Overgave aan Mevrouw, 1

“Ik heb bij een vriendin kennis gemaakt met een vrouw, die je moet ontmoeten. Ze is een Meesteres.”
Gelijk heeft hij mijn aandacht.
“Ik heb voor morgen een lunchafspraak gemaakt, met z’n drietjes.”
“Ho,” want dat gaat me te snel. “Jij bepaalt voor mij dat ik met jou ga lunchen met iemand die ik niet ken?”
“Ja. Omdat ik weet dat je zoekende bent en verlangt naar en ik denk dat zij wat voor je is.”
Aan de ene kant ben ik geïrriteerd dat hij denkt dat voor mij te kunnen bepalen en verdomme zelfs al een afspraak heeft gemaakt zonder mij daar in te kennen. Anderzijds vind ik het lief van hem dat hij bij die ontmoeting met haar aan mij dacht.
“Maar waarom ga jij niet met haar in zee,” vraag ik met enige argwaan, omdat hij tenslotte ook zoekende is.
“Omdat ze niet biseksueel is.”
Heel even moet ik tot me laten doordringen wat hij bedoelt, voordat ik het begrijp.
“Ze is lesbisch?”
“Ja.”

Omdat mijn vriend me beloofd had dat hij me thuis weer zou af zetten als ik de ontmoeting met haar helemaal niets vond, was ik overstag gegaan. Iets wat me vervolgens deze ochtend heel wat hoofdbrekens koste eer het zover was dat ik een keuze had gemaakt wat ik aan zou trekken. Het was een lingeriesetje en een glanspanty geworden en er overheen een eenvoudig kort zwart jurkje. Simpele zwarte pumps completeerden het geheel.

Op de weg ernaar toe vraag ik Jim wat hij haar over mij verteld heeft.
“Och, heel summier. Dat je een masochiste bent, maar ook van vernedering houdt en dat je geil wordt van lak, leer, latex en pvc kleding en dat je een Meesteres wil die geen watje is.”
Verbijsterd kijk ik opzij.
“En dat noem jij summier?”
Met een grijns op zijn gezicht blijft zijn aandacht bij de weg.
“Ik moest toch iets doen om haar interesse te wekken?”

Nerveus loop ik achter hem aan het terras op en hij haar waarschijnlijk gelijk ziet, want hij gaat me direct voor naar een tafeltje in de hoek, waaraan een vrouw alleen zit.
“Dag Anita, daar zijn we dan.”
“Dag Jim,” begroet ze hem, terwijl erna gelijk haar ogen naar mij gaan.
“En jij bent…?”
“Sanne,” steek ik mijn hand uit. Ze blijft zitten, drukt mij de hand in een stevige handdruk die iets langer als gebruikelijk is.
“Mevrouw Harder,” stelt zij zich aan mij voor.
In één oogopslag lijkt ze me gelezen te hebben, waarna ze naar de stoel naast haar knikt.
“Ga zitten.”
Ik ga naast haar zitten en Jim neemt tegenover ons plaats. Als de serveerster onze bestelling heeft opgenomen, kijkt Mevrouw me vorsend aan.
“Wat voor sub ben je en wat zijn je verwachtingen? Spreek je daarin vrij uit.”
“Nou eh,” begin ik aarzelend, omdat ik me ongemakkelijk voel om daar in de openbaarheid over te moeten praten. “Ik heb een aantal sessies met Domina’s mogen ervaren en ik denk dat die mij een goede basis hebben gegeven, maar ik zie mezelf toch nog als een leerling subje.”
“En wat is jouw ding of wat zijn jouw dingen als subje?”
“Ik vind het prettig om hard aangepakt te worden, maar ik heb ook een nieuwsgierigheid naar het geestelijke spel in SM, het vernederende, de machteloosheid of gekleineerd te worden en het gedwongen worden tot iets.”
Ik merk dat ik gek genoeg een blos op de wangen heb gekregen. Is dat omdat ik zo open en bloot over SM zit te praten? Of is het omdat deze Vrouw iets bij me teweegbrengt door haar uitstraling en directe, bijna dwingend gestelde vragen?
“En seks daarin?”
Zoals ook deze dus weer.
“Ik ben er wat aarzelend in om bij een eerste sessie helemaal uit de kleren te gaan, Mevrouw. Maar ik fantaseer wel eens over gedwongen seks in een vernederende situatie.”
Ik schrik als de serveerster aan onze tafel staat met de drankjes en de lunchgerechten en ik hoop maar dat ze niets van mijn woorden heeft meegekregen.

Als ze alles heeft uitgeserveerd steekt Mevrouw van wal.
“BDSM is niet een voorliefde of liefhebberij van mij, maar het is mijn lifestyle. Ik ben ook niet een Domina geworden, ik ben het van nature.”
Jim, die zich niet in de gesprekken heeft gemengd, valt al op zijn gerecht aan. Ik wacht en kijk Haar aan, totdat ze me goedkeurend toeknikt en zegt: “Ga je gang en eet smakelijk.”
“U ook, Mevrouw.”
“Dank je. Maar om verder te gaan met waar ik gebleven was. Bij een BDSM sessie, of zo je het een spel wilt noemen, zit ik meer in mensen hun hoofd, dan dat ik lichamelijk met hen bezig ben. Ik wil ook dat de sub of slavin me aankijkt, opdat ik ze kan lezen. Iets wat ik natuurlijk ook doe door naar de reacties van hen te kijken.”
Ze neemt een hap van haar eten, een slokje drinken.
“En verder zie ik BDSM als een heel liefdevol spel, want meer intiem en connecting kun je eigenlijk niet zijn, vind ik.”
Wat ik prettig vind, is dat ze haar woorden niet in de lucht laat verdwijnen, maar mij steeds aankijkt. En misschien ook tegelijkertijd ‘leest’.
“Voor mij is het heel fijn om alles los te laten en om te vertrouwen op iemand anders,” waag ik het te zeggen.
“Dat laatste is een belangrijke basis en dat eerste is de juiste insteek, Sanne.”

Tijdens het eten werp ik steeds steelse blikken naar Haar. Ze is mooi en ze ziet er lekker uit, als ik dat al van een Domina mag zeggen. Ook vraagt Zij mij ergens halverwege of ik nog plannen heb voor het weekend. Die ik niet heb, niet anders dan boodschappen doen, teevee kijken, Facebooken, verhaaltjes lezen en het internet afstruinen naar geile filmpjes of plaatjes die me opwinden. Als ik Haar zeg die niet te hebben, vraagt ze me of ik een OV heb en ja, die heb ik altijd bij me in mijn schoudertasje.

Als de lunch er op zit, kijkt Ze me aan en zegt: “Ga je mee?”
Ik hoor mezelf “Ja, Mevrouw” antwoorden, terwijl tegelijkertijd duizend-en-één dingen door mijn hoofd flitsen.
“Goed, dan kan jij gaan, Jim, nadat je hebt afgerekend.”
“Oké, ga ik doen,” en hij staat op. “Dan wens ik jullie nog eh, veel spelplezier.”
“Dank je, Jim,” antwoordt Zij minzaam en met een kleur op de wangen weet ook ik een “Dank je wel” uit te brengen.
Als hij weg is, pakt Zij een plastic tasje van de stoel naast Haar op en schuift dat naar me toe.
“Je gaat nu hiermee naar het toilet. Je vindt er een speeltje in dat je bij je inbrengt, de staart  kan je tussen je lippen leggen. En verder een luier en luierbroekje, die je onder je panty om- en aandoet. Je slip of slipje stop je in de tas.”
Ik schrik van deze plotselinge opdracht en besef dat het spel begonnen is.
“Ja Mevrouw,” kleuren mijn wangen dieper rood. Ik neem het tasje op en kom van mijn stoel omhoog om met een opgelaten, maar ook een geil gevoel van opwinding op zoek te gaan naar de toiletten.
Tot mijn opluchting heeft de Dames er twee, want ik heb zo het vermoeden dat ik enige tijd zoet ben met Haar opdracht. En het ziet er goed onderhouden, dus schoon uit, ook de vloer.
Als eerste open ik nu de tas, gespannen maar ook o zo nieuwsgierig naar de inhoud. Bovenop ligt het speeltje, een roze ovaal gevalletje met eraan inderdaad iets wat op een staart lijkt. En eronder een eveneens roze transparant broekje en een dikke, witte babyluier, maar dan in het formaat voor een volwassene.
Ik doe mijn pumps uit, waarna ik de panty afstroop en mijn slipje uittrek. Het laatste stop ik gelijk in de tas. Waar ik vervolgens als eerste het speeltje uit haal.
Dus, dat dikke gedeelte moet ik inbrengen? Oké dan. Ik ga op de rand van de toiletbril zitten, spreid mijn schaamlippen, streel even mijn lustknopje. Ik merk dat de confrontatie zonet met Mevrouw me licht vochtig heeft gemaakt, in ieder geval ben ik nat genoeg om het speeltje zonder problemen in mijn kutje naar binnen te brengen. De staart steekt tussen mijn lippen vandaan en met een frons kijk ik er even naar, terwijl ik me afvraag wat ik met dat ding aan moet. Nou ja, dat zie ik zo wel, als ik de luier omdoe.
Ik klap het deksel van het toilet neer en spreid de luier erop uit, ga zitten, doe die om, trek het staartje omhoog, ga in de weer met de vier plakstrips, sta op. Het voelt vreemd, zo’n dik ding rond mijn onderlichaam en tussen mijn benen. De plastic buitenlaag maakt bij het bewegen een knisperend geluid. Dat zal straks buiten toch niet hoorbaar zijn voor anderen?
Ik trek het pvc broekje over de luier aan, daarover heen de panty en met weer de pumps aan ben ik klaar om terug te gaan naar Mevrouw.
In de spiegel boven de wastafel probeer ik vast te stellen of er iets van de luier te zien is, want is mijn jurkje niet te strak zodat de contouren van de luier te zien zijn? En is mijn jurkje niet te kort! Het lukt me niet om een beeld ervan te krijgen, maar behoorlijk nerveus verlaat ik het toilet.

Mevrouw staat op als ze mij ziet verschijnen en loopt mijn richting uit.
“Loop maar met me mee.”
Gek ver hoeven we niet te gaan, misschien een driehonderd meter, als ze met me oversteekt en bij de tramhalte stopt. En we staan er nog maar net, als die er in de verte aan komt.
Ze stapt voor mij er in en gaat op een bankje zitten, aan het gangpad. De zitting aan het raam is leeg, maar ze schuift niet op. Ik durf niet plaats te nemen aan de andere kant en blijf staan. De tram zet zich in beweging en ik zet en mijn voeten iets vaneen en ik grijp de beugel aan de bank beet om me staande te houden. Ik heb een hekel aan dit vervoersmiddel, het schudt en bonkt mij te veel.
Gelukkig wijst Mevrouw naar een plek iets verderop, naar twee banken tegenover elkaar. Een vrouw zit daar al, bij het raam en in de rijrichting.
“Je mag daar zitten, aan het gangpad en met je gezicht naar mijn kant op.”
Ik zit nog maar net als ik een trilling door mijn kut voel gaan en dat mij direct een kreetje doet slaken. De vrouw schuin tegenover me kijkt me verbaasd aan. Ik bijt op mijn onderlip, de trillingen en vibratie worden heftiger. Ik zie dat Mevrouw haar mobieltje in de hand houdt en een vinger van haar andere hand over het scherm laat gaan. Hoewel ik niet snap hoe het werkt, begrijp ik dat Mevrouw met haar telefoon mijn speeltje aanstuurt. En mij gek maakt. Vertwijfeld schud ik mijn hoofd, open mijn mond en een gesmoorde kreun ontsnapt over mijn lippen. Als het nog even doorgaat krijg ik geheid een orgasme! Smekend en in een nee schudden kijk ik naar. Gelukkig gaat ze in mijn woordeloze smeekbede mee en het speeltje stopt. “Pfff,” verzucht ik en ik ontwijk daarbij de blik van de vrouw op de andere bank.

In het centrum aangekomen staat Mevrouw op en een hoofdknik laat me haar volgen. Het is druk in de winkelstraat, wat niet zo gek is voor de zaterdag. Als zij plotseling de pas inhoudt, ben ik al twee stappen verder, voordat ook ik vaart verminder en ik me verwondert naar haar omkeer. Ze lacht als ze weer naast me komt lopen.
“Je hebt een mooie bolle kont, zo met die luier. Alleen jammer dat je jurkje die nog weet te bedekken.”
Jeetje, zal die echt zo aftekenen zoals Mevrouw suggereert?
“Zullen we nog even een boodschapje doen? Dan laat ik je iets pakken onderuit het schap en daarmee moet je wel bloot geven wat je onder je jurkje aanhebt.”
Als ik nee zeg, vermoed ik dat we zeker een winkel in gaan en als ik ja zeg… Verdorie! Ik houd daarom wijselijk mijn mond.
Geschrokken voel ik het speeltje weer in actie komen. Nee hè, alsjeblieft niet hier op straat! En het lijkt wel of de trillingen en vibraties heftiger zijn als net nog in de tram. Ik vertraag mijn pas. Stop. Pers mijn bovenbenen tegen elkaar.
“Wat ist? Moet je plassen?” grijnst Mevrouw.
“Nee, o nee,” kreun ik. “Ik, owhh, alstublieft Mevrouw, nee, niet hier.”
Een vette grijns. “Wat is er dan?”
Alsof ze dat niet weet!
“Ohhh, verdomme! Ik kommm,” zet ik mijn tanden in mijn onderlip, terwijl ik dubbelklap. O, kut, schiet het gelijk ook door me heen als ik besef dat ik daarmee hoogstwaarschijnlijk en public laat zien dat ik een luier en luierbroekje aan heb. Wankel op mijn benen kom ik weer overeind, het speeltje is gestopt.
Schichtig kijk ik om me heen, ik zie een groepje jongens elkaar aanstoten, terwijl ze verder lopend over de schouders lachend omkijken. Volgens mij kleur ik tot in mijn nek.
“Nou, dat scheelt weer, winkelen hoeven we niet meer,” grinnikt Mevrouw. “Maar kom, we zijn bijna bij mij thuis.”

Gepubliceerd door

hansbakkerschrijft.com

Ik schrijf vanuit de behoefte om zo nu en dan mijn fantasieën in verhalen om te zetten. Verhalen die erotisch, erotisch getint dan wel bizarre vertellingen zijn. Weet daarbij in elk geval dat ik ernaar streef om in mijn schrijfsels niet te kwetsen en de dingen niet ordinair te verwoorden. Wat voor mij voorop staat is de wens jou leesplezier of –genot te bezorgen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s