A dirty mind is a Joyce forever, 3.

“Zo, en nu ga ik jou misschien verwennen,” kijkt Joyce hem aan en ze laat haar tong even langs haar lippen gaan. “Althans, ik hoop dat ik je ermee verwen. Ik heb gisteren een lekkere eigengemaakte romige kippensoep met paddenstoelen gemaakt en daarbij krijg je knapperig witbrood om in de soep te dopen.”
“Dat klinkt erg aanlokkelijk,” glundert hij en als meteen daarop ook zijn maag knort, schieten ze beiden in de lach.
“Nou, dat is duidelijk,” proest ze. “En wil je er een glas droge witte wijn bij?”
“Heerlijk. Je verwent me echt.”
“Dat doe ik met plezier na de verwennerij die jij mij net hebt gegeven. Goed, dan zet ik nu de soep op.”
Ze draait zich om en heupwiegt in haar nakie sensueel de woonkamer uit. Met een hongerige blik kijkt hij haar na, in een verlangen naar meer, wellicht zelfs in meer dan SM alleen. Want hij ziet in haar een toffe meid, een lekker wijf en hij vindt dat ze een leuke klik hebben. In elk geval is hij een bofkont dat hij haar is tegengekomen in die besloten Facebookgroep.
Hij gaat op de schommel zitten, zet zich af en wiegt vervolgens zachtjes heen en weer. En dat voelt bepaald niet verkeerd aan, sterker, wat is dit een heerlijk relaxte bezigheid! Hij haalt zich zijn woonkamer voor de geest. Kan hij die zo anders indelen dat ook hij er een schommel in kwijt kan? En zo niet, dan moet hij hier maar geregeld langsgaan om te schommelen. En om te spelen. Wat hem bij een vervolg brengt. Kan hij haar straks ergens in het bos aan een boom vastzetten? Of zal zoiets te link zijn? Maar natuurlijk wel spannend, iets wat dan voor beiden opgaat. Terwijl hij heen en weer schommelt, rijpt er langzaam een idee wat hij met haar zou willen doen.

Als ze terugkomt uit de keuken heeft ze een schort voor. Moet hij daarop reageren? Omdat ze er geen toestemming voor heeft gevraagd? In gedachten haalt hij zijn schouders erover op en hij laat het vooralsnog rusten. Een SM-pauze is voor even toch niet verkeerd?
“Lekker hè?” knikt ze naar de schommelende Lars. Die reageert met een “Zeker weten. Ik zat net ook te bedenken of ik dit niet bij mij thuis kan realiseren. Maar daar ben ik nog niet uit.”
Zij heeft een plastic tafelkleed onder de arm en een dienblad in de handen, met erop borden, bestek en een broodplank met het beloofde knapperige brood daarop. “Zo vaak eet ik niet hier in de kamer, ik vind het voor mij alleen zo’n gedoe om alles hierheen te slepen.”
“Moet je nog veel, moet ik met je meelopen.”
“Nee joh, de pan met soep nog en de glazen wijn. Dek hij de tafel ondertussen maar.”
En met dat ze de spullen op tafel heeft gezet, is ze alweer naar de keuken onderweg. De blote kont krijgt door het schort nog meer de aandacht dan zonet, ziet hij tot zijn genoegen.

Als hij het kleed op tafel heeft liggen, aarzelt hij kort over waar hij de borden neer zal zetten, aan de kant van het zitgedeelte of voor het raam. Het moet wel heel gek lopen als er iemand beneden op het voetpad omhoogkijkt en een blote tiet ziet? Het zal heel misschien haar een onzeker gevoel geven.
Ze komt eerst binnen met de pan met soep, die ze op de onderzetter neerzet, waarna ze nog één keer teruggaat voor de glazen wijn.
“De wijn is een Portugese Chardonnay. Ik hoop dat je deze lekker vindt.” Ze plaatst de glazen schuin voor de soepborden. Dan kijkt ze hem vragend aan. “Houd ik mijn schort om, of trek ik een hemdje aan, of…”
“Je doet je schort af.”
Omdat hij er verder niets op laat volgen, begrijpt ze dat ze bloot bij het raam zit. “Oké,” kijkt ze naar buiten, waar op dit moment geen voetganger of fietser te zien is. Het schort is zo uit en net zo gauw heeft ze op de stoel tegenover hem plaatsgenomen.
Hij nipt van de wijn. “Top,” steekt hij een duim op. “Lekker fris en heerlijk drinkbaar. Een goede keuze.”
“Van de slijter,” geeft ze die de eer. Ze schept de soep op de borden. “En als die ook nog een duim krijgt dadelijk,” lacht ze.
Het is een soep die zeker beide duimen verdient en dat met het heerlijke brood om te dippen, maakt het tot een feest van een lunch. Plus natuurlijk haar gezelschap. Het grappige is, dat de naaktheid van haar bovenlichaam hem niet eens meer is opgevallen. Hij wordt zich dat pas bewust als hij aan het einde van de dis het plan voor de middag gaat voorbereiden.

“Ik breng de spullen even naar de keuken en jij mag wat dingetjes uit de slaapkamer halen, te weten een stuk koord, de mondbal, de polsboeien en een musketon, het oogmasker, een grote buttplug, eentje waarvan jij denkt die een tijdlang in te kunnen hebben en de vleeskleurige vibrator uit je nachtkastje. Met daarin nieuwe batterijen. En stal dat dadelijk maar op de salontafel uit.”
“Jeetje, dat is me een waslijst.” Het is eerder een opmerking dan een verzuchting en hij ziet een blik in haar ogen die nieuwsgierigheid laat zien.
Beiden staan op van tafel en hun wegen scheiden daarna voor een moment. Zij gaat naar de slaapkamer en hij gaat een paar keer op en neer naar de keuken om de spullen van de tafel op te ruimen. Zij is net iets eerder terug en als hij de woonkamer inkomt, staat ze benieuwd naar wat er gaat gebeuren te wachten bij de salontafel.
“Wat je eerst zelf doet, is de boeien omdoen en de plug en de vibrator inbrengen.”
“Oké.”
Ze gespt de boeien om haar polsen en waarna ze daarmee klaar is als eerste de plug oppakt. Het is een formaat waarvan hij niet moet denken om die aan zijn sluitspier voorbij te voelen gaan. Sterker, zelfs de kleinste niet die hij in de mand in de kast heeft zien liggen. Anaal is iets dat hij simpelweg niet heeft ervaren en waarnaar hij ook niet echt nieuwsgierig is.
Zij heeft ondertussen de buttplug en haar kontgat nat en glad gemaakt met haar speeksel en gefascineerd kijkt hij toe hoe zij dat ding, met enig gesteun bij het dikste gedeelte, inbrengt. Nadat ze de vibrator en zichzelf tussen de schaamlippen bevochtigd heeft, glijdt die relatief makkelijk naar binnen. Waarop het zijn beurt is om in actie te komen. Hij pakt het koord van de tafel, waarna hij de beide uiteinden in één hand neemt en het touw rond haar middel leidt. Op haar buik haalt hij de beide einden tussen het nu dubbele koord door en trekt het strak, om het vervolgens tussen haar benen door te leiden, stevig aan te trekken en op haar rug vast te zetten. Hiermee worden de plug en de vibrator anaal en vaginaal op hun plaats gehouden.
“Dat zit mooi zo,” blikt hij tevreden. “Dan mag je nu een hemdje en een rokje en schoenen of laarsjes aantrekken en daarmee klaar wil ik nog een tasje van je hebben voor de resterende spulletjes.”
“Je wilt echt met me naar buiten?” Er klinkt enige bezorgdheid in haar stem door.
“Ja. Zijn er maren?”
“Eh, ja, ik weet het niet, ik heb niet eerder een eind gelopen met twee van die dingen tussen mijn benen.”
“Nou, dan wordt het dadelijk een eerste keer. En opschieten nu.”
Wat als ze er straks echt last van heeft? Nou ja, dan moet ze dat aangeven en vinden ze vast een plekje om de plug en of vibrator te verwijderen en in het tasje mee terug te nemen.

Het is een donkerblauw hemdje met lange mouwen geworden op een lichtblauw spijkerrokje met de sluiting voor en sneakers aan de voeten. Een stoer zwart biker jasje maakt de outfit compleet en het geheel weet de polsboeien te verbergen.
De trappen af is bepaald geen genoegen voor haar en gaat dan ook met het nodige gekreun en gesteun gepaard. Eenmaal buiten is het voor haar vooralsnog te doen.
“Is het eigenlijk ver naar het bos?” tuurt hij het voetpad langs de rijbaan af. Want als ze dat af moeten lopen en dan misschien nog een end voorbij waar de weg een bocht maakt, is dat naar zijn idee ondoenlijk voor haar en moet hij zijn plannetje laten varen.
“Wel in de richting waar jij naar kijkt, maar,” wijst ze hem, “we gaan daar langs de tuintjes en dan is het een kwartiertje langs de weilanden. Dus dat is prima te doen.”
Het blijkt een smal hobbelig paadje langs de slootkant te zijn, waarop zij hem voorgaat. “Als je de weg volgt, gaat die een stukje het bos door en rechts heb je dan een uitspanning met wat speeltoestellen en zo en van daaruit gaan wandelpaden het bos in. Dus het stuk bos waar wij naartoe gaan, is relatief rustig en zeker nu nog op de vrijdag.”

De paden, eerder paadjes in het bosgedeelte waar ze doorheen lopen, lijken inderdaad rustig. Ze komen slechts één keer een ouder echtpaar tegen met een hond bij zich. Daarom waagt hij het er op enig moment op om zijn plannetje uit te voeren als ze bij een kleine open plek op een driesprong van paadjes zijn aangekomen en vanwaar hij een toereikend zicht heeft naar alle kanten. Zodat, mocht het nodig zijn, hij tijdig kan reageren. Hoopt hij dan maar.
“Stop eens.” Uit het tasje haalt hij allereerst het leren oogmasker, dat hij bij haar omdoet en in de nek vastgespt.
“Ik kan bijna raden wat er nu gaat komen, maar dat hoop ik niet, want dat vind ik toch wel eng hoor. Want wat als er iemand aankomt? Dan kan je me nooit zo snel…”
De mondbal sluit de rest van wat erachter aan zou komen af. Snel gespt hij ook deze in de nek vast.
“Kom stapje voor stapje mee,” leidt hij haar aan de bovenarm voorzichtig naar een nagenoeg kaarsrecht opgaande boom met een stevige stam. Waar hij haar omdraait en tegen de boom aanduwt. Hij pakt haar polsen beet en voor ze het echt beseft wat de bedoeling is, heeft hij de boeien achter de stam met de musketon aan elkaar gekoppeld. Een gesmoord protest klinkt vanachter de mondbal. Een protest dat heftiger wordt als hij de onderkant van haar hemdje begint op te rollen tot voorbij haar borsten. Ze schudt heftig haar hoofd heen en weer. Maar daarmee is het nog niet voorbij, want zijn hand gaat onder het rokje om de vibrator aan te zetten. Nog niet op de hoogste stand. Dat doet hij pas nadat hij in haar oor heeft gefluisterd: “Tot straks, mijn slavinnetje.” Waarna hij o zo zachtjes een stukje van haar vandaan gaat en toekijkt hoe zij overmand wordt door haar angsten. Iets wat voor haar van korte duur is, want om te zeggen dat hij op zijn gemak bij de driesprong staat, nee, bepaald niet.
Als hij het hemdje van haar weer gefatsoeneerd heeft en haar bevrijd heeft van oogmasker en mondbal, schieten haar ogen vuur en spuwt ze haar woorden op hem af: “Dit was zo gemeen van je! Wat als er iemand was aangekomen? Je had me never nooit zo gauw van alles ontdaan en losgekregen. Je, je, verdomme, ohhh…” Haar onderlichaam begint rijdende bewegingen te maken en kort erna komt ze grommend klaar. Hij haakt de musketon van de boeien los en zet de vibrator uit. Ze zakt door de knieën en met de rug tegen de boomstam geleund neemt ze een moment de tijd om bij te komen. Die hij haar, op de grond naast haar zittend, gunt.
Dan geeft ze hem te kennen: “Dit, op deze manier, was echt eenmalig hoor. Maar verdomme, wat maakte die angst me geil. Maf is dat hè?”

Eenmaal weer bij haar thuis mag ze zich bevrijden van het koord, de plug en de vibrator. De boeien zijn er in het bos al vanaf gegaan. En met zijn toestemming heeft ze een joggingbroek en een hemdje aangetrokken.
Ze zitten op de bank, zij in een hoek, de benen onder zich opgetrokken. “Blijf je slapen, Lars” verrast ze hem.
“O, wauw, wat een superlief aanbod van je, maar…”
“Je hebt een retourtje.”
“Ja, dat vind ik geen punt, koop morgen zonder problemen een enkeltje. Maar ik heb niets bij me aan schone kleren, een tandenborstel.”

“Die laatste heb ik voor je, ik heb een reserve op voorraad. En je kleren kan ik in de machine op een snelwasje draaien, zodat je die morgen weer schoon aan kunt. En voor vanavond heb ik wel een joggingbroek en sweater om aan te trekken en ook nog wel een slipje.”
“Eentje die gedragen is?”
“Nee, een nieuwe, ik bedoel een schone natuurlijk.”
“Hè jammer, had ik me nou net verheugd op een gedragene.”
“Hè?” fronst ze en ze kijkt hem niet begrijpend aan.
“Uit de wasmand vandaan,” grinnikt hij.
“Viezerik!” veert ze op met een lach op haar gezicht. “Als ik nu je domina was, dan trok ik zo’n ongewassen slipje over je gezicht en mocht je er de rest van de avond mee over je kop blijven zitten.”
“Maar je bent niet dominant, toch?”
“Pas maar op jij, want een enkele keer wissel ik wel eens van rol.”
“O?” is hij degene die nu verbaasd reageert.

“Dus, als jij een slipje uit de wasmand aan wilt, kleed je je nu uit en ga ik een fraai exemplaar voor je halen.”
“Nou,” aarzelt hij, “ik weet dat zo net nog niet hoor.”
“Ik wel. Want je geeft je daar nu gewoon aan over. Hop, uit die kleren!”
“Oké, maar ik doe alleen aan die wissel mee als jij ook in die andere rol op mijn gezicht gaat zitten.”
“Facesitting? Hmmm, daar ben ik helemaal voor in en ik heb er zelfs iets heel leuks voor. We gaan een hele leuke avond tegemoet en ik heb zo het idee ook nog een leuke nacht, slaafje van me. En vanaf nu spreek jij mij aan met Meesteres Joyce!”
“Ja, Meesteres Joyce.”
En met de gedachte aan een gedragen slipje van haar aan hebben of over zijn kop krijgen en ook nog eens haar billen op zijn gezicht zich aarzelt hij geen moment meer. Hij staat op en begint zich snel uit te kleden.