Geprikkeld 6

Ergens in de nacht word ik wakker. Het duurt eventjes voordat ik besef dat het komt omdat mijn pik een poging heeft gedaan om tot een erectie te komen. Aan de basis knelt het en mijn ballen zijn gezwollen. Ik probeer mijn gedachten te verzetten, maar daar beneden wordt er anders over gedacht en het lijkt wel of er nog meer spanning op komt. Ten einde raad ga ik het bed uit en sluip zachtjes de slaapkamer uit.
In de keuken drink ik een glas water. Ik ga naar het toilet en daarna terug naar bed. Nienke ligt op haar andere zij. Ik kruip tegen haar aan, met mijn billen in haar warme schoot. In haar halfslaap slaat ze een arm om me heen.

Zoals gewoonlijk ben ik vroeg wakker. En om haar niet uit haar slaap te halen, ga ik het bed uit en ik neem alvast het speeltje van de grond mee om het schoon te maken.
In de badkamer kan ik het niet laten om de kop van de rubberen kunstpik, die ik gisteravond nog in haar kut heb moeten stoten, in mijn mond te nemen. Ik laat mijn lippen en tong langs de schacht gaan. Mijn geilheid wordt natuurlijk weer eens afgestraft door dat verdomde klote kooitje.
Ik spoel het rubber af met lauw water en droog het met een zacht handdoekje. Waarna ik naar de slaapkamer terugkeer met de bedoeling het speeltje in de la van haar kastje op te bergen.
Ze is wakker.
“Zo, jij bent al vroeg op. Het is zondag hoor. En al aan de schoonmaak gegaan, zie ik.”
Heel even kijkt ze me onderzoekend aan.
“Volgens mij heb je het niet alleen schoongemaakt, is het niet?”
Waarom is zij zo scherp in haar waarnemingen en – terechte – vermoedens? Ik moet daar toch meer rekening mee houden.
Ik biecht op wat ik er  vooraf mee gedaan heb. Ze steekt haar hand uit, ik geef haar het tuigje aan. Ze spuugt haar speeksel op de rubberen pik en tot mijn stomme verwondering schuift zij die haar kontgat in! Waar ze die met een genotvolle uitdrukking op haar gezicht op en neer haalt. Ik sta erbij en kijk ernaar.
Na korte tijd trekt ze de pik er weer uit en ze overhandigt mij het speeltje weer.
“Zo, en dan mag je me laten zien wat je er zonet mee gedaan hebt.”
Ik schud mijn hoofd als ik naar de licht besmeurde kunstpik kijk.
“Ik zou het maar wel doen, mijn slaafje, want anders ga je nog meer proeven van wat ik in mijn darmen heb zitten.”
Omdat ik al heb geleerd dat zij in zulke gevallen het niet bij woorden alleen laat, steek ik, terwijl ik licht kokhalzende geluiden maak de kop in mijn mond. Sabbel die schoon, net als het resterende deel van de penis.
Tevreden grijnzend ziet zij het aan.
“Weet je slaafje, eigen initiatief tonen waardeer ik zeer, zoals het meenemen zonet van het speeltje om het schoon te maken. Zoals ik het ook ten zeerste waardeer dat je mijn lichaam adoreert. Maar dat betekent niet dat jij je neus in mijn gedragen slipjes hoort te steken of een kunstpenis die in mijn vagina heeft gezeten af te lebberen vanuit je geilheid.”
Ze slaat het dekbed teug en spreidt haar benen.
“Het streelt me dat je op me geilt en als je de behoefte hebt om te doen wat je gedaan hebt met mijn lingerie en de kunstpenis, dan vraag je dat netjes aan mij. En vervolgens hoor je het of ik je ja dan nee toestemming ervoor geef. Ja?”
“Ja, Nienke, het is me duidelijk.”
Haar hand gaat naar haar onderlichaam, vingers glijden tussen de schaamlippen.
Even aarzel ik, maar stel haar de vraag toch: “Mag ik je vragen of het kooitje af mag?”
“Waarom?”
“Omdat …” Hoe kan ik haar gunstig stemmen daarvoor?
“Het antwoord is nee. Omdat je niet gelijk weet te verwoorden waarom. Dus denk daar maar over na en mag je het vanmiddag of vanavond nog eens aan me vragen.”
Hè, verdomme. Loop ik nog een halve dag of langer met dat klote ding om, pfff.
“Eh, ga ik het ontbijt nu klaarmaken?”
“Nee. Je blijft daar staan en kijkt toe hoe ik mezelf bevredig.”
Mijn pik begint me na haar woorden en van wat ik zie alweer te plagen.
Tjonge, aan haar libido mankeert niets zeg. En als ik nou ook eens mijn lust mag bevredigen, want zo langzaamaan sta ik op springen.
Ze neemt er nog alle tijd voor ook, het lijkt me zelfs dat ze haar orgasme uitstelt om mij op die manier zolang mogelijk te kwellen.

Zij doucht, ik droog haar af. Zij gaat zich aankleden, ik maak het ontbijt klaar. Ze komt de keuken binnen in een donkergrijze short, een wit shirt dat niet transparant is, maar waarvan de stof wel zo dun is, dat de witte beha er doorheen afsteekt.
Tegenover elkaar aan de keukentafel ontbijten we.
“En,” vraagt ze me, “bevalt het je mijn slaaf zijn nog? Of wil je al afhaken?”
“Nee! Dat laatste zeker niet. Gisteravond, net voor het slapen gaan, bedacht ik dat ik super blij en gelukkig ben je slaaf te mogen zijn.”
“Dat is mooi om te horen. Eens kijken of je nog zo enthousiast bent als ik je schets hoe ik het verder zie en wat ik van je verwacht.”
Benieuwd naar wat er komen gaat, laat ik mijn boterham voor een moment met rust.
“We hebben beiden ons eigen leven. Ik heb mijn werk, jij zoekt werkt en daarnaast hebben we familie, vrienden, hobby’s, verplichtingen. En samen gaan we een SM verhouding aan. Niet op dagelijkse basis hoor. Het kan zelfs gebeuren dat je een week of langer niet van me hoort. Het betekent dat je op onverwachte momenten een taak of taken krijgt of dat ik van je verlang bij me langs te komen. En alleen bij goede redenen word je daarvan ontheven, maar bij geen zin hebben maak je zin. Dus, zeg het maar of jij je hierin kunt schikken.”
“Ja. Het klinkt zeer acceptabel en ik zie geen bezwaren.”
“En ik heb een goed gevoel bij je en wat Anniek over je verteld heeft, komt overeen met wat ik van je gezien heb. Daarmee zie ik het dan ook niet als een gok de proeftijd van twee weken te laten vallen.”
Verbouwereerd kijk ik haar aan.
“Dat betekent …?”
“Waarschijnlijk dat je nu helemaal superblij en gelukkig bent?” grijnst ze.
“Dat ik vanaf nu dus je slaaf ben en jij mijn eh, waar ik nog een naam voor moet bedenken?”
“Ja.”
“Mag ik je kussen?”
“Ja.”
Ik schuif mijn stoel achteruit en spring op.
“Op je knieën, eerst mijn linker voet, omhoog langs mijn been en bovenaan naar mijn andere been en daarlangs naar beneden naar mijn rechter voet.”
Hoewel ik wangkussen in gedachten had, vind ik de haar aangegeven manier niet erg om zo mijn waardering te laten blijken en enthousiast kwijt ik me aan die taak.
“Na het eten ruim je af en was je af, waarna je je mag douchen. Na het douchen bevrijd ik je van het kooitje en daarna trek je de prikslip aan, zonder dildo, en je andere kleren. En dan gaan we naar jouw huis, waar ik me lekker ga ontspannen in je hangmat en me natuurlijk door je laat verwennen. Tenminste, als de hangmat me kan houden?”
“Ja. Die kan tot tweehonderd kilo dragen.”
“O,” lacht ze, “dan kan jij er ook nog bij. En nu wil jij natuurlijk weten hoe zwaar ik ben, hè? Weet je, daar mag je naar raden en als je het goed hebt, en je mag er plus of min vijf naast zitten, mag je je aftrekken en klaarkomen terwijl ik op je gezicht zit en je me mag likken.”
Jeetje, dat klinkt super verleidelijk. Maar hoe moet ik haar gewicht inschatten? Ik heb daar totaal geen idee over.
“Ehh, negentig kilo?” probeer ik en ik hoop daarbij dat ik haar daarmee niet beledig.
“Ach, wat sneu nou voor je, mijn slaafje. Want je zit daarmee net naast de marge. Ik weeg namelijk achtennegentig kilo. Maar omdat je er niet zo ver naast zat, wil ik je dan toch wel belonen met een facesitting vanavond.”
“Zonder dat ik me mag…?”
“Precies. Daarvoor zat je net drie ernaast.”

Ik geniet van de douche, van het water, van het me kunnen wassen, van het idee vanaf nu echt haar slaaf te mogen zijn en van het weten dadelijk eindelijk van het kooitje bevrijd te worden. Dat ik daarna de prikslip aan moet, neem ik voor lief. Oké, die ook niet prettig is en het liefst was ik zonder pik beperkende erectiemogelijkheden geweest en nog liever had ik van een bevrijdend orgasme genoten, maar natuurlijk leg ik me zonder morren neer bij wat Nienke van me verwacht.
Waarmee we klaar zijn om naar mijn huis en tuin te gaan.

Ik ga haar voor, de hal in en de woonkamer en keuken door naar het terras.
“Ben je bekend met een hangmat?” vraag ik haar.
“Nee. Wel met een sling, maar dat zal net wat anders zijn, hè?”
“Ja,” lach ik. “Je moet er even met beleid in gaan zitten, anders lig je er aan de andere kant zo weer uit.”
Ik doe het haar voor.
“En je moet er ook niet recht, maar schuin in gaan liggen. Als je er gestrekt in gaat, vouwt de stof zich als een cocon om je heen en lig je er gesloten bij. En als je er schuin in gaat liggen, heb je meer bewegingsruimte en is het comfortabeler genieten.”
“Aha.”
Ze kijkt bij de hangmat om zich heen.
“Je hebt geen zicht erop van buren, zie ik. Alleen van Anniek als ze boven is.”
“Of over de schutting gluurt,” grinnik ik.
“O, doet ze dat?”
“Ja. Soms. Als ze wil buurten, zij bij mij of ik bij haar en dan even kijkt of ik er ben.”
“Nou, zij weet hoe ik eruit zie, dus prima.” En ze laat haar short zakken en trekt haar shirt uit, waarna ze zich in slip en beha in de hangmat nestelt.
“En trek jij je spijkerbroek en shirt maar uit.”
Als ik daar gevolg aan heb gegeven en daarmee alleen mijn prikslip nog aanheb, opper ik: “Koffie?”
“Ja, graag,” klinkt het aan de ander kant van de schutting.
Ik grijns als ik haar hoofd boven de schutting uit zie komen.
“Wat zei ik je?” grinnik ik naar Nienke.
Ook zij moet lachen.
“Nou, laat haar dan ook maar voor een bakkie komen.”