Een bijzondere verzameling, 1

Soms valt iemand me op door zijn markante kop, zijn of haar figuur, een rokje, een lekkere kont in een strakke broek.
De vrouw in de bouwmarkt viel me sowieso op door haar zwarte, glanzende broek. Van lycra? Een broek die tot over de heupen reikte, bijna tot onder de borsten. En die zaten opgeborgen onder een zwart mouwloos shirtje. Ze was niet meer één van de jongsten, ik schatte haar als eind veertig, begin vijftig in. Ze was zwaar opgemaakt, zwarte mascara, blauwe oogschaduw, wat me misschien extra opviel door het korte, gebleekt blonde haar? De oorringen kwamen tot bijna op de schouders. Geen tenger poppetje, een maatje 40 waarschijnlijk.
Wat me verder opviel, was dat ze alleen was? In elk geval laadde ze in haar eentje wit gelakte planken op haar kar, waar al een lading op lag.
“U bent nogal wat van plan,” merkte ik op, altijd bereid tot een praatje.
“Ja. Het moet een soort van boekenkast worden, maar dan niet voor boeken.”
“Aha. Voor een verzameling?”
“Ja.”
Ze legde de laatste benodigde planken op de kar.
“En als je niks te doen hebt, kun je ze dadelijk in mijn auto laden.”
Het was iets in haar stem dat me triggerde om “Oké” te zeggen. Was het de dominantie die er in doorklonk?
“Mooi. Duw de kar dan maar naar de  kassa.”
Zachtroze gestifte lippen, felrood gelakte lange nagels viel me in de gauwigheid op, voordat ik de handgrepen beetpakte en de lading in beweging zette.
“En eh, wat verzamelt u?”
“Dildo’s en pluggen, in alle soorten en maten.”
Mijn mond viel open en met enige argwaan keek ik haar aan. Nam ze me in het ootje? Toch zag ik haar niet verblikken of verblozen. Alsof ze het over een heel normale verzameling had.
“Dat is op z’n minst eh, apart te noemen.”
Ik keek naar de stapel planken, elk een meter of twee lang en negen in totaal? Dat was …, ik schudde mijn hoofd, achttien meter aan dildo’s en pluggen? Kom op zeg.
“Ja. Of kinky, zo je wilt,” gaf ze met een schouderophalen aan.
Ik vond het elk geval zeer ongebruikelijk. En op zoveel meter stelling, hoeveel van die dingen pasten daar in? Ik durfde niet eens een schatting te maken. En waarom of waarvoor zou je zoiets verzamelen?
“Het is in elk geval een flinke klus,” knikte ik naar het houtwerk.
“Ja,” reageerde ze met boosheid in haar stem. “En dan heeft degene die me er bij zou helpen, afgezegd. De zak.”
“Als u hulp nodig heeft …,” aarzelde ik, want waarom zou ik haar helpen? Was dat misschien omdat ik nieuwsgierig was om die wonderlijke verzameling eens te zien?
“Dan wil ik eerst weten wie ik in huis haal. Dus als je me een lunch aanbiedt …”

Ze nam een verse jus d’orange en een tosti muhammara, “Een aanrader,” gaf ze me aan.
Op de menukaart zag ik dat het een tosti was met brie, paprika, walnoot en honing. Ik nam de gok en ging in haar keuze mee, bestelde zelf een ice tea voor erbij.
“Zo, en jij wilt me dus helpen. Waarom? Omdat je soms geïnteresseerd bent in pluggen en dildo’s? En in de hoop dat ik er een paar, als beloning voor het klussen, in je reet stop?”
Ik slikte. Jeetje, ze was wel recht voor z’n raap. Pfff. Ze keek me over het tafeltje aan, niet eens nieuwsgierig of met een spottende lach of whatever. Nee, ze was gewoon mijn reactie aan het aflezen. En omdat die op zich liet wachten, vervolgde ze: “Of heb je nog nooit wat in je reet gehad?”
Ging ik met mijn billen bloot? Of nam ik het besluit dat het haar allemaal geen fuck aanging?
“Eh, jawel. Een strapon,” gaf ik na een korte weifeling  toe, want waarom ging ik in godsnaam in haar onbeschaamde, onbeschofte vragen mee? Omdat ik het voor me zag dat deze vrouw iets in mijn reet zou stoppen? Was dat wat me geil maakte?
“Normaal penisformaat?”
“Ja.”
De serveerster kwam met onze drankjes en gelukkig stopte ze met haar vragen. Toen zij weer weg was, stak ze een sigaret op en keek me even peinzend aan, om dan te vervolgen: “In een kinky of in een SM setting?”
“Met die strapon?”
“Ja. En hoe was dat destijds. Half kinky, half SM?
“Ik eh … , nou ja, ze vond het leuk om me op bed vast te binden en me met haar strapon te nemen.”
Brak er een vage glimlach op haar gezicht door?
“Ook nog iets met zweepjes?”
“Ja.” Kleurde ik? “Een zacht strokenzweepje en een iets gemenere.”
“En, wat vond je daarvan?”
Prikkelend, geil, en een verlangen het zeker nog eens mee te maken.
“Het wond me op.”
Haar glimlacht verbreedde zich.
“Ben je een doe-het-zelver?”
Ik vond eigenlijk dat haar dat geen ene moer aanging dat ik inderdaad geregeld met mezelf speelde.
“Want het moet wel strak en recht aan de wanden zitten.”
Ik kleurde.

De volgende dag stond ik bij haar in de straat. Nou ja, straat. Eerder een laan, omzoomd door bomen en herenhuizen.
een bijzondere verzameling2Ik slikte, toen ze de deur opendeed en ik haar zag. Een zwart leren jasje met een rits voor, die redelijk ver openstond. Zwart leren rokje en pumps met open neus.
De planken lagen in de hal.
“Ik hoop dat je een beetje conditie hebt, het kamertje waar ik mijn collectie uitstal, is op de tweede verdieping.”
“Oké …”
“Ik laat het je zien.”
Ze ging me voor de trap op naar de eerste en verder door naar de tweede etage. Ik kon niet anders concluderen dan dat ze bepaald vorstelijk woonde en dat het zicht op haar in het rokje opgeborgen billen een verlangen in mij deed groeien.
Als ze de ruimte waar we naar binnen gingen als kamertje beschouwde, moesten de andere ruimtes in het huis enorm zijn. Oké, iets overdreven, maar deze kamer was toch al gauw vijf bij zes meter. De wanden waren dieprood geverfd.
“Waar ik de planken wil hebben en op welke hoogte, laat ik je straks zien als je alles boven hebt. En ik ga beneden koffie voor ons zetten. Wat heb je er in?”
“Alles graag.”

Het kostte me vier keer de trappen op en neer, drie keer voor de planken en de vierde voor het dienblad met koffie en toebehoren.
Ze wees me aan waar ze de drie breedste planken wilde hebben. Eentje op de muur van de deur, een meter van de hoek vandaan, de andere twee op de wand ernaast, met ook een meter van de hoek vandaan en tussen die twee eveneens een meter afstand.
De resterende zes planken kwamen er in afnemende breedte in twee lagen boven.
“Aan de andere wand komt een bondagebed,” gaf ze een toelichting op hoe ze de verdere ruimte voor zich zag. “Met zwart gelakte randen en een matras met een rode skai hoes. En in de ene hoek bij het raam een schandblok en in de andere hoek een bondagestoel. En met die meubelen en het bed heb ik dan voldoende om de pluggen- en dildo’s optimaal te benutten.”
Oké … Ze waren dus niet alleen bedoeld als tentoongesteld materiaal. Ik vroeg me af wie het slachtoffer was. Kon het zijn dat haar man of vriend op zakenreis was? Of had ze met iemand een latrelatie, een man die toevallig een onhandige klusser was?
Terwijl ik de planken op haar aanwijzingen bevestigde – een mooi systeem trouwens, een soort van rail aan de muur, waarin de planken werden vastgezet en ze leken te zweven – zat zij in de vensterbank en vertrouwde me toe dat ze aan BDSM deed. Dat ze party’s bezocht en hier thuis een enkele keer een slaaf of slavin uitnodigde om mee te spelen. Meestal zij als Meesteres, maar bij de juiste persoon switchte ze ook wel eens en werd zij dus gebruikt.
Hoewel ik niet thuis was in die wereld, want het spel met die vriendin, met de strapon en zweepjes was eerder kinky geweest dan SM, prikkelden haar verhalen me wel. En als deze vrouw mij na het klussen wilde belonen met …?
“Maar hoe komt u er bij om een verzameling aan dildo’s en zo te beginnen?”
Waarbij ik nog steeds geen idee had hoe groot die collectie was, maar nogmaals, gezien het aantal meters aan stellingen moest die gigantisch zijn.
“Tja, dat is enerzijds zoals dat gaat bij verzamelingen. Eerst heb je er een paar, dan schaf je nog eens wat aan en voordat je het weet, heb je dit nodig,” lachte ze en wees naar de planken. “En anderzijds vind ik het leuk speelgoed, kijken hoe iets een reet ingaat, zien in hoeverre ik die kan oprekken of wat een slaafje of slavinnetje uiteindelijk kan hebben. En daarnaast ook de kwelling van het een tijdlang in hebben, zittend op een stoel, of het in hebben als ik hem of haar mee naar buiten neem, de stad in of zo.”
Ik huiverde en vroeg me af in hoeverre ik dat leuk zou vinden, zou ‘waarderen’. Weliswaar was de strapon een eh, ja, plezierig genot geweest, maar wat zij zonet genoemd had, leek me een stuk heftiger.
Toch maakte de gedachte om iets van haar te ervaren me geil.
Nadat de planken waren bevestigd, vroeg ze me of ik beneden in de tuin nog wat wilde drinken. Een uitnodiging die ik aannam, de klus had toch de nodige zweetdruppels gekost. En ja, een pilsje lustte ik wel.

Een tuin die een meter of twintig diep was? Jeetje, wat woonde deze vrouw super. Ik hield sowieso van dit type oude herenhuizen, maar ik had dat soort huizen altijd alleen nog aan de buitenkant kunnen bewonderen. Maar bij haar binnen te zijn geweest en vervolgens in deze tuin voelde ik iets van jaloezie.
Ze kwam weer aanlopen, een biertje en wijntje op het dienblad. Ze ging tegenover me zitten.
“Ik vind dat je goed en netjes hebt gewerkt en je voorkomend gedragen, iets wat ik graag zie en waardeer in een man.”
Ze nam een slokje van haar wijn, een witte droge.
“Daarom wil ik, als over een week of vier de kamer helemaal af is, je belonen met een sessie, mocht je daar interesse in hebben.”
“Owh. Nou, dat lijkt me best spannend en opwindend om mee te maken, dus ja, daar zeg ik graag ja tegen.”
“Mooi. Geef me je emailadres maar, dan stuur ik je te zijner tijd een berichtje.”

Gepubliceerd door

hansbakkerschrijft.com

Ik schrijf vanuit de behoefte om zo nu en dan mijn fantasieën in verhalen om te zetten. Verhalen die erotisch, erotisch getint dan wel bizarre vertellingen zijn. Weet daarbij in elk geval dat ik ernaar streef om in mijn schrijfsels niet te kwetsen en de dingen niet ordinair te verwoorden. Wat voor mij voorop staat is de wens jou leesplezier of –genot te bezorgen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s