Als het een latertje wordt op mijn werk, stuur ik mijn vrouw altijd vroegtijdig een WhatsApp. Zij kan dan met onze meiden eten. Ikzelf neem iets in de bedrijfskantine, waarna ik, op weg naar het station, meestal een tussenstop maak in de kroeg. Een kroeg, waar ik vaker kom als het laat geworden is op het werk en met een biertje of twee laat ik de drukte van de werkdag daarna achter me.
Het is een kroeg met een zeer gemêleerd klantenbestand. De volkse buurtbewoners, de nieuwe bewoners, meestal jonge tweeverdieners, die langzaam de buurt overnemen, wat kantoorpersoneel, werklui van de bedrijfjes rondom en de vrouwen, die hier nog even een snelle snack nemen of een bakkie leut, voordat ze naar hun werkplek achter de ramen verdwijnen.
Vandaag was het ook weer zo’n dag geweest, dat het werk niet in de normale werkuren te persen viel. Het werd uiteindelijk half acht, voordat ik de computer kon afsluiten.
Ik stap de kroeg binnen. Blonde Dolly staat achter de toog. Een stevige blondine, die niet op haar mondje is gevallen. Haar flinke borsten, in het altijd laag uitgesneden truitje, is zonder twijfel goed voor vette fooien. Ook ik mag ze graag zien.
Ik ga aan de bar zitten. Dolly houdt een glas omhoog en roept: ‘Een Juup?’ Ik knik en zij tapt een Jupiler voor me.
Een eindje van me vandaan komt een man van zijn barkruk af en schuifelt mijn kant op, terwijl hij voorzichtig zijn glaasje met helder vocht over de bar mee schuift.
‘Ben,’ roept hij, ‘grote vriend van me, hoe is-tie, alles goed met je?’
Hij hijst zich op de kruk naast me. Hoe weet die vent mijn naam? Dolly, die van veel klanten de naam weet, heeft mij daarmee bij binnenkomst niet begroet. Misschien is de man vaste klant en heeft hij mijn naam eerder opgevangen en onthouden?
‘Jij ziet er kapot uit, man, je moet eens wat minder rukken.’
‘Ik heb een leuke vrouw, dus ik hoef niet te rukken.’
Hij knijpt zijn waterige ogen iets toe en steekt een wijsvinger naar me uit.
‘Dat is ook zo, hoe heet ze ook alweer?’
‘Francisca.’
‘Fransss, Francis, ja.’ Hij pakt z’n glaasje op om dat naar zijn mond te brengen, maar stopt halverwege. ‘Dat was het. Die goeie ouwe tijd.’ Het glaasje vervolgt z’n weg.
Ik heb geen idee waar hij op doelt en eigenlijk ben ik nu al klaar met hem. Een eind verderop, aan de korte zijde van de bar, zie ik een bloedmooie vrouw plaats nemen. Haar wil ik wel op de kruk naast me hebben. Mijn buurman volgt mijn blik. Hij knikt.
‘Chrissy. Weet je dat ze nog steeds kan rampetampen met dat ding van haar? En nog steeds een joekel hoor, een zwarte kan er jaloers op zijn. En die hebben een grote, dat weet je, hè?’
‘Nee, dat weet ik niet en de benaming die je voor onze anders gekleurde medemens gebruikt, kan ik bepaald niet waarderen.’
Hij haalt z’n schouders op.
‘Je dochter is naar hem vernoemd.’
Als door een adder gebeten, veer ik op. Hoe weet die gast, dat ik een dochter heb? Nou ja, drie dochters, maar van wie de oudste Christine heet.
‘Hoe weet jij…’
‘Heeft je vrouwtje je dat nooit verteld?’
Hij gebaart naar Dolly en cirkelt vervolgens met een vinger over onze glazen. Verdomme, had die zuiplap niet eerst zijn verhaal kunnen afmaken? Ze komt al aanlopen. ‘Je krijgt er nog eentje, Arie, en dan heb je genoeg gehad.’ Hij knikt berustend. ‘En jij, nog een Jupiler, Ben?’
Ze schenkt Arie nog een jonkie in en tapt mij nog een Jupiler. Ik maak van deze onderbreking gebruik om hem scherp op te nemen, maar hoe ik ook mijn best doe, ik vind geen enkel aanknopingspunt waarvan ik hem zou kennen.
Als we onze drankjes hebben staan, pakt hij zijn glaasje van de bar op en mompelt: ‘Goh, dat je wijffie je dat nooit opgebiecht heeft.’
Ik sla zowat het glas uit zijn hand. Wat zit die gek te raaskallen?
‘Wat is dat verdomme voor een lulverhaal, Arie?’
Hij gaat verzitten op zijn kruk, draait zich helemaal naar me toe.
‘We waren op een feest,’ begint hij, terwijl zijn waterige ogen op afwezig gaan staan. ‘Het was iets met een overname, dat gevierd werd. Bij die directeur, in die grote villa van hem.’
Verdomd, dat klopte. Ik kon toen niet mee, omdat ik voor mijn werk in Londen zat.
‘Er was zat drank, je kon drinken wat je wilde. Het was ook bloedheet geweest die dag en ook die avond nog. Ineens doken er een paar zijn zwembad in. De kleren uit.’ Zijn lippen krullen zich in een glimlach. ‘Het werd steeds losbandiger en al gauw gingen de eersten naar boven.’
‘Naar boven?’
‘Ja.’ Zijn ogen zien me weer. ‘Hij had wel vijf slaapkamers in dat huis van hem.’
‘En jij was daar en zij ook?’ en ik knik in de richting van de eh, vrouw, die Chrissy heet?
‘Ja, Chris was er ook.’
‘Chris?’
‘Chris, ja. Toen had ze nog geen tieten.’
‘En daar hebben jullie mijn vrouw ontmoet.’
‘Ja. Is ze nog steeds zo’n feestbeest?’
Ik slik. Mijn Francis was destijds er inderdaad eentje die van een feestje hield, maar om haar nu een feestbeest te noemen. Een gangmaker was ze toen zeker en ze kan nog steeds een fuifnummer zijn.
‘Afijn, zij is ook boven geweest en het resultaat weet je nu.’
Het is of m’n keel wordt dichtgesnoerd. Francis was ook naar boven gegaan? En had ze daar liggen rollebollen met iemand?
‘En eh, met wie is ze naar boven gegaan, weet je dat ook?’
Hij kijkt me verbaasd aan. ‘Dat heb ik je daarstraks al verteld. Met haar dus,’ en hij knikt naar Chrissy.
Het overmant me. Was Francis met Chrissy, eh, toen nog Chris, naar bed geweest? Ineens dringen zijn woorden van zonet en het resultaat weet je nu tot me door. Is onze dochter Christine niet mijn dochter? Ik heb het gevoel dat ik moet overgeven. M’n handen grijpen de rand van de toog beet om niet van m’n kruk te vallen.
‘Weet je wat het is, Ben? Alleen de tijd kent de waarheid.’
Verdoofd en verward kijk ik hem niet begrijpend aan.
‘In het verleden ligt de waarheid en de toekomst vertelt misschien de waarheid.’
Ik probeer te begrijpen wat hij nu weer raaskalt. Hij slaat in één teug het restant van zijn borrel naar binnen, legt een briefje van twintig op de toog en glijdt van de barkruk af. Hij geeft me een mep op de schouders.
‘Leuk je weer eens gezien te hebben, mijn vriend,’ en met een zwaai naar Dolly en naar Chrissy, die terugzwaait, loopt hij met redelijk vaste pas naar de uitgang.
Ook ik kom van mij kruk af en loop met onzekere tred naar het korte eind van de toog en schuif aan bij Chrissy.
‘Hai, mooie man, eindelijk verlost van Arie?’
Ik knik, terwijl ik haar snel in me opneem: strak topje, superkort rokje, zwarte panty, kniehoge laarzen. Ik kan me niet voorstellen dat onder dat korte rokje een knoert van een penis verborgen is, ik kan zelfs geen bult bekennen, die bevestigt dat ze die heeft.
Ik kijk naar haar gezicht. De ogen, neus, mond, lippen, jukbeenderen. In niets zie ik een gelijkenis met dat van mijn dochter.
‘Mag ik je vragen…’
‘Of ik een pik heb? Heb ik, maar ik noem die zelf mijn clit. Vinden mannen ook prettiger om te horen, het schrikt ze minder af.’
‘Ja, nee, ik bedoel, ik wilde je vragen of je het ooit met mijn vrouw gedaan hebt.’
Jeetje, wat klonk dat stom.
‘Lieverd, ik heb het met zoveel mannen en vrouwen gedaan. Maar heeft Arie je weer eens één of ander lulverhaal opgehangen?’
‘Hij vertelde dat jullie naar een feestje waren geweest, waar jullie mijn vrouw hebben ontmoet en jij zou haar eh, geneukt hebben en zwanger gemaakt.’
Ze wordt niet eens boos, glimlacht slechts en reageert met: ‘Jongen, ik doe het niet zonder condoom, dus van mij zal ze geen kind hebben. En ik met Arie naar een feestje? Ik bouw liever een feestje met jou, lekkere knul. Dus als jij zin hebt…’ Ze legt een hand in mijn kruis, waarop mijn lid meteen reageert. ‘Over een kwartiertje kun je bij me terecht.’
Ze noemt het adres en kamernummer waar ik haar kan vinden, waarna ook zij opstaat en weggaat, met een afscheidszwaai naar Dolly. Ik blijf in verwarring achter. Het verhaal van Arie heeft me geschokt. Dat Francis op dat feest met Chrissy, eh Chris toen nog, naar boven is gegaan? Nee, dat kan ik niet geloven. Ze was een fuifnummer, ja. Maar vreemdgaan? Nee. En zwanger zijn geworden van…? Weer voel ik me misselijk worden. Toch sluipt de twijfel bij me binnen, want waarom zou Arie erover liegen? En is het niet zo dat kleine kinderen en dronkaards de waarheid vertellen? Hij was op dat feest geweest. Chrissy ook, volgens hem. Iets wat zij ontkende, of in elk geval zonet niet toegaf.
Ik wenk Dolly. ‘Mag ik nog een Jupiler van je? En Dolly, misschien weet jij dat. Kennen Arie en Chrissy elkaar? Ik bedoel niet van hier, maar zijn het eh, stapvrienden van elkaar?’
‘Vroeger, voor haar transformatie, hielden ze wel van een ruig feestje, ja. Maar daarna is hun liefde bekoeld. Hoezo?’
Ik voel een pijnscheut rond mijn hart.
‘Zomaar eigenlijk.’
Ze neemt genoegen met mijn antwoord, moet dat ook wel, want het is druk geworden in de kroeg. Ik klok mijn biertje naar binnen, ik moet meer uit Chrissy zien te krijgen.
Terwijl ik de ramen in de hoerenbuurt passeer, vraag ik me af of alle vrouwen die naar me lonken, ook eh, echt vrouw zijn. Het lijkt me knap lullig, als je bij één van die meiden naar binnenstapt en vervolgens verrast wordt met iets, waarmee je niet verrast wilt worden.
Chrissy staat tegen de deurpost geleund. Haar kleding is nog hetzelfde als zonet, op het shirtje na, dat uit is. Een beha laat in volle glorie haar bepaald niet onaardige borsten zien.
‘Hé schat, toch nieuwsgierig naar mijn clitje?’ Ze grijnst.
‘Ik heb nog wat vragen voor je.’
‘Ook dat kan. Een half uurtje is 100, een uurtje 150.’
Jezus, daar heb ik niet op gerekend. Waarschijnlijk heb ik een honderdje in mijn portefeuille, maar om dat uit te geven voor een paar vragen, met misschien net zulke vage antwoorden als daarnet? Toch moet ik weten wat er destijds gebeurd is. Dus wisselen de euro’s van eigenaar. Waarna ik voor het eerst bij een prostituee naar binnen ga. Beschaamd kijk in snel om me heen. Stel dat een bekende me ziet? Iets wat wel heel stomtoevallig zou zijn. Meen ik Arie nu verderop op de brug te zien staan? Een voorbijganger onttrekt de man uit mijn zicht.
“Kom je?’ Ik stap achter haar naar binnen, het peeskamertje in, waar ze met een ruk de gordijnen voor het enige raam dichtschuift. Gelijk ook laat ze haar rokje zakken, waarmee ze een openkruispanty onthult. Mijn ogen gaan naar het minieme slipje, waar niets te zien is van wat ze beweerd had dat daar zou zitten. Een zucht van opluchting ontsnapt me.
Ze gaat op het bed zitten. ‘Kleed je lekker uit, lieverd. Het is zonde van je geld om alleen maar met me te kletsen. Wil jij me neuken, of ik jou?’
Ze doet haar behaatje af. Ze heeft echt prachtborsten. Mooi, vol, rond.
‘Moet je voelen, hoe zacht.’ Ze tilt met beide handen haar borsten op. De tepels priemen uitnodigend mijn richting uit. Mijn god, wat is ze een heerlijke en uitdagende vrouw. In niets zie ik mannelijkheid in haar. Ze weet dan ook mijn verlangen op te wekken, iets wat wordt bevestigd door mijn verstijvende lid. Ze ziet het, glimlacht.
‘Nee. Ik moet eerst wat van je weten.’
‘Oké, vraag me, wat je wilt weten en daarna gaan we wat leuks doen.’
Snel vertel ik haar om welk feest het ging en wat Arie me daarover verteld had. Ze schudt haar hoofd. ‘Die Arie toch.’ Ze buigt voorover. ‘Ja, we waren op dat feest. Een keurig feest. Met een goed verzorgde catering, een leuk bandje. Gezellige sfeer. Totdat Arie handtastelijk werd. Hij had teveel gedronken en werd vervelend naar je vrouw toe. Zij ging daarop meteen naar hun directeur, die direct ingreep. Arie werd de deur gewezen en had, wat de directeur betrof, gelijk z’n ontslag gekregen. Dat vond je vrouw te ver gaan. Arie werd gewaarschuwd en kreeg een lagere functie. En dat is het hele verhaal.’
Ze leunt weer achterover op het bed en legt haar hand op haar slipje.
‘Maar dat mijn dochter naar jou vernoemd is dan?’
‘Dat is ook niet waar. Ik was toen al bezig met een hormonenkuur en ik had al vrouwelijke rondingen, op mijn tieten na. In die tijd noemde ik mij Amber en kende iedereen me bij die naam.’
Haar hand verdwijnt in haar slipje.
‘Hebben we nu genoeg geluld? Trek dan eindelijk eens wat uit, lekkere vent.’
In de trein, op weg naar huis, zoek ik naar een redelijke verklaring voor mijn late thuiskomst. Onrustig schuif ik op de bank heen en weer, zoekend naar enige verlichting voor mijn pijnlijk aanvoelende kont.
Mijn prikkelende fantasieën 