Categorie: Kinky

De plaatsnaamborden op de stations snellen aan hem voorbij zonder dat hij zo gauw kan zien welke namen erop genoemd staan. Iets wat hem niet boeit ook. Het gaat hem immers alleen om de stopplaats die de trein om 10.23 uur aandoet en waar als het goed is zij hem met haar auto op het stationsplein staat op te wachten. Wat over een klein half uur zover is, laat zijn horloge hem zien als hij er voor de zoveelste keer in korte tijd en met toenemende nervositeit op kijkt. Want hoe zal deze eerste fysieke kennismaking gaan tussen hem, de dominant die hij denkt te zijn, maar die nog onervaren op dat gebied is en zij, de ervaren sub? Is dat iets waar hij zich druk over moet maken? Misschien wel, omdat hij zich er onzeker bij voelt. Want wat als hij niet bij machte is haar zijn wil op te leggen? Of als hij haar niet kan geven waar ze naar verlangt of wat ze verwacht te krijgen? Hij zucht, doet de ogen dicht en denkt voor even terug aan hoe het is gekomen en gegaan tot nu toe. Lees verder A dirty mind is a Joyce forever, 1.

Terwijl hij haar voorgaat naar de slaapkamer, vraagt hij zich in een licht extatische roes af hoever Marjo zal gaan in het vormgeven van hem in de andere sekse? Waarschijnlijk krijgt hij een jurk of truitje met een rok aan. En schoenen met een hakje? En hopelijk een maillot, want de temperatuur buiten zal niet ver boven het vriespunt liggen.
In de slaapkamer schudt hij snel het nog teruggeslagen dekbed op aan de zijde waar hij slaapt en trekt het strak, iets wat zij met een lach aanziet.
“Kleed je alvast uit, pak ik ondertussen je andere kleren.”
Normaal heeft hij er geen moeite mee om uit de kleren te gaan in het bijzijn van anderen en hij neemt ook aan dat zij wel vaker een man in z’n blootje heeft gezien. Maar wat hij gênant vindt, is dat zijn pik onmiskenbaar tekenen van enthousiasme toont. Toch lijkt dat haar niet te storen of op te winden als ze hem op neutrale toon een zwart behaatje aanreikt. “Lukt het je om die om te doen of moet ik je erbij helpen?” Lees verder Vakantie – 2. Doorstrepen

Zijn telefoon vertelt hem dat het vijf voor half negen is, wat hij geen verkeerde tijd vindt om op te staan. Thuis is dat meestal twee uur eerder, als het werk- en ander volk voorbijkomt en hem uit zijn slaap haalt. Hier is stilte, iets wat zeer bevalt. De drukte en het lawaai van de stad zijn hem namelijk tegen gaan staan. Wellicht is dat erin geslopen omdat hij als pensionado niet langer deelneemt aan het werkzame leven. En hij zeker ook die behoefte niet meer heeft.  
In de woonkamer annex keuken opent hij de gordijnen. Net als gisteren hangt de mist over het akkerland aan de overkant van de weg en op het gras langs het vakantiehuisje en op het verdorde blad langs de slootkant ziet hij de dauw als ijskristalletjes glinsteren. Lees verder Vakantie – 1. Zijn bucketlist

Ze zit in kleermakerszit op bed en scrolt langs de contactenlijst op haar mobieltje tot aan de vriend die ze moet hebben. Ze tikt met een blank gelakte nagel op zijn naam en terwijl de telefoon het nummer kiest, gaan haar ogen naar de spulletjes die aan het voeteneinde liggen en die ze dadelijk wil gebruiken.
“Ha, die Eva,” neemt hij met een blije lach in zijn stem aan. “Dat is lang geleden. Langer dan anderhalve meter,” komt er wat cynisch achteraan.
“Nou, niet normaal hè? Het maakt het tot een contactarme maatschappij die mij bepaalt niet gelukkig stemt.” Lees verder Ze heeft zich alleen vastgezet

Ze is nog maar net haar bed uit en staat in de keuken in slechts haar string een kop thee te maken, als haar mobieltje gaat. Wie kan dat nou zo vroeg zijn? Een blik op de keukenklok laat haar zien dat de tijd toch al op kwart voor tien staat, maar hé, het is weekend en voor vandaag en morgen heeft ze niet iets bijzonders te doen. En voor nu moet ze alleen de telefoon zoeken, die ze net te laat op de salontafel in de woonkamer vindt. Op de display ziet ze dat hij gebeld heeft, Huib. Sinds kort haar vriend. En Meester.
In welke hoedanigheid belde hij zonet? Iets wat ze zo zal weten, nadat ze op gemiste oproep heeft gedrukt. Lees verder Billenkoek

Ze hadden elkaar lang niet gezien. Ja, op sociale media als Facebook en Messenger hielden ze contact, maar in real life was het erg lang geleden. Toen zij opperde om daar weer een keertje een vervolg aan te geven, was hij er gelijk voor te porren geweest.

In het restaurant van hun keuze waren ze niet eerder geweest. Het interieur was industrieel, maar door het gebruik van warme kleuren voor het meubilair en accessoires oogde de ruimte gezellig en sfeervol. Erg leuk ook de kunst aan de muren, schilderijen van lokale kunstenaars die voor een redelijke prijs gekocht konden worden.
Nadat ze hun drankjes voor zich hadden staan en de keuze voor het menu doorgegeven, keek Marijke op naar een dromerig voor zich uit starende koe op het kunstwerk aan de muur bij hun tafeltje. Hij volgde haar blik.
“Vind je het mooi?”
“Ja,” klonk het afwezig. Lees verder Gemolken

De huisarts raadde me aan om in beweging te komen. “En dat hoeft niet in de sportschool of door te gaan joggen, u kunt ook denken aan zwemmen of wandelen.” Waarna hij de voor mij geldende plussen benoemde: “U zult merken dat u beter gaat slapen, waardoor u minder moe bent en ’s ochtends makkelijker opstaat en u zal zich lichamelijk en psychisch fitter voelen en meer energie krijgen.” Waarop hij me over zijn bril heen streng aankeek en hij er net niet met ook nog een opgestoken, waarschuwende vinger aan toevoegde: “Als u niet oud wilt worden, moet u vooral doorgaan met uw pogingen om alle ballen in de lucht te willen houden.” Lees verder Alleen de droom blijft

Ik draai mijn auto de toerit naar de snelweg op en heb daarmee nog een half uurtje voor de boeg voordat ik bij Barbara ben.

Hoelang zijn we al bevriend? Een vriendschap waarvan ik dacht dat we daar alles in deelden? Nou ja, behalve het bed. Maar dat zij me nooit heeft verteld over de kinky uitstapjes van haar, samen met Marja? Van wie ik dat dus gisteren voor het eerst hoorde?
De aanleiding van die onthulling was de inhoud van het tasje van the FunHouse geweest, dat naast me op de passagiersstoel staat. Zij had het voor Barbara opgehaald en omdat ik de volgende dag haar kant opging, werd ik de bezorger van het leren spanking jurkje!
Want dat is dus wat er in het tasje zit. Lees verder Barbara

De serveerster in haar superstrakke stretch spijkerbroek, het blonde haar in een staartje, zet met een stralende lach het biertje voor me neer. Ik geef haar mijn glimlach en kijk haar na als ze van het tafeltje wegloopt; haar kont krijgt een 9 van me. Als ze uit zicht is verdwenen vestig ik mijn aandacht op het kelkglas met het speciaalbiertje van de tap. De diepe robijnrode kleur maakt me nieuwsgierig naar de smaak.
Ik heb net het glas aan de lippen als het mobieltje gaat. Met een zucht zet ik het terug op tafel en neem de telefoon op. Het is een onbekend nummer, zie ik op de display. Lees verder Marja