Geprikkeld 3

Ze slaat me met de blote hand op mijn prikslipbillen. Ik heb het idee dat de pinnen meer voelbaar zijn dan dat ik er op zit. Ik probeer niet hardop te steunen, laat staan te kermen, wat me met de nodige moeite lukt.
Het wordt een ander verhaal als ze me van haar schoot op laat staan en ik voorover gebogen, steunend met mijn handen op de zitting van de stoel er van langs krijg met het rubberen en flexibele batje. Ik sluit mijn ogen, ik bijt op mijn tanden, maar uiteindelijk ontkom ik er niet aan om te reageren met diverse hardop uit gekreunde ‘Auwws’. Wat haar niet belet om door te gaan.
Dan herinner ik me haar ‘regels’ die ze me onderweg naar haar huis vertelde.
“Oh, alsjeblieft, ik heb voor nu even genoeg gehad.”
Een laatste klap en ze stopt. Met vochtige ogen kom ik omhoog en draai me naar haar om.
“Dank u, Meesteres.” Om mezelf gelijk te corrigeren. “O, sorry Nienke, maar dat Meesteres zit er bij mij zo ingebakken. Maar ik ga mijn best doen om het niet meer te gebruiken.”
“Mooi zo,” glimlacht ze. “En ik ben voor nu dik tevreden, want met die slip van je aan zal het best heftig zijn geweest.”
“Ja. Volgens mij zitten de pinnen in mijn vlees gedrukt.”
Ze grinnikt.
“Arm slaafje. Maar kom, je mag me volgen naar de badkamer, waar ik me zo heerlijk douche.”

Ze maakt de rijgveter van haar jurkje los en met de nodige assistentie van mij gaat het rubber voorzichtig en langzaam langs haar lichaam naar beneden.
“Trek de panty maar gelijk mee.”
Ze is dik, ja, maar lekker dik. Een mening die mijn pik deelt, als die weer eens pijnlijk langs de prikkers aan de voorkant van de slip schuurt.
Ze tilt een arm omhoog.
“Zo, mag je mijn geuren opsnuiven. En proeven! Lik mijn oksels af.”
Zonder enig spoortje van weerzin laat ik mijn tong door haar oksel gaan en lik het ziltige zweet er uit, gevolgd door haar tweede.
“Op je knieën en steek je neus tussen mijn billen. En snuif diep de geur ervan op.”
Iets wat ik helemaal zonder morren uitvoer. Het enige wat vervelende is, is dat mijn pik het verdomd om z’n erectie te verliezen.
In de duisternis tussen haar bilhelften en met mijn neus tegen haar kontgat geraak ik in een bedwelmende roes. O, wat is dit een genot en wat ben ik Anniek dankbaar dat zij mij aan haar vriendin heeft gekoppeld. De lieverd.
Ze doet een stapje naar voren, draait zich om en gebaart naar het plekje tussen haar benen.
“En voor hier mag je heel even je tong gebruiken.”
Ze is nat. En ik proef dat het niet alleen van het zweten is. Ik voel hoe haar handen zich om mijn achterhoofd vouwen en mijn gezicht tegen haar onderlijf duwen en ze haar kut over m’n gelaat rijdt, dat natter en natter wordt.

“Tot nu toe ben ik tevreden over je, slaafje,” hoor ik haar boven het geklater van het water van de douche uit. “Je aanbidt mijn lijf, wat ik plezierig vind, je tong voelt lekker, je doet je best om niet gelijk te mekkeren bij pijn.”
“Dank je, ik ben blij om dat te horen.”
Terwijl ik gezeten op de rand van het bad – wel met mijn slip voorbij die rand – toekijk hoe zij zich inzeept, vraag ik me af of ze me dadelijk naar huis stuurt en of ik me dan morgen weer bij haar moet melden? En blijft het bij dit ene weekend of zou het kunnen dat zij mij voor een langere tijd als haar slaaf houdt? Als dat eens zo mag zijn, dan …
“Nienke? Is dit wat we nu doen eenmalig? Of is het voor eh, nou ja, voor een langere tijd?”
Ze spoelt zich af.
“Zou je dat willen?”
“Ja. Dolgraag.”
Ze doet de kraan uit en stapt uit de douchecabine.
“Pak een badlaken en droog me af.”
Ik pak het gevraagde uit een open kastje naast de deur, loop ermee naar haar toe en ik begin haar af te drogen.
“Ik investeer tijd en energie en ook liefde in een slaaf. En die verlang ik ook van hem naar mij toe. En ja, die investeringen betalen zich alleen uit in een langdurige relatie, eentje waarin je een band met elkaar opbouwt en weet wat je aan elkaar hebt.”
Haar rug en billen heb ik droog. Haar woorden klinken me hoopvol in de oren.
“Dus ja, een relatie met een slaaf is bedoeld voor lange tijd. Mijn slaaf Pim heb ik driekwart jaar gehad, maar zijn werk deed hem verhuizen naar de andere kant van het land.”
Ik concentreer me op haar voorkant.
“En dat wordt zo’n gedoe met heen en weer reizen en de ene keer wel en de andere keer niet kunnen. Dat werkt niet meer voor me en drie weken terug heb ik er een punt achter gezet. Dus toen Anniek aankwam met een roepende in de woestijn,” grijnst ze.
Ze spreidt haar benen om mij in de gelegenheid te stellen haar daar te drogen.
“Kortom, als je pech hebt, zit je voor lange tijd aan me vast.”
“Dat is iets wat me niet erg lijkt.”
“Wellicht valt het je hartstikke tegen wat ik van je verlang en met je doe. Of jij valt me tegen. Daarom nemen we twee weken, waarna zowel jij als ik kunnen beslissen of we ja dan nee met elkaar doorgaan.”
Ze is afgedroogd.
“Jij dept nu mijn jurk goed droog, waarna je die over die hanger daar hangt. Daarna doe jij je slip en dildo uit en maakt die en eventueel jezelf schoon en daarmee klaar kom je naar mijn slaapkamer.”
“Oké, begrepen. Tot zo dan. En Nienke?”
“Ja?”
“Mag ik je een knuffel geven voor de kans die je me geeft je slaaf te worden?”
“Ja, dat mag je,” lacht ze, “ik ben blij met zo’n reactie.”

Als ik alles schoon heb en weggehangen, verlaat ik de badkamer. Ik loop de hal door en vind de deur naar haar slaapkamer openstaan. Ze ligt in haar bed, een tweepersoons ledikant met een ijzeren ombouw en draperieën die het effect van een hemelbed geven, te lezen.
“Ah, daar ben je al.”
Ze legt het boek weg.
“Kom maar op bed zitten, aan het voeteneinde.”
Ze komt onder het dekbed vandaan. Ze is nog steeds naakt.
“Dan mag je toekijken hoe ik me bevredig, ik ben zo geil als boter.”
Anders ik wel.
“Handen op je rug.”
Ze pakt uit een diepe lade van het nachtkastje een paarse vibrator met een dikke knop.
“Ken je dit?” houdt ze die omhoog.
“Nee.”
“Dit is een ware legende, één van de beste vibrators ter wereld. De Magic wand is de naam en die is zelfs te zien geweest in Seks and the City. Maar daar heb je vast nooit naar gekeken.”
“Nee, dat klopt.”
Ze gaat in de kussens liggen, zet het apparaat aan, spreidt haar benen en begint met zichzelf te spelen. Wat voor mij een ontzettend geil gezicht is om te zien, maar ook gemeen, omdat ik niets met mijn geilheid kan en mag doen.
Eerst nog kijkt ze me spottend plagend aan, maar al gauw worden haar ogen glazig, gaat haar mond een stukje open en alras bereikt ze een heftig orgasme.

“Zo,” zegt ze, als ze weer van deze wereld is, “nu jou nog even klaarmaken en dan gaan we slapen.”
Het klinkt me als muziek in de oren, alleen word ik in mijn verwachting van klaarmaken teleurgesteld. Uit diezelfde lade diept ze een luier en luierbroek vandaan, waar ik aan de bovenkant een kettinkje aan de achterkant tevoorschijn zie komen die door de broekband heen loopt.
“Ga liggen, dan doe ik je de luier om.”
Met die om trekt ze me het broekje aan.
“Draai je eens om.”
Ik voel haar het kettinkje strak trekken.
“Zo, nog even het slotje eraan dicht klikken. Klaar.”
Ze wijst naar de andere zijkant van het bed.
“Ben je claustrofobisch?”
“Nee, niet dat ik weet.”
Als ik aan die kant van het bed afga, schrik ik. Onder het bed, over de volle lengte, is een kooi. Net iets breder dan lichaam breed en niet veel hoger dan een halve meter. Op de bodem ligt een met zwart nepleder bedekt matrasje.
“Mag je vannacht lekker onder me liggen,” grinnikt ze. “Kruip, of eerder, schuifel er maar in.”
Dat gaat me gemakkelijk af, omdat de toegang voor de helft open is. De andere helft zit dicht met ijzeren tralies. Ik zie dat de achterwand en de zijwanden van donker hout zijn. Als ik lig, hurkt zij door de knieën en ze schuift over geleiderails het andere deel van het traliewerk toe.
Haar hand gaat naar een kastje dat daaraan zit.
“Dit is een tijdslot. Ik stel dat in op acht uur morgenochtend, waarmee de traliedeur van het slot gaat en je er uit kunt. Of juister, moet. Je gaat dan naar de keuken, waar je koffie voor me zet, zwart. Sinaasappels voor me uitperst en twee boterhammen klaarmaakt, besmeerd met boter en de ene bedekt met kaas en de andere met jam. Duidelijk?”
“Ja, Nienke. En dan…?”
“Breng je me dat ontbijt op bed. Om half negen stipt. Zo, en voor nu, welterusten.”
“Welterusten, Nienke.”
Zij kruipt het bed op. Kort erna gaat het licht uit.