De Academie, 5

Het vervolg van de ochtend van dag 1

Eigenlijk vind ik staartjes leuk, hoewel het met een elastiekje samengebonden pluk haar van Mylenna niet een echte staart is. Toch maken de haren aan beide kanten van haar gezicht in de niet gelijkmatige neerhang samen met de pluk achter op het gehele ‘plaatje’ voor mij tot een bijna woest aantrekkelijk geheel. Wat ik jammer vind, is die schooloutfit van overhemd, stropdas en rok. Iets wat voor alle meiden hier geldt hoor. Het maakt hen zo …, uniform. Wat ongetwijfeld de bedoeling is. Met die overdenkingen ben ik achter haar aan aangekomen bij wat onmiskenbaar een leslokaal is. Stoelen achter tafeltjes, een ouderwets zwart schoolbord met witte krijtjes op de plank eronder. Vier studentes zijn al aanwezig en Mylenna voegt zich als vijfde bij hen. Ook zij gaat aan een tafeltje zitten en ze gebaart mij op mijn knieën ernaast. Drie tafeltjes verderop zie ik een andere slaaf naast zijn Mio zitten. Het is die met het andere leren masker.
Dan komt er tot mijn verrassing een vrouw binnen in een donkergroene blouse, zwarte leren rok, kousen en naaldhakken en de lange, blonde haren met een zwart stoffen haarelastiek in een staart. Met haar binnenkomst neem ik aan dat ik voor het eerst een opleider zie. Ik dacht even dat de studentes hier zomaar wat deden. Denkelijk krijgen ze dus echt college. En ga ik daar een rol in spelen?
“Goedemorgen,” begroet de docente hen. “Met z’n vijven, dan stel ik voor dat twee van jullie bij toerbeurt de humiliatrix zijn en de anderen die sessie beoordelen.” Vanuit de klas klinkt instemmend gemompel. “Goed. En wie mag ik als eerste uitnodigen?” Een studente die haar kastanjebruine haar in twee staarten heeft die tot voorbij haar boezem komen, staat op. Ze draagt een bril met smalle, rechthoekige glazen en zij is degene die de andere slaaf naast zich heeft zitten. Ze wendt zich tot Mylenna. “Mag die van jou het masker af?”
“Ja hoor, natuurlijk. Doe jij het of moet ik het voor je doen?” Ik begrijp dat ik dadelijk de klos ben en moet ‘optreden’. Of aantreden, of whatever. “Ik kom,” zegt Brillenvrouw. Ze klapt het blad van haar tafeltje omhoog en haalt een linnen draagtas uit de lessenaar.
Het masker is zo af, het is een kwestie van de riem om de hals in de nek losgespen en de rits opentrekken. Ik ben opgelucht het masker kwijt te zijn. Want voor korte tijd is zoiets aardig, maar zoals ik al eerder memoreerde, ben ik niet gecharmeerd van die dingen. “Meekomen,” is het korte bevel. Ik wil al opstaan, als ze me aangeeft: “En op handen en knieën.” Ik kruip haar achterna tot voor de klas. Waar zij haar tas op een tafel neerzet. De opleidster is op haar stoel achter een bureautje gaan zitten.
Brillenvrouw buigt zich naar mij toe. “En wat ben jij?” snauwt ze me toe.
“Uw slaaf, Mio.”
“Jij bent minder dan iets, jij bent niets, een ding.”
Ik zwijg, kijk even hulpeloos naar de opleidster, die aandachtig toekijkt, maar geen reactie op mijn smekende blik geeft.
“Hooguit een ding dat gebruikt kan worden als toy. Een fucktoy.” Ze loopt naar de tas, haalt er het nodige uit en legt het neer op de tafel. Ik kan niet zien wat het is, maar ik heb het idee dat ik dat gauw genoeg te weten zal komen. Ze keert weer terug bij me. “Zet je handen achter je neer.” Omdat ik op mijn knieën zit, hel ik iets achterover. “Knieën van elkaar.” Nadat ik er gevolg aan heb gegeven, klinkt het gelijk schamper: “Wat is dat voor een klein ding tussen je benen? Het lijkt wel een clitoris, zo klein.” Weliswaar heb ik geen erectie en omdat ik totaal geen fan ben van vernederen – het raakt me geestelijk meestal zodanig dat ik er erg verdrietig van word en afknap op de sessie die de Meesteres met me speelt – zit en komt er geen leven in mijn pik, maar hé, zo klein als een clitoris, kom op zeg. “Dus dan moeten we de toy maar anderszins gebruiken.” Ze gaat naar de tafel en komt terug met een lipstick, een rode. Die ze naar mijn gezicht brengt, naar ik aanneem om mijn lippen te stiften? Nee, ze is er iets anders mee aan het doen. Het lijkt wel of ze een cirkel om mijn mond maakt. En erna letters links en rechts ervan? Opnieuw gaat ze heen en weer naar de tafel en heeft een spiegel in de hand en ik zie dat er rond mijn mond staat:  w h O r e met de O dus rond mijn mond. De spiegel gaat retour en is vervangen door een halsband in een roze kleur en in zilveren letters staat op de voorkant hetzelfde wat op mijn gezicht getekend is: whore. “Zo, dat begint er al op te lijken,” blikt ze tevreden een paar passen van me vandaan. “Eens kijken wat ik voor je kut heb,” loopt ze naar haar speeltafel. “Hmm, dit is een aardig formaat toy voor mijn toy. ” En ze komt bij me met een middelformaat dildo, die al glanst van een glijmiddel. “Even omhoog,” staat ze achter me, om vervolgens de top van de dildo tegen mijn aarsgat te zetten. “En weer naar beneden en ga er maar op rijden.” Anaal iets in hebben, is oké wat mij betreft en om dat op en neer te laten glijden is ja, best lekker. Alleen om dat voor zeven paar ogen te doen is niet iets waar ik enthousiast van word. “Nu nog iets voor die mooie O van je.” Ze wendt zich naar de studentes en die ander die nog steeds op de grond geknield zit en die ze roept: “Kom hier jij, nummer 2.” Het begint me gelijk te dagen wat ze wil en nee, dat is niet iets dat ik ook wil. En sterker, dat ik ga ik weigeren, toch?
“Ik heb hier een pijpslet voor je. Wat vind je ervan?”
“Erg hoerig, Mio Karin.”
“Dat is een pijpslet ook, 2. Maak dat ding van je eens stijf en dan heb ik nog iets voor die hoer zodat ze je pik niet afbijt.”
Een stalen mondspreider, die ik ken en waar ik een hekel aan heb. “Open die mond.” Ik ben bang, want wat als ik weiger? Wat haal ik me dan op mijn hals? En hoe erg kan het zijn om voor even een pik in mijn mond te krijgen? Zal dat wezenlijk anders zijn dan een penis gag? Ik heb mijn mond in een aarzelende beweging net genoeg open voor haar om de nog dichte mondspreider langs mijn lippen en tussen mijn tanden te duwen. De rubbercoating rond het metaal dat mijn mond is gegaan, is in elk geval beschermend voor mijn tanden. Karin maakt de riempjes achter mijn hoofd vast en klikt de gag open, zover dat er probleemloos een penis door de opening naar binnen kan. Mocht ik nog willen protesteren, dan kan ik dat gevoeglijk vergeten want verstaanbaar praten is er niet meer bij. Kwijlen wel en dat maakt het in hebben van zo’n ding tot iets vernederends. “Stop met het dildo rijden, 2 en nummer 3, ga je gang.”
Voor mijn medeslaaf is het geen probleem geweest om een erectie te krijgen en het komt op mij over dat hij wel heel enthousiast zijn pik aan de mondspreider voorbij laat gaan en zo me oraal neemt. Misschien is hij bi? Ik sluit mijn ogen, maar wordt gelijk door Karin gemaand ze weer te openen. “Kijk hem smachtend aan, laat die ogen van je hem om zijn zaad vragen.” En wellicht zijn het haar woorden die hem doen klaarkomen. Hij trekt zich ook niet terug, maar spuit zijn zaad mijn keel in. En zo krijg ik voor de tweede keer sperma te proeven.
Nadat ze de spullen zoals gag en dildo heeft schoongemaakt, is Karin klaar met haar sessie les en ze gaat beoordeeld worden door haar medestudenten en de opleidster. Ik ben te beduusd van wat me is overkomen om te volgen wat er gezegd wordt. Of beduusd? Eerder de weg kwijt wie ik ben, wat ik ben. Ik … Ik steek m’n vinger op. Want ik wil wat zeggen, terwijl ik niet weet of dat kan, geoorloofd is of gewaardeerd wordt. “Zeg het eens, nummer 3,” klinkt de opleidster welwillend.
“Dank u. Wat ik wil opmerken, is dat als dit een sessie zou zijn geweest bij een commerciële Meesteres, ik afgeknapt zou zijn omdat ik niks met vernederingen heb en ik er zelfs verdrietig en naar van word. En dat had ze moeten zien, toch? Sorry hoor,” knik ik daarop naar Karin.
“Alleen is dit geen sessie bij een commerciële Meesteres,” pareert de opleidster. Ze steekt haar hand op als ik daarop wil reageren. “Ik snap je en bij zo’n bezoek hoort ook vooraf een gesprekje plaats te vinden waarin onder andere doorgenomen wordt wat de do’s and don’ts zijn. Maar hier is het zo dat de studentes beoordeeld worden op hun kunnen tot nu toe. Of ze een onderdeel of activiteit onder de knie hebben, zal ik maar zeggen. En ja, daarin missen als slaven lesmateriaal het voorgesprekje in, helaas voor jullie.”
“Hm,” bok ik.”
“Maar om je tegemoet te komen, Karin, heb jij iets van die gevoelens bij 3 gemerkt?”
“O ja, zeker. Gelijk bij aanvang van mijn vernederende woorden was het verdriet, de pijn in zijn ogen te zien en op het eind, dat hij de pik van 2 kreeg, was zijn aversie daarvoor eveneens af te lezen. Maar zoals u al aangaf net, het gaat in de lessen om te laten zien of we een bepaald onderdeel of activiteit in het BDSM beheersen en ja, dat zal niet altijd leuk of prettig voor het lesmateriaal zijn.”
“Dank je, Karin en de anderen voor jullie bijdragen. Een kleine pauze nu en daarna door naar de volgende studente en haar kunnen als humiliatrix.”
Mylenna neemt me mee het lokaal uit om bij een paar deuren verderop in de gang te stoppen en een ruime toiletruimte binnen te gaan. “Je kunt hier je gezicht schoonmaken en tussen je bilspleet verfrissen.” Ik ben haar dankbaar dat ik de zichtbare vernedering in m’n gezicht mag wegpoetsen. Zelf opent ze de deur van het toilet er tegenover, klapt het deksel neer en neemt plaats. “Als je niet bij de sessie van Yvette wilt zijn, kan ik je ook hier laten hoor, verzin ik wel iets leuks om je bezig te houden.”
Dat liever dan dadelijk teruggaan naar het leslokaal. “Dan blijf ik graag hier, Mio Mylenna.”
“Oké.” Ze komt overeind. “Ik ben zo terug.” En weg is ze.
Als zij terugkeert, is het mij gelukt om me schoon te poetsen en weer op te frissen. Zij heeft de nodige spullen bij zich. Een metalen halsband, die ze me omdoet en met een hangslotje sluit. Aan één van de ogen van de band haakt ze met een ander hangslot de zware schakel van een zeker anderhalve meter lange ketting vast en het andere einde wordt met een derde slot aan een oog in de achterwand van één van de toiletten bevestigd. Een zwart leren masker wordt me omgedaan en deze gaat met een rijgveter dicht en heeft een masker voor de ogen, waar hele kleine gaatjes inzitten, zodat ik vaag nog enig zicht heb. En dan stopt ze me verdorie ook nog een penis gag in de mond, die op de drukknopen van het masker worden vastgezet. Ik kan lucht krijgen via de twee neusgaatjes in het leer. “Als iemand iets van je wil, de sleuteltjes leg ik op één van de wastafels neer. Doei.” En met een lach laat ze me achter.
Het duurt niet eens lang als ik iemand de ruimte hoor binnenkomen. Het zijn er zelfs twee, als ik hoor: “Hé, een nummer in eentje. Nemen we die aan beide kanten ervan of wil jij bij het nummer op het toilet?”
“Heeft het een oogmasker voor?”
Ik voel een hand op mijn rug en een been tegen de zijkant van mijn bovenlichaam. “Ja, eentje met de kleine gaatjes.”
“Owh, dan neem ik het toilet hiernaast wel.”
“Nou, ik durf het wel hierzo aan.”
Ik merk hoe ze langs me schuift, voorlangs gaat en hoe haar benen tegen mijn bovenarmen duwen als ze op de toiletbril zit en mijn hoofd tussen haar bovenbenen klemt. Ik vind het een bloedgeil idee om haar voor me te hebben en tegen haar voor mijn ogen niet zichtbare vagina te zitten. Kort erna hoor ik haar urine in de pot kletteren. Als ze klaar is, voel ik haar handen de gag losmaken. “Je mag me drooglikken, nummer.” En meteen duwt ze mijn gemaskerde gelaat tegen haar kut. Ik steek mijn tong uit en proef gelijk het nat op en tussen haar lippen.
“Weet je, nummer 3. Destijds heb ik er al naar verlangd om jou eens als slaaf te bezitten.”
De woorden dringen langzaam tot me door, om ineens met een schok te beseffen wat ze zegt en wie ze moet zijn: Mylène. Ik zit hier de kut van de zus van Livia droog te likken!
“Aan de reactie van je lichaam te merken, weet je nu wie ik ben. Leuk om je zo eens voor me te hebben, Woutertje. En vanmiddag heb ik twee uur lang de SM-ruimte op zolder geclaimd en ga ik helemaal los op je, samen met mijn bi-vriendinnetje hiernaast.”
Het vooruitzicht van een echte sessie anders dan wat ik tot nu heb meegemaakt, klinkt me als muziek in de oren. Ik maak me voor een moment los van haar kut. “Ik ga me daar maar wat graag aan overgeven, Mylène.”