Geprikkeld 2

Anderhalve week later

Het is één van die avonden dat de temperatuur van de dag aangenaam zwoel blijft hangen. Ik  lig lekker lui in mijn hangmat te genieten van de heerlijke geuren van de wilde kamperfoelie die zich langs de pergola slingert en van de enkelbloemige gele engelentrompetbloemen langs een deel van het terras.
Het is een bewuste keuze van mij geweest om die twee vlakbij het terras te planten, omdat  ze naarmate de avond valt sterker gaan geuren.
“Hé buur,” en het hoofd van Anniek steekt boven de schutting uit. “Heb je zin om met een fles of wat verrukkelijke rosé het weekend in te luiden?”
“Als ik daarvoor niet mijn hangmat uit hoef te komen, zeg ik daar ja tegen.”

Natuurlijk moet ik er mijn hangmat voor uitkomen om de poortdeur van de schuif te halen. Gelijk ook neem ik uit de schuur een relaxstoel met bijbehorende kussen mee en terug op het terras klap ik de twee bistrostoeltjes op en zet die tegen de schutting neer.
Omdat ze op zich laat wachten, ga ik de woonkamer in en ik pak uit de kast de aardewerken wijnkoeler en de wijnglazen. In de keuken laat ik de koude kraan een tijd stromen, om dan de koeler met het koude water te vullen.

Ik schiet in de lach als zij binnenkomt met liefst drie flessen rosé.
“Wil je ons soms met een kater het weekend in laten gaan?”
“De avond is nog vroeg,” reageert ze, terwijl ze één fles op het aanrecht zet en de andere twee in de koelkast legt.
Ik schenk de glazen in en zet de fles in de koelkastdeur; de koeler heeft nog tijd nodig om echt koel te worden. Zij gaat me met de glazen voor naar het terras. De strook kant die onder haar zwarte rokje vandaan komt, prikkelt me. Het geeft het een pikant accent, vind ik.
Ik ga op het bankje zitten en zij nestelt zich in de stoel. Pas dan dringt het tot me door dat het geen rokje is, maar een broekje. In het witte shirtje tekenen haar borsten zich af.

Gek dat ik nooit een poging heb gedaan om haar te versieren. Of gek, nee. Ik weet van mezelf dat ik geen casanova ben. Ik ben er te onhandig voor, of te geremd. Het initiatief zal van de andere kant moeten komen, iets wat mij nog nooit is overkomen. Ja, die keren dat ik bij een Meesteres ben geweest. Maar dat is natuurlijk iets heel anders.
Mijn gedachtegang wordt onderbroken door Anniek, die op haar mobieltje wijst.
“Ik krijg net een appje dat Nienke, een vriendin van me, bij me voor de deur staat. Wat nu?”
“Laat haar even omlopen, dan kan ze helpen de flessen rosé soldaat maken.”
Ze grinnikt. “Oké.”
Ik sta op om en haar vriendin op te vangen en om een tweede stoel en kussens te halen.

Ik pak vast de stoel en de kussens, waarna ik de poort open. Aan de andere kant wordt die gevuld door een jonge vrouw met overduidelijk enige maten meer. Vanachter de brillenglazen nemen haar ogen me onderzoekend op.
“Als jij Ruud bent…”
“En jij Nienke,” lach ik. “Kom er in.”
Wat ik aan haar waardeer is dat ze haar omvang niet verbloemd. Letterlijk niet, want haar jurk met korte mouwen heeft een print van enorme roze en gele bloemen en blauw blad. De lengte is tot halverwege de onderbenen, maar de rits voor is tot halfweg haar bovenbenen open. Wat me verbaasd is dat ze een netpanty of –kousen aan heeft op deze warme avond.
Ik laat haar voorgaan. Haar kont moet adembenemend zijn om onder te liggen, bedenk ik.

“Kan ik je ook een glas rosé inschenken, Nienke?”
“Ja, dat lust ik wel en ik houd ervan om in de watten gelegd te worden.”
Genoeglijk zet ze zich neer in de van een kussen voorziene relaxstoel.
Ik voel dat de koeler goed koud is geworden en met nog een glas en de fles in de koeler keer ik terug naar het terras, waar ik haar een rosé inschenk.
“Zo, de twee alleengaande zielen zoeken elkaar gezellig op, zo op de vrijdagavond?”
“Dat moet jij zeggen,” lacht Anniek naar haar vriendin.
“Ho. Ik zorg er wel voor dat ik zo nu en dan aan mijn trekken kom, hoor.” Ze gaat even iets verzitten. “Of heb je soms voor mij verzwegen dat jullie…”
“Nee, dat hebben wij nog niet en als dat al wel zo zou zijn,” en ze steekt de tong uit en haar  middelvinger op naar haar vriendin, waarna ze mij een knipoog geeft.
Die ik niet weet te interpreteren, plus dat ik nog flabbergasted ben door de directheid van haar vriendin. Die zich tot mij richt.
“Maar dat zijn gedienstige mannen hoor, want daar houd ik van. En volgens mij heb jij dat wel in je.”
Ik weet er niet zo gauw op te reageren, sta met de bek vol tanden. Haar woorden laten wel een blos op mijn wangen komen, waarvan het rood hopelijk wordt gedekt door mijn door de zon gebruinde kleur.

Ondanks deze voor mij wat ongemakkelijk aandoende start wordt het een leuke avond. Ik schenk zo nu en dan de glazen weer vol, duik in de koelkast en de kast voor een plankje met wat kazen, een schaaltje olijven en wat knabbels. Kortom, ik verwen de dames en daarbij Nienke ook nog op een speciale manier, als zij mij een verrassende vraag toespeelt.
“Ben jij goed in masseren? Want ik heb vandaag toch een paar moeie voeten gekregen.”
Waarna ik een krukje uit de woonkamer vandaan haal en met eerst haar ene en daarna haar andere voet op mijn bovenbenen die een weldadige massage geef.

Het is al tegen middernacht als Nienke me vraagt of ik plannen voor morgen heb.
“Nee. Hoezo?”
“Ik heb je over de hele avond gezien vooralsnog akkoord bevonden. Er moet nog het nodige aan bijgeschaafd worden, wil je aan mijn wensen voldoen…”
“Huh?” klapper ik verbaasd met mijn oren, geen idee waar ze op doelt.
“Maar je mag dadelijk met me mee naar huis. Die keus is aan jou.”
Is zij soms de vrouwelijke versie van een casanova? Nodigt zij mij uit om haar vannacht eh, te gerieven?
“Indien je er nee tegen zegt, prima, dan blijf je lekker bij Anniek zitten. Als het een ja wordt, ga je nu naar boven en trek jij je prikslip aan, met de dildo in je kont.”
Geschokt kijk ik Anniek aan. Die met een glimlach haar schouders ophaalt.
“Ik zei je toch dat ik heel misschien iets voor je kon betekenen? En ik wist dat Nienke in dat wereldje actief is, als Meesteres.”
“Dus, wat wordt het?” richt die laatste zich weer tot mij.

Met de prikslip aan en de dildo in ga ik met haar mee.
“Ik woon een paar straten verderop, een kwartiertje van je vandaan en ik zal je ondertussen vertellen wat ik van een slaaf verwacht.”
“Oké,” reageer ik aarzelend, omdat ik niet weet hoe ze aangesproken wenst te worden.
“Belangrijk voor mij is dat hij vooral de zin en de lust en de behoefte heeft om het mij naar de zin te maken.”
Daar kan ik me probleemloos in vinden.
“Ik draag weliswaar graag lak, leer of rubber, maar dat doe ik niet om mijn slaaf te behagen. Ik kleed me namelijk in kleding waar ik op dat moment zin in heb of waar ik me lekker bij voel of ik ben naakt. En mocht je wat dat laatste betreft een probleem mee hebben, mag je gelijk rechtsomkeert maken. Mijn slaaf vindt mij gewoon geweldig, met of zonder kleding.”
Dat is iets wat me blij verrast en waar mijn pik ook gelijk enthousiast op probeert te reageren, wat me een lichte kreun laat ontsnappen. Ze kijkt me fronsend aan.
“Nee hoor, ik heb daar geen problemen mee.”
“Waarom dan dat rare gesteun ineens?”
“Omdat eh, nou ja, mijn eh, penis daarop reageerde en dat was, is wat pijnlijk dus.”
“Ah,” grinnikt ze, “je prikkers.”
“Ja.”
“En om je dat fijne gevoel nog even vast te laten houden, mijn slaaf moet er op gebrand zijn om mij op zo’n fijn mogelijke manier te plezieren en seksueel te behagen. En dat is iets wat lastig gaat als ik kleren aanheb,” lacht ze.
Haar woorden laten mijn erectie inderdaad niet afnemen en ik moet even inhouden.
“Kom op,” maant zij me aan, “gewoon doorlopen.”
Pffff.
“En om bij dat onderwerp te blijven, mijn slaaf mag natuurlijk seksueel opgewonden zijn, maar wel of niet klaar mogen komen hangt van de situatie, van zijn gedrag en van mijn bui af.”
Ze heeft haar pas iets ingehouden om mij het lopen iets draaglijker te maken.
“En wat ik zonder meer van een slaaf verwacht, is dat hij communicatief is. Ik wil dat hij kan verwoorden wat hij voelt en denkt en reacties toont. En er zullen misschien korte periodes zijn waarin hij niets mag zeggen, maar daarbuiten is input en communicatie belangrijk voor mij.”
“Oké,” waag ik te zeggen, “tot nu toe klinkt het mij alleszins prettig in de oren.”
“Mooi zo, dat hoor ik graag. We zijn er trouwens bijna en daarom geef ik je voor nu nog even één punt mee. Een slaaf telt bij mij nooit mee met gegeven slagen. Ik sla namelijk nooit om een vooraf bedacht aantal te behalen. Ik sla omdat ik het leuk vind. Wel eis ik dat hij aangeeft als iets hem te veel wordt, onaangenaam is of niet meer te houden. Zoals hij ook dient aan te geven als hij het super lekker vindt of baalt als ik stop. Zo, we zijn er.”
We staan voor rijtjeswoningen van waarschijnlijk ergens in de jaren zestig gebouwd. Twee etages en daarboven, onder het schuine dak, waarschijnlijk zolders. Vier voordeuren, de buitenste voor de benedenburen de middelste twee voor die daarboven. Zij blijkt boven te wonen. Aan de andere kant van de straat zie ik een volkstuintjescomplex.
“Dan heb ik nog één dingetje, hoe spreek ik u aan?”
“Niet met Meesteres of Godin of zo, maar gewoon met Nienke. Of er moet in de loop der tijd een aanspreektitel ontstaan waar ik blij van word.”

Ze loopt voor me uit de woonkamer in.
“Kleed je maar uit, op je slip na natuurlijk,” lacht ze.
Terwijl ik me begin uit te kleden, ritst zij haar jurk open. Tot mijn stomme verbazing heeft ze er een latex jurkje onderaan!
“Zo, dat zal warm zijn geweest,” laat ik me ontvallen. Tegelijk gaat mijn pik weer in stand erectie. Verdomde klote slip!
“Ja, dat kan je wel zeggen. Misschien laat ik je me straks drooglikken.” Ze tovert een vette grijns op haar gezicht. “Maar omdat ik er al van uitging dat je mee zou gaan, dacht ik, kom, laat ik mijn slaafje op de eerste avond gelijk eens verrassen.”
“Tof,” waardeer ik dat. “En het staat je super.”
“Dank je.”
“Maar je vermoedde echt al dat ik mee zou gaan?”
“Ja. Voor slaafjes is het niet zo simpel om een Meesteres te vinden, dus zou het me zeer verbaasd hebben als je niet op mijn uitnodiging in zou zijn gegaan. En sterker, ik heb dit al klaar liggen.”
Ze pakt een zwart flexibel batje van rubber van de bank, waarna ze op een stoel gaat zitten.
“Voor een heerlijke spanking op die prikslip billen van je. Kom maar over mijn benen liggen.”
Oei, dat belooft een heftige eerste kennismaking te worden met mijn slaaf zijn.
Ik ga naast haar benen staan, zet mijn handen aan de andere kant op de zijkant van de stoel. De geur van het rubber en van haar zweet, hmmm. Voorzichtig zet ik eerst één hand op de grond, daarna de andere en lig ik over haar bovenbenen. En owww, wat drukken die prikkers in mijn buik voelbaar! En dan moeten die in mijn kont nog komen!

Noot: De verwachtingen die Nienke van een slaaf heeft, zijn deels en aangepast naar dit verhaal overgenomen van MissBogey uit het Algemeen BDSM-forum van BDSM Zaken.