Sissy – 6. Genaaid

Dat we echt weggingen, werd me duidelijk toen de dames weer naar boven kwamen. Dat het geen wandelingetje in de buurt werd, lieten hun outfits me zien. Meesteres droeg een lange leren jurk in rode en zwarte kleuren, die tot op de enkels reikte. Karina was in een super afkledende rode rubberen catsuit, met een tweeweg rits die van boven voor tot boven achter liep.
“Laat ons eerst zien of je een beetje redelijk op je pumps kunt lopen,” sommeerde Meesteres me.
Ik had het al even geprobeerd, op en neer in de speelkamer, en ik vond dat me dat redelijk af ging.
“Oké,” reageerde ze, “dat ziet er al goed uit. Zet bij het lopen nu eens je ene voet steeds voor de andere neer. Daarmee wordt je loop sierlijker. En neem niet te grote passen.” “Wow,” klonk Karina, “ze loopt beter en mooier op hakken dan ik doe. Klasse hoor.”
Hun woorden streelden me. En met deze blijk van kunnen stond een vertrek niets meer in de weg. Op de overloop op de lagere etage trokken de dames ieder een lange leren jas over hun outfits heen. Dat ze voor mij niet iets voor over mijn kleding hadden liggen, benauwde me, want om voor de eerste keer naar buiten te moeten als eh, vrouw vond ik best een ding, zeker in wat ik op dit moment droeg. Gelukkig stond de auto van Meesteres pal voor de deur geparkeerd. We stapten in, Karina op de passagiersstoel voorin, ik op de achterbank achter haar.
Meesteres reed ons de stad uit en al gauw zag ik op de borden dat we in de richting van de hoofdstad gingen. En dat werd ook onze eindbestemming. Ik had wel door dat ze de kant van het centrum opreed, maar voor de rest zeiden de straten waar we doorheen gingen, me niets. Wat gingen we hier doen? Uit? Ergens wat drinken? Iets wat we ook in onze stad konden doen. Of was het omdat de mensen in de hoofdstad niet snel omkeken naar twee in niet alledaagse outfits geklede dames, vergezeld van een…, nou ja, vul maar iets in. Tegen de tijd dat ze vaart minderde, zonder auto’s of stoplichten voor ons, vermoedde ik dat we er bijna waren. Ze gromde tevreden, toen een auto iets verderop uit parkeerstand wegreed en zij haar auto daar inparkeerde.
Ze zag dat ik nerveus was.
“Je hoeft niet ver over straat hoor. Daar op de hoek moeten we zijn.”

Aan de deur werden de dames enthousiast begroet, waaruit mij bleek dat zij hier wel vaker kwamen. Achter het open gehouden gordijn dat de toegang afdekte, zag ik dat het een café was? Want die indruk gaf de grote, U-vormige bar direct na de ingang mij meteen. Maar eenmaal binnen zag ik dingen die je in een normaal café zeker niet tegenkwam. Tussen twee ijzeren stangen was een zigzaggend diagonaal gespannen touw bevestigd. Er tegenover een stang met ringen aan de uiteinden, hangend aan een takelinstallatie. Ernaast een enorme kooi en daarnaast een met zwart skai bedekt gigantisch bed, waar met gemak vier mensen op konden liggen.
Meesteres ging aan de bar zitten en ze knikte naar haar slavin.
“Doe Pauline maar vast de boeien om en haak haar daarna aan de polsen vast in de touwen.”
In mijn nervositeit buiten op straat had ik niet eens gemerkt dat Karina een tas uit de auto had meegenomen. Nadat ik de pols- en enkelboeien omhad, haakte ze me met gespreide armen vast aan de polsboeien, bijna recht tegenover Meesteres en stond ik te kijk, want zo voelde dat voor me. Dat me dat opwond, tekende zich bepaald niet als vrouw zijnde af in mijn rokje, iets wat ik bepaald gênant vond. Gelukkig nam mijn erectie na verloop van korte tijd af en kon ik meer op mijn gemak de aanwezige gasten in me opnemen. Het was een bont gezelschap van stellen in alle denkbare combinaties en alleengaanden. En bijna iedereen was, net als wij, in leer, rubber, pvc of anderszins in een bijzondere outfit gekleed.
Karina was verdwenen, Meesteres zat geanimeerd met mensen aan de bar te praten, een glas wijn voor zich op de bar. Ik lustte eigenlijk ook wel wat, maar dat was geen optie, hangend in de touwen. Eindelijk was er weer aandacht voor mij, toen Karina weer verscheen en ze naar Meesteres knikte.
“Goed, maak haar maar los.”
Ze stond op van de barkruk en gebaarde mij haar te volgen. Iets voorbij het gigantische bed liep de ruimte nog een eind door. Tegen de muur achterin loungebanken en daarvoor stond een schandblok, waar zij mij heen leidde.
Naderbij gekomen zag ik pas het bord ernaast, op een standaard, waarop in sierlijke letters geschreven stond: Deze sissyslet is tot aan vanavond nog niet eerder ‘gebruikt’, maar een ieder kan en mag nu van haar gebruik maken, mits safe, waarop mijn slavin zal toezien. Naast de standaard stond een tafeltje, met daarop een doos tissues en een bakje, gevuld met condooms. Extra dik, zag ik in de gauwigheid op de verpakkingen staan. Meesteres klapte het blok open.
“Kom, je hoofd en polsen er in.”
Was ze serieus? Ik kon niet geloven dat wat er op het bord geschreven stond, ze mij liet gebeuren. Dit kon niet anders dan je reinste mindfuck zijn.
“Schiet eens op,” spoorde ze me aan.
Het blok klapte dicht. Karina, die was meegelopen, liet mij mijn voeten vaneen zetten, waarop ze de enkelboeien vasthaakte aan ringen in de vloer. Ik stond met mijn hoofd in de richting van de loungebanken en zag Meesteres daarop plaatsnemen, recht tegenover me. Achter me trok Karina mijn rokje omhoog en mijn string tot halverwege mijn bovenbenen naar beneden. Waarop ik in mijn blote kont stond. Het zweet brak me uit, ik voelde mijn hart in mijn keel bonzen. O, mijn god, laat het niet gebeuren!
Een tijdlang gebeurde er niet echt iets, behalve dat me soms mensen grinnikend passeerden en ook voor korte of langere tijd plaatsnamen op de loungebanken en bijna altijd in gesprek raakten met Meesteres. Totdat ik een mannenstem achter me hoorde zeggen: “Dit is serieus?”
“Ja,” hoorde ik Karina’s stem ergens schuin achter me vandaan.
Er werd iets vettigs rond en een stukje in mijn anus aangebracht. Nee, dit kon niet waar zijn, dit hoorde nog steeds bij die mindfuck van Meesteres. Totdat ik iets tegen mijn aars aan voelde duwen en… naar binnen dringen! Ik werd geneukt! Met wijd opengesperde ogen keek ik naar Meesteres, die het niet liet stoppen, maar breeduit zat te grijnzen. Korte tijd later voelde ik zijn penis spannen en hoorde ik hem grommen. Hij kwam klaar! In mijn reet!
Meesteres stond op en kwam op me af lopen.
“Zo, nu ben je een echte sissy. En, hoe voelt dat?”
“Ik weet het niet, Meesteres,” snifte ik, “ik ben nog nooit eerder zo genomen, door een…” “O,” onderbrak Meesteres me, “dat went snel hoor, de volgende staat al achter je klaar.”
En met een lach liep ze terug naar de loungebank en voordat ze zat, voelde ik de volgende al bij me binnendringen.
Na nummer drie had ik het idee dat mijn kont opengescheurd was, uitgerekt en open bleef staan. Na nummer vijf hing ik meer in het schandblok dan dat ik stond.
Karina fatsoeneerde mijn kleding, klapte het blok open, ondersteunde me het korte stukje naar de loungebanken, waar ik me op mijn knieën voor Meesteres liet neervallen. Ik sloeg mijn armen om haar onderbenen en begroef mijn gezicht snikkend in haar schoot. Zachtjes streelden haar vingers over mijn gezicht.
“Ik heb ervan genoten, mijn sissysletje.”
Een mening die ik niet met haar deelde. Ze tilde mijn hoofd onder mijn kin op en ze drukte een kusje op mijn voorhoofd.
“Je gaat zo eerst even met Karina naar het toilet om je make-up bij te werken, want die is wat doorgelopen door je tranen. En daarna krijg je aan de bar wat te drinken van me.”

In het damestoilet kwam ik weer een beetje tot mezelf, ook door de liefkozende woorden en aanrakingen van Karina in het herstellen van de make-up. En bij een glas bier aan de bar hervond ik me weer helemaal en ik kon weer genieten van wat er om me heen gebeurde. Luisterde naar en nam deel aan de gesprekken van Meesteres, Karina en gasten die bij haar langskwamen.
Bij een tweede glas bier en even alleen met Meesteres, zei ze met een grijns: “Ik ben blij met mijn sissysletje, weet je dat Pauline? Misschien ga ik je wel hormonen toedienen, zodat je een echt sissysletje van me gaat worden. Wat vind je daar van?”
“O nee, Meesteres. Laat mij maar man blijven hoor! Gewoon een man die u dient, die met vrouwen vrijt…” En die ook u graag een keer bevredigd, door u te beffen. Maar dat sprak ik niet hardop uit, hield ik wijselijk voor me.
Ze lachte.
“Ik kan op je gezicht aflezen waar je net aan dacht.”
Ze bracht haar gezicht vlak bij dat van mij. En ik zag haar lippen de woorden vormen: “No way.”