Als ik de levensjaren mag vergelijken
met die van de jaargetijden,
dan is mijn leven de herfst al voorbij,
denk ik bijna zeker te weten.
Maar zolang ik geniet van de dingen
die mijn leven kleuren,
de mensen die mij dierbaar zijn,
de vrijheid van tijdbesteding,
de verhalen die ik schrijf,
de kleine en grotere vakanties
en de geneugten die een dag kan brengen,
kom ik deze winterdagen aangenaam door.
Tot aan straks, als onherroepelijk de winterkou
mij tot op het bot verkleumt
en ook ik me door het laatste restje tijd heen sleep.