Sissy – 5. Opgemaakt

In de badkamer liet Karina me uitkleden, waarbij zij geduldig in de deuropening wachtte tot ik daarmee klaar was. Waar ik gêne had gevoeld bij de aankopen van de lingerie en de pumps, was dat hier niet het geval. Ik was in mijn SM leven al voor zovele Dames, zowel oud als jong, uit de kleren gegaan, dat ik dat zonder enige schroom deed.
Eenmaal uit de kleren pakte ik het tasje op en ik volgde haar naar de speelkamer. Op de bondagebank spreidde ik mijn aankopen uit.
“Wauw, super hoor,” was de reactie van Karina. “Je hebt echt iets heel moois uitgezocht.”
Ze hielp me bij het aankleden. De beha om, de string aan, het gordeltje om, de kousen aan en die vastmaken aan de jarretelles. Ze gaf me even de gelegenheid om mezelf te bewonderen in de spiegel.

“En dan moet je straks eens zien, als ik met je klaar ben.”
Daarvoor nam ze me mee naar de medische kamer, omdat het daar licht was. Liggend in de gynaecologenstoel (maar deze keer niet met de benen in de beugels) keek ik toe hoe ze haar koffertje opende met al die voor mij vreemde kwastjes, tubes en doosjes met kleurtjes er in. Vervolgens gaf ik me gelaten over aan wat ik maar noemde als het plamuur- en schilderwerk. Ze gaf uitleg bij wat ze ging doen of deed.
“Ik maak allereerst de huid van je gezicht goed schoon, waarna ik een laagje beschermende dagcrème aanbreng, om daarna eventuele oneffenheden in je gezicht te camoufleren met een camouflagecrème.”
Het voelde prettig en ontspannen aan terwijl ze zo met me aan de gang ging. Ik had zelfs de neiging m’n ogen dicht te doen en lekker weg te doezelen.
“Dan breng ik nu een laagje crèmefoundation aan om je gezichtskleur egaal te maken.”
Dat werden me een aantal lagen, bedacht ik met enige verbazing.
“Zo, en met dit kwastje breng ik rouge net onder je jukbeenderen aan.”
Naast het lekker aanvoelende gefriemel aan mijn gezicht, genoot ik ook van haar zich in het strakke shirtje aftekenende borstjes, die geregeld in mijn gezichtsveld verschenen. Schattige borstjes, vond ik.
s42“En dit is een poederdons, waarmee ik een dun laagje poeder op je gezicht aanbreng en het teveel haal ik met een poederkwastje weg.”
Tevreden bekeek ze het resultaat tot zover.
“En dan ga ik nu bij je ogen aan de gang. Maar eerst nog even je wenkbrauwen bijwerken met een wenkbrauwpotlood.”
“Zo, klaar. Nu even kijken welke kleur oogschaduw ik zal gebruiken.”
Het gepiel bij mijn ogen vond ik wat eng en ik had dan ook steeds de neiging mijn ogen te sluiten als ze die met iets naderde. Iets wat een flink tijdje duurde, want na de oogschaduw kwam de eyeliner voor boven het oog, een kohlpotlood voor een lijntje op het onderste ooglid en de mascara op de wimpers. Tegen die tijd begreep ik waarom het altijd zolang duurde voordat een vrouw klaar was met het aanbrengen van haar make-up.
“Ik ben nu bijna klaar met je make-up.”
Gelukkig, want ik was er eh, ja, ook wel klaar mee zo langzamerhand. Wat moest er nog verder gebeuren dan? O ja, de lippen dus. Wat in mijn ogen ook weer een heel gedoe was. Een lijntje op het buitenste randje met een contourpotlood, lippenstift en dan, eindelijk, het einde, een laagje lipgloss om die kleur te beschermen. De verfdoos ging dicht.
Waarschijnlijk wist Meesteres in te schatten hoe lang Katrina met me bezig zou zijn, want op dat moment kwam ze de overloop op en ze liep onze richting uit.
“Wow, mijn complimenten hoor, voor zowel de lingerie als de make-up. Geweldig.”
Katrina wees naar mijn beha.
“Heeft u misschien iets dat ter opvulling is te gebruiken?”
“O ja, daar heb ik beneden wel iets voor, in de travestiekledingkast. Een paar siliconen borsten. Het is een B-cup, toch?”
“Ja, dat klopt.”
“Mooi. En als jij met me meeloopt, dan zoeken we samen de rest ook uit. En blijf jij hier maar even wachten,” gaf ze mij aan.
Ik had de neiging om stiekem even naar de speelkamer te gaan om het resultaat van de make-up zelf te bewonderen, maar ik hield me in. Dus wachtte ik netjes en met spanning in mijn lijf af wat ‘de rest’ was waarmee ze dadelijk aan kwamen zetten. En hoe die borsten er uit zagen. Zouden die er echt uitzien? Natuurlijk aanvoelen? En meebewegen bij het lopen?

Ik hoorde ze de trap weer opkomen en op de overloop verschijnen. Meesteres met een doos in de handen en Katrina met kledingstukken in de ene hand en een doosje in de andere hand. De dozen werden op de gynaecologenstoel neergezet.
“We doen eerst even de kleding,” gaf Meesteres aan.

De kleding bestond uit een rubberen minirokje in een rode kleur, dat mooi afstak bij het zwart van de kousen. De jarretelles kwamen er net niet onderuit, de jarretelclips tekenden zich wel af door het rubber. Op het rokje een blouse van zwarte, transparante stof. Voordat de knoopjes dicht werden gemaakt, maakte Meesteres de kleinere doos open en wauw, daarin lagen twee prachtige, vleeskleurige borsten met bruine tepels en tepelhoven. De borsten, zo zag ik toen Meesteres ze eruit pakte, waren flexibel en soepel. Ze bracht ze bij mijn beha in en schikte ze in de juiste vorm en nogmaals een wauw gevoel: ik had tieten!
De knoopjes van de blouse gingen dicht, waarna er nog de grote doos op de stoel stond. Wat kon daar dan nog in zitten?
Ik hoefde mijn nieuwsgierigheid niet lang te bedwingen. Meesteres haalde het deksel er af en diepte er een kop van piepschuim uit, die een prachtige, donkerharige pruik op had. En nadat zij mij die had opgezet, was mijn transformatie compleet. Alleen nog de pumps aan en dan…
“Je mag je even in de spiegel in de speelkamer bekijken en daar blijf je op ons wachten. Wij gaan ons verkleden en daarna…?”
Ze keek me grinnikend aan.
“Gaan we gedrieën weg. En waarheen blijft vooralsnog een verrassing voor je.”
Ze liepen van me weg om zich op de tussenverdieping om te kleden, mij in verbijstering achterlatend. Gingen we echt naar buiten? En moest ik dus echt zo, als vrouw verkleed, mee?

Gepubliceerd door

hansbakkerschrijft.com

Ik schrijf vanuit de behoefte om zo nu en dan mijn fantasieën in verhalen om te zetten. Verhalen die erotisch, erotisch getint dan wel bizarre vertellingen zijn. Weet daarbij in elk geval dat ik ernaar streef om in mijn schrijfsels niet te kwetsen en de dingen niet ordinair te verwoorden. Wat voor mij voorop staat is de wens jou leesplezier of –genot te bezorgen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s