Farmhouse

De vrouw was met een hark bezig een met onkruid overwoekerd lapje grond te bewerken. Het huis erachter had betere tijden gekend. Misschien was verkrot er het juiste woord voor.
“Moet dit het zijn?” vroeg ik me hardop vertwijfeld af.
In de binnenspiegel zag ik hoe Madelief geschokt naar de bouwval keek, terwijl ze vertwijfeld op haar onderlip beet.
“Volgens Tommy wel,” reageerde Roos droog naast me.
De TomTom gaf inderdaad aan ‘Bestemming bereikt’.
“Als we hier bijna 1.500 euro de man aan hebben uitgegeven …”
“Vrouw,” hoorde ik Roos brommen.
“Huh?”
“Wij zijn vrouwen, mocht je dat nog niet door hebben,” grijnsde ze.
“Ja-ja,” reageerde ik licht geïrriteerd. “Ik zal eens informeren bij die blom daar of we ons geld hebben uitgegeven aan het opknappen van dat krot. En als dat zo is, martel ik haar net zo lang tot ze het geld teruggestort heeft.” Lees verder Farmhouse

Gebruiksklaar

De lucht zinderde boven het asfalt. De hele dag was het tropisch warm geweest en nog steeds wist de hitte van geen wijken, de display in het dashboard gaf voor buiten 30° aan. En die liet tevens zien dat het Martin was die belde.
“Gesprek aannemen!”
De spraakherkenning reageerde gelijk.
“Hé Ton, je bent toch niet nog aan het werk, hè?”
“Nee joh. Ik rijd op huis aan daar pak ik straks gelijk een koele blonde.”
“”Als je dat bij ons komt doen en als je ook blijft eten?”
“Ow, daar zeg ik gelijk ja tegen.”
Want koken is Martins grootste passie. Wat heet, het eerste wat hij deed toen ze aan hun klushuis bezig gingen, was het intekenen van de keuken, met kookeiland. En als hij daaraan losging, werd het geheid smullen. Lees verder Gebruiksklaar

De spirit, de humor en de erotiek

Ik liep de paar treden van het appartement af en ik stond gelijk met mijn voeten in het zand van het strand. Aan de overkant van de baai vloog een vliegtuig dalend en evenwijdig langs de rotsformaties om een nieuwe lading toeristen af te leveren. Gistermiddag was ook ik daar langsgekomen om kort erna nog op de vliegtuigtrap de aangename warmte en de geuren van het eiland tot me door te laten dringen. Vakantie!

Met mijn slippers in de hand liep ik in het water langs het strand in de richting van de in zee stekende uitloper van de berg, die de scheiding vormde tussen het achttal appartementen hier en het feitelijke plaatsje. Over planken die op in het water staande palen stonden, kon je langs de rotswand van de ene naar de andere kant komen. Op het restaurant aan dat pad was mijn keuze gevallen om te gaan eten. Lees verder De spirit, de humor en de erotiek

Voor altijd – voor PittigProza#5: De spiegel

Ik hoef niet in de spiegel te kijken om te weten dat de tijd harder loopt dan ik zou willen. De jaren van mijn jeugd zijn van ver terug in de vorige eeuw, de periode van arbeidsvreugde is lang geleden afgesloten.

Open staat nog steeds het genot van het samen zijn met jou, mijn Roos, mijn liefde uit mijn jeugd.

En ik hoef ook niet in de spiegel te kijken om te weten dat ik voor jou je mooie grijsaard ben. Dat toon jij mij als ik jouw liefde voor me in je ogen weerspiegeld zie.

En nog steeds mag en kan ik genieten van onze lust. Als ik je streel en bespeel, al die plekjes vind die jou laten kreunen, je lippen doen glanzen. En ik proef van je nat, dat uitnodigt om samen te komen, in onze liefde voor elkaar.

Haiku’s

Een haiku is een kort, niet-rijmend gedicht, bestaande uit 3 regels van 5, 7 en 5 lettergrepen.
Het is een van oorsprong Japanse dichtvorm, die de zintuiglijke ervaring van de dichter weergeeft. Bij een goede haiku herbeleeft de lezer die zintuiglijke ervaring van de dichter.

Voorwaar dus een opgave en tegelijk een uitdaging om te trachten er iets van te maken. Mijn twee pogingen vind je hieronder.

***

Haar ronde billen
drukken zwaar op mijn gezicht.
Ik mis haar slip niet.

***

Dag, koe in de wei,
je moet gemolken worden.
Ik kneed jouw borsten.