Willemijn en Hadewich staan ons op te wachten bij de eettafel, waar ik een over een stoel een jurkje en ondergoed zie hangen.
“Deze vakantie was oorspronkelijk ons vriendinnenuitje,” duwt Lieke me in de richting van de tafel, “maar omdat Puck moest afhaken, mag jij haar plaats voor vanavond innemen.”
“Dus je ‘straf’ wordt dat we jou transformeren tot een vriendin van ons,” lacht Willemijn.
“In kleding en door ons opgemaakt,” voegt Hadewich eraan toe.
Ik schud mijn hoofd. Hier heb ik dus geen trek in om als vrouw verkleed en opgemaakt te worden.
“Je gaat je straf toch niet weigeren, hè?” fronst Lieke.
“Nee,” antwoord ik met tegenzin, “anders had ik na de uitleg van jullie spel er niet aan mee moeten doen. En dus, hoewel ik hier helemaal geen zin in heb, geef ik me er maar aan over.”
“Dat is sportief van je,” reageert Willemijn blij. “En kleed je nu maar uit.”
Ho, wacht even. Moet ik me uitkleden in het bijzijn van drie vrouwen die tegenover me staan en me nieuwsgierig opnemen?
Lieke: “Hij aarzelt wel. Zal hij een kleintje hebben?”
Hadewich: “Dat zal mooi uitkomen, want dat past daarmee beter in een damesslipje.”
Lieke: “Een echt clitje heeft hij dan.”
Hun gesar zet me niet echt aan om uit de kleren te gaan. Maar vooruit, Richard, maan ik mezelf, het moet toch allemaal uit.
Ik trek mijn schoenen en sokken uit. Mijn poloshirt.
“Mooi slank, een behaatje zal daar goed op staan,” glimlacht Willemijn.
“Maar wel met vulling hoor, hij moet wel borstjes hebben,” vult Lieke aan.
Mijn spijkerbroek is aan de beurt, waarna alleen nog mijn slip uit moet. Ik zie dat ik alle aandacht van de drie meiden heb. Pfff, oké dan.
“Hm, dat valt toch niet tegen,” bromt Hadewich.
“En hij vindt het leuk wat we gaan doen, sliertjes voorvocht hangen er aan,” merkt Lieke op.
Beschaamd zie ik dat ze gelijk heeft wat dat laatste betreft.
“Oké meisjes, helpen jullie hem in de lingerie?” spoort Hadewich de andere twee aan, terwijl zij op me afkomt en me pijnlijk bij de ballen grijpt, wat mijn pik doet verschrompelen.
“Die is zo beter in een vrouwenslipje op te bergen, hm?” grijnst ze.
Willemijn laat me in een zwart kanten broekje stappen en Lieke doet me een behaatje om, eveneens van zwart kant.
Hadewich staat achter me en trekt mijn pik tussen mijn benen, waarna Willemijn het broekje het laatste stuk omhoog trekt.
Daarna pakt ze een zwarte panty van de tafel en ik zie dat ze de kousen vanaf het broekje oprolt.
“Je hebt er in elk geval gladde benen voor. Doe je soms aan wielrennen?” vraagt ze.
“Ja, dat klopt. Maar puur uit liefhebberij hoor, geen wedstrijden of zo.”
Als straks die panty aan is, resten nog een rokje, shirtje en jasje en ben ik verkleed.
“Is die kleding van één van jullie, of is het allemaal nieuw?”
“Nee, het is allemaal gebruikte en door ons aangeleverd,” vertelt Hadewich me. “De lingerie komt van Willemijn…”
“En het setje is gewassen hoor,” vult ze gelijk aan.
“Misschien had Richard het liever ongewassen,” grijnst mijn vriendin. “Veel mannen geilen toch op ongewassen slipjes, is het niet? De vlekken, de geur.”
Ik reageer niet op haar zuigende woorden, maar ik ben blij dat een vraag in die richting niet in het spel voorbij is gekomen, want ze heeft gelijk.
Willemijn gaat door de knieën om mij de kousen om de voeten te doen, waarbij ik op haar schouder steun, waarna ze die voorzichtig langs mijn benen omhoog trekt. Ze helpt me ook bij het rokje aan doen, een rode katoenen, terwijl Hadewich met een plastic AH tas op me af komt. Tot mijn stomme verbazing haalt ze er een paar huidkleurige siliconen borsten uit.
“Moet dat?” frons ik.
“Ja, natuurlijk. Je moet wel tieten hebben hoor.”
Met een stukje dubbelzijdig tape bevestigt ze die aan de binnenkant van de beha. Van wat ik zo zie, zijn het gelukkig geen joekels. Ik gok op een B- of misschien een C-cup. Tot slot gaat nog het hemdje aan.
“Leuk hoor,” brom ik. “En zo blijf ik de rest van de avond bij jullie zitten?”
“Nee hoor,” reageert Lieke. “Je mag aan de eettafel gaan zitten, daarna ga ik je opmaken.”
“Moet dat ook nog? Ik ben zo toch al vriendin zat?”
“Ga zitten,” en Lieke priemt met haar wijsvinger naar een stoel.
“Oké,” zucht ik, om haar in lijdzaamheid haar gang te laten gaan, terwijl Hadewich mijn nagels gaat lakken!
Als Lieke eindelijk stopt met me te kwasten, te penselen en weet ik wat meer, neem ik aan klaar te zijn, maar dan diept Hadewich nog een pruik uit de AH tas op! Een donkerblonde van krullend lang haar tot op de schouders. En Willemijn houdt rode enkellaarsjes omhoog.
“De bijdrage van Puck, de enige van ons die gelukkig jouw schoenmaat heeft.”
Ineens komt er iets bij me op.
“Dit hebben jullie van tevoren bekokstoofd! Ik ben er gewoon ingeluisd met dat spel!”
Hun gegrinnik bevestigt mijn vermoeden.
“En als ik niet aan het spel had meegedaan?”
“Dan hadden we iets anders bedacht,” lacht Hadewich.
“Dus hoe dan ook was ik er zo uit gaan zien?” concludeer ik.
“Ja. En als je nu het jasje nog aantrekt, kunnen we in de bar wat gaan drinken.”
“Nee! Ik kan, ik ga zo toch echt niet mee.”
Nerveus kijk ik aan het tafeltje om me heen, maar niemand van de andere barbezoekers lijkt specifiek onze kant op te kijken. Wat me verbaasd, want naar mijn idee moet iedereen toch kunnen zien dat ik een man ben?
Terwijl Hadewich opstaat om aan de bar drankjes voor ons te halen, voor haarzelf en mij een Bitburger pilsje en voor de andere twee een doge witte Moezelwijn buigt Willemijn zich naar me toe.
“Relax, je ziet er niet uit als een verklede vent. Lieke heeft je prachtig opgemaakt. Je bent gewoon een mooie vrouw die samen met haar vriendinnen aan een tafeltje vakantie viert.”
Haar woorden brengen me iets van rust.
Als een volleerde serveerster komt Hadewich met de drankjes op een dienblad aanzetten.
“Op ons vriendinnenuitje,” brengt Lieke in een toost haar glas omhoog.
Licht gegeneerd toost ik mee.
Nooit heb ik de behoefte gevoeld om wat voor vrouwenkleding dan ook aan te trekken en nu zit ik als een vriendin van vriendinnen mee te toosten op ‘ons’ vriendinnenuitje. Pfff.
“We moeten het nog wel even over de kamerindeling hebben,” brengt Hadewich naar voren. “Wie deelt de kamer met eh, Renée?”
“Ik,” roepen Willemijn en Lieke bijna tegelijktijdig.
“Oei,” merkt Hadewich op, “dan ligt de keuze nu bij jou, Renée.”
Wil ik zo heten? En wil ik een keuze maken? Ik voel me voor het blok gezet. Wie stoot ik voor het hoofd en laat daarmee blijken dat ik de voorkeur aan de ander geef om mee naar bed te gaan? Eh, de kamer te delen. Verdomme. Want ze zien er beiden goed uit, zijn beiden leuk, zijn beiden …
Gelukkig hakt Lieke de knoop door.
“Ga jij maar met Renée vannacht, Willemijn en dan ga ik morgen met Richard.”
“Ja?” kijkt Willemijn me aan of ik me daarin kan vinden.
Ik knik naar haar.
“Ja. Maar ik heb het nog nooit met een vrouw gedaan.”
“Ben je ho.. O,” dringt het dan tot haar door, terwijl de andere twee al zitten te grinniken. “In dat geval zal ik lief voor je zijn hoor en ik beloof je dat je het heerlijk zal vinden.”
Mijn prikkelende fantasieën 