Ik probeerde met mijn knieën de bovenkant van de kooi open te duwen, maar er was geen beweging in te krijgen. Zat die soms met schuiven vergrendeld? Uitgeput en bang gaf ik mijn pogingen uiteindelijk op.
Ja, ik was bang. Want hoe lang hield ze me opgesloten? Toch niet tot vanavond? Nee, ik nam aan dat ze me weer aan het fucken was en zij dadelijk met een grijns binnen kwam en nee, niet Saskia. Die twee kenden elkaar niet. Ik kon geen moment bedenken dat er op het terras iets was gepasseerd waaruit een begroeting bleek of een blik van verstandhouding was gewisseld.
Maar hoe zat het dan met de opdracht naar mij om naar de sleutel te vragen? Had Julia haar ergens deze week benaderd en haar gevraagd of ze daarin mee wilde doen? Wellicht haar voor haar medewerking wat geld over de balie toegeschoven? En was dit gewoon de woning van Julia zelf? Ja, stelde ik mezelf gerust en straks kreeg ik de beloofde facesit, want daarvoor stak mijn kop toch uit de kooi?
Hoorde ik de voordeur open gaan? Of was dat verbeelding? Had ik Julia trouwens echt weg horen gaan? Van mij mocht ze binnen komen en op mijn gezicht gaan zitten met die heerlijke kut en kont van haar. Owh, laat haar maar komen, ja. Mijn pik verstijfde bij het idee haar zo op me te hebben. En daarna mocht ze me snel uit de kooi bevrijden, want ik moest hoognodig plassen.
Hoorde ik haar hakken tikken in de gang? Ja dus, de kamerdeur werd geopend en … het was toch Saskia! Jezus, nee hè? Wat had Julia ook al weer over haar gezegd? Dat Saskia zeer onplezierig kon worden als iets naar haar zin is of gaat?
“O, je pik is al enthousiast om me te zien,” grinnikte ze. “Maar ik zie ook dat Julia gewoon naar het toilet is gegaan?”
Ja, want ze moest toch? Daarvoor hadden we immers je sleutel meegekregen? Maar hoe kon zij dat weten? Julia had toch doorgetrokken? Of niet? Nee, niet. Ze had m’n gezicht ingesmeerd met haar urine en ik had haar daarna moeten volgen naar deze kamer.
“Nou, ik moet ook zo, maar ik haal eerst nog wat te roken en te drinken erbij. Ik ben zo terug. Loop je niet weg?”
Alsof me dat ging lukken. Pas toen ze zich omdraaide, drong het tot me door dat ze haar bedrijfskleding uit had en enkel ‘gekleed’ was in een witte beha en een lichtblauwe slip. En ja, enkellaarsjes met een kort hakje aan haar voeten had.
Ze liet de deur open en ik hoorde haar in de keuken bezig, tenminste, ik meende dat ik de deur van de koelkast open en dicht hoorde gaan.
Ze was inderdaad zo terug, een groot glas met een sapje in de ene en een pakje sigaretten, aansteker en mobieltje in de andere hand. Ze zette de spullen in de vensterbank en tilde een vierkant tafeltje tussen de twee stoelen vandaan en zette dat naast mijn hoofd neer. Ze liep terug naar het raam, ik nam aan om één van de stoelen bij te schuiven, maar ze pakte het glas, rookgerei en mobieltje en zette die spullen op het tafeltje neer. Ging zij facesitten?
“Zo, bijna klaar.”
Ze pakte het velours kleed beet en trok het af wat tot dan voor mij verborgen was gebleven.
Tot mijn afgrijzen zag ik een frame van zwart gelakte buizen met bovenop onmiskenbaar een toiletbril, met deksel. Nee hè, het ging me toch niet gebeuren wat ik vreesde dat me te gebeuren stond!
Ze tilde het frame op, kwam er mijn kant mee op en plaatste het over mijn hoofd. Twee van de vier poten bleken naadloos te verdwijnen in rondingen van de kooi, waarmee het toilet onwrikbaar daaraan vastzat.
Ik keek tegen de onderkant van het toilet aan en zag dat het scharnierende deel van het deksel aan mijn borstkant zat; ik lag dus vanaf de achterkant onder het toilet eh, geschoven.
Heb je nu je zin? was het irritante stemmetje er weer eens. Ik heb je vaak gewaarschuwd om ermee te kappen!
Ze klapte het deksel open en ging op de bril zitten. Ze had godzijdank haar slip nog aan. Ze spreidde licht haar benen, zodat zij mijn gezicht en ik dat van haar kon zien. Ze stak een sigaret op.
“Ik had eigenlijk verwacht dat Julia hier van het toilet gebruik zou maken.”
Was ik blij dat zij dat niet had gedaan. Tegelijkertijd besefte ik dat Saskia het hier wel ging doen? Of zat ze me te fucken? Toch had ik haar niet van het toilet in de gang gebruik horen maken. Wat ze natuurlijk alsnog kon gaan doen…, hoopte ik. Bad ik.
“Heeft ze het trouwens al een keer gedaan? Of wordt dit voor jou de eerste keer?”
Ze keek nieuwsgierig op me neer.
Mindfuck, ging het door me heen, laat dit in hemelsnaam een mindfuck zijn.
“Nou? Geef eens antwoord!”
“Nee, Saskia, dit wordt de eerste keer.”
Ze tilde haar voeten van de vloer en plaatste de hakken van haar enkellaarsjes op mijn tepels en drukte ze daar venijnig in.
“Je spreekt me aan met Meesteres of desnoods Meesteres Saskia, maar never nooit meer met alleen Saskia!”
Geschrokken antwoordde ik: “Ja, Meesteres Saskia.”
Ze tikte de as van haar sigaret en liet dat op mijn borst vallen!
“Oké… Omdat het de eerste keer voor je wordt, mag je kiezen. Wil je eerst mijn poep en dan mijn pies? Het voordeel daarvan is, dat je de stront makkelijker doorslikt.”
“Nee! Dat wil ik niet!”
Ik schrok. Enerzijds van de dreiging om daadwerkelijk als toilet gebruikt te gaan worden en anderzijds vanwege mijn reactie. Want mijn reactie was ongetwijfeld niet naar haar zin en ging dat dan erg onplezierig worden, zoals Julia mij had gewaarschuwd? Ik vreesde dan ook het ergste.
“Dat kan ik me voorstellen,” klonk het tot mijn opluchting boven me, “ik zou er ook niet aan moeten denken dat te moeten slikken.”
Ze nam een trek van haar sigaret en vervolgde zowaar lachend: “Alleen heb ik de mazzel dat ik niet in jouw positie lig en ook nooit in die positie zal komen te liggen.”
Ze plaatste haar voeten weer op de vloer.
“Denk je dat je je mond dadelijk open zult houden en je hoofd niet weg zal draaien.”
Ik kon wel janken, want het begon allemaal wel heel serieus te klinken.
“Ik weet het niet, Meesteres,” jammerde ik zachtjes.
“Dat is in ieder geval eerlijker dan dat je belooft alles in je mond op te vangen en op het moment suprême je hoofd toch nog wegdraait.”
Ze drukte haar sigaret uit in de asbak, kwam van de bril omhoog, trok haar slip uit en ging weer zitten.
“Zo, mag je nog eventjes van het uitzicht genieten zonder dat er wat gebeurt. Jammer dat je je niet kunt aftrekken, hm?”
Alsof ik daar zin in had met wat me te wachten stond.
“Ja, Meesteres,” antwoordde ik om haar niet boos te maken.
Ondanks alles en bijna panisch voor wat me te wachten stond, wond het zicht op haar iets openstaande kutje en haar kontgat vlak boven mijn ogen me verdomme op. Onder andere omstandigheden …
“Als je je hoofd dadelijk toch afwendt, krijg je het met een lepel van me gevoerd. Daarmee is mijn boodschap duidelijk?”
“Ja Meesteres,” reageerde ik met een snik.
“Mooi. Mond open nu.”
Ze ging iets verzitten, waarna een heldergeel straaltje urine tussen haar geopende lippen vandaan kwam. Ik wist het weg te slikken. De smaak viel me erg mee, ik had het ranziger verwacht. Een volgend straaltje kwam.
“Zo, de rest bewaar ik voor straks, zodat je het andere makkelijker weg kunt slikken.”
Met angst en beven staarde ik naar het gerimpelde bruine poepgaatje boven me. Ik zag het steeds een beetje open en dicht gaan, terwijl ze perste.
Onverwachts stond ze op, draaide zich om en ze boog zich over de toiletbril, een lach op haar gezicht.
“Ik vond dit leuk, ik kon je angst zowat ruiken. Wel jammer dat ik niet hoef, maar dat wist jij niet.”
Een zucht van opluchting ontsnapte tussen mijn lippen door en ik voelde gewoonweg hoe de spanning uit mijn gezicht vandaan trok.
“En nu ben je natuurlijk hartstikke teleurgesteld.”
Ik waagde het niet om mijn hoofd nee te laten schudden.
“Zal ik een belrondje langs mijn vriendinnen doen? Misschien moet één van hen wel?”
“Eh …,” aarzelde ik, want wat als ik zei dat ze dat niet hoefde te doen? Was dat dan juist een reden voor haar om te gaan bellen?
“Ah, je hoopt zeker dat er niet één kan, maar er een paar ja zeggen.”
“Ohh,” steunde ik benauwd.
Ze ging weer op het toilet zitten en pakte haar mobieltje. Ik kreunde. Dit kon niet waar zijn, dit ging ze niet echt doen!
“Haai Julia, met mij.”
…
“Nee, dat is mij helaas niet gelukt. Maar toen ik opperde een paar vriendinnen te bellen om te vragen of zij wellicht gevulde darmen hadden voor een human toilet hoorde ik je slaafje een verlangend ‘ohh’ steunen,” grinnikte ze, terwijl ze mij met pretogen tussen haar benen door aankeek.
Ik opende mij mond, sloot die gelijk weer. Het leek me onverstandig te reageren.
…
“Ja, hij ligt nog in de kooi.”
Owh, alsjeblieft, geen enge, vieze of wat voor dingen dan ook.
…
“Oké, zie ik je strakjes.”
Ze stond op van het toilet.
“Je mag er uit, je aankleden en dadelijk weer met je Meesteres mee.”
Iets wat ik niet ging doen. Ik ging er een punt achter zetten, ik had genoeg doorstaan, was er klaar mee.
Yes, yes, yes, juichte mijn stemmetje. En nu niet meer terugkrabbelen!
“Zo, heb je genoten?” was gelijk de vraag toen Julia de hal in kwam, waar ik haar opwachtte.
“Nee.” En ik pakte gelijk door. “Dit ging me te ver en ik heb daarom besloten niet verder te willen.”
“Oké.” Ze keek me met toegeknepen ogen aan. “Geen twijfels? Je bent zeker van je besluit?”
Ik knikte. “Ja.”
Haar ogen openden zich weer en ook zij knikte.
“Goed. Wat ik je dan nog wil zeggen, is dat ik in je bewonder dat je zover bent gekomen. Niet al mijn dates zijn er zover in meegegaan.”
Saskia kwam de hal in, in joggingbroek en sweater.
“Zijn er die wel verder zijn gegaan?” was ik benieuwd.
“Dennis heeft er genoeg van,” reageerde Julia naar haar en naar mij: “Ja, een paar hebben het aangedurfd.”
“En hoever ben je met hen …”
Ze schudde haar hoofd, lachte. “Dat vertel ik je niet en zal je dus ook nooit weten. Maar kom, ik breng je terug naar Van der Valk, naar je auto.”
Saskia gaf me een knuffel en gaf me als afscheid mee: “Mocht je ooit nieuwsgierig zijn naar hoe mijn kaviaar smaakt, je weet waar je me kunt bereiken.”
Ik begreep wat ze daarmee bedoelde, rilde. “Dank voor je aanbod, maar ik denk dat ik daar geen gebruik van zal maken.”
Ik denk? Klonk mijn stemmetje zuchtend. Leer je het dan nooit?
Het afscheid bij Van der Valk was er niet eentje van tussen Meesteres en haar slaafje. Ze kwam achter het stuur vandaan en we scheiden onze wegen met drie zoenen en haar welgemeende “Ik heb genoten van je, Dennis. En ik hoop dat je gauw een date vindt die meer aansluit bij je verwachtingen.”
Ze stapte weer in en met een armzwaai reed ze weg. Ik slikte. Baalde? Misschien ja, maar ik wist ook dat het verstandig was geweest er een streep onder te zetten.
Mijn prikkelende fantasieën 