“Om me gelijk als vrouw verkleed tussen andere vrouwen te bewegen, vind ik een heftige hoor. Wat dat betreft doe ik het liever wat rustiger aan, dus ja, graag met jou en Karina als jullie dat ook leuk vinden.”
“Ik weet zeker dat zij dat leuk vindt en van mijn kant heb ik je al laten blijken dat ik het ook prima vind. Alleen,” en ze keek me geamuseerd aan, “ga je daarmee voorbij aan je eerdere taboe.”
“Ja…” Ik nam haar nog eens goed in me op. In alles was ze zo een vrouw en nog eens een mooie vrouw ook. Wat ik naar haar uitsprak en wat haar zowaar deed blozen.
“Maar je eh, penis hè? Waarom heb je die zo opgeborgen in een kooitje zitten?” Lees verder Sissy – 9. Uitnodigend
Sissy – 8. Verward II
Ik voelde me al verlost van een stukje spanning, blij ook dat ik mijn verhaal kwijt kon.
“Wat voor effect heeft lingerie op je? Windt dat je op? Vind je het prettig om te dragen? Word je er geil van?”
“Nee, niet geil. Maar…”
Ze liet me gaan, in mijn zoeken naar mijn gevoelens.
“Weet je, ik vind sowieso de keuze enorm. Wat dat betreft hebben jullie echt wat te kiezen. In materiaalkeuze – ik keek even naar haar latex outfit– en soorten alleen al. Wat voor keuze is er alleen al niet in slips? Of beha’s? En dan nog kousen, jarretelles, bustiers, panty’s.” Lees verder Sissy – 8. Verward II
Sissy – 7. Verward I
Het was zondagavond en ik was gesloopt. Het hele weekend had ik me bezig gehouden met wat me de afgelopen tijd was overkomen. De transformatie van man naar vrouw, nou ja, naar een sissy van mijn Meesteres. En de climax op de vrijdagavond, als echt haar sissy sletje en als zodanig gebruikt te zijn door vijf mannen. Dat laatste had ik bepaald niet als een genot ervaren. Wel de ervaringen van het vrouw zijn, het opgemaakt worden, de lingerie, de kleding, de borsten… Maakte dat van mij een travestiet? En zorgde dat ervoor dat ik mogelijk biseksuele gevoelens zou ontwikkelen? Lees verder Sissy – 7. Verward I
De stoel – voor PittigProza#3: Nachtzuster
Waar je overdag op het parkeerterrein van het ziekenhuis naar een plekje moet zoeken, kan ik nu de auto op korte afstand van de entree neerzetten. Ik zet de motor uit, doof de lichten, maar maak geen aanstalten om uit te stappen.
Ik weet dat het ziekenhuis na een ingrijpende verbouwing ruimtelijker en kleurrijker is geworden, ‘gezelliger’. Maar hoe opgeknapt ook, je ligt er niet voor de lol en je komt er niet voor je lol. De enige afdeling die vreugde kan brengen is de verlos- en kraamafdeling. En daarvoor ben ik gekomen.
Ik haal mijn mobieltje tevoorschijn en verstuur een berichtje: Ik ben er.
De reactie volgt snel. Loop de hal door tot voorbij de kiosk. Neem daar de lift naar de derde verdieping. Daar wacht ik je op. Jolien. Lees verder De stoel – voor PittigProza#3: Nachtzuster
Een nieuw begin – NBRplaza’s Erotica Fest #15
Ik schoot de zon neer. Aan de horizon zakte ze ineen en kleurde die bloedrood. Op het water van een inktzwarte zee dreven rozenblaadjes. Golven wierpen die op het strand en lieten ze daar achter in een treurigmakende rand van vergane schoonheid.
Een figuur, verderop aan het strand, zat in een gehurkte houding en leek met een stuk hout iets te schrijven in het harde gedeelte van het zand. Een grauwe pij verhulde wie of wat het was. Waarom interesseerde het sterven van de zon hem of haar niet? Was het gekrabbel in het zand soms een boodschap voor de sterveling die misschien nog passeerde? Ik liet mijn sporen in het zand achter en terwijl ik naderde, zag ik de stok, vastgehouden door knokige vingers, het laatste stukje van een a maken. Van een naam? Lees verder Een nieuw begin – NBRplaza’s Erotica Fest #15
Watersnijden – voor Pittig Proza#2: Grand Canyon
M’n mobiel gaat. Een snelle blik op de display laat zien dat Karen me belt.
“Yo,” accepteer ik de oproep.
“Goh, wat een hartelijke begroeting. Ben je bevangen door de hitte?”
“Nee. Ik zit achter een tractor met een enorme landbouwmachine erachter en daarachter een vrachtwagen en drie personenwagens.”
“Dus lukt het je niet er aan voorbij te komen.”
“Precies.”
“En ik ga je waarschijnlijk nog humeuriger maken door te vragen of je iets voor ons mee wilt nemen.” Lees verder Watersnijden – voor Pittig Proza#2: Grand Canyon
Beeld in tekst
Mijn gedachten
liggen op jou
te wachten
Jij wist wat je hand deed
In mijn gedachten
zoek in naar regels
die maken dat woorden
een gedicht vormen
Jij wist hoe je hand
de stof van je rok
liet opkruipen,
bewust
naar een lust opwekken
voor de fotograaf
en de kijker naar je foto,
later
in een nog niet weten
dat je ooit dat zou delen
met iemand
die daar iets in woorden
mee zou doen
27-10-2000 / 19-02-2018
