Een onvoorstelbare ervaring

De werkdag zit er bijna op, nog één mailtje wacht op een antwoord en als dat gebeurd is, vind ik het welletjes voor vandaag. Het geluid op mijn mobieltje dat ik naast de laptop heb liggen, geeft aan dat ik een mediaberichtje binnen heb. Als ik het hoesje openklap, zie ik dat het van Sophie is. Goh, dat is lang geleden dat we van elkaar gehoord hebben, dus wat leuk dat ze zo plotsklaps binnenkomt.
Heb je de mogelijkheid om vanavond langs te komen? Ik wil graag dat je kennismaakt met mijn vagina experience. En na afloop ben ik zeer benieuwd hoe je die ervaren hebt.
Ik frons. Staat er nou dat zij mij vraagt of ik haar wil neuken? Of interpreteer ik de woorden verkeerd en lees ik wat ik zou willen lezen?
Om me niet belachelijk te maken, reageer ik in voorzichtige bewoordingen.
Ja, het lukt me wel om te komen. Maar wat verlang je precies van me?
“Klop, klop.”
Als ik opzie, kijk ik in het lachende gezicht van Rita, die in de deuropening staat.
“Je zit naar je schermpje te kijken alsof de woorden je in vuur en vlam zetten.”
Haar woorden doen me verdomme blozen. Daarbij komt dat ik altijd een wat onrustig gevoel krijg als ik haar ergens in het pand tegenkom of als ze bij me de kamer binnen stapt. Wat niet alleen te maken heeft met dat ze er begeerlijk uitziet van zichzelf en zij dat benadrukt in haar kledingkeuze van meestal strakke jurkjes, rokjes, bloesjes of broeken. Het is vooral de schuld van Herman, onze postrondbrenger. Die mij een keer toevertrouwde, de keer dat zij net mijn kamer verliet en hij binnenkwam, dat zij zelden een slipje droeg. Joost mag weten hoe hij aan die wijsheid is gekomen en ik heb hem er ook nooit naar gevraagd.
“Ja, nee,” stamel ik, terwijl ik naar haar rokje en panty kijk. Zal dat een kruisloze zijn?
“Maar als het je uitkomt, wil ik morgen graag je insteek over achterblijvende verkopen. Zullen we dat gelijk morgenvroeg bij een bak koffie doen?”
Ik werp even een blik op haar volgende berichtje.
Dat je er ingaat. Maar hoe en wat merk je vanavond wel. Ik ben in de loods.
“Of ben je dan nog niet in vorm?”
“Eh ja, nee, dat is goed.”
“Mooi, tot morgen dan. En voor vanavond, veel plezier.”
Met een lach draait ze zich om, waarmee ze me nog kort een blik op haar verrukkelijke reet   gunt, waarna ze de gang in verdwijnt.
De twee vrouwen hebben me geil gekregen. De ene met haar verschijning, de andere met haar woorden. Ik sluit de laptop af , bedenk dan dat ik de mail nog moest beantwoorden. Kut. Nou ja, morgen dan maar hoor.

Bij thuiskomst lees ik de berichtjes nogmaals. Maar weer weet ik de vinger er niet achter te krijgen. Als ze wil dat ik haar vagina ga ervaren en ik er in ga, want dat staat er toch expliciet, mag ik er van uitgaan dat we gaan neuken, niet dan?
Nadat ik me vandaag voor de tweede keer geschoren heb, dwalen mijn gedachten tijdens het douchen af naar Sophie. Was de laatste keer dat we elkaar gezien hebben niet ons bezoek aan museum Voorlinden in Wassenaar geweest? Verdomd ja. En dat was zeker al twee maanden geleden.

Ze wilde er heen voor het retrospectief van de toen onlangs overleden kunstenaar Armando, volgens haar één van belangrijkste naoorlogse kunstenaars en die niet alleen bekend was als beeldend kunstenaar, maar ook als schrijver, dichter, violist en tv- en theatermaker. Maar ze was ook nieuwsgierig naar het andere tentoongestelde werk en naar het museum zelf, waar ze nog niet was geweest.
Met vaak een waarderend oog van de kunstenaar die ze zelf is, had ze van vele geëxposeerde werken genoten en net zo vaak had ze of geamuseerd dan wel met misprijzen naar mijn kijk op de werken geluisterd. Iets wat ze ook bij mijn commentaren op haar objecten had. Waar overigens een redelijke vraag naar was en volgens haar was het een kwestie van tijd dat er ook werk van haar in musea te vinden zou zijn. Iets wat me niet eens zou verbazen.

Na nog een snelle magnetronmaaltijd vind ik acht uur een mooie tijd om in de auto op weg naar de loods te gaan. Waar ze merendeels van haar dagen doorbrengt, terwijl haar vader een paar jaren terug een hartstikke leuk pandje voor haar had gekocht in het oude centrum van de stad.
In het begin van de vorige eeuw waren het arbeiderswoninkjes geweest, die gerenoveerd en aan de moderne eisen van wooncomfort aangepast in de verkoop waren gegaan en feitelijk het meest ideaal zijn voor eenpersoons huishoudens, die er een heerlijk thuis mee hebben.
En waarmee het wonen in een loods aan de rand van een industrieterrein in schril contrast staat, maar die als atelier haar natuurlijk alle ruimte biedt.

Ik parkeer mijn auto naast haar stadswagentje. Als ik uitstap, staat zij al in de deuropening van het leefgedeelte.
“Hai Tom, fijn dat je wilde komen.”
We omhelzen elkaar, waarna ik haar naar binnen volg en ik nu twijfel aan het vervolg, want om te zeggen dat ze kleding aanheeft die alvast prikkelt? De spijkerbroek met scheuren, de slobbertrui en de gympen hebben eerder het tegenovergestelde effect.

Het verbaast me iedere keer weer dat ik me meteen thuis voel in de rommelige chaos van deze alles in één ruimte waarin gewoond, gekookt, geslapen en gebadderd wordt. Alleen voor het toilet heeft ze een apart hokje.
Dominant voor het aanrechtblok de grote tafel, waar moeiteloos acht personen aan kunnen schuiven. De oude, versleten leren bank, de twee dito fauteuils en een heuse schommel  in wat je als de woonkamer zou kunnen beschouwen. Het bed, een twijfelaar, in de hoek van de ruimte. Dan nog een metalen bad op krulpoten net voorbij het voeteneinde. En overal liggen en staan spullen. Boeken en bladen over kunst, flessen wijn, kledingstukken, haar laptop.

“Ik ben zo benieuwd wat je van mijn experience gaat vinden.”
Begint ze er alweer over en ja, ik wel nu wel eens weten wat ik van haar kan verwachten.
“Waarom noem je het steeds een experience?”
“Omdat dat het is. Het is puur ervaren, beleven, invoelen. Het wordt één groot en spannend avontuur, zowel voor jou als voor mij.”
“Oké …”
“Zullen we er gelijk aan beginnen, of wil je eerst nog koffie of misschien wat anders?”
“Nee, laten we eh, het gelijk maar gaan doen.”
“Ah, tof.”

Ze gaat me tot mijn verwondering voor naar de deur, waarachter ik haar ateliers weet. Als eerste de grootste ruimte voor haar beeldende kunst en achterin die voor de schilderkunst.
Als ik achter haar naar binnen ben gestapt en zij de lichtschakelaar heeft omgezet, kijk ik met stomheid geslagen recht tegen een bijna levensechte vagina aan, die een paar passen van me vandaan voor me staat en zeker anderhalve meter hoog is. Er achter zie ik een ronde, lange, zwarte buis, waardoor het me doet denken aan een fleshlight, een masturbator voor soloseks, maar dan in een uit de kluiten gewassen versie. De gehele installatie hangt met kabels in een groot stalen frame.
“Goh,” weet ik voor een moment niets anders uit te brengen en dan: “Dat is een flinke kut. Van een model of van een foto?”
“Van een foto af, ja. Maar het is de mijne.”
Het duurt even voordat tot me doordringt wat ze zegt en ik besef dat ik tegen haar kut sta aan te kijken. De schaamlippen zijn iets van elkaar, de clitoris is net niet zichtbaar nog.
“En de bedoeling is nu dat jij er in kruipt en dat je na enige tijd mijn of meer in het algemeen een vrouwelijk orgasme ervaart.”
Verbijsterd kijk ik haar aan.
“Dat meen je niet. Verwacht je echt van mij dat ik– en ik wijs naar de vagina – tussen die lippen door naar binnen kruip?”
“Ja, daar ga ik helemaal van uit, omdat je een vriend van me bent met een open mind en je krijgt een inkijkje in een heel andere wereld,” grinnikt ze. “En welke man kan zeggen dat hij echt in de kut van een vrouw is geweest?”
Ik schud mijn hoofd.
“Je bent gek en ik ben knettergek als ik dat voor je ga doen.”
“Maar je gaat het doen.”
Ik zucht, ik knik.
“Oké. Je kruipt er dadelijk helemaal in, eigenlijk tot aan de baarmoedermond. Lampen die aan de wanden van de koker zijn bevestigd, zorgen ervoor dat het ietwat schemerig is binnen in de vagina, zodat je niet helemaal in het donker ligt. En o ja, de buis heeft zuurstoftoevoer en geeft die ook af door de wanden van de vagina heen, zodat je gewoon lucht blijft krijgen.”
Tijdens haar uitleg blijven mijn ogen gefixeerd op haar kut, nou ja, op de uitvergrote versie.
“Als je er eenmaal in ligt,” gaat ze verder, “zal je op een gegeven de geluiden van mij in een seksscène horen en daarbij de experience van eh, het geil worden en het orgasme in de vagina ervaren.”
Goed, ik weet dat ik gek ben om hieraan mee te gaan doen, terwijl de eerlijkheid mij gebied te zeggen dat ik bloednieuwsgierig ben hoe het zal zijn om in die kut te kruipen. En zal het echt zo zijn dat ik daarna meemaak wat zij suggereert? Ik kan het me niet voorstellen.
“Nou, ik ben er wel klaar voor, geloof ik.”
“Bijna, want je moet er wel naakt in om de intensiteit te ondervinden.”

Hoewel ik nooit problemen heb om uit de kleren te gaan bij een vrouw, of dat nu bij een date is of bij mijn huisarts, ook vrouw, of bij mijn masseuse bij wie ik geregeld langsga voor een ontspannende lichaamsmassage, voel ik nu een lichte gêne. En ik kan niet duiden waardoor dat komt. Of is het misschien vanwege mijn halfslachtige erectie? Waarmee ik, eenmaal uit de kleren, voor haar kut sta.
“Als je je handen tussen de schaamlippen brengt, zijn die makkelijk opzij te duwen en kan je er in. Het makkelijkste is het om dat met gestrekte armen te doen en dan tijgerend er verder in te gaan.”
Tot mijn verrassing voelt de ‘huid’ levensecht aan. Ik stop mijn handen tussen de lippen en duw die opzij, waarna ik recht voor me tegen haar plasgaatje aankijk – ik hoop dat die niet werkend is – en als mijn ogen verder gaan, zie ik haar clitoris zichtbaar geworden en ligt de vaginaopening voor me. Nou ja, opening, want de wanden liggen natuurlijk tegen elkaar.
Mijn vingers gaan naar binnen, gevolgd door de polsen. De wanden zijn elastisch.
En dan is het toch bevreemdend om mijn hoofd tussen haar schaamlippen door te wurmen en eigenlijk ook heel erg creepy om op deze manier een kut in te gaan.
Ik werk me verder naar binnen langs de klamme en warme wanden en zoals ze al aangegeven had is het niet geheel duister.
Als ik de lippen zich achter mijn voeten voel sluiten, besef ik dat ik er helemaal in ben en ik draai me met enige moeite om, zodat ik op mijn rug lig.

“Dat ziet er goed uit,” klinkt ineens haar stem, lager als anders. “I love it.”
Het duurt heel even voordat ik besef dat ze het niet tegen mij heeft. En al helemaal als ze doorgaat met: “Hmmm … en wat ga je daarmee doen?”
Kort voel ik een steek van jaloezie als ik voor me zie wat er staat te gebeuren, ze laat zich zo dadelijk naaien! En ik …, lig in haar kut, wat een erg verwarrende gedachte is.
“Oh, wat is-ie lekker groot en dik, hm.” Waarna ik sabbelende, zuigende, smakkende geluiden hoor? Gevolgd door kokhalzende; ze is hem aan het pijpen!
Ik krijg het er warm van en voel me nat worden van de transpiratie. Of, verdomd, het zijn de wanden die warmer worden én die vocht beginnen af te geven. Zij wordt geil, is geil!
“Owh, je maakt me helemaal gek.”
Wat is hij met haar aan het doen?
“Oh, heerlijk schat, ga door.”
Ik heb geen idee wat hij nu met haar doet, maar haar opwinding doet duidelijk en merkbaar ook nu iets bij mij en ik voel mijn kloppende pik tegen de wanden van haar vagina aan. Ik begin mijn heupen op en neer te bewegen.
“Wauw, je maakt me helemaal nat.”
Wat mij bepaald niet ontgaat.
“Kom erin, nu!”
Gevolgd door een tevreden klinkend gegrom.
“Oh jáááh, dieper. Ram die paal van je erin.”
Ik sluit mijn ogen, mijn handen omvatten mijn paal.
Verbeeld ik het me, of vernauwd de vagina zich?
Haar dirty talk is gestopt en is overgegaan in gekreun, gevolgd door gehijg. En dan, ineens voel ik hoe de wanden zich krachtig en ritmisch samentrekken, wat ik als luttele seconden ervaar. De daaropvolgende zijn minder intens en de tussenpozen duren steeds langer. Het is me duidelijk dat zij haar orgasme heeft gekregen.

“Kom er maar uit, hoor.”
Is dat tegen mij?
“Tom?”
Ja dus.
Als mijn voeten haar lippen zijn gepasseerd, voel ik haar handen rond mijn enkels en door eraan te trekken helpt ze me mee om uit haar vochtige kut te glibberen.
Als ik andersom had gelegen, was ik opnieuw geboren, flitst het door me heen.

“Jeetje Sophie, wat was dat een heftige ervaring zeg!” reageer ik naar haar als ik weer een beetje van deze wereld ben. Dan, verbouwereerd: “Ik heb een echt vrouwenorgasme ervaren!”
Pas op het moment dat ik haar omhels, merk ik dat ze naakt is.
“Kom,” lacht ze, “ik heb het bad al vol laten lopen, gaan we er lekker met z’n tweetjes in en dan mag je me uitgebreid vertellen hoe je het allemaal beleefd hebt.”

Later, bij haar in bed, herbeleef ik haar orgasme nogmaals, maar deze keer zit er in haar vagina datgene wat er normaliter in zit tijdens een heerlijke neukbeurt.

Als ik de volgende ochtend vanaf de loods naar kantoor rijd, heb ik het idee dat Rita straks weinig aan mijn insteek zal hebben over achterblijvende verkopen.