Farmhouse

De vrouw was met een hark bezig een met onkruid overwoekerd lapje grond te bewerken. Het huis erachter had betere tijden gekend. Misschien was verkrot er het juiste woord voor.
“Moet dit het zijn?” vroeg ik me hardop vertwijfeld af.
In de binnenspiegel zag ik hoe Madelief geschokt naar de bouwval keek, terwijl ze vertwijfeld op haar onderlip beet.
“Volgens Tommy wel,” reageerde Roos droog naast me.
De TomTom gaf inderdaad aan ‘Bestemming bereikt’.
“Als we hier bijna 1.500 euro de man aan hebben uitgegeven …”
“Vrouw,” hoorde ik Roos brommen.
“Huh?”
“Wij zijn vrouwen, mocht je dat nog niet door hebben,” grijnsde ze.
“Ja-ja,” reageerde ik licht geïrriteerd. “Ik zal eens informeren bij die blom daar of we ons geld hebben uitgegeven aan het opknappen van dat krot. En als dat zo is, martel ik haar net zo lang tot ze het geld teruggestort heeft.”
“Wij helpen je er dan wel bij,” gaf Roos me mee.
Ik stapte uit, de vrouw stopte met harken en wiste met een doek die ze uit een zak van haar overall viste, het zweet van haar voorhoofd.
“Jullie zijn de huurders?”
“Eh, ja, maar …” en ik wees naar het huis achter haar.
Ze grimlachte.
“Als jullie dat ervoor over hebben? Een paar helpende handen zijn welkom hoor.”
Ze greep nogmaals in de zak van haar overall en diepte daar twee sleutels uit, die met een suède koordje aan een houten plankje vast zaten. Ze reikte het me aan. In het hout stond Farmhouse ingebrand.
“Als je de weg blijft volgen, zie je na een vierhonderd meter aan je linker hand een pad, gemarkeerd met een grote kei met daarin gebeiteld Farmhouse. Als je dat pad afrijdt, komen jullie bij je onderkomen voor de komende week uit.”
“Aha,” antwoordde ik wat stom.
“Alles wijst zich vanzelf en vanavond vroeg kom ik dan even langs om de nodige uitleg te geven en wellicht kunnen of willen jullie daarna nog een ritje maken.”
“O, dat zou tof zijn.”
“Ik ben trouwens Melissa, jullie gastvrouw voor deze week. Mijn man is op pad om de nodige spullen in te slaan voor dit hier,” en ze wees naar achter.

“Je hebt een update gekregen?” grinnikte Madelief.
“Ja. Het andere optrekje schijnt wel aan onze verwachtingen te voldoen.”
Ik startte de wagen en vertelde de meiden van het korte gesprek. Het pad was inderdaad met de kei aangegeven en dat voerde ons eerst een stuk door het bos, waarna we bij een droge bedding van een beek aankwamen, die we in moesten rijden, om een eindje verder aan de andere kant de weg te vervolgen.
Op de site stond netjes aangegeven dat voor deze bestemming een terreinwagen een must was. Iets waar mijn Range Rover geen problemen mee had.
Aan de andere kant ging het heuvelopwaarts en ja, daar doemde ons verblijf al op. Een uit twee verdiepingen bestaand groot landhuis, met ernaast een stal.
“Wow,” verzuchtte Madelief, “dit is wel even wat anders.”
Ze stapte uit en rekte zich uit. Haar shirtje vertoonde vochtplekken en plakte tegen haar borsten aan, die zich daardoor fraai in het hemdje aftekenden. De tepels priemden door de stof heen.
Ook Roos strompelde uit de wagen, met een “Pfff, ik ben blij dat we er eindelijk zijn.”
Iets wat ik alleen maar kon beamen. Het was een lange, lange rit geweest.
Eenmaal binnen werden de beloftes die op de site waren gedaan, ingevuld. Voor ieder van ons een riante slaapkamer met eigen badkamer, voorzien van een douchecabine, jacuzzi, toilet en bidet.
In de keuken een grote koelkast, tot de nok gevuld met wijnen, allerlei lekkernijen en eten voor een paar dagen.
Nadat we onze spullen uit de auto hadden gehaald, trokken we ons terug in onze kamers om ons op te frissen.

Geschoren, gedoucht en met schone kleding aan ging ik naar beneden, waar ik de schuifdeur naar het terras open zag staan. Madelief stond, in een kort, strak, gebloemd zomerjurkje tegen de omheining geleund. Ik ging naast haar staan.
“Wat is dit schitterend, hè Rob?”
Iets wat ik alleen maar met haar eens kon zijn. Voor ons lagen glooiende heuvels, zover het oog reikte en dat allemaal tot het landgoed behoorde.
“Ja, dit is als een natte droom.”
Ze lachte.
“Voel eens tussen mijn benen?”
Iets waar ik graag gehoor aan gaf. Ze was sliploos, nat en ik voelde nog iets anders.
“Een buttplug?” vroeg ik verbaasd.
“Ja,” glimlachte ze. “Om me voor vanavond alvast in de stemming te brengen.”
“Hm, stout meisje,” grijnsde ik.

Het was voor het eerst dat ik haar intiem aanraakte. Bij Roos was dat ook niet voorgevallen. En dan toch met deze twee ‘bloemen’ – ja, sorry, zo heten ze nu eenmaal – een week op pad voor een geil avontuur? Ja dus.
Ik kende hen van een maandelijks kinky feest. Boezemvriendinnen waren ze. Er was een vriendschappelijke band tussen ons ontstaan.
Zij waren bij mij gekomen met het idee voor deze vakantie. Weliswaar heb ik niets met pony’s of paarden, maar na hun enthousiaste verhalen en het zien van de site, was ik om geweest. En de gedachte een week met de twee meiden door te brengen had daar zeker aan bijgedragen.

Roos voegde zich bij ons.
“Wat staan jullie daar te vozen? Foei!” reageerde ze quasi boos, maar de lach op haar gezicht weersprak dat.
“Zullen we eens in de stal kijken?” voegde ze er aan toe. “Want daar zijn we tenslotte voor gekomen.”
Ze had de sleutels al in de hand en met gretig genoegen volgden we haar. Ik vroeg me af of ook zij al iets stouts onder haar spijkershortje in had.
De stal maakte de gedane beloftes op de site eveneens waar. Werkelijk alles was er aanwezig. Een tweezits rijtuigje, een sulky, tuigen, bits, oogkleppen, tot aan de paardenlaarzen aan toe in de maten 36 tot en met 42.
“Wow,” verzuchtte Madelief, “ik kan nauwelijks wachten tot Melissa vanavond er is.”
Wat we met haar eens waren.
“Wie wil er vanavond als eerste?” vroeg ik.
“Ik.”
“Ik.”
Beiden staken bijna gelijktijdig hun hand op.
“Oké,” gaf ik me al gewonnen.
“Ah,” en Roos sloeg daarbij een arm om mijn schouder, “Madelief en ik doe het dan morgen met jou.”
“Het is al goed met jullie.”

Het wachten viel mee. We waren net klaar met het eten, toen Melissa in steil arriveerde. Te paard en met rijlaarzen en rijbroek aan en een spannend mouwloos zwart leren hemdje, dat met een rijgveter voor sloot. Het lange, blonde haar in een staart gevlochten.
Madelief sprong enthousiast op om haar en paard te begroeten.
“Wat een beauty. Een Engelse volbloed, hè?”
“Aha, een echt paardenmeisje,” straalde Melissa. “En ja, dat heb je goed gezien.”
Ze steeg af.
“Als je zin hebt, wil ik je één dezer dagen wel oppikken hoor, ik heb nog zo’n volbloed op stal.”
“Oh, dat zou ik super vinden.”
“Mooi, dan trekken wij er een dagje op uit in de omgeving.” En tot Roos en mij: “Gaan we gelijk naar de stal om jullie het gebruik van de spullen te laten zien?”
“Yes,” stond Roos al te trappelen en ook ik voegde me zeer benieuwd naar het vervolg bij het gezelschap. En niet alleen benieuwd, de gedachte aan het vervolg maakte me geil.
In de stal vroeg Melissa ons: “Op wie laat ik het zien?”
“Beide meiden waren daar gelijk enthousiast over,” gaf ik haar glimlachend aan.
“Goed,” knikte ze en naar de meiden: “Kleden jullie je dan maar uit.”
Iets wat ik met een groeiende erectie aankeek.
Madelief liet haar jurkje zakken en was daarmee al poedelnaakt. Met genoegen bewonderde ik haar dicht bij elkaar staande pronte borsten en de kale poes.
Roos was ook behaloos, maar zij had een stringetje onder haar hotpants aan. Haar borsten waren vrij breed en stonden uit elkaar en zij had een keurig streepje haar boven haar flamoes.
En waar Roos een meer strak en afgetraind lichaam had, zaten er bij Madelief vetrolletjes op de heupen, iets waar ik wel van hield. Zij had ook een iets zwaardere kont. Hmmm.

Melissa had ondertussen een tuig gepakt en Madelief stapte naar voren.
“Ah, jij eerst?”
Roos en ik keken gespannen toe wat en hoe Melissa het deed, want wij drietjes moesten het de volgende dagen natuurlijk zelf kunnen doen zonder haar hulp. Tegelijkertijd zagen we ook geamuseerd toe hoe Madelief langzaam transformeerde in een pony.
En op zich was het simpel. Een van voren brede gordel, waarvan de punt met daaraan een ring tot net tussen de borsten kwam, ging om haar heupen. De twee riemen over haar schouders werden aan twee riempjes, die aan die ring zaten, vastgegespt.
Het leek me dat door het zwarte tuig de aandacht extra naar haar borsten werd getrokken, iets wat ik prachtig vond.
De twee riemen aan de onderkant van de gordel gingen langs haar schaamlippen en tussen haar benen door, waar ze aan de heupgordel werden vastgemaakt.
“Kijk,” gaf Melissa ons aan. “Je kunt aan de heupriem een staart bevestigen, maar zoals jullie zien zit er een gat in de riem ter hoogte van haar anus en daarvoor heb ik een staart, aan een buttplug.”
“O, die wil Madelief in,” riep ik gelijk enthousiast. En gelijk zag ik haar stralend knikken.
“Dan pak ik die gelijk even,” gaf Melissa aan.
Het was een prachtige, zwarte staart die, toen ze de plug in haar kontje had zitten, tot halverwege haar onderbenen reikte.
Ze begon al meer en meer op een pony te lijken, helemaal toen ze het riemenhoofdtuig om had, met aan de zijkanten de oogkleppen en het met rubber bedekte bit.
“Zo, nog even wat riemen strakker gespen,” iets wat bij Madelief een licht gesteun vanachter het bit vandaan deed ontsnappen.
“En de finishing touche, de laarzen en daarmee is zij dan klaar en mag jij – en ze keek mij even aan – Roos doen.”
En tot Madelief: “Ga jij maar op die strobaal zitten.”
Die moest giechelen toen ze plaatsnam en ik kon aan haar houding en reactie merken dat het stro in haar billen prikte of aan kriebelde.
De laarzen, ohh, die waren super! Het waren korte laarsjes, een rijgveter aan de voorkant, maar wat ze te gek maakten waren de hoeven, voorzien van heuse hoefijzers. Wauw!
En wow om te kijken naar de zich strak om Melissa’s billen spannende rijbroek, terwijl ze door de knieën ging. Hmmm, heerlijk!
Toen zij ze aanhad en eenmaal overeind was, zag ik dat ze erop stond alsof ze hoge hakken droeg, alleen de hakken ontbraken.
“Ik doe haar nog polsboeien om en jij gaat Roos doen.”

“Jeetje,” fluisterde zij naar mij, “ik ben zo geil als wat.”
“Ik zal dat zo even controleren als ik dadelijk die riem tussen je benen doorhaal,” fluisterde ik grijnzend terug.
Ik vond het een opwindend genot met de riemen aan de gang te gaan. Eerst het bovenstuk, waarbij ik de brede gordel een stukje onder haar borsten moest leiden en dus die heerlijke joekels moest aanraken, waarbij ik haar lachend in de ogen keek. Die schitterden.
Bij het leiden van de riemen tussen haar benen door, liet ik natuurlijk een vinger tussen haar lippen door glijden; ze was kletsnat. Zij kreunde, ik grinnikte.
Terwijl ik achter haar de riemen aan de gordel vastzette, fluisterde ik in haar oor: “En, waar wil jij je staart?”
“Oh, ook in mijn reet.”
“Ik had niet anders verwacht,” lachte ik.
Nadat ook zij voorzien was van hoofdtuig met toebehoren, de laarsjes en polsboeien stonden de pony’s naast elkaar klaar. Madelief schraapte met één van de hoeven over de grond en Roos liet een gehinnik horen. Prachtig! Ze waren helemaal in hun rol en zo te zien sas.
“Zal ik ze inspannen voor een ritje? En als je het leuk vindt, ga ik met je mee.”
“O, super. Leuk!” was mijn enthousiaste reactie.
De beide meiden, sorry, pony’s werden tussen de bomen van het rijtuig geleid en de boeien werden aan oogjes aan de stangen vastgezet.
Melissa opende de staldeur achterin en het glooiende heuvelland ontrolde zich aan ons.
“Nou, neem plaats zou ik zeggen en dan ga we voor een nice ride in the country.”
“Yeah!” en ik ging op het tweezits bankje in het rijtuigje zitten en ik genoot meteen al van het zicht op die twee bilpartijen voor me. Die zich spande n toen Melissa, naast me gezeten, haar rijzweep er even op neer liet dalen en met klakken van haar tong de pony’s tot actie maande.

Ik vond dit dolle pret, genietend van de twee zwoegende meiden die ons voortrokken over een pad langs en door de heuvels, waar ik voor die pracht nauwelijks oog had. Als het tempo zakte, hoefde Melissa maar even haar zweep te gebruiken om hen weer aan te sporen.
Ongemerkt werd het ritje toch nog een tour van bijna een uur. Arme pony’s.
Terug bij de stal gaf Melissa me aan dat ik natuurlijk de pony’s gelijk behoorde te verzorgen, dus uitspannen, afdrogen, drinken geven en eventueel voederen. Waarvoor ze ‘emmers’ had staan, wat diepe schalen waren waar ze met de hoofden makkelijk in konden. Dat laatste, het voederen, deed ik de meiden maar niet aan. Wel liet ik hen uit de schalen drinken, want het was een best zware tocht voor hen geweest in die warmte.
Op handen en knieën en met hun konten omhoog zaten ze in die vernederende houding hun dorst te lessen.
Melissa liet me ondertussen nog leidsels zien, “Als één van jullie in de sulky zit, kan diegene de pony simpel naar links of rechts sturen”, en hoefijzers voor rond de handen, die om de polsen gesloten werden. En na die uitleg ging zij op haar paard weer huiswaarts.
En bevrijd van hun pony-attributen zaten we, weer normaal gekleed, op het terras bij een heerlijk fruitige witte wijn na te genieten van deze avond en het eerste pony-avontuur.

Ik lag al een tijdje in bed met de prachtbeelden van de beide pony’s op mijn netvlies, toen de deur zachtjes open werd gedaan en Madelief naar binnen glipte. Ze was naakt.
“Mag ik bij je kruipen?” fluisterde ze.
Ik lachte.
“Ben je bang alleen in het donker?”
“Ja,” grinnikte ze, terwijl ze op het bed afliep. Om daar aangekomen, te zeggen: “Nee, ik ben supergeil en wil neuken.”
Met een ruk trok ze het laken van me af.
“En ha, ik zie dat jij al klaar bent om me te berijden,” grapte ze.
“Nou en of ik klaar ben om mijn pony te bestijgen,” bleef ook ik in de sfeer.