klapt het blok open.
“Goed, ga maar op je knieën tussen de poten zitten en leg je hoofd en polsen maar in de bekende openingen.”
Het blok klapt dicht en hij zit er in gevangen. Ze bevestigt een slotje aan de zijkant, zodat hij de bovenkant niet omhoog kan duwen.
Ze loopt weer naar de bak, waar ze een paar boeien en touw uit vandaan haalt. Even later heeft ze zijn enkels van de boeien voorzien en zitten die met touw vast aan de poten achter hem.
“Als jij niet wegloopt,” grinnikt ze, “ga ik nog even naar boven om wat anders aan te trekken. Ik ben zo terug.”

Als ze terugkeert, heeft ze de eerdere kleding vervangen door een zwart rokje en een rood  mouwloos hemdje, beide van superstrak zittend latex.  De lage pumps zijn vervangen door pumps met dunne, hoge hakken.
“Het oog van een subje wil ook wat, toch?”
“Ja Meesteres,” besluit hij nu haar zo maar aan te spreken.
“En ik heb me niet alleen omgekleed, maar boven gelijk ook nog wat voor je voorbereid.”
Uit de keuken vandaan haalt ze een laag bijzettafeltje, dat ze voor hem neerzet. Een venijnig uitziende zweep wordt er opgelegd. Dan komt ze met een tas van het Kruidvat aanzetten en daar haalt ze tot zijn afgrijzen dildo’s uit, die ze uitstalt op het tafeltje. Ze lopen op in een in grootte toenemend formaat, van een normale penisomvang tot aan een monsterlijk formaat. Het zijn zeven stuks in totaal.
“Ik begin hier, met de kleinste. Als jij er straks zes weet te nemen, ga ik je daarna hartstikke lekker verwennen. Als het er minder worden, krijg je met die zweep. Aan aantallen doe ik nooit, ik sla door totdat ik moe ben.”
Pfff. Angstig kijkt hij naar de uitstalling. De eerste vier zal nog wel lukken om die eh, binnen te krijgen, vermoedt hij, al zal het met moeite. Maar nummer vijf? Om maar niet stil te staan bij de laatste twee. Dit gaat niet lukken. Maar moet lukken! Want met de zweep krijgen totdat zij moe is? Dat is een verdomd onaantrekkelijk idee.

De eerste dildo valt hem toch al tegen als zij die achter hem gehurkt bij hem naar binnen laat dringen. Hij had gedacht die met gemak, nou ja, met enig gemak aan zijn sluitspier voorbij te kunnen laten gaan. Met angst en beven ziet hij dan ook toe als ze nummer twee oppakt, die zo hoog is als de flacon met glijmiddel.
“Je mag kreunen of gillen hoor,” geeft ze hem met een sardonisch lachje aan, terwijl ze met deze achter hem verdwijnt. Een versie die hem in gedachte een ‘Oef’ doet slaken als die tegen zijn aarsgat aanduwt. Jezus, en dan moeten er nog op z’n minst vier komen wil hij aan de zweep ontsnappen.

“Heb je wel gezien dat de meeste een leuk kleurtje hebben?” staat ze al weer bij het tafeltje.
Alsof de kleuren hem interesseren.
“En dat je nu aan deze lichtblauwe toe bent?”
Die al een stuk boven de flacon uitkomt en in omvang ietsjes forser is als de voorgaande?
“Lekker hè, om op deze manier door mij verkracht te worden, hm?”
Een mening die hij niet echt met haar kan delen.
Zijn “Owhh” getuigt daar ook van als zij deze bij hem naar binnendringt.
“Ontspan je, dan kan je ze makkelijker hebben.”
Ja, dat is makkelijk gezegd. Ga verdomme zelf in deze positie zitten, dan stop ik ze er bij jou wel in, gaat het door hem heen. Iets wat hij maar niet hardop uitspreekt.

Nummer vier, die niet zo gek veel verschilt van de vorige, verdwijnt in zijn kont. Wordt op en neer gestoten, gaat uit zijn reet, waarmee dadelijk nummer vijf aan de beurt komt. En daar is hij echt benauwd voor. Een stuk groter en forser als de voorgaande.
“Heb je al gezien dat deze een beetje kogelachtig is? Dat is leuk joh, want dan voel je na iedere verdikking je sluitspier zich even iets sluiten, waarna die weer open wordt geduwd en dat zo drie keer voordat die helemaal in je reet zit.”
“Ik weet echt niet of ik die nog kan hebben, Meesteres.”
“Joh, vast wel. Je kontgat staat al helemaal open, zo lekker opgerekt is die al. En je weet dat het anders de zweep wordt. Ik zal je die eventjes laten voelen, het maakt je keuze misschien makkelijker voor je.”
De vijf slagen die zijn billen striemen doen hem zijn kiezen al op elkaar klemmen om zijn gekerm binnensmonds te houden.
Ze verschijnt in beeld en legt de zweep weer op het tafeltje neer.
“Ik heb me ingehouden hoor, anders is het gelijk zo heftig, hè?”
Meent ze dat serieus? De tranen stonden hem verdomme al bijna in de ogen. Dus, wil hij aan dat klotending ontkomen, dan … moet hij nog minimaal twee tot zich weten te nemen.

Zijn billen moeten vuurrood zijn, dat kan niet anders. En misschien ook hier en daar al bont en blauw kleurend. En hij is haar dankbaar dat ze hem een mondknevel in heeft gedaan. Zijn gezicht is nat van het zweet en van zijn tranen.
Want ja, dildo nummer vijf heeft hij voor de helft in gekregen, waarna hij haar om genade heeft moeten vragen. Het ging echt niet meer.
Gelukkig, de slagen stoppen, het is voorbij. Een gedachte die hij al snel moet bijstellen als hij voelt hoe ze klemmetjes op zijn tepels zet. En dat ze daar gewichtjes aan hangt. Waarna ze de zweep weer hanteert en zijn lichaam opnieuw doet schokken.
“Hmmm, laat die gewichtjes maar heen en weer gaan, zodat ze aan die klemmen rukken.”
In al zijn ellende schiet het ineens door hem heen wat ze gisteren zei. In het eetcafé, nog voordat de gerechten op tafel kwamen. Dat ze hem de volgende dag zou martelen. Nou, daar was geen woord aan gelogen. En als hij de knevel niet in had, zou hij alweer om genade hebben gevraagd.

De slagen stoppen. Ze verschijnt weer eens in beeld, deze keer met één van de twee stoeltjes van het eettafeltje vandaan.
Ze pakt de laatste twee dildo’s van het tafeltje, legt ze op de grond en schuift de bijzet opzij, zodat die plaats kan maken voor het meegenomen stoeltje, welke ze vlak voor zijn gezicht neerzet. De zitting zit nagenoeg onder zijn gezicht.
Ze loopt nogmaals heen en weer en ze heeft de kleinste dildo, de eerste van de serie in de hand.
“Deze vond je geloof ik nog wel lekker.”
Met nog steeds de knevel in is het lastig antwoorden. Het lukt hem om te knikken.
“Dan zal ik die ook eens uitproberen.”
Ze zet de al van het glijmiddel glanzende dildo op de stoel en stroopt haar latex rokje iets op. Ze stapt over de zitting heen en hij kan zien hoe zij zich anaal op de dildo laat zakken.
“Hmmm.”
Ze schuift nog iets naar voren op de stoel. Zijn gezicht zit nu bijna in haar kruis. Ze heeft geen slipje aan.
Haar hand gaat tussen haar benen, vingers beroeren haar clitoris.
“Ik word altijd zo geil van een subje martelen.”
Zij wel. Zijn billen staan ondertussen in brand en volgens hem staat zijn kontgat wagenwijd open. De klemmen op zijn tepels
“Ohhh.” Haar kut begint vochtig te worden. Als haar vingers naar binnen gaan, hoort hij het soppen.
En ondanks alle ellende voelt hij zijn pik stijf worden.
“Zijn de klemmen nog te doen?”
Hij schudt zijn hoofd heen en weer.
“”Nee? Owh, heerlijk dat pijn lijden. Het laat je Meesteres nog geiler worden.”
Haar vingers gaan sneller op en neer in haar kut.
“Als je mazzel hebt, kom ik spuitend klaar,” gromt ze.
Lang hoeft hij daar niet op te wachten, want ze heeft het net gezegd of ze spuit zijn gezicht al nat.

Als ze is bijgekomen, bevrijdt ze hem van de enkelboeien, daarna pas van de gewichten en de klemmetjes, de mondknevel en als laatste klapt ze het blok omhoog.
Op handen en knieën komt hij van de onderkant van het tafelblad vandaan, kruipt naar haar toe en kust haar gelaarsde voeten.
“Dank u, Meesteres voor de marteling.”
Ze trekt zijn hoofd aan zijn haren naar achteren, zodat hij haar aan moet kijken.
“Waar je natuurlijk hartstikke van genoten hebt.”
“Ja Meesteres.”
Ze grijnst.
“Liegbeest.”
“Nou oké, niet van alles, want het was best heftig. Maar het was het een, nou ja, ervaring die ik niet had willen missen.”
Ze laat zijn haren los, streelt hem over de wang.
“Dat vind ik fijn om te horen. En nu mag je kiezen. Gaan we eerst opruimen, of gaan we eerst samen douchen en daarna opruimen?”
“Dan kies ik voor eerst samen douchen, Meesteres.”
“Mariska vanaf nu weer.”

Onder de douche zepen ze elkaar in, iets wat fijn aanvoelt en erg prettig is om te doen. Het is op een andere manier intiem, zo ervaart hij het. Wel is het zo dat zowel het water als haar zachte aanrakingen zijn billen nog steeds een flink ‘Auww’ gevoel geven.
“En dat zal je nog een tijdje aan me doen herinneren ook.”
Schoon en beiden naakt gaan ze terug naar de woonkamer, waar de taak van het opruimen nog op hen wacht.
Hij buigt zich over het blok, terwijl zij zich over de speeltjes ontfermt, omdat zij weet waar ze vandaan komen.
“Ik moet vanmiddag nog wat voor mijn werk voorbereiden, dus ik stel voor dat we samen in het eetcafé lunchen, waarna ik je naar het station breng?”
“Oké, prima.”

Tijdens de lunch praten ze na over het weekend en geeft ze aan: “Een volgende keer kom ik naar Den Haag. Dan mag jij jouw huis en stad aan me laten zien.”
Zijn hart maakt een sprongetje bij een weten dat er een volgende keer komt met haar.
“En ik weet er een schitterende SM-ruimte te huur. Dan kan ik me lekkerder op je uitleven dan vanmorgen het geval was.”
Of hij daar ook echt naar uitkijkt?
Eh, eerlijk gezegd?
Ja.