Sissy – 3. Lingerie

Nadat mijn erectie enigszins was afgenomen, trok ik mijn spijkerbroek omhoog en verliet het toilet. Ik was opgelucht dat ik vanmorgen de panty toch na enige aarzeling had aangetrokken, want ik zou maar geen bewijs hebben kunnen leveren. Dan waren de rapen ongetwijfeld gaar geweest. Ik vond het overigens slim van haar om via het whatsappje van zonet middels een foto dat bewijs te vragen.
In de avond zat ik voor de teevee naar het late journaal te kijken, toen ik het tweede appje van haar kreeg om haar te laten zien dat ik de panty droeg. Deze foto was zo gemaakt voor haar. Het was een kwestie van de joggingbroek laten zakken. Nadat ik die naar haar verstuurd had, kreeg ik het vermoeden dat ik de komende dagen op onverwachte momenten vaker deze verzoeken van haar kon ontvangen. Slim, want dat was voor haar een effectief middel om te controleren of ik de panty daadwerkelijk 24/7 droeg.
Mijn vermoeden bleek juist te zijn. De volgende dag ontving ik het berichtje net toen ik in de supermarkt boodschappen deed. Ik liet haar weten waar ik was en dat ik haar die foto niet gelijk kon aanleveren.
Oké. Maar zo gauw je in je auto zit, maak je die foto!
Ja, lekker, op een parkeerterrein waar het een komen en gaan was van auto’s en van in- en uitstappende mensen.
Ik gespte de riem los, knoop door het knoopsgat, rits naar beneden en gauw een foto maken van het net zichtbare stukje panty. Ik was nog bezig alles weer dicht te trekken en te maken toen haar reactie al binnenkwam.
Ik wil meer zien. Dat zwarte wat te zien is, kan ook van een onderbroek zijn! God nog aan toe, daar vroeg ze wat van me. Ik wachtte even totdat er wat minder verkeer was om dan, schichtig om me heen kijkend, mijn kont van de stoelzitting te liften en de broek tot halverwege de bovenbenen te schuiven. Gauw de foto maken en snel weer de spijkerbroek omhoog. Pfff. Haar reactie daarna was slechts een smiley.

De gewenning van het dragen van de panty was er al snel. Het merendeel van de tijd was ik me er niet eens van bewust. Natuurlijk waren er wel die momenten, bijvoorbeeld als ik thuis gekomen de spijkerbroek verwisselde voor de joggingbroek. Dat was dan ook voor mij even een genotsmoment, het aanraken en voelen van die zijdeachtige stof, het bewonderen van die mooie glans. Eigenlijk, zo bedacht ik, was er toch zoveel meer mogelijk voor de vrouw om iets leuks of spannends met kleding of onderkleding te doen. Wat voor ons mannen beperkt bleef tot slip, broek, hemd, trui of overhemd, waren de keuzemogelijkheden voor de vrouw toch uitgebreider. Als ik alleen al aan de lingerie dacht. Hoeveel soorten slips en slipjes waren er al niet? In de keuze van stoffen, om inderdaad nog maar te zwijgen over de soorten. String, tanga, rio, hipster, waren de omschrijvingen die zo gauw bij me opkwamen, waarbij ik me geen voorstelling kon maken hoe die laatste drie eruit zagen. Maar dat ik daar spoedig meer over zou weten, kwam bij me binnen toen ik donderdagavond haar whatsappje ontving. Ik nam aan dat ik haar weer een foto moest leveren, maar ik kwam wat dat betreft bedrogen uit. Zaterdag koop je in hetzelfde lingeriewinkeltje een lingeriesetje en dat setje bestaat uit: een behaatje, slipje, jarretelgordeltje en kousen.
Deze boodschap maakte me gelijk bloednerveus. Oké, de panty was tot daar aan toe geweest, hoewel ik me bij die aanschaf al tamelijk opgelaten had gevoeld, maar om een heel setje te moeten kopen?

M’n tanden klapperden nog net niet, toen ik die zaterdagochtend de winkel binnenging, meteen weer nadat die open was gegaan.
Het was dezelfde verkoopster als de vorige week die in de boetiek aanwezig was. Ze herkende ook mij gelijk en begroette me met een vrolijke lach.
“Een goedemorgen. En, was de panty naar genoegen?”
“Eh, ja, die is akkoord bevonden.”
“Mooi zo. En waar kan ik u nu mee van dienst zijn?”
De gedachte van vorige week schoot door me heen. Dat er toch genoeg mannen waren die iets aan lingerie voor hun vrouw kochten? Dus moest het voor haar gewoon zijn dat ik om een lingeriesetje vroeg?
“Ik wil graag liegbeest, zei een stemmetje in me een setje.”
“Van behaatje en slipje?”
“Ja, maar ook daarbij een jarretelgordeltje en kousen.”
“Een compleet setje dus. Wat leuk. Heeft u een bepaalde kleur in gedachten?”
Ik besefte dat ik gisteren na had moeten denken over de aanschaf van het setje, maar ik was alleen maar nerveus geweest over weer de confrontatie aan te gaan met de verkoopster, van wie ik hoopte dat het degene zou zijn van de voorgaande keer. Omdat ik haar als prettig had ervaren. Dat was gelukkig uitgekomen.
“Eh nee, nog niet.”
“Dan lopen we dadelijk de zaak door en laat ik u wat setjes zien. Maar misschien heeft u al wel antwoord op mijn volgende vraag – en een glimlachje speelde daarbij rond haar lippen – en dat is of een beugelbeha of een beugelloze beha de voorkeur heeft.”
Ik keek haar hulpeloos aan.
“Bij een grotere cupmaat is een goede ondersteuning van de borsten nodig, maar dat is niet het enige waarvoor de beugel helpt. Die zorgt er namelijk ook voor dat de borsten een beetje gelift worden en uit elkaar geduwd worden, wat voor een mooiere vorm van de boezem zorgt. Ze ogen ronder.”
Mijn ogen zakten even af naar haar boezem en deden mijn vermoeden dat haar beha zeker een beugel had. Haar ogen twinkelden, zag ik toen ik haar weer aankeek.
“En om daarmee gelijk maar bij de hamvraag aan te komen, weet u de behamaat?”
Jeetje, ik had me gisteravond echt op deze ontmoeting moeten voorbereiden en me moeten verdiepen in dit soort zaken, want ik ging zo voor schut. Vertwijfeld schudde ik mijn hoofd heen en weer.
Even knepen haar ogen zich iets samen, om ze daarna weer te openen en ze me recht in de ogen keek.
“Ik stel u een brutale vraag en mocht ik het mis hebben, dan moet u deze vraag maar als niet gesteld beschouwen, maar is het setje soms voor uzelf?”
Ik voelde het schaamrood met de snelheid van een hoge snelheidstrein opstijgen en ik sloeg mijn ogen neer.
“Ja,” hoorde ik mezelf zachtjes zeggen en wilde wel de winkel uitvluchten.
Had ik niet anders moeten reageren naar haar? Doen alsof ik in woede uitbarstte en daarmee mijn hoogrode kleur verklarend? Alsof dat geloofwaardig was geweest, want mijn verwarring was voor haar ongetwijfeld afleesbaar.
“Een enkele keer vaker heb ik daarvoor klanten over de vloer gehad hoor. Een ieder gun ik zijn of haar ding, daar ben ik makkelijk in en ik heb hen vervolgens met plezier geholpen en geadviseerd.”
Weliswaar voelde ik me nog steeds gegeneerd, maar toch was ik blij dat het hoge woord eruit was en dat zij het zo goed oppakte.
“Ik meet zo uw bovenwijdte even op voor de juiste maat. Eh, toch nog even, gebruikt u een vulling?”
Niet begrijpend staarde ik haar aan.
“Voor in de beha,” verduidelijkte ze. “Vult u die met een prothese of anderszins?”
Jeetje, ook daar had ik geen moment over nagedacht en ook Meesteres had zich daar niet over uitgelaten. Dus, wat was wijsheid? Als zij van plan was om mij volgende week in het setje naar het werk te sturen, was een zo plat mogelijke beha de beste keuze. Aan de andere kant, als ik een beha kon vullen met iets en daarmee ‘echte’ borsten kreeg…? Dat zou me een gevoel kunnen geven hoe het was om borsten te hebben. Het idee maakte me spontaan licht geil.
“Ik heb daar niet over nagedacht,” antwoordde ik, “maar het idee van een vulling lijkt me wel opwindend.”
Gingen haar ogen even naar beneden of verbeeldde ik me dat?
“Dan kijken we dadelijk even of een B-cup u iets lijkt.”
Ze pakte een meetlint die aan de counter hing.
“Doet u uw armen wat omhoog?”
Vlak voor me staand haalde ze het maatlint achter mijn rug langs. Ik rook de frisse niet-zoete geur van haar parfum.
“75-B gaat het worden. En dan meet ik ook gelijk even de taille- en heupwijdte bij u op.”
Ik vond het prima, het was aangenaam om haar zo dicht bij te hebben en haar aanrakingen te voelen.
Na een tonen van de eerste setjes verdween mijn schroom en kwam er een licht opgewonden gevoel voor in de plaats. Het was een mix van geilheid en de wens om iets aan te schaffen wat echt mooi was om te zien. En dat niet alleen om Meesteres te behagen, nee, ik wilde zelf ook iets dat me aanstond en vooral iets dat niet ordinair was.
Uiteindelijk koos ik, in overleg met en geholpen door het advies van de lieve verkoopster, voor een 3-delige luxe, met kanten bloemen versierde zwarte set.
Zij attendeerde me ook op de details. Bijna liefkozend liet ze de beha door haar vingers gaan.
“Kijk hoe mooi deze cups gevormd zijn en met die stretch band onder de borsten – die ik weliswaar niet had – voor extra steun.”
De gordel werd opgepakt.
“En dan deze bijzonder fraaie en brede jarretelgordel erbij. En kijk – en ze toonde het me – vanuit de baleinen loopt een verstelbare korsetsluiting. Ziet u? En moet u eens voelen hoe zijdezacht het materiaal is.”
Ik knikte. En voelde. En ik kon nauwelijks wachten om het aan te hebben en dan te voelen.
“En de bijpassende string maakt het geheel prachtig af.”
Ze hield de slip gespreid tussen haar vingers omhoog.
“En ondanks dat de stof transparant is, maakt het opgestikte bloemenmotief het niet ordinair.”
Wat ik volmondig met haar eens was.
Ze zocht en vond nog een bijpassende set kousen en daarmee was ik geslaagd in de aanschaf van een lingeriesetje. Na de financiële afwikkeling bedankte ik haar uitbundig voor haar begrip en superaardige hulp.
Nog in de auto stuurde ik Meesteres een berichtje dat het met het setje gelukt was. Haar reactie kwam per omgaande.
Mooi zo. Probeer één dezer dagen nog bij een kringloop of op Markplaats of zo pumps of enkellaarsjes in je maat te vinden.