Hij gaat niet te vroeg naar bed, omdat de slaap anders niet komt. Terwijl toch het verlangen er is om naar bed te gaan. Omdat de nacht de ochtend eerder brengt en er daarmee nog maar een paar uren te gaan is, voordat hij haar kant op kan gaan.
Het zonlicht door de gordijnen heen maakt hem vroeg wakker. Het belooft een mooie dag te worden en buiten, op het terras, snuift hij de frisheid van de ochtend op bij een beker koffie en een sigaret.
Wat moet er nog gebeuren en wanneer gaat hij dat doen, laat hij de spanning al voelbaar zijn. Naar het toilet gaan om te poepen. Zich scheren, zowel van boven als van onder. Douchen. Aankleden. Bellen om de afspraak te bevestigen. Het zijn dingen waar hij nog alle tijd voor heeft, de klok in de keuken laat zien dat er twee uren te overbruggen zijn, voordat hij op pad gaat.
Hij maakt zijn oren schoon. Gaat naar het toilet. In de badkamer ziet en voelt hij dat hij zich niet hoeft te scheren, alles is nog glad genoeg. Op zijn horloge ziet hij, dat er met deze bezigheden slechts tien minuten zijn verstreken.
Een boterham dan klaarmaken, hoewel hij ’s morgens zelden tot nooit ontbijt. Maar wellicht is een bodempje in zijn maag niet onverstandig?
Tijdens het wegkauwen laat hij zijn gedachten gaan. Kaviaar, is een prijzige delicatesse, toch? En straks, als hij zijn kaviaar van haar krijgt, zal dat ook een delicatesse zijn?
Is het niet waanzin om zoiets te willen? Immers, geen weldenkend mens laat dat zich toch proeven? Of is het zijn verlangen naar warmte, aandacht, intimiteit? Het is voer voor psychologen, pogen de bron van zijn zoektocht naar steeds extremere vormen van bevrediging te vinden. Hij slaakt een zucht, want het is ook een eenzame tocht, die hij met niemand kan delen. Zijn verlangens niet, de ervaringen niet.
De klok laat zien dat er nog een uur gevuld moet worden.
Hij neemt een douche, maakt zich een tweede beker koffie, waarmee hij weer het terras opzoekt.
Een vrouw is voor hem een Godin, maar waar is die voor hem? Zij heeft zijn pad nog niet gekruist. Of wel al misschien, maar zijn verlangens niet uitgesproken. Of waren ze vluchtige passanten, op weg naar elders.
De tijd tikt de minuten o zo traag weg, terwijl de nerveuze spanning in zijn lijf toeneemt. Spieren die plotsklaps gaan trillen, een licht zweten ineens merkbaar.
Eigenlijk is het te bizar voor woorden wat hij straks laat gebeuren. Waar is het misgegaan in zijn seksuele ontwikkeling? Is het begonnen dat hij in zijn pubertijd al nooit meisjes durfde te benaderen? Hun naaktheid pas ontdekte in pornoblaadjes? Maar wat is dan de missing link naar zijn interesse voor het bizarre, het perverse?
Vanuit het niets dringt zich aan hem op: De gek is hij die door een ander gek verklaard wordt.
En dus, omdat hij deze vreemde uitspattingen toch met niemand kan delen, hoeft hij niet bang te zijn het etiketje gek opgeplakt te krijgen.
Hij kleedt zich aan, het is nog te vroeg. Hij pakt een handdoekje uit de kast, voor straks, om net voor het naar binnen gaan bij haar zijn (angst)zweet te wissen.
Bij het tankstation maakt hij een stop om twee pakjes sigaretten te kopen. Een eind verderop parkeert hij zijn auto langs de kant van de weg. Nog heel even wachten en dan kan hij haar bellen.
Misselijkmakende spanning, en een misselijkmakende ervaring straks?
Hij pakt zijn telefoon en belt. Het duurt eventjes, voordat de stem van een vrouw hem, eerst in het Nederlands en daarna nog eens in het Engels, zegt: “Het nummer dat u belt, is tijdelijk uitgeschakeld.”
Kut.
Na drie pogingen stuurt hij haar een sms’je dat hij graag hun afspraak bevestigd had, maar dat ze niet bereikbaar is.
Hij wacht, geeft zichzelf – en haar – tot tien over tien de tijd. Die verstrijkt.
Oké, nog vijf minuten dan.
Om twintig over tien doet hij nog een keer een belletje, krijgt weer de stem van de vrouw te horen dat het nummer nog steeds uitgeschakeld staat.
Soms sterft een droom. De beproeving wacht om een andere invulling aan deze dag te geven.
Mijn prikkelende fantasieën 