Voor Lynn, dagboek van mijn road trip

badge2 EroScriptaVoor de Prikkelzinnen van EroScripta van 21 juli 2018 is het thema “Road-Trip”, in dagboekvorm. Het verhaal mag maximaal 2500 woorden bevatten en moet erotische elementen hebben.

De bel gaat. Voor de deur staat een bezorger van DHL, hij heeft een pakketje in de hand.
“Voor mij?”
Hij lacht. “Als u Lynn Treffers bent, ja.”
Ik zet mijn krabbel voor ontvangst en aan mijn bureau in de woonkamer open ik nieuwsgierig het pakje. Tot mijn stomme verbazing zie ik dat het het dagboek van Hans is? Waarom krijg ik dat nu al? Hij is nog maar een week weg!
Bij het lezen van de eerste zinnen glijdt er een glimlach over mijn gezicht.

Dag 1

Godsamme Lynn, wat was deze eerste dag een kutdag! De afstand viel me tegen, de reistijd, de drukte op de weg. En dus raakte ik gestrest of ik op tijd de boot zou halen. Dat me dat lukte, mag een wonder heten. Ik heb je onderweg dan ook diverse keren vervloekt.
En nu, in mijn hut, vraag ik me af waarom ik ingestemd heb met jouw idee om een trip door Scandinavië te maken. Oké, jij was het die zag dat het niet meer lekker met me ging en dat ik er hoognodig tussenuit moest. Iets wat ik je na enige aarzeling moest toegeven. En omdat onze cheffin jouw mening deelde, kreeg ik die vier weken verlof. Maar verdomme Lynn, waarom persé een road trip door Scandinavië? Lees verder Voor Lynn, dagboek van mijn road trip

In z’n vijf

7ecf022b01b2f15a34961ceff63776f8Elke maand dagen NBRplaza’s Erotica Fest en Pittg Proza schrijvers uit om een erotisch verhaal te schrijven rond een bepaald thema. De uitdaging voor de maand juni:
Schrijf een erotisch verhaal van niet meer dan vijfentwintig woorden.

In z’n vijf

In de auto keek ik op de achterbank toe hoe jij het pookje bereed en in de hoogste versnelling schuttingwoorden roepend naar je orgasme gleed.

pittig-proza-button        NBRplazaEFbutton

In het land van Roodkapje

Nietsvermoedende meisjes, boze wolven, eenzame prinsessen en dappere krijgers. Ik bevond me in het sprookjesland van Noord-Hessen, het land waar de gebroeders Jacob en Wilhelm Grimm in de 19e eeuw hun sprookjes schreven.
De steden, dorpen, licht glooiende hellingen, machtige burchten, romantische kastelen en donkere wouden moesten voor mij toch ook het decor kunnen zijn voor mijn fantasiereis, vormgegeven in mijn meestal bizarre vertellingen?

Roodkapje

Roodkapje
Ik kwam haar tegen in een kleine, intieme club in Kassel, waarvan ik het adres in Nederland van een vriendin had gekregen. Roodkapje. Nou ja, als je althans een rood, rubberen masker als kapje ziet.
Een masker dat haar ogen vrijliet, twee kleine neusgaten had om door te kunnen ademen en de mond gesnoerd door een, ja, rode knevel. En ook de latex catsuit, die genadeloos liet zien dat ze – godzijdank – niet tot de slankste behoorde, was in die kleur. Lees verder In het land van Roodkapje

Farmhouse

De vrouw was met een hark bezig een met onkruid overwoekerd lapje grond te bewerken. Het huis erachter had betere tijden gekend. Misschien was verkrot er het juiste woord voor.
“Moet dit het zijn?” vroeg ik me hardop vertwijfeld af.
In de binnenspiegel zag ik hoe Madelief geschokt naar de bouwval keek, terwijl ze vertwijfeld op haar onderlip beet.
“Volgens Tommy wel,” reageerde Roos droog naast me.
De TomTom gaf inderdaad aan ‘Bestemming bereikt’.
“Als we hier bijna 1.500 euro de man aan hebben uitgegeven …”
“Vrouw,” hoorde ik Roos brommen.
“Huh?”
“Wij zijn vrouwen, mocht je dat nog niet door hebben,” grijnsde ze.
“Ja-ja,” reageerde ik licht geïrriteerd. “Ik zal eens informeren bij die blom daar of we ons geld hebben uitgegeven aan het opknappen van dat krot. En als dat zo is, martel ik haar net zo lang tot ze het geld teruggestort heeft.” Lees verder Farmhouse

Gebruiksklaar

De lucht zinderde boven het asfalt. De hele dag was het tropisch warm geweest en nog steeds wist de hitte van geen wijken, de display in het dashboard gaf voor buiten 30° aan. En die liet tevens zien dat het Martin was die belde.
“Gesprek aannemen!”
De spraakherkenning reageerde gelijk.
“Hé Ton, je bent toch niet nog aan het werk, hè?”
“Nee joh. Ik rijd op huis aan daar pak ik straks gelijk een koele blonde.”
“”Als je dat bij ons komt doen en als je ook blijft eten?”
“Ow, daar zeg ik gelijk ja tegen.”
Want koken is Martins grootste passie. Wat heet, het eerste wat hij deed toen ze aan hun klushuis bezig gingen, was het intekenen van de keuken, met kookeiland. En als hij daaraan losging, werd het geheid smullen. Lees verder Gebruiksklaar

De spirit, de humor en de erotiek

Ik liep de paar treden van het appartement af en ik stond gelijk met mijn voeten in het zand van het strand. Aan de overkant van de baai vloog een vliegtuig dalend en evenwijdig langs de rotsformaties om een nieuwe lading toeristen af te leveren. Gistermiddag was ook ik daar langsgekomen om kort erna nog op de vliegtuigtrap de aangename warmte en de geuren van het eiland tot me door te laten dringen. Vakantie!

Met mijn slippers in de hand liep ik in het water langs het strand in de richting van de in zee stekende uitloper van de berg, die de scheiding vormde tussen het achttal appartementen hier en het feitelijke plaatsje. Over planken die op in het water staande palen stonden, kon je langs de rotswand van de ene naar de andere kant komen. Op het restaurant aan dat pad was mijn keuze gevallen om te gaan eten. Lees verder De spirit, de humor en de erotiek

Voor altijd – voor PittigProza#5: De spiegel

Ik hoef niet in de spiegel te kijken om te weten dat de tijd harder loopt dan ik zou willen. De jaren van mijn jeugd zijn van ver terug in de vorige eeuw, de periode van arbeidsvreugde is lang geleden afgesloten.

Open staat nog steeds het genot van het samen zijn met jou, mijn Roos, mijn liefde uit mijn jeugd.

En ik hoef ook niet in de spiegel te kijken om te weten dat ik voor jou je mooie grijsaard ben. Dat toon jij mij als ik jouw liefde voor me in je ogen weerspiegeld zie.

En nog steeds mag en kan ik genieten van onze lust. Als ik je streel en bespeel, al die plekjes vind die jou laten kreunen, je lippen doen glanzen. En ik proef van je nat, dat uitnodigt om samen te komen, in onze liefde voor elkaar.

Haiku’s

Een haiku is een kort, niet-rijmend gedicht, bestaande uit 3 regels van 5, 7 en 5 lettergrepen.
Het is een van oorsprong Japanse dichtvorm, die de zintuiglijke ervaring van de dichter weergeeft. Bij een goede haiku herbeleeft de lezer die zintuiglijke ervaring van de dichter.

Voorwaar dus een opgave en tegelijk een uitdaging om te trachten er iets van te maken. Mijn twee pogingen vind je hieronder.

***

Haar ronde billen
drukken zwaar op mijn gezicht.
Ik mis haar slip niet.

***

Dag, koe in de wei,
je moet gemolken worden.
Ik kneed jouw borsten.