ik zit op de stoel en kijk
door het venster
naar buiten
waar de
buurvrouw voorbij gaat
achter het venster
daarbuiten
waar de
buurvrouw verdwijnt uit
het door de kozijnen
gekaderde beeld
ik sta op uit de stoel en kijk
door het venster
naar buiten
waar de Lees verder Een beeld dat beklijft
Als het een latertje wordt op mijn werk, stuur ik mijn vrouw altijd vroegtijdig een WhatsApp. Zij kan dan met onze meiden eten. Ikzelf neem iets in de bedrijfskantine, waarna ik, op weg naar het station, meestal een tussenstop maak in de kroeg. Een kroeg, waar ik vaker kom als het laat geworden is op het werk en met een biertje of twee laat ik de drukte van de werkdag daarna achter me.
Het is een kroeg met een zeer gemêleerd klantenbestand. De volkse buurtbewoners, de nieuwe bewoners, meestal jonge tweeverdieners, die langzaam de buurt overnemen, wat kantoorpersoneel, werklui van de bedrijfjes rondom en de vrouwen, die hier nog even een snelle snack nemen of een bakkie leut, voordat ze naar hun werkplek achter de ramen verdwijnen. Lees verder De waarheid wordt duur betaald
niets…
is het iets?
of is het meer iets
dat niet is,
nooit is geweest
of wel misschien
maar is gemist
omdat je niet wist
dat het iets was Lees verder Niets
De vrouw schoot me aan.
“Ik ken u ergens van. Hebben we elkaar al eens bij een eerdere gelegenheid ontmoet?”
Ik had met een drankje in m’n hand de bezoekers van de vernissage een tijdje geobserveerd, waarbij ik probeerde in te schatten wie waarom hier naartoe was gekomen en wie daarom mogelijk interessant kon zijn om een praatje mee te maken. En die vervolgens bereid was om me meer te leveren dan alleen dat praatje.
Als freelance lifestyle journalist, fotograaf en interieurstylist was ik bijna altijd op zoek naar trends in wonen, maar ook naar interieur- en woonideeën voor mijn blogs, Pinterest, Twitter, Instagram en Facebook. En dus naar mensen die op één of andere manier daar een bijdrage aan konden leveren.
De werken die hier hingen bevielen me. Het waren felgekleurde doeken waarop, bijna verborgen, close-ups waren te vinden van zowel vrouwelijke als mannelijke geslachtsdelen en borsten of tepels. Lees verder Vernissage
Hij maakte zich zorgen om zijn gezondheid. Het maakte hem zelfs bang. Want sinds een paar weken overkwam het hem dat zijn blik plotseling wazig werd als hij een tijdje achter de laptop of voor de teevee zat. Alsof hij door een venster keek dat nat van de regen was. En dat was niet het enige. Geregeld zat er iets in zijn hoofd. Geen hoofdpijn, maar…, ja, iets wat er niet in thuishoorde. Iets wat soms ook een licht duizelig gevoel met zich meebracht. Het maakte hem bang, bevreesd dat het iets ernstigs moest zijn, iets dat zijn levenseinde aankondigde en dat de weg daarnaartoe een lijdensweg werd.
Een bezoek aan de huisarts was in deze natuurlijk een logische en verstandige beslissing, maar dan liep hij het risico doorwezen te worden en wat als hij dan te horen kreeg wat hij niet wilde weten? Lees verder Laura
zovele emoties op een dag
die je raken, beroeren, aangrijpen,
ontroeren, treffen, betasten…
alledaagse, goedkope, gemakkelijke,
heftige, vertederende, verdrietige,
ordinaire, vulgaire…
die je allemaal maar moet plaatsen,
soms verplaatsen, een plek geven,
gewoon beleven, laten gaan,
of er bij blijven staan…
maar met welke je ook naar bed gaat,
elke verdrinkt in het nachtende donker
04 aug. 2008
het strand, leeg
geen mens, geen meeuw
alleen de sporen in het zand
die, naast elkaar, vertellen
dat zij samen gingen,
van ginds naar hier en verder
weg in de verte, alleen
niemand is er die me kan verhalen
wie zij waren, het strand is leeg
en ook ik ga door,
samen met mijn gedachten
13-6-2010
Een kleine waarschuwing. Dit verhaal is vies. Poep. Smakeloos dus. Hoewel, smakeloos? Hmmm :-).
“Ik wil eens een keertje iets echt kinky’s ervaren.”
Ze wachtte op zijn reactie, terwijl ze haar blaas leegde op het toilet. Eigenlijk moest ze ook nog wat anders doen, maar de buttplug verhinderde dat.
“Zoals?” was zijn reactie vanonder de douche vandaan.
“Dat weet ik niet.”
Ze was klaar, stond op en spoelde door.
“Misschien iets buitenshuis, met iets onder mijn kleding aan of in of zo.”
“En heb je er al ideeën over?”
“Nee, daar heb ik nog niet over nagedacht, het kwam zo maar in me op. Kun jij zo gauw iets geils bedenken?” Lees verder Beproeving
ik leun tegen de deurpost
van mijn vakantiehuisje en rook
zij komt aanlopen
langzaam, bijna loom
haar hondje, aangelijnd
is actief en rent over het asfalt
van de ene naar de andere kant
zij slaan af, recht tegenover me
haar kont is rond Lees verder Kortstondig genot
Mei 2016. Voor mij werd het de eerste keer dat ik een EWA workshop bezocht. Iedere bijeenkomst was opgehangen aan een thema, dat voor die meimaand luidde: Schrijf een erotisch verhaal dat verkeerd afloopt.
Het was een bijzondere en vooral enerverende ervaring. Ik kreeg ladingen aan kritische kanttekeningen over me heen op mijn bijdrage, Leermoment. Feedback, die ik eerst heb laten bezinken, om daarna mijn bijdrage te corrigeren. Die versie vind je hierna.
Noot: Per 1 december 2017 stopt Antoinette met EWA Nederland. De activiteiten van EWA fuseren met EroScripta (zie de linkverwijzing op mijn site) en NBRplaza.
Leermoment
Een zomaar rondje Bollenstreek bracht me tegen koffietijd in een plaats aan zee. Even later stond ik in wat het centrum van de badplaats moest zijn. Op een plein dat Kerkplein was genoemd, zag ik op het naambord, maar er was geen kerk te bekennen. Afgrijselijke nieuwbouw deed de enkele oude en wel fraaie panden verloren gaan in deze ronduit stuitende omgeving. Horeca zat er niet en het winkelaanbod bestond uit een Kruidvat, een Hema, een zaak die matrassen en dekbedovertrekken verkocht en een bakker, die probeerde te verkopen dat gezond brood lekker is. Lees verder Leermoment
Mijn prikkelende fantasieën 