De challenge, dag 2

De rust was hem niet gegund vannacht. Het was warm gebleven, waardoor het sowieso al een plakkerige nacht zou zijn geworden, maar het latex korset maakte het nog een keer zo erg. Hij was blij ervan verlost te worden, maar vooralsnog had hij dat nog vandaag en morgen aan. En dan was er nog de gevangenschap van zijn pik en ballen in hun metalen opsluiting. Een paar keer was hij uit de al onrustige slaap gehaald door zijn pik die stijf wilde worden, alleen daar dus niet de kans toe kreeg door het kooitje. Wat een klotengevoel was dat geweest zeg. En wanneer werd hij ervan verlost? Want gistermiddag had Annemarie de sleuteltjes daarvan niet meegegeven. Daarbij kwam dat hij zich vies begon te voelen. Douchen was er niet bij en het gepiel met een washand over zijn gezicht en onder zijn oksels maakte niet echt dat hij zich echt opgefrist voelde. Even schoon goed aan kunnen trekken was ook een gemis, waarbij het ergste was het gedwongen zijn haar slip vandaag weer te dragen. Een slip die hij al een dag droeg en die zij daarvoor twee dagen aanhad. En die ze voorzien had van de nodige vlekken. Wat dan wel weer een geil idee was.

En wat werd het vandaag? Hopelijk niet weer, net als gisteren een poetsdag op deze tweede challenge-dag. Een dag waarop hij om te beginnen in de van Annemarie gekregen kleding op pad moest gaan. In de witte stretchbroek, het witte hemdje en de sandalen met het lage hakje, waarin hij gisteren door haar gedwongen was naar huis te gaan. Godzijdank had hij het van de parkeerplaats achter het blokje woningen naar zijn appartement gered zonder buren tegen te komen. En dadelijk moest dat dus nog een keer gebeuren naar zijn auto toe voor de rit naar de tweede challenge-vrouw, Fiona Bakker in Delft.
Hij keek niet naar de dag uit. Allereerst om weer in die vrouwelijke kleding naar buiten te moeten als een mislukte travestiet. Want het spaghettibandje van het hemdje bedekte niet de bredere banden van het korset. En dan was er nog de uitstulping in de stretchbroek die werd veroorzaakt door het metalen kooitje en de ballenhouder die niet te verbergen was geweest. En dat gevoel werd er niet beter op toen bleek dat ze in het oude gedeelte van Delft aan een gracht woonde, waar hij eerst een aantal ronden langs moest rijden voordat er een plek vrijkwam voor zijn auto. Wat betekende dat hij later voor haar deur zou staan dan door haar verlangd werd, maar erger was dat hij een flink stuk moest lopen naar haar huisnummer. Hij hield het hoofd diep gebogen om de hem tegemoetkomende fietsers en voetgangers niet aan te hoeven kijken en hij was blij dat niet één van hen hem aansprak.

Verschilde ze van Annemarie? Ja. Ze was iets kleiner, stukken ouder, de haren waren korter en weliswaar was ze ook blond, maar in plaats van asblond was het bij haar meer stroblond. En haar borsten? Die maakten dichtbij contact met haar bijna niet mogelijk, zo groot waren ze. De omschrijving joekels was niet slecht. En in kleding? Daarin deed ze niet onder van haar voorgangster. Misschien was die van Fiona zelfs hoeriger. Het mouwloze hemdje was in jaguarprint. Onder het ultrakorte rokje van zwart kunstleer kwamen de witte jarretelles van het gordeltje vandaan, die zwarte nylons ophielden. De leren hakken van de pumps waren duizelingwekkend hoog.

Zijn te late aankomst werd hem vergeven terwijl ze geamuseerd het relaas van zijn angstige gemoed aanhoorde en hem daarna voorging naar wat een open keuken bleek te zijn, die door een eetbar van de woonkamer werd gescheiden.
“Koffie?”
“Ja, lekker.”
Ze liet hem op een barkruk plaatsnemen en terwijl het luxe apparaat de gewenste koffie in sterkte en toevoegingen zette, verraste ze hem met: “Gisteren heb je je huishoudelijk bezig moeten houden in de woonkamer en keuken?”
Waaruit hij dus opmaakte dat ze contact met elkaar hadden. Zou ze ook weten dat hij nog een andere taak had moeten uitvoeren, een seksuele? Zonder zijn reactie af te wachten, ging ze verder: “Vandaag mag je beneden het toilet doen en boven de badkamer en het toilet. En dat doe je met alles uit. Behalve natuurlijk dat leuke kooitje en de ballenvanger,” liet ze er met een rollende lach op volgen. “Maar drink eerst rustig je koffie op.”
Ze zette de bekers op de bar neer en ging naast hem op een kruk zitten, waarbij ze de benen kruiste – en hem in die beweging liet zien dat ze geen slipje droeg? – en daarmee veel dij ontblootte en nog meer van de jarretelles liet zien. Tel daarbij ook de verontrustende boezemomvang nog eens op en dat bij elkaar maakte hem pijnlijk bewust dat zijn pik geen enkele ruimte werd gegund in het kooitje om te groeien.
Na de koffie was er geen ontkomen aan om uit de kleren te moeten en haar te laten zien wat hij daaronder voor fraais aanhad en dat niet uit kon Nieuwsgierig monsterden haar ogen de metalen kuisheid tussen zijn benen en het latex korset.
“Hmmm, nice.”
Een mening die hij als drager daarvan niet was toegedaan, hoewel hij moest toegegeven dat het voor haar er zeker zo uit moest zien.

In de hal liet ze hem de kast zien waar hij de benodigde schoonmaakspullen kon vinden en terwijl zij voor zichzelf een tweede beker koffie zette, ging hij met een sopje, een doekje en sponsje in het toilet beneden aan de slag. Dat er schoon uitzag, maar dan toch met een zucht van berusting door hem onderhanden werd genomen. Binnen een half uur was hij daarmee klaar en nadat hij zich in de keuken had gemeld, nam ze hem mee naar boven. Waar een best bemeten badkamer naast een douchecabine en een tweede toilet verder voorzien was van een dubbele wasbak en een tweepersoons whirlpool. Waar hij zich maar wat graag in verfrist zou hebben.
“Ik ga even wat doen achter de laptop in mijn werkkamertje hierboven, roep me maar als je klaar bent met je taak.”
Na eerst het toilet te hebben gedaan, begon hij met nieuw schoonmaakmateriaal aan het resterende deel. Waarbij hij het beeld probeerde te verdringen van een blote Fiona onder de douche of in bad. Iets waar hij overigens hartstikke nieuwsgierig naar was en dan met name hoe die gigantische borsten er zonder ondersteuning bij zouden staan, hangen of whatever.
Maar ja, als deze klus geklaard was, kreeg hij hoogstwaarschijnlijk sleuteltje nummer twee om daarmee huiswaarts te keren. En dan morgen nog zo’n kutdag en erna de bevrijding van de kuisheidspullen en van het korset.

“Ik ben klaar,” riep hij vanaf de deuropening de hal in.
“Ik kom,” klonk het, waarna een deur aan het einde van de overloop openging en ze op hem afkwam. Met in haar hand een zwart ballonachtig voorwerp met een lang uitsteeksel erop.
“Ken je dit?” hield ze het ding omhoog.
“Nee. Een soort van zeeppompje?”
Ze schoot in de lach. “Dat zou kunnen, maar ik doe er alleen lauwwarm water in. Dit is een ballon- of klisteerspuit, met een harde canule en bedoeld voor een darmspoeling. En dat is iets wat ik nu dadelijk bij je ga doen.”
“Hè?” reageerde hij met ongeloof. “Een darmspoeling? Hoezo? En waarom?”
“Het waarom komt straks aan de beurt.”
Ze zette de kraan in één van de wastafels open, checkte vervolgens de temperatuur van het water en daarmee content kneep ze in de ballon, hield de opening ervan onder de straal en liet de spuit zich volzuigen met het water. De kraan ging uit, de canule werd erop gezet en ze wees naar het toilet. “Ga voorover staan, kont naar achter en steun maar met je handen op de rand.”
Eenmaal in positie voelde hij bijna meteen de canule zonder problemen naar binnengaan, direct gevolgd door het water dat zijn darmen in werd gespoten.
“Houd het zo lang mogelijk in en pas als het je echt niet meer lukt, ga je op het toilet en spuit je je leeg.”
Zij ging op de rand van het bad zitten en wachtte tot hij zover was. Waarna ze de spuit nog een keertje vulde en hem ook.
“Je blijft nu zitten totdat je geen aandrang meer voelt. Neem je tijd daarvoor. En daarna kom je naar de slaapkamer, die je hier schuin tegenover vindt. Ik laat de deur wel open.”

Steeds als hij omhoogkwam en een paar stappen verzette, voelde hij weer de aandrang en zette hij zich snel weer op de pot. Totdat er echt niets meer kwam en hij zich of ging vragen wat er aan de overkant, in de slaapkamer stond te gebeuren en of dat iets met de toegediende klysma’s van doen had.
Terwijl hij binnenstapte, kwam zij al omhoog van het tweepersoonsbed. Zijn blik werd niet daardoor getrokken, maar naar de stoel aan het voeteneinde, waarop een rechthoekige doos of kist van metaal stond, waar een stang uitstak die horizontaal het bed in wees en waar op het uiteinde een vleeskleurige dildo stak. Die boven het midden van een rood plastic of latex kleedje dus eindigde.
“En weet je wat dit is?”
Opnieuw moest hij bekennen dat hij slechts een flauw vermoeden had, namelijk dat er iets met die dildo ging gebeuren.
“Klopt. Die gaat dadelijk namelijk heen en weer als ik dit kastje inschakel,” wees ze naar het doosje dat op bed lag en met een snoer aan de kist zat verbonden. “Dit is een zogeheten fucking machine, of zoals je wilt een neukmachine. En jij mag hier aan het voeteneinde staan en toekijken hoe ik me ermee laat neuken. Zodat de dildo lekker glad wordt van mijn sappen, die daarna als glijmiddel voor jou dienen, want ja, die gaat er daarna bij jou in. Heb je daar al eens iets in gehad?”
Het duurde enkele seconden, voordat het tot hem doordrong wat ze net gezegd had en daarna vroeg.
“Eh nee,” stamelde hij bevreesd. Want jeetje, het idee alleen al om dat ding straks zijn kont in te krijgen maakte hem Spaans benauwd. “En eh, nou ja, moet dat echt?”
Ze haalde haar schouders op. “Als jij straks een sleuteltje mee naar huis wil?”
Het was een antwoord dat hem met angst en beven liet wachten tot het zover was dat hij aan de beurt kwam. Vooralsnog ging dat dus bij haar gebeuren, alleen niet anaal maar vaginaal.
Zwijgend en tegelijk ‘hongerig’ naar wat hij te zien zou krijgen, keek hij toe hoe zij het bed opklom, hoe ze het rokje tot aan haar middel omhoogtrok – ze droeg inderdaad geen slipje – en hoe ze zich op handen en knieën voor de dildo posteerde. Voorzichtig schuifelde ze in de richting ervan, totdat die haar haarloze kut raakte en ze die er overheen schoof.
De kist begon een zoemend geluid te maken en ademloos keek hij toe hoe de dildo zich iets verder nog naar binnendrong, terugkwam, opnieuw naar binnenging. In een voorlopig rustig tempo liet ze zich neuken door het apparaat! Hij vergat door dit geile schouwspel dat hij erna nog aan de beurt kwam.
Haar geluiden begonnen die van de neukmachine te overtreffen. Die haar met steviger stoten begon te penetreren. Ze zakte dieper door haar armen, haar gekreun werd luider om tenslotte in een vloeken klaar te komen in een heftig orgasme. Ze kwam van de dildo los en liet zich op het bed zakken. Zij was klaar en het besef drong tot hem door dat hij zo dadelijk aan de beurt kwam, eh, een beurt kreeg. En dat het schouwspel van net hem een in het kooitje knellende groeibelemmering had gebracht.
En ja hoor, ze kwam omhoog, ze kwam van het bed af. Gebaarde met een hoofdknik, gevolgd door een “Kom er maar op en ervoor. Zie je hoe heerlijk die van mijn sappen glanst? Hoe ik die lekker glad voor je heb gemaakt? En heb je daarvan genoten?”
“Eh ja, dat zeker.”
“Mooi. Dan mag je nu zelf voelen hoe lekker die dildo tekeergaat.”
Het werd een ervaring die hij allereerst, bij het binnendringen, als zeer pijnlijk ervaarde. En ook van de eerste neukbewegingen kon hij niet enthousiast worden. Daarna viel het mee, maar om te zeggen doe me erna nog maar een rondje, nee. Hij kon er geen fan van zijn.

In de badkamer kreeg hij een washandje en gastendoekje om zich te schonen en erna reikte ze hem een pull up luierbroekje in een volwassen maat aan.
“Voor als je nog wat aan vocht verliest uit je kontgaatje vandaan. Geeft anders een vervelende vlek in je stretch pantalon en die kleding vind je toch al zo’n ramp.”
Hoewel het idee van een luierbroekje dragen hem niet aanstond, was het idee van een bruine en natte vlek in de stretchbroek erger. Dus was hij haar toch dankbaar ervoor.
“Waar heb je je auto staan?”
Na zijn uitleg reageerde ze met: “Mooi, want we moeten die kant toch nog even op.”
Huh, we?
Ja dus. Want hij weer in zijn bekende kleding en Fiona godzijdank in een normaal zomers jurkje liepen ze langs de gracht in de richting van zijn auto. Om wel de brug naar de overkant over te gaan, maar zijn auto links te laten en tegenover de brug een smal winkelstraatje in te gaan.