Een wandelmaatje? – 2

Dag 2 – Ongewenste gasten, vervolg

Het klimmende en dalende pad was vrij smal, waardoor ze meestal achter elkaar moesten lopen. Wat maakte dat hij bij tijd en wijle ook kon genieten van haar lekkere billen in het spijkerbroekje. Maar meestentijds waren het vooral de vergezichten en het natuurschoon die de aandacht vroegen.
Nadat ze ongeveer twee uur van het traject hadden afgelegd, naderden ze een duidelijk boven de andere hellingen uitstekende formatie, waar je op de top waarschijnlijk het gehele gebied kon overzien. Toen ze daaronder bij een pad aankwamen dat naar boven leek te leiden, gaf hij met een knik aan: “Zullen we even van de route afwijken om te kijken of boven het panorama adembenemend is? En wellicht is het een heel aardige plek om te lunchen.”
“Of wat anders te doen.”
De ondeugende blik in haar ogen vertelde hem waar ze op doelde.
“Je bent ook onverzadigbaar, hè?”
“Vind je dat erg?” Haar blik ging omlaag, naar zijn bermuda. “En zo te zien is het antwoord nee,” lachte ze, want zijn opkomende erectie tekende zich al af.

De klim naar boven viel tegen. Het pad was steil en soms best eng met een rotswand links van hen en een diepte rechts, waar je niet in moest donderen. Toch zetten ze door, benieuwd naar wat de top hen zou brengen.
Allereerst was er vlak onder die top de verbazing van een over het pad hangende ketting, met in het midden eraan een wit bordje waarop in rode letters stond aangegeven Private area.
“Nou ja,” mompelde zij. “Hadden ze dat niet beneden neer kunnen aangeven?”
“Hm, ja, dat was wel handiger geweest. Maar wat doen we nu?”
“Er overheen stappen en verder gaan. We zijn verdorie bijna boven en nu wil ik het uitzicht vanaf daar zien ook,” fronste ze. “En als ik dat gezien heb, pijp en berijd ik je.”
“Oké, dan gaan we zeker verder,” grinnikte hij.

De beloning was dat het panorama inderdaad fenomenaal was. En ze boften dat onder een groepje bomen de bodem met mos begroeid was. De hongerige behoefte aan seks won het voorlopig van het uitzicht en binnen de kortste keren waren ze uit de weinige kleren en had zij zijn pik al in haar mond. Genietend leunde hij achterover, de ogen gesloten. Jeetje, wat kon die meid pijpen!
“Oh, stop, anders kom ik al.”
“En dat willen we niet,” lachte ze, nadat ze zijn lid uit haar mond had gehaald. Ze klom gelijk op hem en stuurde met een hand zijn pik daar waar ze die hebben wilde, in haar vochtige kut. Bijna meteen nadat ze op en neer wipte, klonk het: “Kijk aan, wat privé hoort te zijn op privé terrein.”
Zij kantelde geschrokken van hem af en zijn lid verslapte gelijk. Een eindje van hen vandaan stond een geheel in het zwart geklede man, schoenen, broek, overhemd en een leren hoed. De vrouw naast hem was eveneens in het zwart. Veterlaarzen die tot net aan de knieën reikten. Verder leren hotpants en een leren mouwloos hemdje, waarvan de vetersluiting op haar buik nog sloot, maar op borsthoogte zo ver openstond dat de tepelhoven van haar grote borsten voor bijna de helft te zien waren. Over haar schouder hing een flink stuk opgerold touw. Ze werden vergezeld door twee Dobermann Pinchers, bij wie het kwijl uit de geopende bekken liep.
“Sorry dat we…” begon hij stamelend.
“Mond houden en opstaan jullie,” commandeerde de man kortaf.
Ilse stond al, de handen voor haar vagina gevouwen.
“Omdraaien en achter elkaar staan, jij voorop,” gebaarde de man naar hem.
“Ga je gang,” hoorden ze hem vervolgens zeggen.

Zij merkte dat de vrouw achter haar ging staan.
“Handen op de rug.”
Meteen voelde ze hoe touw rond haar polsen werd geslagen.
“Wwwat gaan jullie mmmet ons doen,” stotterde ze.
“Nogmaals, mond houden,” klonk de man weer.
Nadat haar polsen vakkundig en onlosmakelijk vast zaten, werd het koord tot haar afgrijzen tussen haar bilspleet en lippen doorgehaald en de vrouw voor haar in beeld verscheen. Met hooguit een halve meter afstand werden de polsen van Lars op de rug gebonden en ook bij hem ging het touw door de bilspleet.

Hij zag zwijgend toe hoe de vrouw het koord achter en rond zijn balzak vastknoopte. Ze liep met het resterende deel van het touw een twee meter van hem vandaan, waarna ze met een korte ruk eraan aangaf dat hij, en daarmee Ilse, met haar mee moesten lopen.
De man en de twee honden sloten het rijtje.
Hij was ongerust wat die twee met hen voorhadden, om niet te zeggen dat hij gewoon bang was. En dat aan zijn pik slierten vocht hingen, want ondanks de angstig makende situatie waarin ze zich bevonden, werd hij verdomme geprikkeld door wat de vrouw voor hem droeg. En waar ze heengingen of wat de bedoeling was? Vooralsnog was het haar gedwee volgen en als hij even inhield, omdat hij met zijn blote voeten op een steentje of dennenappel stapte, maande een ruk aan het touw en daarmee aan zijn ballen, dat hij wel weer doorliep in het tempo dat zij wenste.
Het pad waar zij hen overheen leidde, liep geleidelijk af tussen bomen door en ineens was op een lager gelegen terras een uit hout opgebouwde laagbouw woning te zien, waarvan het dak begroeid was en daarmee opging in de omgeving. Hij nam aan dat het huis het einddoel was. En hopelijk niet hun definitieve eindbestemming, voelde hij ineens een misselijkmakende angst opkomen.

Vooralsnog werden ze in het huis een trap afgeleid naar een ruimte die achter hem bij zijn vriendin een kreet van afschuw liet horen. Van wat ze in het flauwe licht van een peertje aan het plafond aan ‘meubels’ konden zien, zagen die er uit als martelwerktuigen.
“Jullie gaan ons…”
Een felle ruk aan het koord deed hem kermen en liet hem zijn zin niet afmaken. Ze leidde hen naar een hoge en smalle kooi, waar ze achter elkaar net inpasten. Ze sloot de deur achter hen, waarna hun ‘gastvrouw’ het touw tussen de tralies doorhaalde en aan een ring in de muur vastknoopte. Zonder verder nog een woord met hen te wisselen verliet ze de ruimte.
Achter hem voelde hij het nat worden. Van angst liet Ilse haar plas lopen.
“Owh, sorry Lars. Maar ik ben zo bang. Gaan ze ons dood maken en martelen?”
Als dat al het geval was, dan leek hem de volgorde andersom logischer.
“Ik weet het niet, Ilse. Het voelt in elk geval niet goed.”

Vervolg dag 2 – Genaaid

Gek lang hoefden ze niet op een vervolg te wachten. TL-lampen aan het plafond gingen aan en de vrouw die hen met haar partner betrapt had en meegevoerd, stapte de kelder binnen in het gezelschap deze keer van een andere vrouw.
Ze waren identiek ‘gekleed’ in een leren onderbuste korset die voor middels een rits sloot en dijhoge laarzen. Alleen de kleur verschilde. Die van hun kidnapper was zwart en die van de ander rood.  En voor de rest bestond hun outfit slechts uit een gordel met een voorbinddildo.
“Zo, eens kijken of ons neukend stelletje echt genomen ook lekker vindt,” lachte zwartlaars naar haar gezel en ze liep naar de ring aan de muur, waar ze het koord losknoopte.
“Nou, van de opwinding heeft het sletje hier staan pissen,” reageerde roodlaars, waarbij een licht misprijzen in haar stem doorklonk. Ze opende de kooideur. “Kom er maar uit.”
Ilse draaide zich om en trok daarmee met een ruk het touw strak tussen haar en hem, wat hem even deed piepen omdat zijn ballen naar achteren werden getrokken.
Eenmaal uit de kooi begon roodlaars allereerst hem van het touw te bevrijden, terwijl haar partner in crime hen alvast waarschuwde: “Mochten jullie je iets in het hoofd halen, Wanda en ik doen aan vechtsport, dus voordat je ook maar met je ogen kan knipperen, lig je al op de grond. En waarschijnlijk met enige schade.”
“Wat gaan jullie met ons doen?” piepte Ilse naar Wanda, toen die haar begon te bevrijden. “Dat zei Pat jullie al, neuken. Een uurtje of wat, totdat wij viertjes het zat zijn.” Ze voelde hoe de strapon tegen haar onderlichaam werd gedrukt.
Hij hoorde haar woorden aan. Bedoelde zij daarmee dat ook Ilse en hij konden aangeven dat ze er genoeg van hadden, vroeg hij zich met enige verbazing af. Dat was iets dat hem tamelijk stug leek.
“Oké, meekomen,” gaf Pat hen kortaf aan.

Ze ging hen voor naar een tafeltje op hoge poten, waar op het tafelblad twee metalen beugels op stalen plaatjes vastgeschroefd zaten en twee plaatjes zonder beugels. Op de grond lagen ijzeren banden, half open ogen en bouten.
Pat wees op hem. “Ga op je rug op de tafel liggen.”
Gehoorzaam, wat moest hij anders, klom hij op het tafeltje dat wel erg kort was, want toen hij op zijn rug lag, stak zijn kont een stukje over het tafelblad heen.
“Schuif eens een stuk op,” wees ze hem in de gewenste richting, waarmee zijn nek nog net op het blad lag.
De beide vrouwen gingen aan weerskanten van de tafel staan en legden over zijn polsen halve bogen ijzer, die met bouten aan de metalen plaatjes werden vastgeschroefd.
Wanda gebaarde naar Ilse. “Zo, jouw beurt. Kom tegen de tafel staan, bij zijn hoofd. Zo ja, en nu buig je je voorover, over hem heen.”
Pat, aan de andere kant van de tafel, beval Lars om zijn benen op te trekken. “Kom, verder, je knieën tot op je borst.”
En tot Ilse: “En jij nu je armen in zijn knieholtes,” waarna de vrouwen snel haar polsen van ijzeren banden voorzagen. De half open ogen werden door de twee metalen beugels en door die van haar boeien gehaald en met bouten door de ogen heen vastgeschroefd.
Haar polsen waren daarmee op de hoogte van zijn schouders vastgezet, wat er voor zorgde dat hij met geen mogelijkheid zijn benen meer onder haar armen door kon halen.
Ze lagen in een positie dat hij tegen haar kut aankeek en zij met haar gezicht boven zijn pik lag.

Ze lagen nog maar net in deze ongemakkelijke positie vastgelegd, toen twee mannen zich aansloten bij de vrouwen, beiden gekleed in werkkleding. Wat de bedoeling van hun komst was, werd Ilse en Lars al snel duidelijk. Ze namen plaats aan beide kanten van de tafel, openden de rits van hun broek en de ene dwong zijn lid de mond van Ilse in en de andere stootte hem in één keer haar kut in, waarna ze aan beide kanten ruw geneukt werd. In haar mond tot aan ballendiep, wat haar deed kokhalzen en hij haar slierten speeksel op zijn lid voelde druipen. Lars moest ondertussen met afgrijzen toekijken hoe de forse pik boven hem in de vagina van zijn maatje werd gepompt. Totdat die er plotseling uit werd getrokken en de man die  in zijn mond dwong! Hij kreeg een pik te slikken! En wat voelde hij in zijn kont! Het was in elk geval geen pik, want vanuit een ooghoek kon hij net die man naast Wanda zien staan. Het moest dus de voorbinddildo van Pat zijn, waarmee hij ruw geneukt werd.
En het bleef maar door gaan. Hij zag boven zich hoe Ilse werd genomen door Wanda, door man 1 en man 2 en hijzelf kreeg de strapon van Pat keeldiep en nogmaals de pik van de man.
Ilse zag haar maatje dus door Pat geneukt worden en daarna door één van de mannen en oraal kreeg ze de strapon van Wanda en tot vier keer toe de forse pikken van de kerels, die ook nog eens hun sperma keeldiep in haar spoten.

De mannen verdwenen en de vrouwen maakten hen los van het tafeltje, iets wat ze nauwelijks bewust waren. Verdwaasd zaten ze even later naast elkaar op het tafelblad, de beide vrouwen staand tegenover hen, zonder de strapons. De poes van Pat was kaal, waar die van Wanda bedekt was met donkere haren.
“Jullie mogen meekomen,” klonk er enige vriendelijkheid in de stem van Pat door.
Nog steeds gedwee volgend zij haar naar de kelderdeur. Ze gingen achter haar kont aan de trap op. De deur uit en ze stonden buiten, alleen met haar. Wanda was in het huis achter gebleven.
Pat wees naar het pad verderop.
“Als jullie die volgen, komen jullie weer op de top uit en als het goed is liggen jullie spullen daar dan nog.” En met een brede glimlach: “Wij hebben van jullie genoten en mochten jullie nog eens deze neukronde willen meemaken, dan zijn jullie van harte welkom.” Waarna zij zich omdraaide en het huis weer binnen ging.
“Kom,” siste Ilse, “weg van hier.” En gelijk rende ze in de richting van het pad.

Op de top, een eindje van hun spullen vandaan, zat de in het zwart geklede man op een steen een dun sigaartje te roken. De Dobermanns lagen rustig aan zijn voeten.
“Ha, daar zijn jullie weer.”
Stokstijf bleven zij staan en angstig voor wat er ging gebeuren keken ze naar hem. Hij tikte de askegel af en stond op.
“In mijn huis zijn er vaker van die sessies. Mensen, voornamelijk vrouwen, die op afspraak en daarmee vrijwillig langskomen om op die manier een seksueel avontuur te beleven.”
Hij nam een trek van zijn sigaartje.
“Waarmee ik wil zeggen dat jullie naar de politie kunnen gaan om aangifte te doen, maar op voorhand kan ik zeggen dat het een zinloze exercitie zal zijn. Ook al omdat ik deze vorm van seksbeleving op het internet aanbied en ik voor het huis en de activiteiten die daarin plaats vinden een bordeelvergunning heb. Dus zou ik zeggen, geniet verder van jullie vakantie en kom nog eens langs.” En naar de honden: “Kom, we gaan terug.”
Sprakeloos zagen ze hen naar het pad lopen en tussen de bomen verdwijnen.

Dan zakte Ilse huilend op de grond.
“Klopt het wat hij zei, Lars? Kunnen we helemaal niets doen? Geen aangifte van ontvoering en verkrachting doen?”
Hij ging naast haar zitten.
“Ik vrees dat hij weet wat hij zei en dat we inderdaad niets kunnen ondernemen, hoe kut dat ook is.”
“Dat woord wil ik voorlopig niet meer horen, ik ben helemaal rauw geneukt en gatver, die gasten hebben beide hun zaad in mijn mond gespoten!”
Een rilling ging over zijn rug bij de gedachte dat hem dat ook had kunnen overkomen, of dat ze hun sperma in zijn reet hadden gedoneerd.
Onhandig sloeg hij een arm om haar heen en snikkend legde ze haar hoofd tegen zijn borst.

Terug in het hotelletje pakten ze gelijk hun spullen, de lust om hier langer te blijven was over.

Tweeëneenhalve maand later

De deur zwaaide open en een breed lachende Pat stond in de opening.
“Wat leuk je weer te zien, Ilse. En deze keer met een vriendin?”
Ze liet een wellustige blik over de welgevulde rondingen van haar gezel gaan.
“Hij durfde het niet meer aan?”
“Ik heb hem niet verteld dat ik hier nog een keertje naar terug zou keren.”
“Ah, op die manier.”
Ze liet hen binnen en ging hen voor naar beneden, waar Ilse zag dat het tafeltje weg was, maar dat er twee andere speelattributen voor hen klaar stonden. Ze voelde het nat al langs haar benen lopen van de geilheid.