Gebruiksklaar

De lucht zinderde boven het asfalt. De hele dag was het tropisch warm geweest en nog steeds wist de hitte van geen wijken, de display in het dashboard gaf voor buiten 30° aan. En die liet tevens zien dat het Martin was die belde.
“Gesprek aannemen!”
De spraakherkenning reageerde gelijk.
“Hé Ton, je bent toch niet nog aan het werk, hè?”
“Nee joh. Ik rijd op huis aan daar pak ik straks gelijk een koele blonde.”
“”Als je dat bij ons komt doen en als je ook blijft eten?”
“Ow, daar zeg ik gelijk ja tegen.”
Want koken is Martins grootste passie. Wat heet, het eerste wat hij deed toen ze aan hun klushuis bezig gingen, was het intekenen van de keuken, met kookeiland. En als hij daaraan losging, werd het geheid smullen.
“Da’s mooi, makkie. Hoever ben je bij ons vandaan?”
“Ongeveer een half uur, schat ik.”
“Dan zien we je dadelijk.”
“Yo.”

Dit werd een mooiere start van het weekend dan in mijn eentje op het balkonnetje een biertje drinken, moeten koken en voor de teevee hangen. Dit werd heerlijk bij hen in de tuin zitten met een biertje, wijntje bij het eten, lekker kletsen en … zou ik Madeleine eens in iets anders zien dan in een spijkerbroek of jurk? In een jurkje bijvoorbeeld? Of misschien in een bikini! Dat zou helemaal super zijn. Het was er weer voor. En ik wilde dolgraag die heerlijke billen een keertje uit de verpakking van een strakke broek kunnen bewonderen, hoe fraai die zich daarin ook aftekenden.

Ik parkeerde mijn auto naast hun twee wagens en liep over het grindpad achterom, waar Martin in een bermuda in een terrasstoel lag.
“Hai makkie, leuk dat je er bent. En ik heb voor jou een korte broek klaargelegd, “ en hij wees naar de stoel tegenover hem.
“Super van je.” En gelijk schopte ik mijn loafers uit en ik trok mijn spijkerbroek en T-shirt uit en deed de bermuda aan.
“Biertje staat in de koelkast, je weet de weg.”
“Yep.”
Ik verwachtte Madeleine binnen aan te treffen, wat niet het geval was. Misschien was ze naar het toilet? Ik pakte een biertje en een glas en ging weer naar buiten.
“Is Madeleine er niet?”
“Jawel,” en ik dacht een wat geamuseerde glimlach op zijn gezicht af te lezen, “maar ze staat even wat anders te doen. Maar ga zitten.”
Hij pakte zijn biertje van de grond naast zijn stoel en hief het glas op.
“Proost, op het goede leven.”
“Ja, proost.”

Een goed leven hadden zij zeker. Oké, ik mocht niet klagen over dat van mij, want gezond, een aardige baan als drukwerkinkoper met daaraan gekoppeld een redelijk inkomen en auto van de zaak, een eigen appartementje, maar geen partner. En alleen is maar alleen.
Zij hadden beiden een goede baan en dus een dubbel inkomen, plus dat hij ook nog eens een paar jaar terug een flinke prijs in de Staatsloterij had gewonnen, waarvan ze dit huis hadden gekocht. En ik weet wel, geld alleen maakt niet gelukkig, maar het is verdomd prettig er voldoende van te hebben om die dingen te kunnen doen die je je graag wenst.
En dan had Martin ook nog eens Madeleine.

“Je geilt op haar, hè?”
Ik verslikte me zowat in mijn biertje. Jezus, wat was dat nou en waar kwam dat zo plotseling vandaan?
“Geen paniek, makkie. Als ik in jouw schoenen stond, zou ik ook op haar geilen,” voegde hij er grinnikend achteraan.
Ja, leuk hoor, maar ondertussen voelde ik me als het ware betrapt en me er knap opgelaten onder. Tegelijkertijd bracht zijn opmerking en daarmee de gedachte aan haar een gevoel van lust, dat zich vertaalde in een licht zwellende pik.
Hij stak een sigaret op en gooide het pakje mijn richting uit. Ik ving dat op.
“Je weet toch dat Madeleine en ik een vrije relatie hebben?”
Waar ging dit heen? Licht nerveus tikte ook ik een sigaret uit het pakje. Ja, dat had hij me een keer verteld, herinnerde ik me. Ik knikte, stak de sigaret met enigszins bevende vingers aan.
“Wat je ongetwijfeld weet, is dat zij jou eveneens graag ziet.”
“Ja, dat w…”
“Ze heeft zelfs een keer met je geflirt,” ging hij onverstoorbaar verder, “maar daar was je blind voor. Misschien,” en hij keek me even peinzend aan, “is dat de makke dat je nog steeds alleen bent, vriend.”
Ik opende mijn mond om, ja, om wat? Om een protest te laten horen? Of zat er een kern van waarheid in zijn woorden? Was ik inderdaad blind voor signalen van het andere geslacht?
Hij kwam omhoog van zijn stoel en gaf me een vriendschappelijke klop op de schouder.
“Goed, ik ga het eten klaarmaken en jij Madeleine,” gaf hij me met een vette grijns te kennen. “Ze staat beneden in de kelder op je te wachten.”
Huh? Verward keek ik naar hem op.
“Je bent nog nooit beneden geweest, hè? Het is de deur in de hal naast de trap naar boven.” En met nog een schouderklop ging hij naar binnen, terwijl ik beduusd bleef zitten. Ik mocht Madeleine eh, klaarmaken? Neuken dus? Want dat impliceerde toch wat Martin me net zei? Maar waarom niet boven? Oké, dat ze niet wilden dat dat in hun bed gebeurde, dat kon ik me indenken. Eén van de twee logeerkamers was daarentegen toch een optie? Waarom moest het in hemelsnaam in de kelder? Deed dat er iets toe? Nee, want ik mocht … Jeetje zeg! Was dat echt zo? Stond zij beneden daadwerkelijk op me te wachten?
Ik stond op, gespannen, opgewonden, nieuwsgierig. In de hal opende ik de deur naar …, het genot? Een lamp ging aan, wat het zoeken naar een lichtknop overbodig maakte. Hoorde ze me aan komen? Hoe zou ze me opwachten? Zou ze nog wat aan hebben? Bijna beneden maakte de trap een haakse bocht en na nog een paar treden stond ik in een halletje waar drie deuren op uitkwamen. De eerste deur was op slot, achter de tweede deur bevond zich wat overduidelijk de wijnkelder was. En dus …

Dit had ik niet verwacht, ik had hier geen weet van, had hen er nooit over gehoord, zelfs geen zinspeling hierop. En hoewel ik er onbekend mee was, was ik niet zo naïef om dit niet als een SM ruimte te herkennen. En anders was me dat wel duidelijk geworden door een met riemen rond bovenlichaam en benen vastgesnoerde Madeleine aan een, ja, wat? Een bok? Maar dan eentje met een blok aan één uiteinde, met gaten voor de hals en de polsen.
“Hoi Ton.” Haar stem klonk, vrolijk? Een tikje opgewonden ook?
“Dit is een verrassing voor je, hè? Vind je het spannend, of eng? Of wil je nu het liefst gillend ervandoor?”
“Eh, dat laatste niet,” wist ik met een schorre stem uit te brengen. “Maar dat dit verrassend is, ja, dat kan je wel zeggen. En dat betreft zowel de ruimte als om jou er zo bij zien te liggen.”
“Ja, en helemaal gebruiksklaar voor je,” grinnikte ze.
Dat was ze zeker, maar dat kon even wachten, want verwonderd maakte ik eerst een rondgang door hun speelplek. En hoewel ik niet thuis was in wat er hing en stond aan spullen en eh, meubels, kon ik bij een deel indenken waartoe ze dienden of gebruikt konden worden en bij andere dingen was het een gissen. Het meeste schrok me niet eens af, sterker, ik vond het geilmakend. En daar moest ik maar eens een invulling aan geven.
Voor de bok en het blok trok ik de bermuda en mijn slip uit en toonde haar dat dit alles me niet onberoerd liet.
“Owhhh, dat ziet er veelbelovend uit, Ton,” klonk ze licht hijgend. “Neem me, neuk me, jaag me over de top met die lekkere pik van je.”
“Hmm,” bromde ik, “zo heb ik je nog nooit horen praten. Erg ordinair en zaadvragend hoor.”
Kwam het door de ruimte, door de algehele setting? Want liet ik er op volgen: “Dus, wat ben je nu?”
“Een ordinair sletje dat erom vraagt geneukt te worden.”
Ik pakte mijn pik beet.
“Waarin?”
“Waar je maar wilt, in mijn mond, in mijn kut, in mijn kont.”
Wow, dat klonk super. En die laatste toevoeging van haar bracht me ineens bij mijn eerdere wens om die heerlijke kont van haar eens uit de verpakking van een broek of spijkerbroek te zien. En die ‘stond’ aan de andere kant van de bok al ontbloot op me te wachten. Nou ja, bijna ontbloot zag ik, want op de linker bil zat met tape een condoomverpakking geplakt.
Ik hurkte achter haar neer. Omdat haar benen aan de wijd uitstaande poten van de bok zaten vastgeriemd, had ik vrij zicht op haar bruine, gerimpelde kontgaatje en de eveneens bruine, gerimpelde schaamlippen en haar iets openstaande kutje.
Ik stak mijn neus tussen haar bilspleet en snoof haar geur op. Ik liet mijn tong kronkelend tegen haar poepgaatje gaan, een lichte kreun was haar reactie. Ik bevochtigde mijn wijsvinger en drong die daar naar binnen. Een ‘Hmmm’ klonk het genotsvol van haar kant. Mijn duim gleed probleemloos haar al iets vochtige kutje in en ik liet beide vingers over elkaar wrijven, wat een heftiger gesteun van haar kant teweeg bracht.
“Ohhh, neuk me Ton, maak me gek.”
Iets waar ik maar al te graag gehoor aan gaf. Ik rukte de condoomverpakking van haar bil, scheurde die open, rolde het condoom af rond mijn kloppende pik en liet die bij haar naar binnen glijden. En neukte haar, eerst onstuimig, daarna in een trager tempo om niet te snel klaar te komen. Iets wat ik haar al gebracht had. Ik wilde zo lang mogelijk van dit moment genieten. En van de macht. Want gek genoeg wond het mij mateloos op om haar zo machteloos voor me te hebben liggen. Haar te kunnen neuken en haar ook …? Ja, anaal te nemen. Iets wat ik nog nooit had ervaren en had zij mij dat daarstraks zelf niet aangeboden?
Mijn pik gleed al uit haar lustgrotje en ik zette de kop tegen haar kontgaatje.
“Ja?” vroeg ik toch voor alle zekerheid.
“Jaaa, neuk me ook in mijn schijthol.”
Even schudde ik mijn hoofd, verbaasd om haar taalgebruik, dat anders altijd zo netjes was. Haar sluitspier protesteerde kort tegen deze indringer, maar liet dan mijn pik passeren en owww, wat gaf me dit een lekker en sensationeel gevoel. En niet alleen aan mij, aan het heftige gekreun en gesteun aan de andere kant van het blok te horen.
“Oh verdomme, wat le…, ohhh, ik kom!” spoot ik het condoom vol.
Ik stootte nog even in haar door, omdat ik merkte dat zij tegen haar tweede orgasme aanzat.

Ik maakte de riemen los, klapte het blok open en hielp haar bij het opstaan. Haar borsten waren natuurlijk. Ze waren vrij breed, stonden dicht bij elkaar en hadden grote tepelhoven. Ik vond ze mooi.
Haar ogen glansden.
“En? Was het naar je zin?”
“Zo, ik vond het super.”
“Ik ook,” glimlachte ze.
“Maar eh,” en ik wees om me heen, “ik wist hier niet van en dat jullie aan eh, SM deden.”
Ze lachte.
“We zijn niet echte SM’ers hoor, niet in die zin dat we een Meester en slavin of Meesteres en slaaf verhouding hebben en hier geregeld te vinden zijn.”
Ze trok een geel zomerjurkje aan, dat een klokkend onderstuk had.
“Je weet,” vervolgde ze, “dat Martin en ik verantwoordelijke banen hebben en dan is het zo nu en dan heerlijk om de touwtjes eens uit handen te geven en je onmachtig overgeven aan het spel van de ander.”
“Oké,” aarzelde ik, terwijl ik mijn slip en de bermuda aantrok.
“Maar begrijp ik het goed dat de ene keer één van jullie de baas is en een andere keer de ander?”
“Ja.” Haar ogen schitterden, terwijl ze me lachend aankeek.
“O.”
In mijn pik begon alweer leven te komen, terwijl ik me voorstelde dat zij hier iets met mij deed.
“Heel misschien neem ik je een keertje mee naar beneden om met je te spelen, als je dat tenminste leuk lijkt, maar dat moet ik eerst met Martin overleggen. Onze afspraak namelijk is dat onze uitjes, het vreemdgaan met iemand dus, telkens een eenmalig iets is.”
Even voelde ik de teleurstelling, want maar al te graag wilde ik nogmaals van dat heerlijke lijf van haar genieten. Toch begreep ik hun afspraak wel.
Ik knikte.
“Ik zou dat zeker leuk en ja, spannend ook vinden, en ik hoor het wel als er een vervolg aan gegeven wordt.”
Ze porde me even in de zij.
“Dat hoor je dan niet, want ik geef je gewoon het bevel met me naar beneden te gaan,” lachte ze. “Maar kom, we gaan naar boven, ik denk dat Martin langzaamaan het eten klaar heeft.”

Beiden weer boven begroette Martin ons met een gulle lach vanachter zijn kookeiland.
“Ha, jullie zijn al klaar? Ik ook bijna hoor, ik moet alleen het nagerecht nog even klaarmaken, ik wil al wel verklappen dat dat iets wordt met gevulde pruimen.”
Ik kleurde. Hij grijnsde.
“Hier makkie, neem nog een biertje mee en de wijn voor jou staat al buiten klaar in de koeler,” straalde hij naar zijn lief.

Gepubliceerd door

hansbakkerschrijft.com

Ik schrijf vanuit de behoefte om zo nu en dan mijn fantasieën in verhalen om te zetten. Verhalen die erotisch, erotisch getint dan wel bizarre vertellingen zijn. Weet daarbij in elk geval dat ik ernaar streef om in mijn schrijfsels niet te kwetsen en de dingen niet ordinair te verwoorden. Wat voor mij voorop staat is de wens jou leesplezier of –genot te bezorgen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s