Hoofdstuk 1: De brief

Ik stap van mijn fiets, duw met het voorwiel het hekje open en stuur die het tegelpad naar de voordeur op, waar ik het rijwiel op de standaard zet. Weekend!
Ik trek de tas met boodschappen uit de fietstas, open de voordeur, raap de folders van de mat, hé, een envelop ook.
Bij de trap wil ik naar boven roepen Ik ben thuis maar realiseer me dat mijn twee meiden er niet zijn, ze zijn vanmiddag al opgehaald door hun pappa om het weekend bij ex-lief en zijn vriendin door te brengen. Met een diepe zucht loop ik door naar de keuken.

Natuurlijk moet en mag hij zijn kinderen zien, dat is het punt niet. Hij is dol op hen en Anna en Sofie gaan graag naar hem en zijn vriendin toe. Maar ik mis mijn meissies op deze dagen, verdomme. Het huis is zo leeg zonder hen.

Ik gooi de post op de tafel, zet de tas op het aanrecht en berg de boodschappen in de koelkast en kasten op. Ik loop terug naar de hal, hang mijn jasje aan de kapstok en in de woonkamer schenk ik me een glas rode wijn in. Ik wil net gaan zitten, als ik me de envelop herinner.
Ik ga terug naar de keuken, pak de envelop van tafel. Die, zie ik nu pas, normaal gefrankeerd is. Ik zie ook geen logo van een bedrijf of organisatie. Op het getypte etiket staat mijn adres en gek genoeg mijn naam voluit: Lisette Kramer. Geen Mevrouw ervoor.
Ik scheur de envelop open en haal nieuwsgierig het opgevouwen stuk papier eruit. Tot mijn verbazing is het een aan mij persoonlijke gerichte, maar niet handgeschreven brief.

Mijn lieve Lisette,
Zo mag ik je ondertussen toch wel aanspreken, met: Mijn lieve? Want ik ken je ondertussen immers redelijk goed? Natuurlijk van je column in de weekendbijlage van de krant, waarin je meestal op een leuke, humorvolle wijze en ja, soms op een sarcastische toon de lotgevallen binnen je gezin voorbij laat komen. En jij jezelf daarmee behoorlijk bloot geeft.

Ik schud m’n hoofd. Dit is typisch weer zo’n raar, bijna adorerend epistel van een lezer zoals die een enkele keer tussen de vele mailtjes zitten die ik op de krant ontvang.
Maar hé, wacht eens even, dit is op mijn huisadres binnen gekomen! En ik weet zeker dat er niemand bij de krant aan wie dan ook mijn adres zal doorgeven. Eén van de buren dan? Iets wat ik me niet kan voorstellen.
Met een frons lees ik verder.

Niet letterlijk natuurlijk. Wat best jammer is, want ik denk dat er vele lezers met mij met zeer veel genoegen naar je wisselende foto’s naast je column kijken. Weet je welke ik het lekkerste vind? Die waarop jij je leren broek aan hebt en zo’n heerlijke kont in hebt.

Ik vind het nu ranzig worden en ik heb eigenlijk ook geen zin meer om verder te lezen.

Iets wat je vriend – of waren jullie getrouwd? – nu mist. Weet je dat het me verbaasde dat jullie toch uit elkaar zijn gegaan? Ik had even de hoop dat de relatietherapie jullie erdoor zou slepen. Maar goed, misschien is het beter zo, beter in ieder geval dan dat je elkaar de tent uitvecht. Kunnen je dochters er een beetje mee omgaan? Leuke meid overigens, die oudste van je, Anna. En gek op paardrijden, hè? Ze heeft ook een hele mooie zit tijdens het rijden.

Ho, gaat er een alarmbel bij me af. Ik weet me nog te herinneren dat ik ooit een stukje aan het paardrijden heb gewijd. Iets over een dure hobby en of voetballen niet leuk was om te doen. En daarna nog een keertje een vervolg erop. Dat ze er zoveel plezier aan beleefde, terwijl ik me er verre van hield, omdat ik niets van die knollen moet hebben. Ik vind ze eng.
Maar het zou kunnen dat ik iets over een mooie zit heb geroepen.

Jammer dat morgen je laatste column verschijnt. Ik denk dat vele lezers je gaan missen. Ik ook hoor. Nou ja, in de krant dan. Maar ik houd contact met je hoor. Tot gauw.

Je X.

Oké Lisette, houd ik mezelf voor. Geen paniek. Er staan niet echt gekke dingen in de brief. Ik heb wel andere mails voorbij zien komen. Op hoge poten geschreven commentaren op stukjes tot aan voor kort een paar aanzoeken voor een date sinds bekend was geworden dat lief en ik er een punt achter hadden gezet.
Ik stop het schrijven terug in de envelop, kijk nog even naar het poststempel. Die is van het sorteercentrum Den Bosch, zie ik. Hm, dan zal de brief niet van één van mijn buren af zijn gekomen, lijkt me.
Ik sta op en deponeer de envelop in een laatje van mijn bureau. Ik ben er klaar mee en ik ga me met het weekend bezighouden.
Eerst nog de fiets naar de schuur brengen nu ik nog mijn spijkerbroek en hemdje aan heb. Ik loop ermee aan de hand langs de huizen van de buren. Terwijl ik eraan voorbij ga, vraag ik me toch nog een keer af of één van hen de brief verstuurd kan hebben? Ik heb met geen van hen ruzie, zelfs geen kleine ergernissen. Mijn dochters kunnen het prima vinden met de kinderen in de buurt, die ook geregeld bij mij over de vloer komen.
Ik ga het steegje door dat tussen de achtertuinen doorgaat van ons huizenblok en dat van de achterburen. Ik zet de fiets naast de toegang tot mijn tuin en moet eerst terug naar huis om de vergrendeling van de poort af te halen.

Met het rijwiel in de schuur doe ik een kant-en-klaar maaltijd in de magnetron en eet die aan de keukentafel op. Ik bedenk wat ik strakjes ga doen en ben daar al snel uit. Allereerst ga ik heerlijk languit in bad liggen en daarna een uurtje of zo achter de webcam, even de frustratie van het alleen zijn van me af geilen en daarna bevredigd en wat extra euro’s erbij naar bed. En wat ik morgen ga doen zie ik morgen wel.

Terwijl het bad volloopt, kleed ik me in de slaapkamer uit. In de grote spiegel op de kastdeur kijk ik naar mijn lichaam. Een heerlijke kont, schreef hij? M’n reet, verzucht ik en ik kijk naar mijn kont die ikzelf te zwaar vind. En er mogen sowieso wel wat kilootjes af, Lisette, spreek ik me vermanend toe. Toch maar weer eens het sportzaaltje op het werk in?
Even later verdwijnen die te veel aan kilo’s onder het weldadige schuim in de badkuip. Wat schreef meneer X ook alweer over me bloot geven? Dat hij het jammer vond dat ik dat niet deed voor hem en andere lezers? Nou, laten ze dan maar eens op de website Chatyourbabe komen, glimlach ik. Dan kunnen ze me in volle glorie zien en op me geilen. En natuurlijk hun portemonnee lichter voelen worden.

Afgedroogd loop ik naakt naar de slaapkamer, pak het krukje bij de kaptafel vandaan om zo bij de koffer op de kledingkast te kunnen. Het was mijn enige oplossing om de spulletjes die niet voor de ogen van mijn dochters bestemd zijn veilig op te bergen.
Ik zet de koffer op bed, klap die open en ik haal het zwarte lak hoeslaken, de kussensloop en het dieprode kleed  eruit en met die spullen onder de arm ga ik naar de logeerkamer.
Het is iedere keer weer even een gedoe om me webcam klaar te maken, maar ik vind het de moeite waard, voor het genot dat ik erbij ervaar en voor het extraatje op mijn bankrekening.

Met het hoeslaken om het matras, de sloop om het kussen en het kleed aan de haken in de muur van de achterwand, haal ik beide laptops op. De ene zet ik op de stoel naast het bed, waarop ik het beeld kan zien dat ook de bezoekers aan de site te zien krijgen. De andere zet ik op bed en daarop kan ik volgen wat zij typen, de token zien die mijn speeltje activeren en wie me tippen geeft. En hoewel tippen niet verplicht zijn, kunnen gebruikers ervan daarmee hun waardering tonen voor wat ik laat zien, of als ze speciale verzoeken hebben me daarop laten reageren. En iedere tip brengt me weer extra geld in de pocket.

Weer terug in de slaapkamer breng ik allereerst het speeltje in mijn al vochtige kutje.

Ik moest er zo om grinniken toen ik deze vibrator op een dochtervrije zaterdag bezorgd kreeg en uit de verpakking haalde. Het ding ziet er namelijk uit als een dikkopje, met een dik kopje dus en een staart. En ja, ik moest de werking natuurlijk gelijk uitproberen en ervaren. Nou, dat werd een zeer enthousiast Woehoeeee!
Want nadat ik de app op de telefoon had staan en mijn vinger over het scherm liet gaan om vibratiepatronen te maken, gilde ik het al uit van genot. En dat nog maar op het laagste level qua intensiteit. Het vierde level hield ik niet vol, dat was een te heftige voor me.
En wat ik super vond en nog steeds vind is dat het speeltje ook reageert, via apart aan te klikken icoontjes op het scherm, op muziek of op stemgeluid.

Met het dikke kopje nu in mijn vagina en het staartje zichtbaar tussen mijn lippen vandaan trek ik een pikant slipje, een bustier en witte dijhoge laklaarzen aan. Als laatste gaat een zwarte pruik met lange haren over mijn eigen honingblonde, halflange haren en daarmee ben ik klaar voor de logeerkamer.
Zittend op de rand van het bed log ik in met mijn chatnaam, Amber. Oké, het is niet de meest originele naam. Waarna ik me op het bed neerleg om te kijken of de camera goed staat. En als dat het geval is, kan het feest wat mij betreft beginnen.

Ik lig in een wulpse houding, tenminste, ik neem aan dat het een wulpse houding is; het ene been gestrekt, het andere opgetrokken. Terwijl ik de vingers van mijn linkerhand mijn slipje laat strelen, zie ik de eerste mannen al hun eerste zinnetjes typen.  Kom maar op mannen, maak me geil en laat de tokens en tikken maar komen. Mijn baas vertaalt die naderhand wel in euro’s.

Kijk aan, de eerste tip komt binnen. Ik trek de zijkant van mijn slipje iets opzij, de staart van het speeltje wordt zichtbaar. Het levert me de eerste token op, die daarmee het speeltje kort activeert in een tekort durende trilling. Maar het begin is er.
Ik kreun zachtjes, hetgeen de tokenman aanzet tot een reeks van tokens, die mij al licht laten schokken. Owh, dit is een goed en geil begin.
En zowaar, de man van de tip wil meer zien dan tegen mijn slipje aankijken en doneert er nog een paar. Ik beloon hem door mijn gestrekte been ook op te trekken, mijn voeten uit elkaar te zetten en mijn slipje nu helemaal opzij te trekken. Het zicht op mijn kutje beloont hij met nog enkele tippen.
Dan wordt tokenman weer actief en een andere sluit zich bij hem aan. Oww, dat kan wel eens heftig gaan worden en ja, de trillingen laten zich nu onophoudelijk in mijn kut gaan, wat mijn onderlichaam bijna onbeheersbaar laat schokken en mij heftig laat kreunen. En uiteindelijk steun ik naar de webcam en schud ik mijn hoofd in een nee. Even pauze mannen! Alsjeblieft.

Zo ben ik al gauw een uur zoet met teasen en pleasen, totdat ik na een hevige token ‘aanval’ spuitend klaarkom. Als ik weer bij mijn positieven ben, bedank ik de nog aanwezige mannen en houd ik het voor gezien voor vanavond. Ik sluit af. Opruimen doe ik morgen wel.
Ik maak de bustier los en leg die naast mijn slipje en speeltje op bed. De laarzen volgen, waarna ik in mijn blootje naar de badkamer ‘waggel’, me van onder schoonmaak met een nat washandje en m’n tanden poets. Om tenslotte moe maar voldaan onder het dekbed te kruipen.