Vrouwenhuis

Het wijkje waarnaar ze op weg is, ligt weliswaar op loopafstand van het hotel waar ze voor vannacht een kamer heeft gereserveerd. Maar toch zal ze opgelucht zijn als ze er is, omdat de kledingkeuze daarnet in de hotelkamer geheid oké is voor dat kinky uitgaanswijkje, maar op straat niet echt. Want ze baart opzien in de strak aansluitende high waist stretchy pvc legging in ook nog eens de kleur zalmroze. Of anders heeft ze wel de aandacht van tegemoetkomende mannen en misschien ook vrouwen op de stof van het crèmekleurige topje, waarin de tepels van haar behaloze borsten overduidelijk afgetekend staan. Toch moet ze bekennen dat die op haar gevestigde en soms ‘hongerige’ blikken haar geilheid extra voeden. Want dat gevoel was er zeker al toen ze haar voorbereidingen trof om zich klaar te maken voor het bezoek aan dat wijkje van erotisch genot. Waar, zoals de site op het internet beloofde, voor iedereen wel wat te vinden is in of de vele winkeltjes met onder meer toys, kleding en lingerie, erotische kunst en sieraden, of liveoptredens van strippers, of in attracties als het erotische doolhof. Mits de leeftijd boven de 18 is natuurlijk. Wat haar interesse op die site had gewekt was de informatie over een ‘speelhal’ met self bondage devices. Waarom de dingen meer en meer in het Engels gaan, is iets wat haar stoort. Houdt het verdorie waar mogelijk bij de Nederlandse taal. Want je kan immers net zo goed zeggen dat het apparaten zijn waarin je jezelf vastzet? Maar goed, die info had haar dus getriggerd en daarvoor is ze nu op weg naar dat wijkje van genot. Met, moet ze nu glimlachen, wat glijmiddel tussen haar benen wat voorkomt dat bij het lopen de legging een squeeky geluidje maakt als van de laarzen van SpongeBob. Ze heeft immers met haar kleding alleen al aandacht genoeg.

Meteen al als ze het wijkje in gaat, wordt ze in de sfeer van erotiek gezogen door de uitstalling in de etalage van realistisch uitziende kunstpenissen, borsten en vagina’s. Haar eerste indruk is dat het siliconen producten zijn, maar als ze aandachtiger kijkt, beseft ze dat het stuk voor stuk kunstwerkjes van chocola zijn. Verderop wordt de geëtaleerde waar normaler, voor zover de keur aan speeltjes dat zijn. Er zijn erbij waarvan ze geen idee heeft wat die doen of waar ze voor gebruikt worden. De volgende winkel wil ze na haar bezoek aan de speelhal en op de weg terug naar het hotel zeker aandoen. Want als ze door de openstaande deur een blik naar binnen werpt, wordt ze alleen al verrukt van wat ze ziet aan latex kleding. Laat staan als ze er straks tussen struint en de geur ervan opsnuift.
Wat haar opvalt als ze verder het wijkje ingaat, is dat de sfeer gaaf is, plezierig, verrukt soms en dat er genoeg mensen rondlopen in latex of leer en dat er zelfs niet gek wordt opgekeken als er iemand wat buitenissiger bijloopt, in een babypakje, een man in een dienstmeid outfit of een vrouw in een riemenpak die aan een leiband wordt meegevoerd door haar Meester. Wat haar brengt bij waarvoor zij hier naartoe is gekomen. Als ze op een marktplein uitkomt, ziet ze aan een paal een plattegrond hangen, die heel informatief in een genummerde legenda laat zien wat er hier allemaal te vinden of te doen is en op de plattegrond wijzen die nummers de locatie aan. De speelhal blijkt aan de straat aan de overkant van het plein te liggen. Achter vijf hoge ramen geven beeldvullende posters op panelen een indruk van de attributen waarop of waarin je jezelf vast kunt zetten en een uitleg erbij wat je van die units kan verwachten. Ze voelt een tinteling van geilheid door haar lichaam gaan bij de gedachte dat zij zich dadelijk in één van die dingen vastzet. Een pijl op een bordje en de tekst eronder laat haar weten dat de ingang om de hoek, in het smalle straatje, een steegje eigenlijk, te vinden is.
Licht gespannen nu staat ze bij de deur die toegang geeft tot al die spannende self bondage speeltjes. Hoe zal dat gaan en vooral, hoe zal dat zijn? Iets wat ze gauw genoeg zal ervaren als ze de deur doorgaat en ze meteen uitgelaten begroet wordt door een donkere vrouw met een mooie chocoladekleurige huid in een zwarte spandex catsuit die de welvingen van haar slanke figuur naadloos volgt. “Hallooo. Ik ben Samira en jij komt jezelf een boeiende ervaring laten beleven?”
“Dag,” moet ze glimlachen om dit grappig verwoorde welkom. “Ik ben Cynthia en ja, dat is wel mijn bedoeling. Maar ik vind het wel reuze spannend om zoiets te gaan doen hoor.”
“Ga zitten,” wijst ze naar de twee comfortabel uitziende zitjes, waar op het salontafeltje zo te zien info over de units ligt.
“Het is je eerste keer hier?”
“Ja.”
“Maar je hebt wel ervaring met bondage?”
“Nee.” Ze moet er zelf om lachen. “Dus wat doe ik hier dan hè?” spreidt ze in een quasi hulpeloos gebaar de handen.
“Je nieuwsgierigheid bevredigen? Een nieuwe uitdaging aangaan? Een keer machteloos willen zijn?” lacht haar gastvrouw met haar mee.
“Doe me alle drie maar,” knipoogt ze.
“Dat moet lukken.” Ze kijkt haar nu onderzoekend aan. “Wil je slechts vaststaan voor een vooraf bepaalde tijd of wil je daarbij gefotografeerd worden, waarbij je ervoor kunt kiezen om die foto’s te laten uploaden naar Facebook. Of wil je pijn ervaren terwijl je vaststaat?”
“Jeetje, het duizelt me nu al. Wat raad jij me aan voor deze eerste ervaring?”
“Mag er een verrassing in zitten?”
“Ja,” aarzelt ze, “maar dat hangt er vanaf wat die verrassing is.”
Samira glimlacht. “Als ik je dat zeg, is het geen surprise meer.”
“Ja, dat is zo. Maar oké, dan ga ik daarvoor. Denk ik. Nee, doe maar,” zeg ik stoer, voordat ik me nog bedenk.
“Mooi, ga je mee dan?”
En ze gaat Cynthia voor naar een ernaast gelegen ruimte met lockers. “In de bondageruimtes ben je naakt,” verklaart Samira haar. “De lockers sluiten en gaan dus enkel open met de door jou bedachte 5-cijferige code en om die te onthouden, zou je je geboortedata kunnen nemen.”
Ze ziet dat zeven van de tweeëntwintig lockers dicht zijn. “Zijn er zoveel mensen binnen?” wijst ze.
“Ja, maar er is keuze te over hoor en je verrassingsunit is nog vrij.”
Cynthia stapt uit haar open pumps, stroopt de legging van haar kont, waarna ze op één van de met skai beklede bankjes gaat zitten om die verder langs haar benen af te stropen. Het topje volgt en daarmee is ze al naakt. De spullen gaan met haar schoudertasje een locker in, waarna ze kiest voor de cijfers 1 3 6 8 7.
“Oké,” legt Samira het vervolg uit. “Ik neem je dadelijk mee naar de betreffende unit. Je gaat naar binnen en je volgt de instructies op die op een scherm verschijnen. En daarmee is dan je spel op de wagen, zal ik maar zeggen.”
“Ja, nou, prima, denk ik, hoop ik.”
“Mooi, dan doe ik alleen nog even je haar in twee staartjes en daarna gaan we.”
Ze opent de tegenoverliggende deur waardoor ze binnen zijn gekomen en gaat haar voor de ‘speelhal’ in, de ruimte waar het dadelijk echt gaat gebeuren. Waarvoor ze hier gekomen is, zichzelf vastzetten op of in een apparaat. Ze lijkt wel gek om zoiets te willen doen. Maar ze wil het doen, ze wil die ongetwijfeld vreemde en wellicht opwindende sensatie ervaren. Iets wat de gangen die ze doorgaan nog niet oproepen. Het ziet er steriel uit. Net als de units die niet in gebruik zijn en waarvan de toegangsdeuren openstaan en haar een nieuwsgierige inkijk gunnen op de glanzende metalen of hard plastieken toestellen. Misschien maakt dat steriele het eenvoudiger om alles weer snel te kunnen reinigen na gebruik.
Ze botst bijna tegen Samira aan als zij stopt en een ruimte in wijst. “Deze heb ik voor jou in gedachten, dus stap binnen.” Toch lichtelijk nerveus nu gaat Cynthia aan haar voorbij en ziet iets wat lijkt op een vrijstaand glimmend wit rek met aan de ene staander een lichtbak die nu nog op zwart staat. “En dan heb ik nog één dingetje voordat ik je alleen laat,” passeert Samira haar en ze pakt van de bovenste horizontale ligger een balletje tussen riempjes en dat Cynthia herkent als een ball gag en waar ze niet enthousiast van wordt. Het is een speeltje dat ze nooit geprobeerd heeft, maar ze vindt het geen aanlokkelijk idee om nu uit te vinden hoe het is om zoiets in de mond te hebben. Ze doet dan ook haar mond open om te protesteren, wat Samira de gelegenheid geeft de bal gelijk aan haar lippen voorbij te laten gaan. En meteen ook zet ze de riempjes vast achter in de nek van Cynthia.
“Oké,” staat zij weer voor haar. “Dan mag je nu de aanwijzingen volgen die één voor één op het infobord en op het beeldscherm verschijnen” wijst ze naar de laptop op een tafeltje recht tegenover de bondage unit, “en wens ik je veel plezier bij deze voor jou nieuwe ervaring.” Waarop zij de ruimte verlaat en de deur zich achter haar sluit.
Natuurlijk kan ze gelijk de ball gag uitdoen, maar dat zou flauw zijn, vindt ze. En dus wendt ze zich naar het scherm, waar leven in komt en de eerste zin in gele letters oplichten.
SELFBONDAGE UNIT 57482.
Goh, dan heeft ze nog de keuze uit 57481 units, moet ze glimlachen. Maar opgelet, de tweede zin verschijnt. Place wrists and akles in cuffs. Er is iemand in de haast een n vergeten, merkt ze nog op, voordat ze naar de unit loopt en ze er met de rug tegenaan gaat staan. Ze plaatst eerst haar enkels in de boeien en daarna zet ze haar polsen in de boeien die zich ter hoogte van haar hoofd bevinden. Zo gauw ze zo staat, komt het volgende in beeld op het scherm voor haar. Locking cuffs. Dat is iets wat ze niet zelf hoeft te doen, want meteen nadat het leesteken er staat, sluiten de boeien zich met een klik rond haar polsen en enkels. Er is geen weg terug, ze staat vast en moet wachten totdat het apparaat haar loslaat. En wanneer dat is? Starting 4 hour session. Hè, vier uren lang? Kom op zeg, dat is geen doen! Er verschijnen puntjes in het beeld. Automatisch telt ze mee. Eén, twee, drie… Het worden er vijftien in totaal. Heeft dat een betekenis? Today’s surprize: Is weer niet goed, schiet het door haar heen, maar gelijk is er erna de nieuwsgierigheid wat die zal zijn. Het duurt even voordat het scherm die bevredigd. Display in public mall. Ze trekt fronsend een vraagteken rimpel op haar voorhoofd, ze vat niet zo gauw wat het scherm haar daarmee vertelt. Initiating wall removal.. Links van haar klinkt een gebrom van een gestarte motor en ze ziet toe hoe de wand langzaam opzij schuift en ze de straat ziet waar zij naar de beeldvullende posters heeft staan kijken! OK zegt het scherm. En zij wil wel uitschreeuwen dat dat helemaal niet oké is, want ze ziet de mensen op straat lopen en sommigen stoppen al om te kijken wat er achter dat ene raam verrassend te zien is. Rotate Selfbondage unit.. Het apparaat geeft braaf gevolg aan de gegeven opdracht en ze draait met de unit mee, meer en meer en face voor het publiek te kijk komt te staan. Ze rukt wild aan de boeien, maar dat is een vruchteloze poging. En of het nog niet genoeg is, ziet ze op het scherm verschijnen Place unit in wall opening.. Kut, kut, kut! Het apparaat duwt haar zo de opening in, waarmee ze vlak voor de ruit eindigt. En ze geëtaleerd staat, met haar benen wijd gespreid en een licht vochtige vagina voor stoppende en soms wijzende en lachende mannen, vrouwen en stellen. Het huilen staat haar nader dan het lachen, omdat ze zeker niet exhibitionistisch is, laat staan dat het haar opwindt om in haar blootje bekeken te worden. En dat echt voor vier uren lang? Dit is vernederend en niet alleen om naakt tentoongesteld te staan, maar ook omdat er geen ontkomen aan is dat de ball gag haar laat kwijlen. Binnen de kortste keren loopt het langs de wangen en druipt het langs haar lichaam verder neer. En wat als ze moet plassen? Dan wordt het helemaal een kleddernatte bedoening. Daar moet ze maar niet aan denken. Ze moet het dan zien op te houden. Ze had vooraf nog naar het toilet moeten gaan! Komt het door het denken daaraan dat ze aandrang voelt? Ze moet hier uit, ze kan niet vier uren wachten op verlossing. Hoe kan ze verdorie deze unit laten stoppen? Er moet toch iets van een stop- of alarmknop op of aan zitten? Ze draait haar hoofd van links naar rechts, maar waar ze ook heen tuurt, ze ziet niets anders dan de witte, gladde oppervlakte van de staanders en liggers. Ze verliest zich in de tijd. Ze probeert de langzaam opkomende pijn in armen en benen te negeren door afleiding te zoeken in de gedragingen en in de kleding en wat er te lezen valt op de gezichten van toeschouwers en passanten. Waar ze plots een bekend iemand tussen ziet verschijnen. Samira. Die met een lach op haar gezicht een duim opsteekt. Nee trut, het is niet oké, wil ze het uitschreeuwen. Maar wat ze slechts kan doen is een wild nee schudden. De reactie die ze retour krijgt, is dat zij op haar horloge kijkt, haar armen en de handen met de handpalmen naar boven spreidt en de schouders in een verontschuldigend gebaar ophaalt. En als laatste steekt ze haar tong uit, waarna ze zich omdraait en wegloopt. Ze wil met haar of wie dan ook mee, ze wil hier niet nog langer staan. Hoewel ze geen idee heeft hoe het tijdsverloop is, hoeveel minuten er voorbij zijn en dus hoeveel ze nog te gaan heeft.
Een man, de zoveelste, blijft staan. Hij trekt haar aandacht, omdat hij anders is dan eerdere mannen die halthielden. En wat dat is? Zijn kleding, een zwart T-shirt, colbertje en jeans? Zijn houding, zelfbewust? Zijn uitstraling, vriendelijk, open en guitig? Dan komt hij op het raam aflopen. Om wat te doen? Om haar plukje schaamhaar en kut van dichtbij te bekijken? Hij tilt zijn rechterarm op en steekt zijn hand en wijsvinger uit. Dan, vlak bij het raam, tekent hij daarmee een hart in de lucht, waarna hij die hand naar de linkerkant van z’n borst brengt en op zijn hart legt. Wat zou ze hem nu graag een luchtkus geven, maar dat is een lastige met een ball gag in. Het enige wat ze kan doen, is hem met een lichte hoofdknik bedanken. Zijn vinger wijst weer naar haar en gaat dan naar zijn mond, die hij opent. Als dat een uitnodiging is om te eten, ja graag en ze knikt enthousiast. De vinger wijst naar zijn horloge en erna naar de unit. Ze probeert in een hulpeloos gebaar haar schouders op te halen. Hij tikt op zijn borst en vervolgens maakt ze uit de beweging van zijn arm en vinger op dat hij de bocht om gaat, de steeg in, naar de balie toe? En zo ja, zal het hem lukken om haar bevrijd te krijgen, eerder dan de vier uren die ervoor staan? Hoeveel overredingskracht zal hij nodig hebben?
Als de unit in beweging komt, kan ze het wel uitschreeuwen van opluchting dat het hem dus gelukt is en zo snel. In haar beleving zijn er hooguit tien minuten verstreken. Het apparaat volgt ondertussen de omgekeerde weg: het trekt zich terug uit de ‘etalage’ (als ze niet vast had gestaan, had ze nog even gezwaaid naar de mensen op straat), draait een kwartslag tot in de beginpositie dat ze de unit betrad, de wand sluit zich weer en de boeien ontkoppelen. Op dat moment stapt Samira binnen en terwijl ze bij Cynthia de ball gag verwijdert, zegt ze: “Je hebt bezoek gekregen van een lekker manspersoon, die me heeft weten te overtuigen om de unit te stoppen. Wel na de nodige protesten van mijn kant hoor, want jij als cliënt hebt tenslotte niet voor niets voor de ervaring van bondage gekozen en de daaraan gekoppelde tijd.”
“Voor die tijd heb ik helemaal niet gekozen en die surprise was nou niet bepaald mijn ding,” laat zij haar protest horen. “Dus wat dat betreft ben ik blij dat die lekkere manspersoon voor mijn etalage gestopt is.”
“Maar het heeft wel iets met je gedaan,” haalt Samira ongevraagd en daarmee zeer brutaal de wijsvinger van haar rechterhand tussen de schaamlippen van Cynthia door en ze brengt die voor diens gezicht omhoog. “Want die komt er niet droog tussen vandaan, hè?”
Het valt niet te ontkennen dat die vinger inderdaad glanzend van haar sappen tussen haar lippen vandaan is gekomen. Maar hé: “Doe je dat bij al je cliënten?” is ze te verbouwereerd om tot ook maar welke andere reactie te komen.
“Alleen bij zij die ik appetijtelijk vind en die me zo geil maken dat ik er leuke dingen mee zou willen doen.”
“Zo, is de sloerie hitsig?” komt de man binnen die daarstraks nog voor het raam stond. In een reactie van gêne bedekt Cynthia haar vagina met de handen, wat enigszins ridicuul is omdat hij die al uitvoerig heeft staan aanschouwen.
“Ja, dat ben ik. En mag ik dan met jullie mee?” staat Samira met de handen in haar zij in een uitdagende pose tegenover hem.
“Nee. Maar ik heb wat anders voor je, waarbij je helemaal zelf een invulling kunt geven aan je behoeftes.”

Kort erna en na luidkeels geuite protesten stond Samira in een unit geborgen, waarin Cynthia niet met haar zou willen ruilen. Daarvoor vond ze de dildo een formaat hebben waarvan ze blij was die niet te hoeven ervaren. Hoewel ze graag had gezien hoelang Samira het vol zou houden om op haar tenen te blijven staan. Om erna, uitgeput, zich te laten zakken en met de hielen de cilinders neer te duwen die vervolgens ingenieus de dildo omhoog brachten en haar diep penetreerden. Totdat ze dat niet meer langer uit zou houden en ze weer opnieuw op haar tenen ging staan. Maar terwijl zij zichzelf zo ‘martelde’, liet Cynthia zich door Tom, de lekkere manspersoon, verwennen bij een intiem etentje. En erna in het hotel werd er aan het intieme nog een verdere, letterlijke vulling aan gegeven.