Reizen

Ze is niet echt gecharmeerd van het openbaar vervoer, want gebonden aan vertrektijden,  het soms moeten overstappen en de daaraan gekoppelde wachttijden, helemaal als de aansluiting wordt gemist. Nee, ze stapt liever op de fiets of bij bestemmingen verder weg in haar autootje.

Maar als ze met het OV gaat, zoals nu met de trein, doet ze dat normaal niet in een glanzende zwarte latex broek en een melkwitte transparante jas, die laat zien dat ze er slechts een zwarte kanten beha onderaan heeft.
Ze voelt zich dan ook danig opgelaten en daarom kijkt ze het merendeel van de tijd naar het passerende landschap om zo de openlijke, maar meestal steelse blikken te ontwijken.

Vorige week zaterdag had Meesteres haar mee de stad in genomen en de broek en jas voor haar gekocht, met de mededeling die in het tasje te laten totdat ze zou horen wanneer ze die aan mocht trekken.
Daar kreeg ze dus gisteravond een WhatsApp bericht over, waarin haar werd verteld de trein van 9.11 uur op spoor 2 te nemen en ja, in dus die kleding. Ze was verbijsterd geweest en kon niet geloven dat Zij dat echt meende en van haar verwachtte. Op het berichtje naar Haar dat ze dat niet durfde, was geen reactie terug gekomen.

Meteen nadat ze wakker was geworden, had ze de misselijk makende spanning in haar lijf al gevoeld en met moeite had ze een kommetje yoghurt met muesli naar binnen gekregen. Om erna het scheermesje nog even over de oksels, schaamstreek en benen te halen, iets wat niet nodig was, maar waarvan ze toch vond dat het moest gebeuren. En na het douchen was het tijd geworden om de lingerie, de latex broek, de enkellaarsjes en de jas aan te trekken en naar het station te vertrekken. Waar ze in haar autotootje naartoe was gereden en die op het P+R parkeerterrein had achter gelaten.

De trein stopt, mensen stappen uit en in. Wanneer en waar zal zij eruit mogen? Want ze heeft geen flauw idee waar de reis naartoe gaat.
Net als de trein weer in beweging is gekomen, neemt een oudere man tegenover haar plaats, terwijl er verdomme ruimte zat is in de coupé! Oké, hij ziet er gedistingeerd uit, maar dat wil niet zeggen dat hij recht tegenover haar hoeft te gaan zitten geilen.
Hij knikt haar vriendelijk toe.
“Schrik niet, maar ik heb iets bij me voor u, een kaartje en een tasje.”
Hij houdt even een linnen tasje omhoog en steekt een hand met daarin een envelop naar haar uit.
Wat is dit? Is hij van één of ander kerkgenootschap of zo? Argwanend kijkt ze hem aan.
“Leest u het berichtje nu maar, dan is het u duidelijk.”
Aarzelend neemt ze de envelop aan en ze haalt de kaart eruit. Meteen herkent ze het sierlijke handschrift van haar Meesteres. Haar ogen vliegen over de tekst.
Zo, subje van me. Je gaat nu naar het toilet. Daar ontdoe je je van de latex broek, je slip en je beha. De plug stop je in je kont, de kleding in de tas, waarna je terug gaat naar je plek. De tas geef je terug aan je reisgenoot voor even. Je Meesteres.
Geschrokken en met het vuurrood op de wangen kijkt ze in de vriendelijke ogen van de man.
“Weet u wat hier op staat?” tikt ze met een vinger op het kaartje.
“Dat is me door Anita verteld, ja.”
Ze merkt op dat hij haar Meesteres bij de voornaam noemt.
“En mag ik u erop attenderen dat u dertig minuten de tijd heeft voordat wij bij het volgende station zijn en waar ik u verlaat?”
“Ik … Zij kan toch niet van mij verlangen dat ik enkel met deze jas aan …?”
Smekend kijkt ze hem aan en de tranen springen in haar ogen.
“Ik ben alleen de boodschapper,” geeft hij haar zachtjes aan. “U zal zelf moeten beslissen.”
“Wat zou u in mijn plaats doen?” klinkt ze met schrille stem.
“Het spijt me, het enige wat ik u kan zeggen is dat ik over een klein half uur hiermee uitstap,” en hij houdt het tasje weer omhoog.

Dit is iets wat ze niet durft, het idee alleen al om slechts in haar jas in de coupé te zitten, laat rillingen over haar ruggengraat lopen. En nog erger, op een station uit te moeten stappen en over straat gaan? Bij die gedachte breekt het zweet haar uit.
Maar wat zijn de consequenties als ze het niet doet? Zullen die niet vele malen erger zijn dan dat ze voor een tijdje in haar bijna blootje zit, loopt, staat?
Ze moet een besluit nemen, omdat ze beseft dat de tijd door loopt.
“Goed.”
“Ik kan u de tas geven?”
“Ja.”
Die best zwaar aanvoelt, merkt ze als ze die van hem heeft aangenomen.

Het toilet heeft gelukkig een haakje aan de wand, waar ze haar jas aan hangt. Snel kijkt ze in het tasje, waar ze tot haar schrik naast een flacon met glijmiddel een veel te forse buttplug in ziet liggen, misschien geen large maar zeker weten wel een medium formaat. En die moet ze in? Met een diepe zucht hangt ze het tasje ook aan het haakje.
Ze trekt papieren zakdoekjes uit de houder en spreidt die uit over de grond, want ze gaat niet met blote voeten op de vieze vloer staan. Daarmee klaar trekt ze de laarsjes uit. Ze stroopt de broek tot net over de knieën naar beneden, om op de toiletbril te gaan zitten voor het laatste stuk. De broek gaat netjes opgevouwen in de tas.
Dan staat ze in het toilet van een wiebelende trein in haar lingerie. Als ze die aan houdt, heeft ze nog iets aan onder de jas. Een nog diepere zucht volgt op de vorige als ze de beha los haakt, het slipje uittrekt en die twee op de broek legt, waarna de plug eruit mag en ergens anders in moet.
Het is verdomme een zwarte, dringt het tot haar door. Dus als ze pech heeft, is naast dat ze van alles bloot geeft ook nog eens de basis ervan tussen haar bilhelften te zien? Verdorie, had Meesteres niet voor een vleeskleurige kunnen gaan?
De plug is te groot, te fors. Het eerste taps toelopende gedeelte gaat nog wel, maar daarna laat de omvang ervan haar jammeren. Ze haalt de plug terug, laat er nog meer glijmiddel op lopen en ze vet het ook rond haar anus nog eens extra in. Bijtend op de tanden en jankend van de pijn floept uiteindelijk het dikste deel voorbij aan de sluitspier en zit dat klotending erin.
In haar make-up spiegeltje ziet ze dat de twee zwarte drukknopen op de jas net haar tepels weten af te dekken. En als ze de panden onderaan over elkaar weet te houden moet het ook lukken het zicht op haar vagina enigszins te verhullen. Het enige wat niet af te dekken is, zijn haar billen.
Ze sluit haar ogen, ademt diep in en uit, eer ze het toilet verlaat en een schietgebedje prevelt dat mensen geen aanstoot aan haar nemen.

Ze heeft net de tas aan de man overhandigd, als de trein vaart mindert. Hij staat op.
“Dit is mijn bestemming, die van u is het station hierna.”
“Is dat nog ver erna?”
“Een kleine twintig minuten. Dan rest me alleen nog u verder een goede reis te wensen.”
En met nog een vriendelijke hoofdknik laat hij haar achter en met enige spijt kijkt ze hem na, ze had hem liever als gezelschap tegenover zich gehouden, een beschermende aanwezigheid.

De plug hindert haar en laat haar van de ene op de andere bil gaan zitten om zo de druk in haar reet te minderen. Geregeld checkt ze of daarbij de drukknopen haar tepels beschermen. En ondertussen groeit haar angst om dadelijk uit te moeten stappen en al lopend de aandacht op zich gevestigd te weten. Ze hoopt dat het een niet al te groot station is en het liefst dat er geen mensen zijn.
Haar wens wordt ten dele vervuld, ziet ze als ze uitstapt. Het is een station met een houten stationsgebouwtje en ernaast een eveneens houten loods, waar een paar goederenwagons op een zijspoor voor staan.
Een deur van haar vandaan is nog een vrouw uitgestapt, die op weg naar de uitgang aan haar voorbij komt en met een zeer misprijzende blik haar aankijkt, gelukkig zonder een opmerking te maken. Achter haar wordt op de ruit getikt en automatisch draait ze zich om. De kerel die achter het raampje zit, steekt met een vette grijns op zijn gezicht z’n duim omhoog. Ze heeft de neiging om haar middelvinger naar hem op te steken, maar ze beheerst zich.
Ze heeft al een paar keer naar links en rechts gekeken, maar met de vrouw die nu verdwenen is, is het perron leeg en de trein zet zich weer in beweging. Het enige wat ze kan doen, is ook naar de uitgang lopen. Pas als ze hoort roepen: “Sanne, ik ben hier,” ziet ze Meesteres, die een eind verderop met een glimlach op Haar gezicht bij een pilaar haar op staat te wachten.
“Dag, daar is mijn subje met een wat angstige blik in de ogen,” begroet Ze haar lachend. “Laat je eens bewonderen.”
Haar ogen gaan met een twinkeling over de jas, van boven naar beneden.
“Zet je voeten vaneen.”
Ze gehoorzaamt en ze zakt vervolgens bijna door de grond van schaamte als Meesteres met beide handen de panden van het jasje beetpakt en die opzij trekt, waarmee Ze de vagina van Haar subje ontbloot. Jezus, nu moet er niemand het perron opkomen! En als Zij ook nog een vinger tussen haar schaamlippen door laat gaan, heeft ze het helemaal niet meer. De vinger verdwijnt en gaat verder tussen haar benen door, om vervolgens tegen de buttplug aan te duwen.
“O, het is je gelukt om dat stuk genot er in te krijgen. Hmmm, heerlijk hè?”
Nee, dat vindt ze eigenlijk niet, maar natuurlijk zegt ze: “Ja, Meesteres.”
“Jokkebrok,” lacht Ze. “Want ik lees in je ogen iets anders af.”
Dan: “Kom mee,” en Ze laat de panden van de jas los. “Jammer voor je dat het nu stil is in de Dorpsstraat, anders had ik je er graag heen en weer laten flaneren.”
Sanne is allang blij om te horen dat het rustig is, ze had er toch niet aan moeten denken om enkel in de jas en op de laarsjes heen en weer te lopen.

Meesteres steekt met haar de straat over en gaat een tegenover het stationsgebouw gelegen brede steeg in. Waar zij aan haar linker hand aantrekkelijke huisjes ziet die dateren van een paar eeuwen terug en rechts van haar staat een ook oud pand van twee verdieping hoog met in het verlengde ervan een lange en hoge roodstenen muur. Waar lange mensen misschien net overheen kunnen kijken als ze op hun tenen staan. In de muur een houten deur die haar Domina openduwt. Erachter ligt een moestuin en aan de kant van de woning een wilde tuin en een terras, waar Zij naartoe loopt.

Sanne is al diverse keren bij Meesteres thuis geweest in de monumentale bovenwoning in de binnenstad, maar ze heeft Haar nog nooit hierover gehoord.
“Is dit ook van u?” durft ze in opperste verbazing te vragen.
“Nee joh,” ontvalt het Haar, “zo vermogend ben ik nu ook weer niet. Dit pand is van meneer Tom, je hebt hem in de trein ontmoet.”
“Aha.”
Als ze op het terras zijn, wijst Zij naar een fauteuil.
“Hang je jas er overheen en dadelijk zal ik je klaar laten komen, waardoor je de ongetwijfeld opgebouwde spanning van de reis kwijt raakt.”
“O ja, dat zou heerlijk zijn, dank u.”
Het is een idee dat Zij vast al in gedachten had, want op de tweezitsbank haalt Ze een set pols- en enkelboeien die Sanne zelf bij zich om mag doen. Een brede heupriem met D-ringen eraan wordt door Meesteres bij haar omgedaan, waarna de polsboeien aan de zijkanten van de heupriem worden vastgezet.
Vier smalle riempjes komen vervolgens uit de tas. Twee worden aan de voorkant van de heupriem vastgegespt, de derde aan de achterkant.
“Voeten van elkaar!”
Gefriemel tussen haar benen. Als ze naar beneden kijkt wat Meesteres aan het uitspoken is, ziet ze hoe riempje nummer vier door lussen aan de uiteinden van de andere riempjes gaat. Het doel daarvan is haar niet duidelijk, totdat ze een vibrator uit de tas zie komen, die in haar vagina gaat en Zij riempje vier rond het uiteinde van de vibrator gespt.
“Ga daar staan, met je rug ernaar toe.”
Ze wijst naar een hoge, ronde paal aan de zijkant van het terras. Het voelt raar om met de vib gebonden tussen haar benen en met de steeds meer voelbare buttplug naar de paal te lopen, waar ze met de rug naar toe ziet hoe Meesteres met een leren masker aan kom zetten. Dat merkbaar niet van een lullige kwaliteit is als ze het om haar hoofd voelt gaan. Vanachter wordt het strak met een veter dicht geregen. Haar ogen en mond zijn nog vrij, maar dat zal niet al te lang meer duren als ze ziet hoe Zij van de bank terugkeert met een oogmasker en een mondknevel.
Als eerste krijgt ze het masker voor de ogen, dat aan de binnenkant zachte oogkussentjes heeft. Het wordt aan het masker vastgegespt.
“Je krijgt nu de mondknevel in. Blijf rustig ademhalen door je neus, je krijgt dan voldoende lucht naar binnen.”
Op het moment dat ze haar mond opendoet om te zeggen dat ze het begrepen heeft, krijgt ze de kleine, penisvormige gag er in geduwd. En ook deze wordt aan het masker vast geriemd.

“Een klein stapje naar achteren.”
Ze voelt de paal tegen haar rug.
“Zo ja.”
Ze merkt hoe een brede riem onder haar borsten langs gaat en hoe die haar stevig met de paal verbindt. Het gerammel van een ketting klinkt vaag tot haar door en die gaat door de ringen van de enkelboeien. Even later krijgt ze haar voeten nauwelijks meer van de plaatst. Ze staat letterlijk voor paal.
Dan schrikt ze en ze slaakt een gesmoord gilletje als ineens trillingen door haar vagina gaan en dus dat de vibrator is aangezet.

Haar orgasme laat niet gek lang op zich wachten. Waarmee de spanning van de reis, gevolgd door het haar op en naast het terras klaar zetten er zeer bevrijdend en bevredigend uitkomt.
Klaargekomen verwacht ze dat de vibrator uitgezet wordt. Ze wacht en wacht, maar er komt niets. Ja, een volgend orgasme dient zich al aan. En het is dat ze de gag in heeft, anders had de buurt en misschien ook net voorbij komende mensen in de steeg haar kunnen horen.
En nog, of weer gebeurt er niets, de trillingen blijven doorgaan. Ze wordt gek, ze heeft genoeg gehad, het mag stoppen, ze slingert niet hoorbare verwensingen naar haar Meesteres. En het wordt gênant als ze merkt dat ze alweer op het punt staat klaar te komen.

Ze weet niet hoe een vaatdoek zich voelt, maar zo voelt ze zich. Langzaam dringt het besef tot haar door dat de vibrator stop gezet is.
Dan, vingers. Die met haar tepels spelen. Vingers, die tegen de buttplug en tegen de vibrator duwen. Hé, zoveel vingers heeft een mens niet! Er zijn er twee die aan haar zitten! Meesteres en meneer Tom?
Een zware mannenstem.
“Een lekkere slet hoor.”
“Dat kan je wel zeggen, het nat loopt uit haar kut vandaan.”
De stem is niet van haar Meesteres! Jeetje, wat is dit! Ze rukt aan de riemen.
“Ach kijk, ze wil los,” is het de stem van de vrouw weer.
“Dan doen we dat toch?” is het de man die reageert.
Het gerammel van een ketting en ze merkt dat ze haar voeten weer kan verplaatsen.
De riem onder haar borst door verdwijnt. Aan beide bovenarmen voelt ze nu een hand en ze wordt zo naar ergens op het terras geleid.
Haar polsboeien worden van de heupriem losgemaakt en bijna meteen erna gaan haar armen opzij en omhoog en staat ze op die manier vast.

Zonder waarschuwing komt de slag van een zweep op haar borsten neer, direct gevolgd door één op haar billen. Ze gilt van schrik, een uiting die nauwelijks hoorbaar zal zijn voor hen. De zweepslagen komen in een wisselend tempo op haar lichaam neer. Billen, borsten, buik, rug, benen, alles weten ze te vinden. En het blijft niet bij die eerste twee, want zelfs voor haar is het duidelijk voelbaar als er een andere zweep gebruikt wordt.
Het kan niet anders of ze staat er flink gekleurd bij als de slagen eindelijk stoppen. Handen nemen het over, niet in slaan, maar in strelen. Vier gekmakende aaiende handen en vingers die over haar lichaam gaan. Die de vibrator laten verdwijnen. En godzijdank de buttplug.
Een van een condoom voorziene pik dringt haar vagina binnen en wat een strapon zal zijn haar reet. En zo wordt ze dubbel genomen! Of is het verkracht? Hoe dan ook, het is verdomde lekker en voor de vierde keer krijgt ze een orgasme!

Zwaar door de neus ademend staat ze te wachten op wat er vervolgens gaat gebeuren. Maar niets. Geen slagen, geen handen, geen stemmen meer. Zijn de man en de vrouw verdwenen? Is ze alleen? En waar is haar Meesteres gebleven?

De schrik als onverwachts haar armen zakken en de boeien van iets worden losgehaakt. Het oogmasker dat wordt los gegespt en verdwijnt en ze moet knipperen vanwege het daglicht en pas dan in de twinkelende van Meesteres kijkt. Die haar lief omhelst en dat is het moment dat Sanne begint te  janken. Strelende handen, die liefdevol door haar haren gaan.
“Kom maar, mijn meiske. Huil alles er maar uit,” klinkt het zachtjes.

***

Vroeg in de avond zit ze in een leuke bistro in de Dorpsstraat tegenover Meesteres en met naast zich meneer Tom. Nu gelukkig in normale kleding, een jurkje en legging, die Zij super lief voor haar heeft meegenomen.
Het is hiermee een mooie afsluiting van een geweldige belevenis.