Ik besta niet meer

Mijn zus was bij de boekpresentatie van een goede vriendin van haar en haar vrouw geweest en ik had mijn nichtje geholpen met het in elkaar zetten van de Leefkeuken van Playmobil en daarna was ik meegegaan in haar fantasie en hadden we samen een heel verhaal gebouwd.
Zus had bij haar vertrek aangegeven dat DHL een pakketje zou leveren, iets wat inderdaad gebeurde en een breekmoment in ons avontuur was.
“Wat zit daar in?”
“Ik weet het niet, het is iets voor jouw mamma, of voor je beide mamma’s.”
Dat laatste bleek later daadwerkelijk zo te zijn, iets waar ik achter kwam toen Renate het pakje opende en mij met de inhoud confronteerde. Maar dat speelde pas nadat Lotte in bed lag.

Na het eten ruimde zus af en ik kreeg de taak om Lotte voor het slapen gaan een verhaaltje voor te lezen. Het werd het sprookje van Assepoester. Dicht tegen me aan gekropen zodat ze de illustraties kon bekijken, beleefde ze de lotgevallen mee van de eerst voor Assepoester vernederende ervaringen en uiteindelijk de voor haar goede afloop.
“Zijn sprookjes echt, ome Martin?”
“Nee. Nou ja soms, maar meestal niet.”
“Ik wil later ook een prinses zijn. Kan dat?”
“Tja, dat zou kunnen. Alleen niet hier in Nederland.”
“Waarom niet?”
“Omdat onze koning en koningin alleen maar prinsessen hebben en geen prins.”
“Maar ik kan toch met een prinses trouwen? Mijn mamma’s zijn toch ook getrouwd?”
“Ja,” moest ik lachen bij de gedachte dat één van de prinsessen met een burgermeisje in het huwelijk zou treden. Dat zou ongetwijfeld een schok in de maatschappij teweeg brengen. “Dat kan inderdaad. En wie van de drie vind je het leukst?”
“Prinses Ariane,” klonk het stellig.
Mij verbaasde het dat ze zo, uit de losse pols, die naam wist te noemen. Ik weet alleen die van de troonopvolgster, Amalia en ik kan niet eens zeggen of de door haar genoemde Ariane de middelste of de jongste is. Zeker is wel dat het mooie meiden zijn.

Nadat Lotte in bed lag, zette Renate het pakketje op de tafel neer.
“Sorry dat je de inhoud krijgt te zien, maar ik heb Miranda beloofd haar een foto te sturen. Het is eh, een speeltje.”
Zus en ik zijn niet preuts naar elkaar, ik was zelfs samen met Miranda bij de geboorte van Lotte aanwezig omdat ik haar peetoom werd, maar toch keek ik met een lichte gêne naar de dubbele voorbinddildo die zij uit de doos tevoorschijn haalde.
“Kunnen Miranda en ik beiden er optimaal van genieten,” lachte ze er blij bij. Haar hand streelde de geaderde schacht en de eikel van de grootste dildo. “Hmmm, wat voelt die heerlijk zacht aan en tegelijkertijd ook stevig.”
Voor mijn geestesoog zag ik die twee met het speeltje bezig en ik kreeg het er warm van.
Ze pakte er de handleiding bij.
Een handleiding? Het leek mij toch simpel in gebruik. De ene doet de gordel om en schuift de korte en dikkere dildo bij haar naar binnen, om vervolgens de ander te penetreren met de grotere en iets dunnere dildo.
En koppelde iets wat de afstandsbediening bleek te zijn eraan.
“O, ze zijn er beide apart van elkaar op aan te sluiten en,” las ze voor. “En ze zijn voorzien van tien diverse standen, waarvan drie snelheden en zeven patronen. Geil!”

Eenmaal thuis had ik me een whisky ingeschonken en zat ik te bedenken dat vrouwen meer mogelijkheden hebben om met hun geilheid te kunnen spelen en ervan te genieten. Alleen al het iets in kunnen hebben onder de kleding, een trileitje of een remote control ding zonder dat anderen ook maar het geringste vermoeden hadden. Het leek me zo super om dat eens te kunnen ervaren. Als ik toch één keer vrouw zou kunnen zijn om zelf te voelen hoe het is.

Ik word wakker in het besef dat het een onrustige nacht is geweest wat betreft dromen. Dat begonnen was met een droom over een fee die aan mijn bed was verschenen. De cijfers van de wekkerradio hadden op 0.00 gestaan.
“Zo,” had zij gezegd. “Jij wilt dus een keertje een vrouw willen zijn?”
“Ja, dat zou ik heel graag eens willen beleven.”
“Oké, als je dat wilt.” En met die woorden was ze verdwenen. Waarna ik van diverse vrouwen had gedroomd en ik net met het beeld van de alleraardigste dame van het tankstation wakker was geworden. Een kleine, stevig gebouwde vrouw met een super lieve uitstraling.

Langzaam beginnen mijn hersenen actief te worden en ze registreren dat mijn T-shirt waarin ik heb geslapen mij lijkt te wurgen, zo strak zit die in mijn hals en rond mijn lijf. En dat mijn neus irritant jeukt. Ik veeg de haren bij mij neus vandaan. Lange, blonde haren. Huh? Van wie zijn die? Ik kijk opzij, maar lig toch echt alleen in bed. Het zijn mijn haren! Met een ruk kom ik omhoog, sla het dekbed opzij; waar ben ik, waar is mijn lijf? Ik sla mijn benen over de rand en in een paar stappen sta ik voor de spiegeldeur van de kledingkast. Waar ik verbaasd, nee, in shock naar het beeld van de vrouw in de spiegel kijk.
Ik kijk toe hoe zij haar shirt omhoog trekt en zij daarmee haar flinke boezem ontbloot. Ik sla mijn ogen neer en ze kijken naar de borsten aan mijn lichaam. Krijg nou tieten, ik ben in mijn droom een vrouw geworden! Ik knijp in mijn arm, auw. Ik sla me in mijn gezicht. Kom op zeg, laat me wakker worden, want ik droom nog. Toch? Ineens schreeuw ik het naar haar in de spiegel uit: “Ik droom! Jij bent mijn droom!” Ik hoor dat het mijn stem is die me in de oren klinkt, maar het zijn haar lippen die ik ze zie schreeuwen.
Vertwijfeld schud ik mijn hoofd. Wil ik, wil zij mij zeggen dat ik een vrouw ben geworden? Ik zie hoe haar handen naar mijn slip gaan en ze laat die langs haar benen naar beneden glijden. En ik kijk in de spiegel naar mijn vagina. Waar ik geen haartje op en rond bespeur, het is er zo kaal als bij een baby.
Oké, besef ik, als dit geen droom is, dan ben ik dus geen man meer, maar een vrouw. Althans, ik heb het lichaam van een vrouw. En die moet nu hoognodig plassen.

Daarmee klaar ga ik terug naar de slaapkamer. Waar ik me in de spiegel geconcentreerd bekijk.
Ik ben kleiner nu dan toen ik man was. Het zal een halve tot hele kop schelen. En ik heb een flink postuur, als van de dame van het tankstation. Niet dik, maar duidelijk met een maatje meer. Een beste kont en als eerder al geconstateerd heb ik forse borsten, die naar mijn idee wel een maatje minder mogen zijn. En als ik me iets voorover buig, komen mijn lange blonde haren tot voorbij mijn borsten.

Nadat ik me uitgebreid bekeken heb, wil ik me bevoelen ook. Ik ga op bed liggen en raak me aan. En ja, ik weet weliswaar als man hoe een vrouw aanvoelt, maar hoe anders voelt het nu het allemaal van mezelf is. De borsten, de tepels, die dikker en groter zijn en sneller lijken te verstijven, eigenlijk meteen al nadat ik ze beet pak. Mijn handen gaan vervolgens omlaag, naar en langs mijn schaamlippen, duwen die zijwaarts, twee vingers gaan mijn vagina in. Die vochtig is; ik ben verdorie geil! Als ik mijn clitoris aanraak, gaat er een siddering door mijn lijf. Owhh, wat voelt dit heerlijk aan. En nu wil ik meer ook! Ik streel en vinger me naar een orgasme, dat zo veel meer intenser aanvoelt dan dat ik als man ken en dat me ook langer lijkt te duren. Bevredigd blijf ik een tijdje liggen nagenieten.

Dan begint mijn maag te knorren. Ik kom het bed weer uit, het is tijd om te ontbijten. Maar wat trek ik aan? Ik hoef niet eens in mijn kledingkast te duiken om te weten dat daarin niks ligt wat me zal passen. Dus, wat nu? M’n zus bellen? Hé zus, er is vannacht een fee langs geweest en die heeft gemaakt dat ik nu een vrouw ben en … Nee, dat gaat hem niet worden.
“Je hebt me geroepen omdat je nog een wens hebt?” klinkt het dan onverwachts. De fee zit bovenop de kast en kijkt vragend op me neer.
“Ja, nou ja, ik had je niet geroepen, maar ik heb wel wat wensen, ja. Ik heb kleren nodig en eh, make-up ook denk ik en eh, ik moet me dan ook zelf op kunnen maken, want ik heb daar natuurlijk geen enkele ervaring mee.”
In de stem van de fee klinkt enige spot door als ze me aangeeft: “Dat zijn nogal wat wensen. En weet dat je er in totaal maar drie mag doen. Eén is er al vervult, namelijk vrouw worden. Dus zeg het me maar, wil je de resterende twee opmaken met, ja, met wat precies? Of wil je nog een wens achter de hand houden?”
Ik bedenk dat het niet onverstandig zal zijn een wens in reserve te houden. Dus zal ik dat wat ik nu wil beter moeten formuleren.
“Oké. Ik wens mij die spullen waarmee ik mij als vrouw binnen- en buitenshuis op een nette manier kan tonen. Kan jij dat als één wens accepteren?”
De fee knikt bevestigend en ze is daarna gelijk ook verdwenen.

Als ik de deuren van de kledingkast open schuif, zijn mijn vroegere kleren vervangen voor die van een vrouw; hopelijk heeft de fee voor de juiste maten gekozen.
In de lades vind ik wat ik als eerste nodig heb, lingerie. Ik pak een zwarte beha en benieuwd naar wat ik heb, zoek ik het labeltje. Zo, slaak ik een zucht als ik 110^E zie staan. Dat is flink. En zwaar, dat heb ik al gemerkt. Ik zou maar wat graag voor minder zijn gegaan.
Ik kies er een eveneens zwarte slip bij, een string. Waarom kiezen vrouwen vaak voor zo’n reetveter stukje ondergoed en niet gewoon voor iets wat de billen bedekt? Ik ga het eens vragen aan mijn zus, als ik weer man ben.
Dan aarzel ik wat ik verder aan zal trekken. Ik wil straks naar buiten, wat kan in een broek en hemd of truitje. Maar ik ben nieuwsgierig hoe het is om met dit koude weer in een panty te gaan, omdat ik nooit die keuze van vrouwen daarvoor snap als het koud is. Het wordt een matzwarte en wat dikkere dan een normale panty. Daarop kies ik voor een rok die tot op de knieën komt en voor een hemdje met lange mouwen.

Na het ondertussen late ontbijt zoek ik de make-up. Ik ben zeer benieuwd of het me lukt om me op te maken, maar tot mijn verbazing weten mijn handen wat ze moeten doen om me er netjes opgemaakt uit te laten zien. Ik lak mijn nagels donkerrood en stift mijn lippen in een nagenoeg zelfde kleur.
Als laatste trek ik laarzen aan en een jas die tot op de heupen komt en daarmee ben ik klaar om me aan de buitenwereld te laten zien, als … Martine?
Aan de kapstok tegenover de buitendeur hangt zowaar ook een schoudertasje. Nieuwsgierig kijk ik wat daar in zit. Een klein make-up tasje, spiegeltje, een paar tampons – het zal me toch niet gebeuren dat ik juist vandaag ongesteld word? – een Labello lippenbalsem, een lipstick en vier condoomverpakkingen. Ben ik zo’n stoute meid? Het is een gedachte die me prikkelt. Hoe zal het zijn, voelen om geneukt te worden door een man? Zou ik dat willen? Ik heb immers nooit interesse in mannen gehad, als man zijnde. Maar nu ben ik een vrouw. Of zal, als ex man zijnde, mijn voorkeur nog steeds naar vrouwen uit gaan? In dat geval ben ik lesbisch. Jeetje, wat verwarrend allemaal.
Ik hang de tas over mijn schouder en ga de deur uit.

De condoomverpakkingen hebben wel gevoelens bij me losgemaakt, een lichte geilheid die maakt dat ik een verlangen voel naar een bevredigende invulling of verlossing daarvan. Misschien is in de bruine kroeg in het centrum, waar ik graag kom om met een bak koffie aan de leestafel de krant door te spitten of zomers met een koele blonde, iets te scoren? Wellicht dat ik er een leuke man of misschien een vrouw weet te verleiden? Want welke van de twee het wordt, man of vrouw, daar ben ik nog niet over uit.

Deze keer ga ik niet aan de leestafel zitten, maar aan een tafeltje achterin, vanwaar ik het ‘aanbod’ kan observeren. Ik zie twee mannen alleen, van wie de oudere meteen al afvalt. En twee jonge vrouwen, waarschijnlijk vriendinnen die samen aan een tafel zitten en die ik daardoor als kansloos afserveer. Net als de aanwezige echtparen. Blijft dus de ene man over.

Hoe zal het zijn om het lid van een man in de mond te nemen en hem te pijpen? En die pik vervolgens in mijn natte kut te voelen? Want ik ben verdorie nat.
De vraag is hoe ik het kan realiseren dat hij degene wordt die daar antwoorden op kan geven.
Naast me op de stoel, uit het zicht van de anderen, is de fee er ineens weer.
“Is je vraag een wens?”
Ik doe mijn mond open in een ja willen zeggen, als ik me realiseer dat ik daarmee de laatste wens in vervulling laat gaan. Ik sluit mijn mond weer. Maar als ik voel dat mijn string nat is en volgens mij ook het kruis van de panty, verliest het verstand het van de rede en ik hoor me “Ja” zeggen. “Ja, ik wil dat die lekkere vent daar met me naar bed gaat.”
Mijn fee is alweer weg, de man staat kort erna al bij me aan mijn tafeltje.
“Mag ik bij deze mooie dame aanschuiven?”

Een uurtje later zit ik in zijn kleine en oude camper die hij op de parkeerplaats voor de duinenrij heeft geparkeerd en zit ik mijn hemdje uit te trekken. Mijn rok volgt, de panty gaat uit. Ook hij is al bezig om uit de kleren te gaan en een moment later liggen we naast elkaar in het smalle bed, dat eerder een twijfelaar is dan een tweepersoons bed. Zijn lid is al in erectie en bijna hongerig neem ik die tussen mijn lippen. Het is de eerste keer dat ik een pik in mijn mond neem. Plagend bewerk ik de kop met mijn tong, voordat ik zijn lid helemaal in mijn warme mond laat verdwijnen. Heb ik daar dan toch ervaring mee? Want probleemloos neem ik die deep throat tot me.
Erna ervaar ik zijn strelende handen en vingers die vederlicht over mijn huid gaan, voel ik zijn lippen die mijn tepels omsluiten, er aan zuigen, zachtjes in bijten en ze laten verstijven. Zijn mond die mijn schaamlippen vindt, zijn tong die zich daartussen wringt, mijn clitoris opzoekt.
En dan neukt hij me, missionaris, doggy style, vaginaal, anaal. Geregeld bijt ik in het kussen om mijn kreten te smoren,  het passerende volk op de fiets of de benenwagen, op weg naar het vakantiepark aan het einde van de straat, hoeft niet te horen en daarmee te weten wat er in de camper gebeurt.

We eten in het nabijgelegen restaurant en gaan, eenmaal terug in de camper, weer uit de kleren. We neuken, drinken, kletsen, neuken. Totdat hij me in de vroege ochtend thuis afzet en we afscheid van elkaar nemen.

Ik voel mij meer dan voldaan. Ik heb gekregen wat ik wilde ervaren. Het vrouw zijn, het vrouw zijn voelen. Het was bijzonder en fijn ook om eens te weten hoe het is om van het andere geslacht te zijn. En daarmee is het mooi geweest en roep ik mijn fee aan om terug te laten keren naar wie en naar wat ik was.
Alleen gebeurt er niets, mijn fee verschijnt maar niet. Pas dan dringt het besef tot me door dat het serieus was met slechts drie wensen in vervulling te mogen laten gaan. Ik heb mijn hand overspeeld en daarmee heb ik me met een fors probleem opgezadeld. Want Martin is daarmee voorgoed verdwenen en … Martina bestaat immers niet!