Geprikkeld 1

Voor de zoveelste keer loop ik naar het raam aan de straatkant, om met een diepe zucht de geparkeerde auto’s van mij en de buren te zien, maar het witte met oranje van de wagen van PostNL nog steeds niet.
Weer kijk ik op mijn horloge en ik zie dat de tijd tien minuten verder is gekropen. Ik draai me om en ga de kamer door naar de tuinkant, waar ik in de deuropening blijf staan. Het liefst ga ik nu met een mok koffie op het terras zitten, maar ik durf niet, veel te bang om de bel niet te horen. Misschien dat ik bij een ander pakketje het risico had genomen en bij het missen van de deurbel dan een briefje op de deurmat vond dat de bezorger ’s avonds of de volgende dag het nogmaals zou proberen te leveren. Maar niet bij deze zending, waar ik dus verdomme al anderhalf uur naar uitkijk. Het is ook niet een bestaand product dat ik gisteren even via Bol of zo heb besteld, het is iets dat naar mijn wensen is gemaakt en waar een productietijd van vier weken overheen is gegaan.

Als alleengaande en man die een voorliefde heeft voor BDSM, waarbij de S voor mij niet van toepassing is, is het een verdomd lastige om aan die behoefte een bevredigende invulling te kunnen geven. Ik heb gezocht naar een partner die de S in zich had, maar het vinden van een speld in een hooiberg is daarbij vergeleken een simpeler taak. En ja, ik heb een aantal keren commerciële Meesteressen bezocht. Maar wat zij aan een vergoeding voor een uurtje vragen, daar moet ik tweeëneenhalve dag voor werken. Dus mocht ik ooit op deze aarde terugkeren als vrouw … Wat dan overblijft, is solo BDSM.
Waar ik wel een paar dingen voor gevonden had. Zoals tepelklemmen. Een koordje eraan en me vervolgens aftrekken, het koordje steeds iets strakker aantrekkend. Kettingen rond de poten van het voeteneinde van het bed en die bevestigen aan enkelboeien, zodat ik met de voeten en benen wijd gespreid gedwongen was de nacht op mijn rug door te brengen. Of met die enkelboeien om en een korte ketting ertussen schuifelend gedwongen zijn huishoudelijke klussen te doen. Maar ik wilde de mogelijkheid hebben pijn te voelen, zowel binnenshuis als buitenshuis. En ik had daar een idee voor. Een prikslip.
Ooit, ver terug in de vorige eeuw, had ik er eentje. Die weliswaar prikte, maar juist niet op die plekken die ik me wenste.
Een poging op het internet naar weer zoiets, maar dan een goed prikkende, leverde me niet op naar waar ik naar op zoek was. Pas toen ik met een vriend een dagje op stap was van wie ik wist dat hij actief was in de wereld van BDSM, kwam mijn wens per toeval ter sprake en hij gaf me het nummer van een stel dat kinky partykleding maakt.

Het bleek een alleraardigst stel met aan huis een ruim atelier, waar ik bij binnenkomst onder de indruk was van de fraaie leren en latex kleding waarmee ze party’s af liepen. En klanten konden bij hen ook langskomen voor tailormade broeken, jurken, rokjes.
Bij een kop koffie vroegen ze me waarmee ze mij van dienst konden zijn.
“Ja, ik weet niet of jullie dat kunnen maken, maar mijn wens is een prikslip met prikkers aan zowel de voor- als de achterkant, plus ook een dildo die met drukknopen aan de slip vastgezet kan worden.”
“Dat is wel te maken hoor,” gaf hij direct aan.
“Die prikkers aan de voorkant, zijn die bedoeld om een erectie af te straffen?” vroeg zij.
“Ja,” gaf ik zonder gêne aan, omdat de sfeer oké was.
“En die aan de achterkant?” kwam hij.
“Die moeten in elk geval voelbaar zijn bij het zitten, maar ook als ik loop vind ik het prettig om te merken wat ik aanheb.”
Hij nam mij de maat, terwijl zij adviseerde om voor de voorkant venijnige prikkers ter grootte van punaises te nemen en die door te laten lopen tot onder de balzak. En voor de achterkant te kiezen voor kleinere en stompere om zo het zitten iets draaglijker en toch voelbaar te laten zijn.
Wat restte, was de keuze voor een dildo. Die wat mij betrof minimaal het formaat van een forse penis in erectie moest hebben.
Een aanschaf die z’n prijs had, maar die ik er alleszins voor wilde betalen. Waarna het dus de lange periode van wachten werd totdat de bestelling afkwam.

Net als ik met een mok koffie op een barkruk aan de eetbar zit die de woonkamer van de keuken scheidt, stopt de wagen van PostNL voor het raam.
Nadat ik getekend heb voor ontvangst van het pakketje, laat ik de koffie voor wat die is en nu brandend van nieuwsgierigheid snijd ik met een keukenmes de bruine verpakkingstape door. En ja hoor, tussen bubbeltjesplastic zie ik de zwarte latex slip liggen en een forse zwarte latex dildo met aan de basis een ronde schijf met drukknopen. En als cadeautje zie ik ook nog een flacon met glijmiddel in de doos.
Met de vlakke hand bevoel ik de prikkers aan de voor- en achterkant. Wow, om dat te voelen als ik die aanheb? Iets wat ik nu toch kan ervaren?
Ik pak de doos op en haast me de trap op naar de slaapkamer, trek mijn bermuda en mijn slip uit om dan in de latex slip te stappen. Het idee alleen al om de slip aan te trekken bezorgt me een erectie.
Als ik het latex voorzichtig langs mijn benen omhoog haal en om mijn onderlichaam trek, laat de voorkant van de slip me meteen weten dat een erectie niet gewaardeerd wordt.
Ik ga op de rand van het bed zitten. En owhh, wat zijn die prikkers al heerlijk voelbaar in mijn billen. Maar ja, dit is nu ik op de zachtheid van het matras zit. Hoe dat dadelijk zal zijn op een hardere ondergrond?
Ik wip het lipje van de flacon op en laat wat van het glijmiddel over de dildo druipen, waarna ik die met de hand verder invet. Om die daarna behoedzaam bij me in te brengen en door de twee delen van de zes drukknopen aan elkaar te klikken gedwongen ben die in te houden.

Ik trek mijn bermuda weer aan en ga de trap af, waarbij de pinnen voelbaar over de huid van mijn buik en billen schuren.
Eenmaal beneden maak ik mij een nieuwe mok koffie, waarmee ik dan eindelijk naar buiten ga, het terras op.
Als ik me voorzichtig op het houten tweezits bankje laat neerkomen, ontsnapt een “Oefff” me over de lippen. Dit is wel behoorlijk voelbaar. Maar hé, hier verlangde ik toch naar?
Ik moet me dwingen om te blijven zitten, iets wat me toch niet lukt. Ik sta op om binnen een kussen te halen, dat hopelijk enige verlichting brengt.
Gelijk ook neem ik mijn mobieltje mee om een foto te maken van mijn achterkant, omdat ik benieuwd ben hoe de achterkant van de slip en de drukkers eruit ziet.
Met de bermuda uit en de telefoon op het ene stoeltje, rechtop tegen de mok aan staand en ikzelf voorover leunend en steunend op het andere stoeltje, probeer ik een achterkantselfie te maken.
Poging één geeft mijn bovenbenen weer. Bij poging twee staat mijn slip er voor driekwart niet op. Dan, bij poging drie, hoor ik ineens de stem van mijn buurvrouw.
“Hé buurman, wil het een beetje lukken?”
Ik veer geschrokken omhoog en kijk in haar lachende gezicht dat boven de schutting uitkomt. Is ze verdomme niet naar haar werk gegaan!
“Niet hè? Een momentje, dan maak ik die foto’s voor je.”
Kut, ja, haar auto stond voor de deur, realiseer ik me nu.
“Nee! Dat hoeft echt niet,” panikeer ik.
“Jawel, dat doe ik met alle plezier voor je.” En terwijl haar lach overgaat in een brede grijns, voegt ze eraan toe: “Plus dat ik van dichtbij wil zien wat voor spannends je aan hebt.” En weg is haar hoofd.
Goddonderju, dit moet ik niet hebben! Anniek is weliswaar een hartstikke toffe buurvrouw en een verdomd lekkere meid en ja, we komen best geregeld bij elkaar over de vloer voor een bak koffie of een biertje of borrel, maar om haar mij in mijn slip te laten zien …
“Doe de deur eens open!” hoor ik haar in de steeg roepen.
Shit.
“Ik kom!”
Ik schiet snel mijn bermuda aan en rep me, geprikkeld door de pinnen, naar de schuttingdeur om die te ontgrendelen.
“Ah, je dacht dat leuks voor mij te kunnen verbergen?” grinnikt ze, als haar ogen naar mijn bermuda zijn gegaan. “Nou, vergeet het maar Ruud, ik wil wel eens zien wat je voor moois daar onderaan hebt.”
Ik doe de schuif weer dicht en zij loopt voor me uit naar het terras, in een ontzettend strak zittend broekje in een metallic rode kleur die haar billen doen glanzen. Ik richt mijn blik, gewaarschuwd door de prikkers die in mijn pik beginnen te drukken, op haar staartje dat vrolijk heen en weer zwiept.
Op het terras zie ik dat haar borsten los in de blouse hangen.

“Waarom probeerde je in hemelsnaam je achterkant op de foto te krijgen?”
“Eh,” aarzel ik om met de billen bloot te gaan, “omdat ik wilde zien hoe de achterkant er uit ziet.”
“En dat wilde je weten, omdat …?” is haar verbaasde vraag daarop.
“Omdat …”
Jezus, wat is een goede verklaring daarvoor?
“Laat maar, ik maak die foto even voor je, dan weet je het. En ik ook,” grijnst ze. “Kom, laat die bermuda eens zakken, ik ben er nu echt nieuwsgierig naar.”
“Het is gewoon een latex slip,” probeer ik er nog onderuit te komen.
“Ik geloof er geen moer van dat die gewoon is, anders had je niet zoveel moeite gedaan om de achterkant ervan op de foto te willen zetten, plus dat jij je bermuda dan allang even voor mij had laten zakken. Dus, geef me je telefoon, trek je broek uit en ga voor me klaar staan.”
Ze steekt haar hand uit en kijkt me met pretogen ogen.
Natuurlijk kan ik weigeren. En dan opgescheept zitten met haar plagerijtjes en gesar? Het is een minder aanlokkelijk idee dan voor even mijn broek omlaag te doen en haar die foto te laten maken, waarmee ik er vanaf ben.
Ik ontgrendel mijn mobiel en zwijgend overhandig ik haar die. Waarna ik me omdraai, mijn bermuda langs mijn benen naar beneden laat glijden en me met een zucht voorover buig.
“O?” hoor ik haar verbaasde reactie. “Heb je iets achter die drukknoopjes zitten?”
Kut. Schiet verdomme dat plaatje en ga je niet allerlei dingen afvragen, Anniek.
“Heb je die foto nou?”
“Ja, ja.”
Ik kom overeind en trek de bermuda omhoog.
“Je hebt iets in, hè? Geil hoor. Maar doe je dat omdat, ja, waarom eigenlijk?”
Ze geeft me mijn mobieltje terug, terwijl ze me nieuwsgierig opneemt.
Ik werp een snelle blik op de foto en probeer zo gauw te bedenken wat ik haar ga antwoorden.
“Kom op, Ruud. Ik ben weliswaar blond, maar niet dom hoor.”
“Oké,” en ik zet me voorzichtig neer op het kussen op het bankje. Zij gaat op het stoeltje zitten waar ik net met mijn handen op steunde.
“Ik heb een dildo in mijn reet zitten.”
Waarom probeert mijn pik een erectie te krijgen?
“En dat is nog niet het hele verhaal. De slip heeft prikkertjes, zowel aan de achter- als aan de voorkant.”
“Wow,” is haar reactie en ik zie haar ogen zich opensperren.
“En om je eerdere vraag naar het waarom te beantwoorden, ik ben masochist en bij gebrek aan een Meesteres doe ik aan zelf SM.”
Zo, dat is er uit.
“Dus als je wilt solliciteren?” brom ik.
“Daar moet ik je in teleurstellen,” lacht ze. “Ik geloof niet dat ik die bekwaamheden voor die functie in me heb.”

“Wil je koffie?”
Een vraag die niet zomaar uit de lucht komt vallen. De prikkers voor en achter maken het me op dit moment erg moeilijk.
“Ja, graag.”
Ze loopt achter me aan naar binnen. Terwijl ik water en bonen in het koffiezetapparaat doe, pakt zij de mokken uit de kast. We weten van elkaar waar wat staat en zijn het ook gewoon om als we ergens behoefte aan hebben, we het zonder te vragen kunnen pakken.
Ze doet er bij mij melk en suiker in, zelf drinkt ze haar koffie zwart.
“Ik vind het super dat je zo openhartig bent geweest en het ook aangedurfd hebt om het me te vertellen,” komt ze achter me staan. “Mag ik je daarvoor een knuffel geven?”
En zonder mijn antwoord af te wachten, slaat ze haar armen om me heen en ze duwt me met haar handen op de voorkant van mijn bermuda tegen haar onderlichaam.
“Hohhh, kut!” kerm ik.
Ik hoor haar grinniken. Ze laat me los en zegt: “Zoiets is dan de bedoeling bij de sollicitatie?”
“Zoiets ja,” hijg ik nog na. “Jezus zeg, weet je zeker dat je het niet in je hebt? Pfff.”

De koffie loopt door en ik geef aan dat ik even naar boven ga om wat anders aan te trekken.
“En je hebt het nog maar net aan, een half uurtje, misschien iets langer?”
“Ik denk dat ik het langzaam op moet bouwen,” haal ik mijn schouders op.
“Goed, zie ik je zo weer.”
Deze keer lach ik.
“Nee, je hebt het inderdaad niet in je. Iemand met dominante gevoelens had me niet naar boven laten gaan om wat anders aan te trekken. Maar ik zie je zo weer buiten.”
Ik draai me om en hoor haar: “Wacht.”
Ik keer me weer naar haar om, mijn gezicht vragend.
“Dus je wilt je slip echt uit doen?”
“Ja.”
“Goed. Trek die dan maar uit. Nu. Hier. En anders houd je die aan.”
Haar ogen schitteren.
“Ja, da-ag.”
Ze kijkt me feller aan.
“Ik meen het.”
Mijn pik zwelt op. Oefff. Ik open mijn mond. Zij zet een hand in haar zij.
“En? Wat wordt het?”
Nou, dus echt niet dat ik hier, voor haar staande, mijn prikslip uit ga trekken. Wat misschien ook te maken heeft met dat ik vermoed dat de dildo niet helemaal brandschoon zal zijn. En omdat ze mijn buurvrouw is? Hoewel ik geen verklaring kan bedenken waarom dat een reden zou kunnen zijn om niet uit de kleren te gaan.
“Ik houd het wel aan.”
Een vette grijns breekt door op haar gezicht en met een tikje op mijn kont geeft ze aan: “Kom, schenk de koffie in en dan gaan we weer naar buiten.”

“Ik vond het zonet zo verbazingwekkend, die ommezwaai van je. En dat alleen door mijn woorden? En de toon en blik daarbij,” voeg ik eraan toe.
Nog steeds verbaasd erover schudt ze even haar hoofd.
“Misschien, en dat is echt een misschien, kan ik iets voor je betekenen.”
Mijn ogen lichten op. Zal het kunnen dat zij?
“Dat jij…?”
“Nee, meer zeg ik er niet over.”
Ik wil ik een reactie geven, maar ze schud nogmaals met haar hoofd, deze keer in een resoluut gebaar.
“Stil. Anders leg ik je voor straf niet over de knie.”
Mijn mond zakt open van verbazing, terwijl zij in de lach schiet.
“Iets wat ook niet gebeurt als niet straf hoor.”
Ze heeft haar koffie op.
“Maar moet ik je nog even prikkelend plagen voordat ik wegga?”
Ze trekt haar blouse open en haar borsten ontbloten zich voor me. Die ik al eerder heb gezien, die keren dat we naar het strand zijn geweest en topless nog gewoon was. Maar nu, in deze situatie, zijn die prammen van haar ineens erg erotiserend. En als ze dan ook nog eens met de duimen en wijsvingers haar tepels beetpakt en haar borsten zo iets op lift, steigert mijn pik naar een verdomd pijnlijke ontmoeting met de pinnetjes. Iets wat op mijn gezicht af te lezen is voor haar.
Met een lach staat ze op en met een luchtkus laat ze me achter. Gekweld kijk ik haar billen in het retestrakke rode broekje na.
Zuchtend sta ik op, gepijnigd door mijn slip. Voor vandaag vind ik die mooi geweest. Als ik het huis in ga en naar boven, houdt de vraag me bezig waar Anniek op gedoeld kan hebben toen ze zei dat ze misschien iets voor me kan betekenen. Gaat ze zich wellicht op het internet verdiepen in wat BDSM precies inhoudt en of het toch iets voor haar kan zijn?
Met de herinnering aan wat er in de keuken speelde, bedenk ik dat zij zich met enige sturing best tot een goede Domina kan ontwikkelen. Het is een gedachte die ik niet onplezierig vind.