Badpakken, 2

Aan het einde van de middag van de tweede dag is zijn verhaaltje voor Tineke en Margreet af en via whatsApp verstuurt hij het bestand naar hen.
Bijna meteen nadat hij het verzonden heeft, slaat de twijfel toe. Wat als de lesbische belevenis hen niet aanspreekt? Dan … is dat jammer voor hen, haalt hij zijn schouders op. En dan zal hij zijn beloning missen, wat die ook geweest mag zijn. Een zoen op de wang van beiden? Nou ja, hij geeft zijn best gedaan en wat zij ervan vinden …
De telefoon meldt dat er een berichtje binnen is. Het is er eentje van hen.
Een verhaaltje, beste Frans, dat we met plezier hebben gelezen. Je hoort het gauw van ons wanneer en waar jij je hiermee verdiende beloning van ons krijgt. Kus van ons.
Opluchting dat het hen bevallen is en nu toch benieuwd wat zij voor hem in petto hebben. Op bed laat hij zijn fantasie gaan en al snel ligt hij aan zijn pik te trekken en aan zijn geestesoog laat hij die dingen passeren die waarschijnlijk niet zullen gebeuren, maar voor nu erg prettig zijn.

Als hij zich bij de wastafel opfrist, hoort hij dat de telefoon alweer vertelt dat een melding is binnen gekomen.
Lukt het je om een autootje te huren? Sorry dat we het misschien aanstippen, maar mocht je dat financieel niet trekken, dan moet je dat niet doen en bedenken we iets anders voor je als beloning. Xjes van ons.
Hij fronst, omdat hij de link niet kan leggen tussen wat het huren van een auto te maken kan hebben met zijn beloning. En hij glimlacht om hun voorzichtig gestelde en daarmee ook lieve bewoording over zijn financiën.
Het toeval wil dat ik vanmiddag een jeep voor twee dagen heb gehuurd en morgenochtend vroeg wordt die hier voor het appartement afgeleverd. Xjes terug.
Bijna meteen komt er een reactie retour.
Super. Dan krijg je morgen van ons een fotootje toegestuurd waar wij zijn en zien wij jou daar ook verschijnen.
Waarmee hij ervan uitgaat dat hij dus morgen naar Argassi rijdt, het toeristenplaatsje waar zij verblijven, omdat? Zij geen rijbewijs hebben? Of geen credit card, nodig voor het huren van een auto?

***

De volgende ochtend zit hij om even voor negen uur in de zon op het trapje tussen het kleine appartementencomplex en het strand te wachten op de komst van de verhuurder. Uitkijkend over de baai verheugt hij zich op het weerzien met Tineke en Margreet.
Want hoewel het alleen op vakantie gaan hem nooit heeft tegengehouden om te gaan, zijn er altijd van die momenten dat het leuker is in gezelschap. Bijvoorbeeld om de schoonheid van de natuur te delen, of vanaf een terras naar een zonsondergang te kijken, of bij het genieten van een heerlijk diner. Of om eens lekker met iemand te kunnen kletsen.
Zijn gedachten worden onderbroken door de nadering van een witte jeep die over het strand nadert. En naast het trapje wordt neergezet. Een jonge Griek stapt uit.
“A very good morning, sir. You sit on the jeep waiting for? ”
“Yes.”
“Then we make the paper around here.”
De jongeman komt naast hem zitten en het huurcontract wordt ingevuld en ondertekend en daarmee klaar krijgt hij de sleutels en nog een korte uitleg over de jeep en de wens van nog een mooie dag en veel plezier met de wagen.

Een half uur later krijgt hij een berichtje van Margreets telefoon vandaan binnen.
Wij zien je graag verschijnen op het met een kruisje aangegeven strand. Lieve groetjes en tot straks?
Onder het tekstje een foto van een stukje westelijk deel van het eiland en inderdaad voorzien van een kruisje bij een strand. Onderaan het plattegrondje staat nog net zichtbaar het plaatsje Agios Sostis, waar hij verblijft. Zo op het kaartje te zien kan het niet al te moeilijk zijn om die plek te vinden en hij beantwoordt hun berichtje met zijn Ik spring nu in de jeep en dan zien jullie me dadelijk. Ik verheug me erop.
Toch gaat hij eerst nog zijn appartement in om uit de informatiemap voor de gasten de kaart van het eiland te pakken en met een pen de route naar het kruisje in te kleuren en beide mee te nemen naar de jeep.
Wat achteraf een verstandige ingeving blijkt te zijn, omdat op de splitsing van wegen of geen bewegwijzering staat of de enkele keer dat die wel aanwezig is, de benamingen er in niet te ontcijferen Griekse aanduidingen op staan. Daarom stopt hij kort bij iedere aftakking om dat punt op de kaart te markeren, totdat er nog één overblijft.
Het is een smalle weg met aan weerskanten uit keien opgebouwde muurtjes die lapjes grond in het glooiende landschap scheiden. Pas als de weg omhoog leidt, heeft hij bovenaan zicht op de zee en weet hij dat hij goed moet zitten. En als hij een eind verder een jeep geparkeerd ziet staan op iets wat een geitenpaadje zal zijn, kan het niet anders dat hij hen gevonden heeft.
Ze hebben de wagen net ver genoeg er op gereden om die van hem er achter te kunnen zetten.

Als hij het pad is afgedaald, staat hij aan het begin van een vrij lang en leeg strand. Hij vraagt zich af of hij dan toch op de verkeerde plek is uitgekomen, als hij aan de andere kant hen aan ziet komen lopen. Beiden in een badpak en ondanks de afstand die er tussen hen is, hem laat zien dat die bijna net zoveel bloot geven als een bikini. Margreet heeft een roze aan en die van Tineke is paars en zij heeft een zonnebril op. Ze zwaaien. Hij zwaait terug.
Als ze elkaar dichter genaderd zijn, merkt hij verbouwereerd op dat hun badkleding bepaald aanstootgevend is, in elk geval op een druk strand. En dan gaat het zeker niet om de stukken bloot boven en onder de navel, maar wel wat daarop volgt en waar de fabrikant een stuk stof in het kruis vergeten is en bij hem een reactie in zijn broek geeft.
“Dat zijn eh, gewaagde badpakjes die jullie aan hebben,” geeft hij zijn reactie, terwijl zijn ogen nog op hun schaamspleten gericht is. Van de strakke van Tineke naar die van Margreet, van wie de lippen tussen de benen hangen. Verwonderd vraagt hij zich af of ze natuurlijk zijn, of dat ze zo zijn geworden doordat er te vaak aan getrokken is door klemmetjes met gewichten eraan?
Beiden kijken hem met een stralende lach aan en bij Margreet ziet hij de pret in haar ogen.
“We kwamen ze in Zakynthos stad tegen en we vonden ze gelijk super als een geile verrassing voor jou voor deze dag,” verklaart Tineke hun keuze.
“Nou, daar zijn jullie in geslaagd hoor.”
“Ik zie het,” grijnst Margreet en ja, de paal in zijn broek toont onmiskenbaar dat het getoonde hem niet onberoerd laat.
“Kom,” draait Tineke zich om, “we zitten met onze spullen een eindje verderop, waar we nog een verrassing voor je in petto hebben.”
Benieuwd naar wat er nog meer komt, volgt hij de touwtjes die tussen beide bilspleten door lopen.

Achter enkele lage rotsen in het zand staat een koelbox, liggen twee uitgespreide badlakens en daarnaast staan vijf van die houten tentharingen in de grond geslagen.
“Als jij je uitkleedt, gaan wij jou dadelijk verwennen,” blikt Margreet hem uitnodigend aan.
“Maar wel op een kinky manier,” voegt Tineke eraan toe en ze wijst naar de vijf paaltjes. “We leggen je daartussen aan je polsen en enkels gebonden.”
“Nou,” aarzelt hij. “Het mag ook zo wel hoor, zonder dat jullie me vast leggen.”
Ze schudt haar hoofd.
“We doen het op onze manier, Frans en bedenk eens wat jou dat aan stof voor een spannend en kinky geil verhaal gaat opleveren.”
Hij moet toegeven dat ze daarmee een punt heeft en hem dan ook doet verzuchten: “Nou, oké dan.” Om vervolgens zijn T-shirt uit te trekken en erna, met de rug naar hen toe zijn bermuda en slip. Een lichte gêne die nergens op slaat, omdat hij een paar tellen erna op zijn rug tussen de paaltjes ligt en zijn erectie onverbloemd laat zien dat wat ze vooralsnog van plan zijn hem danig opwindt.
Beiden gaan ieder aan een kant van hem door de hurken en vaardig leggen ze een koord rond zijn polsen en de haringen.
“Het lijkt erop dat jullie vaker met touw in de weer zijn geweest?”
“Ja,” verklaart Margreet. “Tineke en ik hebben elkaar jaren terug op een zeilkamp ontmoet en daar hebben de nodige knopen leren maken.”
Het resultaat van de daar opgedane ervaring maakt dat hij korte tijd later met wijd gespreide armen en benen tussen de paaltjes ligt. Blijft over nummertje vijf, die tussen zijn benen op de hoogte van zijn knieën in de grond staat en waar hij zich van afvraagt wat daar de bedoeling van kan zijn. Dat weten had van hem niet gehoeven. Een strak gespannen koord tussen die paal en zijn afgebonden ballen en pik houdt zijn eh, paal fier rechtop.

De twee staan nu beiden aan één kant van hem tegenover elkaar en ze laten hun handen bij de ander over het lichaam gaan. Allereerst over de billen, dan omhoog langs de rug, door naar de borsten en vervolgens omlaag naar de schaamlippen, waar vingers tussen verdwijnen.
“Je ziet dat het tweede deel van je verhaal iets met ons gedaan heeft,” steunt Margreet.
“En gisteravond heeft ons dat al een zeer bevredigend resultaat gegeven,” kreunt Tineke.
Ze vrijen elkaar nog een poos op, voordat die laatste het touwtje van het badpak van Margreet in haar nek los trekt en ze het langs het lichaam van haar vriendin naar beneden laat gaan tot op de voeten. Ze stapt er uit en komt gelijk boven zijn gezicht staan. Hij ziet slierten vocht aan haar schaamlippen, die hemt nat maken als ze door haar knieën zakt en ze haar onderlichaam op zijn gezicht perst. Hij heeft geen aansporing nodig om zijn tong tussen haar lippen door te laten gaan.
Een hand omvat zijn lid die erlangs naar beneden gaat en zo een condoom er omheen stroopt. Bijna meteen voelt hij hoe de vagina van Tineke zijn pik tot aan zijn ballen omsluit en hoe de twee zich naar elkaar toe buigen. Om te zoenen? Te tongen? Waarvan hij hen laat stoppen als hij plagend de schaamlippen van Margreet zijn mond in zuigt en hij haar daarmee kreten van genot doet slaken. Wat Tineke aanspoort om zijn pik te berijden.
Boven hem klinkt iets dat lijkt op een aansporing voor hem.
“Ohh, godver de godver, wat lekker. Ga door, jaaah, ga door. Ohhhh.”
Ze komt niet van zijn gezicht af, maar blijft er in trage bewegingen overheen schuiven, terwijl hij haar blijft stimuleren met zijn tong. Tineke ondertussen berijdt als een amazone zijn pik. En aan haar geluiden te horen is ook zij niet gek ver van een orgasme verwijderd. Het is iets wat Margreet waarschijnlijk weer opwindt, want ze begint extatisch op zijn gezicht op en neer te wippen. Een hoog gejammer laat horen dat Tineke vermoedelijk aan haar hoogtepunt zit en haar vriendin komt voor de tweede keer.

De vrouwen komen van hem af en ze vlijen zich neer op de badlakens.
“En Frans, heb je genoten van je beloning?” vraagt Tineke hem.
“Nou en of,” kijkt hij opzij naar hen. “En jullie volgens mij ook.”
“Het was zeer bevredigend, niet?” glimlacht ze naar Margreet.
“Dat kan je wel zeggen,” verzucht die.
“Maar jij bent niet klaargekomen, toch?”
“Nee,” is zijn reactie waarin iets van teleurstelling te horen is. “Maar ik heb er wel super van genoten.”
Tineke staat op. Ze maakt de touwen rond zijn polsen los, waarna ze haar voeten naast zijn schouders in het zand zet, haar gezicht in de richting van zijn onderlichaam. Om dan door de knieën te zakken, zo ver dat hij zicht heeft op haar vagina en billen. De handen zoeken steun in het zand.
“Trek je maar af en met dit uitzicht moet het je toch lukken om klaar te kunnen komen.”
Te snel naar zijn zin worden haar woorden bewaarheid.
Met een lach op haar gezicht maakt ze de touwen rond zijn enkels los en roept dan naar hem en Margreet: “Kom, gaan we lekker even de zee in.”

Ze blijven nog uren op het strand, hij met zijn slip en bermuda aan, zij in hun badpakken. Iets wat hij prikkelender vindt dan hun naaktheid. Ze zonnen, zwemmen en kletsen, waarmee hij hen beter leert kennen. Hij vindt het prettig om in hun gezelschap te verkeren.
Op een gegeven moment fluistert Margreet haar vriendin iets in het oor.
“Heb je zin om een stukje te lopen?” vraagt ze vervolgens aan hem.
“Ja, prima.”
Tineke haalt een boek uit een katoenen tasje en rolt zich op haar buik. Margreet en hij gaan over de keien het lange strand op. Ze lopen in een kalm tempo langs de zee tot aan het punt waar hij het strand op kwam en zij ook niet veel verder kunnen door de tot in zee uitlopende rotsformaties.
“Wat vind je van me?” verrast ze daar hem met haar vraag.
“Leuk. En lief.”
Heel even denkt hij terug aan het moment op Schiphol, toen hij aan de bar zat met hen aan de andere kant en hij zich afvroeg wie van de twee hij zou wegtoveren en daarmee haar plaats in zou nemen.
Hij glimlacht.
“Waarom moet je nu lachen?”
“Dat zal ik je zeggen.”
En hij vertelt haar waar hij aan de bar op Schiphol aan dacht en dat hij toen Tineke weg zou hebben getoverd.
Ze moet nu ook lachen.
“Dat zullen we maar niet aan haar vertellen, hè?”
“Nee. Maar waarom vroeg je dat net aan me?”
“Omdat ik jou ook leuk en lief vind en dat ik jou daarom graag na de vakantie nogmaals wil zien.”
“Nou ja,” steekt hij zijn tong naar haar uit. “Slechts één keertje maar?”
“Nee, wel vaker. Als jij dat ook wilt natuurlijk.”
“Of ik dat ook wil … Dan moet ik je eerst wat zeggen.”
De lach trekt uit haar gezicht weg, benauwd voor ontboezemingen die komen over het hebben van een vriendin of misschien zelfs dat hij getrouwd is.
“Ik geloof, nee, ik weet het wel zeker. Ik voel vlinders in mijn buik.”
“Owh. Voor mij?”
“Ja.”

***

Zeven maanden later is Tineke haar getuige op hun bruiloft.