De bitch

Findom-14

Mijn radar had het alweer gespot, voordat mijn ogen het daadwerkelijk registreerden: Een rokje! Let op, het kan wat zijn. Ik moest wachten totdat ze door de schuifdeuren de shop binnenkwam om te concluderen dat het inderdaad om een ‘wauw-rokje’ ging. Kort, rood en waarschijnlijk van leer, maar dat was vooralsnog een gok, omdat de afstand tussen ons een meter of zes bedroeg. Ze stopte bij de vriezer met de ijsjes, die midden tussen de twee looppaden was gepositioneerd, vlak voorbij de schuifdeuren. Eerst bekeek ze het assortiment in het rechter gedeelte en daarna in het linker vak. Daar zag ze iets wat haar begeerte opwekte. Ze schoof de klep open en boog zich voorover. En dat wakkerde mijn lust aan. Lees verder De bitch

De tekening

Hij wierp een blik op de navigatie en zag dat het nog een uur duurde voordat hij bij het hotel arriveerde. Het zou betekenen dat, als hij doorreed, hij pas op z’n vroegst om kwart over zeven aan tafel zat voor een warme hap. En omdat zijn maag al een tijdje knorde, leek het hem verstandig niet langer te wachten, maar aan dat sein gehoor te geven en zijn honger te stillen. Misschien lukte het in het eerstvolgende dorp, mocht dat een beetje eetgelegenheid hebben. Het hoefde geen toprestaurant te zijn, maar in een veredeld cafetaria had hij geen trek.
Hij hoefde niet lang geduld te hebben, voordat een dorpje in zicht kwam. Het was met recht een dorpje, want bij de eerste kruising zag hij het gele bord met de rode streep door de zwarte letters van de plaatsnaam al, terwijl in zijn achteruitkijkspiegel het begin nog zichtbaar was. Hm, dat zag er niet hoopvol uit. Lees verder De tekening

Judas wieg, een 17e eeuw beleving

Na een rit van vier uur en een tussenstop voor een lunch zakte ik met tevredenheid neer in de terrasstoel. Op tafel m’n pakje sigaretten, een asbak, een wijnglas en een gekoeld flesje witte wijn, een welkomstcadeautje van de verhuurder van mijn vakantieverblijf. De wijn kwam van zijn eigen wijngoed, dat op de helling achter het verblijf lag. Vanuit mijn stoel keek ik uit op de Moezel en op de hellingen met wijngaarden aan de overkant van de rivier. Dit was een compleet andere wereld dan mijn wonen, werken en leven in de drukke Randstad. En daar ging ik, weliswaar kort – want wat zijn zes dagen nou eigenlijk – volop van genieten. Zowel van de gemütlichkeit hier, als van de rijke cultuurgeschiedenis; een speurtocht op internet had mij geleerd dat die teruggaat tot de Romeinse, Keltische en Germaanse tijd. En uit de Middeleeuwen stammen de nog altijd aanwezige vele burchten en kastelen, die langs de rivier te vinden zijn. Lees verder Judas wieg, een 17e eeuw beleving

65

Ik besefte dat mijn gedachten te vaak afdwaalden, waardoor ik niet echt meer mijn aandacht bij het verkeer had. Plus dat ik al een dikke twee uur erop had zitten en dus leek het me niet onverstandig de parkeerplaats op te rijden die, zoals een bord aankondigde, over 1500 meter eraan kwam.
Ik parkeerde de wagen voorbij de drie andere wagens die er stonden, stapte uit en ging, met de rug naar de parkeerplaats, lekker in het gras zitten, uitkijkend over het weiland dat zich voor me uitstrekte.
Vroeger, en ik denk daar met enige regelmaat aan wat ongetwijfeld inherent is aan de leeftijd, maar vroeger dus waren er nog in het landschap stukken grond te vinden die begroeid waren met grassen, kruiden en bloemen. Velden waar je in verdween, niet zichtbaar voor anderen als je er op je rug in lag. Dan keek je naar de witte wolken in een blauwe lucht en probeerde figuren in de wolken te vinden, de kop van een man, een leeuw of ander dier. Lees verder 65

De sleutelvraag

Hij schoof de 35 euro onder het etensbord en stond op van tafel.
“Het smaakte me weer uitstekend, meneer Fritz.”
De oude meneer Fritz, Oostenrijker van geboorte, stopte even met het schoonpoetsen van een bierglas.
“Dank u.”
De oude baas wendde zijn hoofd naar zijn dochter, die aan het andere einde van de bar in gesprek was met een vrouw.
“Uw koffie komt er aan.”
Hij had de vrouwen al opgemerkt direct nadat hij van tafel was opgestaan. Zijn interesse was meteen gewekt door het witte broekje van de hem onbekende vrouw, die met de rug naar hem toe stond. Jammer dat ze er geen zwarte panty en enkellaarsje onder droeg, dat had hij nog geiler gevonden. Lees verder De sleutelvraag